Berichten

4 essentiële badkameraccessoires

badkamer dubbele wasbak inloopdouche badkameraccessoiresJaja mensen, die badkamer van ons is af en het is een plaatje! Ben er zo ontzettend blij mee. Van een volgepropte badkamer met ligbad, douchecabine en wasbak zijn we naar een strakke ruime badkamer gegaan. Het ligbad heeft plaatsgemaakt voor een dubbele wasbak en inloopdouche. Dit past veel beter bij ons gezin op dit moment.

Aan de toekomst is ook gedacht: de inloopdouche is ruim genoeg om er een douchekruk in kwijt te kunnen. En de muren zijn voorzien van houten platen achter de tegels, zodat een douchekruk of handgrepen hier ook aan opgehangen kunnen worden.

Helemaal af is de badkamer nog niet. Er ontbreken nog een paar essentiële badkameraccessoires.

De merken die ik hieronder noem, vind je helemaal onderaan het artikel terug in de lijst met linkjes.

1. Doucherekje

Met doucherekjes heb ik eerlijk gezegd niet zulke goede ervaringen. Metalen rekjes gaan toch een keer roesten, ook al beloven ze van niet. En ze zijn lastig schoon te maken. Hoe groter het rekje, hoe meer hij volgepropt wordt. Staat alleen maar rommelig.

Maar als je flessen shampoo en douchegel binnen handbereik staan, is dat toch wel makkelijk. Dus als we dan toch voor een doucherekje gaan, dan wordt het maar één plankje, alleen voor het hoognodige. Tiger Caddy heeft verschillende varianten, waarvan ik de mat zwarte het mooist vind. Waarschijnlijk zou ik dan toch voor de hoekvariant gaan. Net iets minder risico om er tegenaan te stoten of aan te blijven hangen als ik omval. (Ja, zulke dingen doe ik nu eenmaal in de douche…)

2. Tandenborstelhouder

Ja, daar kun je gewoon een simpele beker voor gebruiken, maar ik vind dat toch niks eigenlijk. Een tandenborstelhouder ziet er toch net wat netter uit. En ik vind het wat frisser ook als de borstels niet tegen elkaar aan staan. Voor je het weet heeft het hele gezin een koortslip, blegh!

Nu hebben we er één van Tupperware, waar vijf tandenborstels in passen en een tube tandpasta. Voordeel van deze vind ik dat je ‘m in delen uit elkaar kunt halen en in de vaatwasser kunt doen. Zo blijft hij lekker fris. Maar ik vind ‘m nu niet zo leuk meer, dus wil wel wat nieuws.

Veel tandenborstelhouders bieden maar plek voor vier tandenborstels. En alhoewel we hier thuis met z’n vieren zijn, hebben we meer tandenborstels. De één wisselt een gewone tandenborstel af met een elektrische en de ander heeft er weer nog eentje nodig om de beugel te poetsen. Ik wil er dus wel één waar alles in past.

Nu heb ik twee verschillende gevonden die aan mijn eisen voldoen: van Sealskin Cura en Yamazaki. En ik twijfel vooral nog aan de kleur, wit of antraciet. Antraciet steekt mooi af tegen de witte wasbak en muur, matcht met de vloer en radiator. En wit past juist weer mooi bij de wasbak en muur, maakt het geheel wat rustiger.

3. Prullenbakje

Als ik vertel dat deze badkamer gebruikt wordt door twee tienermeiden, mijn man en mij, dan hoef ik vast niet uit te leggen waarom een prullenbakje onmisbaar is. Je wil gewoon geen vieze rommel in je badkamer laten slingeren. Weg ermee.

Een klein prullenbakje met draaideksel vind ik zelf het meest praktische in de badkamer. Umbra heeft verschillende leuke modellen. De kleur surfblauw is bijna hetzelfde als de kleur handdoeken die we hebben. Daar hangt er altijd wel één van op de radiator, dus dat matcht dan weer mooi met elkaar. Of anders zou een zwarte ook leuk zijn, die maakt het wat neutraler en valt niet zo op op de donkere vloer. Qua grootte past het onder de wastafel, staat dat prullenbakje ook niet in de weg.

4. Kruk

Al heb ik op dit moment nog geen douchekruk nodig tijdens het douchen, bij het afdrogen en aankleden is het wel prettig om er één te hebben. Hier twijfelde ik tussen een praktische (die ik eventueel ook al onder de douche zou kunnen gebruiken) en een mooie.

Toen ik internet aan het afspeuren was naar een kruk en de houten Bollo kruk tegenkwam, was ik meteen verkocht. Anders dan de andere badkameraccessoires, staat deze wel nu al in de badkamer te pronken. En ik vind ‘m zo mooi! Hij zit ook fijn, is hoog en breed genoeg om stabiel op te kunnen zitten. Wel een beetje zwaar om te tillen, aangezien de kruk van dik hout gemaakt is.

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/0 Reacties/door

De ene aanvraag na de andere

O4 workhopper rolstoel getest

Het gaat hier best lekker. Niet dat ik mijn dagen nu pijnloos en vol energie doorkom, maar het is allemaal aardig in balans. Mijn werk heb ik inmiddels weer zover opgebouwd, dat ik mijn hele aanstelling weer werk. Ik ben niet meer deels ziek gemeld.

En dat wil ik natuurlijk graag zo houden! Om die reden heb ik de afgelopen week een paar aanvragen de deur uit gedaan. Want ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik met hier en daar wat hulp of aanpassingen, nog best een poos kan blijven werken.

Aanvraag werkrolstoel bij het UWV

Na een aardige zoektocht was ik bij de O4 rolstoel aangekomen. Een rolstoel waar ik me op mijn werk mee kan verplaatsen, goed in kan zitten achter mijn bureau door de verstelbare rugleuning en zitting en de korte stukjes in mijn kantoor kan trippelen. Veel lichter en smaller dan een trippelrolstoel en ik kan er beter mee uit de voeten.

Nu is er dan eindelijk een rapport van mijn ergotherapeut, mede ondertekend door mijn revalidatiearts, dus kon ik de aanvraag versturen.

Ik had dat nooit eerder gedaan, mijn trippelstoel was gewoon door mijn werkgever aangeschaft en dat was eigenlijk wel zo makkelijk. Briefje van de ergotherapeut, bestellen en klaar. Via het UWV gaat dat niet zo snel. Behalve de aanvraag die je met behulp van je Digid verstuurt, moeten er ook documenten met de post verstuurd worden. Of in mijn geval was dat zo, omdat ik nog niet bekend ben bij het UWV. Het rapport van de ergotherapeut waarin staat wat ik nodig heb en waarom, plus mijn arbeidscontract om aan te tonen dat ik in vaste dienst ben.

Aanvraag gehandicaptenparkeerplaats op kenteken

Wij wonen in een oude wijk, vlakbij het centrum, waar de parkeerruimte vrij schaars is. Als ik de auto langs de stoep parkeer, is het voor mij lastig om in en uit te stappen. Dus zo blijven er nog wat minder parkeerplaatsen over. Nu heb ik wel een favoriet plekje op de parkeerplaats iets verderop in de straat. Eentje waarbij ik makkelijk de rolstoel in en uit de auto kan tillen, genoeg ruimte heb om zelf in en uit te stappen en op een afstand die nog net te lopen is voor mij.

Dat is belangrijk voor me, want als ik op een gegeven moment een rolstoel op mijn werk heb, kan ik dus mijn eigen rolstoel thuis laten. Dat scheelt zo zestien keer tillen in de week. Maar als de auto verderop geparkeerd staat, wordt dat lopen toch lastig. En het lijken zulke kleine dingetjes: even de rolstoel in de auto tillen, even een stukje verder lopen… Maar al zulke kleine dingetjes bij elkaar zorgen ervoor dat ik mijn lijf overbelast en weer verder achteruitga. Daar heb ik niet zoveel zin in.

En met een bouwproject om de hoek (ja, daar op mijn favoriete parkeerplekje) wat binnenkort zal gaan starten, raakte ik toch wel een klein beetje in paniek. Straks raak ik alles wat ik nu opgebouwd heb, weer kwijt. Dan zou het zomaar zo kunnen zijn dat de auto drie straten verder geparkeerd moet worden, wat voor mij niet te lopen is.

Vandaar dus dat ik een aanvraag heb ingediend voor een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken. Bij ons in de gemeente kom je daarvoor in aanmerking als de parkeerdruk hoog is en je zelf een gehandicaptenparkeerkaart hebt als bestuurder, plus een auto natuurlijk. Deze aanvraag ging ook weer ouderwets via de post. Met behalve het aanvraagformulier ook een kopie van mijn gehandicaptenparkeerkaart, rijbewijs en het kentekenbewijs van onze auto.

En nu maar afwachten…

Ja, die ambtenaren nemen hun tijd er wel voor. Twaalf weken voor de aanvraag van de gehandicaptenparkeerplaats en acht weken voor de aanvraag van een meeneembaar hulpmiddel. Dus het is nu vooral even geduld hebben en afwachten welke beslissingen genomen worden. Vervelend om daarin afhankelijk te moeten zijn van instanties. Aan de andere kant fijn dat ik er gebruik van mag maken. Het gaat me echt zoveel helpen om langer te kunnen blijven werken en me zelfstandig te kunnen verplaatsen.

Wat betreft de gehandicaptenparkeerplaats maak ik me op zich niet zoveel zorgen. Voor zover ik het in kan schatten, voldoe ik aan de eisen die ervoor opgesteld zijn. Het enige wat voor problemen kan zorgen, is dat de parkeerplaats nu eigendom is van de projectontwikkelaar en niet van de gemeente. Dat maakt het wellicht wat lastiger en misschien zal het niet de plek worden die voor mij het beste zou werken.

Het UWV heeft wel wat meer voorwaarden die zij zelf invullen. Zij moeten eerst nog bepalen of ik een structurele functionele beperking heb. Ik weet niet of het in mijn nadeel is dat ik inmiddels weer beter gemeld ben, maar verder denk ik wel dat EDS mij structureel en functioneel beperkt. Behalve dat vergoeden ze alleen de goedkoopste voorziening die geschikt voor mij is. Een O4 rolstoel is niet de goedkoopste rolstoel die er is, maar met alles wat ik geprobeerd heb, is deze wel het meest geschikt.

Heb jij ervaring met dit soort aanvragen? Hoe verliep dit bij jou?

En duim je mee dat het wachten het uiteindelijk waard gaat zijn?

/1 Reactie/door

Relaxt kunnen zitten, dat zou wat zijn!

relaxfauteuils

Relaxfauteuils Montèl Dublin en Beta

Met het verbouwen van de badkamer is meteen al besloten wat ons volgende klusproject gaat worden. Er zijn namelijk twee enorme gaten in het plafond van de woonkamer gezaagd, om de waterleiding en verwarmingsbuizen om te kunnen leggen. En met die gaten wilden we niet al te lang blijven zitten, dus de woonkamer is nu aan de beurt!

Als geld geen struikelblok zou zijn, dan…

Ja, wat zou ik dan allemaal wel niet aan willen pakken in de woonkamer.

Het schrootjesplafond gaat er sowieso uit. Dat zou ik dan graag vervangen zien worden voor een mooi strak plafond. Meteen ook een halve meter hoger, want door die gaten in het plafond hebben we gezien dat dat gewoon kan.

En met dat hogere plafond, kunnen meteen de muren aangepakt worden. De nis en schoorsteen eruit, bakstenen gedeeltes dicht gestuukt… Dan meteen ook maar de vloer: weg met de saaie tegelvloer en een mooie gietvloer, houten of juist een PVC-vloer.

Dan kunnen we natuurlijk ook niet achterblijven met het meubilair. De eethoek is wel aan vervanging toe en in het zitgedeelte zou ik naast onze bank nog wel een relaxfauteuil willen hebben.

Een flinke klus zo alles bij elkaar. Maar heel eerlijk? Ik geloof niet dat dat er nu allemaal in zit. Niet alleen financieel, maar ook aangezien mijn man het dit keer weer wel zelf gaat doen. Als we alles zouden aanpakken, zitten we maanden zonder woonkamer.

Praktisch en betaalbaar relaxen

Ok, we gaan niet echt alles aanpakken. Maar vanuit dat fantaseren is die relaxfauteuil wel blijven hangen. Hij zou zo praktisch zijn hier in huis. En we hoeven er niet voor te klussen, gewoon bestellen en klaar.

Zoals je misschien al eerder hebt gelezen op mijn blog, moet ik regelmatig platliggen om mijn bekken rust te geven en daarnaast afwisselen van houding. Daar gebruik ik vooral onze enorme bank voor, maar de rest van het gezin wil daar ook relaxt op kunnen zitten. En als ‘mijn’ plekje in de hoek al bezet is, kan ik niet fijn half onderuit gezakt met mijn benen gestrekt zitten. Daar zou ik die relaxstoel prima voor kunnen gebruiken en dan kan ik makkelijk wisselen van houding, zonder met kussens in de weer te gaan.

Niet alleen voor mij zou het een fijne stoel zijn, de rest van het gezin zal er vast ook plezier van hebben. Soms kijkt één van ons achter het bureau op de computer een filmpje met een koptelefoon op, terwijl de rest tv kijkt op de bank. In dat geval zou iedereen denk ik liever op een relaxstoel zitten dan een eetkamerstoel.

Nadat ik anderen met zo’n stoel zag, ben ik eens gaan rondkijken wat er zoal is. En weet je, ik vond ze nog verrassend betaalbaar. Natuurlijk heb je ze ook in prijscategorieën van zo’n vierduizend euro. Maar deze relaxfauteuils heb je al voor ongeveer duizend euro in huis.

Wensen voor een relaxfauteuil

Als ik dan zo rondkijk naar de verschillende stoelen die er zijn, heb ik wel een wensenlijstje waar die van mij aan zou moeten voldoen:

  • Qua looks lekker kleurrijk of juist stoer
  • Dichte armleuningen
  • Een beensteun die zo hoog kan dat ik mijn benen kan strekken
  • Een rugleuning die zo goed als plat kan
  • Elektrisch verstelbaar, dus niet ingewikkeld hoeven doen en kracht te moeten zetten om de stoel in een andere stand te krijgen
  • Goede steun aan de onderrug

Of mijn wensenlijstje ook overeenkomt met wat mijn man voor ogen had voor de woonkamer? Hmmm, dat weet ik nog zo net niet. Misschien zou hij er nog wel aan toe willen voegen dat de stoel bij het bureau kan.

Een relaxfauteuil nodig vanwege functiebeperking

Los van wat ik hierboven beschreef over wat ik mooi of praktisch zou vinden, zijn er ook mensen met EDS (of andere aandoeningen) die een relaxfauteuil met aanpassingen echt nodig hebben om goed te kunnen zitten. Als dit door een arts, fysio- of ergotherapeut wordt voorgeschreven en de aanpassingen aan bepaalde voorwaarden voldoen, wordt dit vanuit de basisverzekering vergoed.

Dat is zeker het uitzoeken waard als je op een gewone bank of relaxfauteuil niet meer fatsoenlijk kunt zitten. In mijn geval is er geen medische noodzaak en zou de stoel niet alleen voor mij zijn. Ik heb geen aanpassingen nodig die niet al standaard in zo’n fauteuil zitten en kan ‘m dan beter zelf aanschaffen.

Hoe denk jij over een relaxfauteuil in de woonkamer? Zou het wat voor jou zijn?

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking.
/0 Reacties/door

Evolutie van de polsbrace

Polsbrace polsspalk

Mijn eerste polsbrace kreeg ik bijna twintig jaar geleden. Ik werkte toen nog in de gehandicaptenzorg en het duwen van rolstoelen ging niet zo geweldig meer. Sindsdien heb ik verschillende polsbraces gehad, steeds meer afgestemd op wat mijn pols nodig heeft.

Polsbandage met plastic of stalen smalle baleinen

polsbrace polsbandageDie eerste polsbrace was meer een bandage, er zat een flink stuk aan wat ik om mijn pols moest binden. Wel zaten er een paar baleinen in. Die kon je zelf verwisselen, ik had een setje stalen en plastic baleinen. Het was een vreselijk onhandig ding. Lastig om om te doen met zo’n lange flap. En het klittenband werkte al snel niet meer, waardoor ik er zelf nog een stuk omheen moest doen.

Ik kreeg ‘m van mijn fysiotherapeut in bruikleen, maar heb ‘m helemaal opgebruikt.

Sportpolsbrace

Toen mijn oudste dochter geboren werd, ontdekte ik weer hoe zwak mijn polsen waren. Het tillen van de maxicosi, duwen van de kinderwagen, al die handelingen die je moet doen bij het wassen, aankleden of verschonen…

Ik ging op zoek naar een brace die mijn pols wat op z’n plek zou houden, maar daarnaast me niet al teveel zou beperken in mijn bewegingen. Dit keer zonder fysio, daar had ik allemaal geen tijd voor.

Van deze brace heb ik geen foto meer, ik heb ‘m inmiddels doorgeschoven naar een vriendin die ‘m goed kon gebruiken. Maar hij is volgens mij gewoon bij de drogist of apotheek te koop, of bij Bol:

Stoffen polsbrace

stoffen polsbrace zwartDe sportbrace gaf natuurlijk veel te weinig steun. En toen kind nummer twee erbij kwam, ging behalve de linkerpols ook de rechterpols voor problemen zorgen. Èn een kinderwagen duwen èn een kind aan de hand meenemen, dat is vragen om problemen natuurlijk…

Mijn huisarts schreef deze stoffen polsbraces voor. Ze waren stukken makkelijker om te doen dan de eerste brace die ik had en gaven veel meer steun doordat er een metalen plaat in geschoven was. Die werd dan naar de vorm van mijn hand gebogen, zodat het niet op de verkeerde plekken druk gaf.

Toen ik ze op een gegeven moment in combinatie met mijn rolstoel ging dragen, kreeg ik er een stukje antislip op. En niet voor niks, want dat stukje is inmiddels flink versleten.

Polsspalk door de ergotherapeut gemaakt

tijdelijke polsbraceLater had ik wel de tijd en zag ik de noodzaak om die polsen van mij eens wat beter aan te pakken. Ik ging naar een hand- en polscentrum waar er een plan opgesteld werd om mijn polsen weer wat sterker te krijgen. Heel veel nuttige oefeningen en tips gekregen van de fysiotherapeut en er werd ter plekke door de ergotherapeut een polsspalk gemaakt.

Dat ziet er erg interessant uit: het materiaal wordt in een bak warm water verwarmd, waardoor het naar je hand gevormd kan worden. Een paar klittenbandjes erop en zo is binnen een paar minuten de spalk klaar. Nu is dit wel een tijdelijke spalk en het materiaal breekt gemakkelijk. Maar je hebt zo wel snel door of dit de soort spalk is die je nodig hebt.

Eerst moest ik deze zowel overdag als ‘s nachts dragen. Alleen met autorijden en op de scooter niet. Later hoefde dat alleen nog maar ‘s nachts. Door alle oefeningen ben ik mijn polsen veel bewuster gaan gebruiken en weet ik met welke spieren ik die gammele polsen kan opvangen.

Op maat gemaakte kunststof polsspalk voor de nacht

maatwerk polsbrace polsspalkToen bleek dat de tijdelijke spalk z’n werk goed deed, maar ik wel iets voor de langere termijn nodig had, heeft mijn revalidatiearts er één voorgeschreven. Deze werd op maat gemaakt door een orthopedisch instrumentmaker. Hiervoor werd eerst mijn hand, pols en arm in gegipst, waarmee ze een mal konden maken.

Deze spalk van stevig kunststof heb ik bijna vijf jaar (‘s nachts) gedragen. Wel met een sok eronder/erover, omdat plastic of klittenband op je huid nou eenmaal niet zo fijn aanvoelt. Alhoewel die sok niet voorkwam dat ik toch weleens wakker werd met blauwe plekken op de rand van de spalk.

Leren polsbrace

leren polsbrace polsspalkEn dan sinds deze week heb ik weer een nieuwe brace, eentje van leer. Hiervoor hoefde ik niet in het gips, maar werd er een 3D-scan gemaakt van mijn hand/arm. Ook weer door een orthopedisch instrumentmaker, voorgeschreven door mijn revalidatiearts.

Sinds ik de Smartdrive heb, merk ik dat mijn polsen toch weer snel overbelast raken als ik mijn rolstoel gebruik. De stoffen polsbraces zijn hierbij niet stevig genoeg om mijn pols op z’n plek te houden als ik continu moet bijsturen door te remmen, bijvoorbeeld op een scheve stoep. Vandaar dat ik ze van leer kreeg en daarbij ook nog een extra vlakje tegen het slijten.

Je zal me nog steeds niet vaak met deze brace zien. Wel als ik wat langere stukken moet rollen en mijn Smartdrive gebruik. Maar het blijft het prettigst om mijn handen gewoon vrij te kunnen bewegen. Daarbij moet ik er dan wel op letten dat ik geen gekke bewegingen maak, ergens aan blijf hangen of zware dingen optil. Maar op zich red ik het meestal ook wel zonder brace.

3D geprinte polsbrace met duim

3d geprinte polsbrace polsspalk‘s Nachts merkte ik dat mijn duim pijn ging doen. Of dit dan kwam door overbelasting overdag (weer die Smartdrive), of een verkeerde houding tijdens het slapen, dat weet ik niet. Maar een nachtpolsbrace met een duimstuk eraan zou mijn duim in ieder geval weer wat rust geven en in de goede houding houden.

Met de 3D-scan die al gemaakt was, werd er een polsbrace precies op maat gemaakt. En van daaruit werd er een polsbrace met een 3D-printer perfect op maat gemaakt. Of bijna perfect dan. Het duimgedeelte was iets te smal van binnen, maar dat kon ter plekke verholpen worden.

Ik vind het bijzonder om te zien hoe de technologie op deze manier ingezet kan worden om mijn pols op z’n plek te houden. Precies daar waar ik wat meer steun nodig heb, is het materiaal wat dikker gemaakt.

Waarom geen silversplints?

Vaak zijn mensen met EDS te herkennen aan hun silversplints. Dit zijn spalken voor vingers, handen of ellebogen om overstrekken te voorkomen, gemaakt van zilver. Ze zien er daarnaast prachtig uit en geven nog genoeg ruimte voor beweging om iets van spierkracht te behouden.

En daar kom ik meteen op het punt waarom het voor mijn polsen niet zou werken: silversplints geven mijn polsen teveel ruimte. Ik heb het geprobeerd toen ik voorlichters met een stand zag staan bij de EDS patiëntendag, maar het doet gewoon niks voor mij. Daarnaast is zilver te kwetsbaar om juist alleen voor het rolstoelrijden (met Smartdrive) te gebruiken. En ik was al tevreden over mijn kunststof spalken, dus ik zag ook geen reden om voor silversplints te gaan.

Neemt niet weg dat een silversplint voor heel veel mensen met EDS wèl een goed alternatief voor een polsbrace is. Zeker wanneer iemand allergisch is voor het materiaal van een gewone brace, of werk doet waarbij een broeierige brace niet zo hygiënisch is.

Je ziet het: er is tegenwoordig echt veel mogelijk als het gaat om polsbraces!

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de link klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/0 Reacties/door

Weer of geen weer: hop, naar buiten!

driewielligfiets broekpolder hase lepus woutlanderOk, ok… Ik ben ook niet altijd enthousiast om met koud of nat herfstweer op mijn fiets te stappen. Maar als ik eenmaal weer een rondje aan het fietsen ben, ben ik toch wel weer blij dat ik er weer even uit ben. En vaak valt het reuze mee met de kou of regen. Van een paar spettertjes smelt je niet.

Fietstochtje door de Broekpolder in Vlaardingen

Van de week heb ik mijn fototoestel meegenomen tijdens mijn fietstochtje door de Broekpolder. En hoewel ik normaal gewoon op de geasfalteerde fietspaden blijf, ben ik nu eens wat andere paadjes gaan ontdekken.

Hele smalle, modderige of hobbelige paadjes en bruggetjes. En ook gewoon tussen de Schotse Hooglanders door. Nu heb ik van een vriendin begrepen dat ze hier erg tam zijn, maar ik blijf het toch een beetje spannend vinden om door zo’n kudde heen te fietsen.

Ik heb me in ieder geval prima vermaakt, ben er dik twee uur zoet geweest!

En vervolgens dacht ik: wat moet ik nou met al die foto’s? Ik heb er een paar uitgezocht en in een filmpje gezet:

Mooie spulletjes maken het buiten zijn nog leuker!

Van Woutlander kreeg ik een mooi pakketje met producten die ze ook in hun webshop verkopen. Ik nam ze mee tijdens mijn fietstochtje om ze uit te proberen en even mooi op de foto te zetten.

Coolmax sokken van Pinewood

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik niet zo veeleisend ben als het om sokken gaat, omdat ik toch niet zoveel loop. Ik heb dan ook nog nooit zulke comfortabele sokken aan mijn voeten gehad, haha! Ze blijven goed op hun plek zitten en zijn heerlijk zacht van binnen. Ze schijnen er ook voor te zorgen dat je geen klamme zweetvoeten krijgt. Nu heb ik daar nooit last van, maar dat is toch mooi meegenomen.

Roze/groene muts van Pinewood

Deze muts werd al bijna door mijn man ingepikt, maar echt niet dat ik die zomaar weggeef. Het is namelijk een heel fijn ding, zeker voor de temperaturen van nu. ‘s Ochtends of ‘s avonds vind ik het net te fris om zonder muts op de fiets of scooter te stappen. En je kunt ‘m aan beide kanten dragen, allebei hebben ze dezelfde print van een boom.

Ik bedacht alleen na mijn fietstochtje pas dat ik de muts niet echt goed in beeld heb gebracht. Zal ik binnenkort op mijn Instagram alsnog doen!

Spork’n Straw

Dit setje is echt ideaal voor mijn kinderen. Thuis drinken ze graag uit een rietje, maar de wegwerprietjes hebben we al een poos geleden uit huis verbannen. Het rietje is dus een mooie aanvulling op de paar rietjes die we al hebben. Ik doe ze overigens gewoon in de vaatwasser. Nu drinken mijn kinderen bijna alleen maar water, dus ik weet niet of dat ook goed gaat als de rietjes echt vies worden zoals bij smoothies ofzo. En die spork is ideaal voor mijn oudste, die twee keer per week zelf een bakje avondeten meeneemt naar haar werk bij de patatzaak.

Kuksa beker

Deze Finse beker van hout vind ik gewoon vooral erg mooi. En alhoewel ik meestal uit een fles drink als ik buiten ben, heeft dit ook wel wat. Toen mijn fietstochtje in de Broekpolder langer duurde dan ik gedacht had en ik dus geen fles bij me had, kon ik bij het Klauterwoud de beker vullen met water. Daar is namelijk een drinkwatertap.

Wist je trouwens dat je op de Drinkwaterkaart kunt zien waar je gratis drinkwater kunt tappen? Zo kun je misschien wel zelf je route uitstippelen van tap naar tap om je beker bij te vullen.

woutlander

15% korting bij Woutlander Outdoor Webwinkel

Krijg je ook meteen zin om zo’n duurzame, Scandinavische outdooruitrusting bij elkaar te shoppen? Dan heb ik goed nieuws voor je. Als je de code Salamistinkt15 invoert, krijg je 15% korting in de webshop van Woutlander.

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking met Woutlander. De producten heb ik gekregen, maar dit heeft mijn mening in deze review niet beïnvloed.

/0 Reacties/door

DIY: nieuwe look voor mijn rolstoel

rugleuning rolstoel

Man, wat zou ik toch met mijn vrije tijd moeten doen als ik niet met een naaimachine overweg kon. En wat een saaie rolstoel zou ik hebben als ik die niet om de haverklap een nieuwe look kon geven.

Maar gelukkig heb ik wel een naaimachine en ik vond het wel weer eens tijd voor wat anders.

Wensenlijstje bekleding rugleuning rolstoel & rolstoelhandschoenen

Het voordeel van dingen zelf maken, is dat je het zo kunt maken dat het helemaal aan je wensen voldoet. En vergeleken met wat ik had op mijn rugleuning, had ik wel wat verbeterpuntjes:

  • Twee aparte ritsvakjes om spulletjes in op te bergen. De rits voorkomt dat alles eruit valt als je de rolstoel in de auto tilt.
  • Bekleding komt niet onder de zitting uit. Nu zat de bungelende zak soms in de weg als ik de Smartdrive aan of uit wilde zetten.
  • Dikkere foamlaag voor meer comfort.

Voor de rolstoelhandschoenen wilde ik ook wat anders uitproberen:

  • Een klittenbandsluiting in plaats van drukknopen.
  • De extra versteviging tegen het slijten iets groter.

En omdat het kan: alles in dezelfde stof, zodat het mooi matcht.

Zo gemaakt!

Voor de rolstoelhandschoenen heb ik mijn eigen patroon gebruikt en in principe dezelfde werkwijze gebruikt als de vorige keer. De stof is een stevige meubelstof die niet rafelt, dus net als bij leren rolstoelhandschoenen hoefde ik de randen niet af te werken.

Het ‘ei’ wat erop genaaid is ter versteviging is wel van leer, alleen heb ik de vorm ervan iets aangepast. Het is nu meer een gebakken ei geworden. Hier heb ik de slijtplekken van de vorige versie als voorbeeld voor gebruikt, zodat het precies op de goede plek zit en groot genoeg is. Zeker omdat de rest van de handschoenen van meubelstof zijn, wat toch wel iets sneller slijt dan leer.

Voor de bekleding van de rugleuning heb ik het wat anders aangepakt dan de vorige keer toen ik alleen een rugleuninghoes voor de rolstoel maakte.

Ik heb een stuk foam van twee centimeter dik op maat laten snijden en heel simpel gezegd heb ik hier een zak omheen gemaakt. Alleen zitten er in die zak nog wel wat details, zoals het borduursel, de twee ritsvakjes en het klittenband. Helaas heb ik de work-in-progress-foto’s per ongeluk weggegooid. Een volgende keer zal ik hier wel weer wat meer op ingaan.

Overigens was ik vergeten de twee ritsvakjes van elkaar te scheiden met een naad. Daar kwam ik pas achter toen hij al helemaal in elkaar zat. Om te voorkomen dat alles van het bovenste vakje naar het onderste zou zakken, heb ik toen maar met siernieten een scheiding gemaakt.

rugleuning rolstoel geborduurd

Voor de volgende keer…

Ja, want natuurlijk ben ik op een gegeven moment wel weer uitgekeken op deze grijzige look. Dus dat er een volgende make-over gaat komen, is wel zeker. En voor die volgende keer heb ik alvast wat tips voor mezelf.

  • Niet zo gierig doen en gewoon dezelfde stof als onderkant gebruiken. Want ook al is het maar de onderkant, je ziet het toch! (Kijk maar naar de foto met de lege rolstoel helemaal links bovenin het hoekje)
  • Twee centimeter dik foam is wel erg dik, mag best één centimeter zijn. Nu heb ik het opgelost door ter hoogte van het zitkussen een stuk foam van de rugleuning af te knippen, anders kwam mijn zitkussen ook nog twee centimeter naar voren.
  • Beter nadenken over de plaatsing van de ritsvakjes. De bovenste kan ik makkelijk bij, maar de onderste kan ik niet bij als ik tegen de rugleuning aan zit. Dan duwen mijn billen de rits tegen de stang aan… Aan de andere kant wel extra beveiligd tegen zakkenrollers op die manier, maar er zitten toch al geen waardevolle spullen in.
  • Geen metalen ritsen gebruiken! Ja, het ziet er mooi uit, maar het voelt echt niet fijn aan je huid als je wat uit het vakje wil pakken.
  • Je ziet het niet, omdat ik heel goed ben in het verbloemen en fixen van foutjes, maar het borduursel had ik dus op z’n kop geborduurd. Volgende keer dus drie keer checken waar het borduursel moet komen, scheelt een hoop gepuzzel achteraf.
  • Voor de rolstoelhandschoenen: de klittenbandsluiting wat langer maken, zodat deze steviger vast zit.
  • En leuk dat ik weer voor een vingerloze handschoen ben gegaan, maar het wordt straks winter. En ik krijg een nieuwe polsbrace. Dus erg veel zullen deze niet gebruikt gaan worden.
  • Ik had ook hoesjes gemaakt voor de zijschotjes, maar deze zijn compleet mislukt. De ritsen die ik had om de niet-rekbare stof toch om de zijschotten te krijgen, waren te klein. Eigenlijk vind ik het voor nu wel even prima zonder hoesjes. Maar mocht ik voor een volgende rolstoelbekledingset willen gaan, dan dus goed opmeten hoe groot en waar de ritsen moeten komen.

Wat vind jij van deze nieuwe look? En heb jij nog tips of uitdagingen om in een volgende poging te verwerken?

/1 Reactie/door

Trippelrolstoel

trippelrolstoel trippelstoel

Op mijn werk ben ik op dit moment nog steeds voor vijftig procent ziek gemeld, maar ik hoop wel over een tijdje weer op te kunnen bouwen. En om op mijn werk zo efficiënt mogelijk met mijn beperkte belastbaarheid om te gaan, ben ik met mijn ergotherapeut op zoek naar een goede stoel, bijvoorbeeld een trippelrolstoel.

Als ik dan een goede stoel zou hebben die ik op mijn werk kan laten staan, zou me dat zoveel schelen. Op zich kan ik het stukje van de parkeerplaats of de fietsenstalling naar mijn werkplek wel lopen. Of in ieder geval als ik het niet te vaak hoef te doen.

Rijden, tillen, rollen, overstappen, trippelen

Nu neem ik mijn rolstoel elke dag mee naar mijn werk. Dat is dus ‘s ochtends in de auto tillen en er weer uit en ‘s middags hetzelfde liedje nog een keer. Op mijn werkplek aangekomen, stap ik over van mijn rolstoel naar mijn trippelstoel. Deze zit fijner en ik kan ermee beter in mijn kleine kantoortje heen en weer bewegen van kast naar bureau. Maar voor elke keer dat ik naar het kopieerapparaat, de docentenkamer, de administratie of een klaslokaal moet, stap ik weer over op mijn rolstoel.

Dat alles kost me een hoop energie met al dat overstappen. En in het reizen naar mijn werk zijn de keuzes wat beperkt. Ik kan mijn rolstoel wel achterop mijn driewielligfiets meenemen, maar het erop tillen en vastzetten gaat niet altijd even soepel. Achterop de scooter gaat niet meer sinds ik de Smartdrive heb. Het bevestigingsstukje aan de as zit in de weg om ‘m goed op de bagagedrager te kunnen zetten.

Met mooi weer ga ik nog weleens rollend met de Smartdrive en mijn Freewheel. Dan ben ik in 25 minuten op mijn werk, dus dat is nog best te doen. Maar meestal ga ik nu dus met de auto, omdat dat het gemakkelijkst en snelst is om mijn rolstoel mee te nemen.

Hier mijn huidige trippelstoel in actie:

Trippelrolstoel Le Triple Wheels

Met mijn ergotherapeut ben ik een trippelrolstoel gaan uitproberen van Sowecare, Le Tripple. Het idee was daarbij dat als ik een trippelstoel heb met hoepels, ik niet meer hoef over te stappen van de ene naar de andere stoel. Zo bespaar ik tijdens mijn werk energie en hoef ook niet meer mijn rolstoel mee te sjouwen.

Maar het klinkt mooier dan het was. De verkoper/adviseur van Zorgdrager was ook niet zo weg van deze stoel. Het rollen en trippelen gaat wel ok, maar het zit voor geen meter. De zitting en rugleuning voelen aan als een plank met een dun laagje bekleding. Als de stoel in een hogere stand gezet wordt, wordt het geheel een stuk wiebeliger.

Het trippelen gaat overigens wel anders dan in een gewone trippelstoel. Door de hoepels kun je niet zijwaarts bewegen. Dat is iets wat ik wel veel doe op mijn werkplek en vaak ook met volle handen. Even wat van mijn bureau in een kast leggen, of juist een map uit de kast pakken. Met een trippelrolstoel kun je wel de hoepels erbij gebruiken om makkelijk te draaien, maar met spullen in je handen gaat dat dus niet zo makkelijk meer.

Nee, geen succes dus, deze trippelrolstoel.

Mercado trippel(rol)stoel

Helaas was het niet gelukt om een trippelrolstoel van Mercado (REAL DUAL 7100/7000) in de showroom te krijgen op het moment dat ik daar die afspraak had. Maar er waren wel een paar verschillende trippelstoelen die ik uit kon proberen. Een groot verschil met Le Triple is dat Mercado wèl verschillende mogelijkheden heeft wat betreft de zitting en rugleuning. Bijvoorbeeld meer ondersteuning aan de zijkanten, maar ook de mogelijkheid om de zitting met rugleuning iets naar voren of achteren te kantelen.

En vooral die kanteling maakt dat ik veel lekkerder in die stoel kan zitten. Sowieso ook het kunnen afwisselen van zithouding is prettig. De Mercado trippelstoel zit ook een stuk stabieler dan Le Triple, ook in de hoogste stand.

Nadeel was dan weer wel dat met iets meer wig mijn voeten niet meer bij de grond komen in de laagste stand. Dan is de trippelstoel ook wel in een lagere variant te bestellen, maar dan gaat hij in de hoogste stand ook minder hoog. En dat is dan weer een nadeel als ik op het bord moet schrijven of iets dergelijks.

Wegen de voordelen op tegen de nadelen?

Of een trippelrolstoel dè oplossing is voor mijn situatie… ik weet het nog niet. Ik ben er wel van overtuigd dat ik in een stoel van Mercado beter zit dan in mijn huidige trippelstoel (Vela Tango). Maar of de hoepels erbij een meerwaarde zijn op mijn werkplek, weet ik niet.

Met een trippelrolstoel zou ik niet zo vaak hoeven overstappen van trippel- naar rolstoel. En ik hoef mijn rolstoel niet meer mee te nemen naar mijn werk.

Maar het zijwaarts kunnen trippelen zou ik wel missen. En ook de trippelrolstoel zou niet zo hoog kunnen om goed bij het bord te kunnen.

Misschien went het wel snel om de hoepels erbij te gebruiken om me in mijn kantoortje te kunnen bewegen. En kunnen we wat anders bedenken hoe ik het bord kan gebruiken. Ik ga het in ieder geval eens uitproberen binnenkort! Dan komt iemand van Zorgdrager samen met mijn ergotherapeut op mijn werk met een trippelrolstoel van Mercado.

Waar zit jij op tijdens je werk? En hoe bevalt dat?

/0 Reacties/door

Mijn woonbehoeften in kaart gebracht

trap rolstoelen woonbehoeftenOns eerste huis wat mijn man en ik kochten, was een bovenwoning. Heel praktisch was dat niet toen onze oudste geboren werd, al snel verhuisden we naar een andere woning. En in dat huis wonen we inmiddels al vijftien jaar. We zitten hier prima, geen verhuisplannen voorlopig!

Woonbehoeften veranderen met de jaren

Toen we dit huis kochten, was ik allang blij dat er maar één trap in het huis aanwezig is. Je deed de deur open, kon zo met de kinderwagen naar binnen rijden en op de bank ploffen. Inmiddels zijn de kinderwagen en buggy al lang en breed de deur uit, traphekjes zijn ook niet meer nodig. Babykamers worden tienerkamers en onze smaak qua interieur wil ook nog weleens veranderen. Maar nu de kinderen oud genoeg zijn om zichzelf te redden, merk ik dat het huis steeds meer op mijn woonbehoeften aangepast moet worden.

Op zich red ik me nog prima hoor. Binnenshuis gebruik ik mijn rolstoel niet en kan deze afstanden dus gewoon lopen. We hebben een beetje een aparte indeling in ons huis, maar daarbij is het voordeel dat we één grote benedenverdieping hebben en één grote bovenverdieping. Boven zijn de slaapkamers, badkamer en washok, beneden de woonkamer, keuken, naaikamer en berging. Als het zou moeten, kan ik gewoon ‘s ochtends naar beneden gaan en pas ‘s avonds bij het naar bed gaan weer naar boven gaan. Dan hoef ik de trap dus maar één keer af en één keer op, dat is nog goed te doen.

Hoe breng je je woonbehoeften in kaart?

Net zoals je bij het krijgen van kinderen je gaat verdiepen in wat je huis nodig heeft om het veilig, praktisch en aangenaam te maken, kun je dat in een andere fase ook doen. Alleen moet je daarvoor net wat andere informatiebronnen aanboren. Aan het consultatiebureau of een babywinkel zul je niet veel hebben.

Behalve dat ik hierover met mijn man overleg, kijk ik het ook weleens af bij lotgenoten. Wat hebben zij al in hun huis aangepast waar ik ook wat aan zou kunnen hebben?

De supportbeurs bezoek ik wanneer ik kan. Hier kun je hulpmiddelen en aanpassingen echt zien en uitproberen, waardoor je een beter beeld krijgt of iets bij je past.

Op het moment dat ik ergens tegen aanloop thuis (letterlijk of figuurlijk), vraag ik mijn ergotherapeut om een afspraak om mee te denken. Mocht het nodig zijn, dan bof ik dat ik tot nu toe ook altijd meedenkende wmo-consulenten heb gehad. Alhoewel ik soms vind dat die een stapje te snel gaan. Als het aan die wmo-consulent had gelegen, had ik vier jaar geleden al een traplift gehad.

En soms kom ik op internet handige tools tegen. Zo kun je met behulp van een vragenlijst van Langer Thuis in Huis een persoonlijk plan opstellen. Door alle vragen langs te gaan, kom je dingen tegen waar je zelf misschien niet aan gedacht had. Je krijgt dan een overzicht met oplossingen en een kostenindicatie. Vooral dat laatst vind ik erg handig, want het liefst regel ik dit soort dingen zonder tussenkomst van de wmo.

Wat ik zou willen veranderen in ons huis

Ons huis is rond 1900 gebouwd, dus dat er altijd wel iets te klussen is, hebben we daarbij voor lief genomen. Als basis is het een prima huis, alleen heb ik inmiddels een aardig lijstje met veranderplannen:

  1. Alle schrootjesplafonds vervangen. Dat is echt een twintigjarenplan geloof ik. Mijn man pakt het kamer voor kamer aan, met pauzes. Hij stript dan meteen de hele kamer en bouwt ‘m weer helemaal op, inclusief isolatie, elektra, verwarming, enzovoort. Onze eigen slaapkamer is toch wel onze trots, dat heeft hij echt mooi gedaan.
  2. Een nieuwe badkamer. Nu hebben we een lelijke jaren ’90 badkamer met nepmarmeren tegels en zilveren randjes. En inmiddels hebben we al een aannemer gevonden die de klus gaat klaren. Het ligbad gaat eruit, de enkele wasbak wordt een dubbele en de krappe douchecabine wordt vervangen door een ruime inloopdouche. Er zou dan ook een krukje in de douche passen, zodat ik niet zo lang hoef te staan.
  3. Een verhoogde stoep en opritje bij de voordeur. We hebben maar een smal stoepje voor de deur en komt geregeld voor dat er een fiets, auto of container staat en de weg verspert. Dan moet ik dus vanaf de straat al uit mijn rolstoel stappen en twee hoge drempels nemen. Het gaat nog wel, maar steeds lastiger. Ik heb al een aanvraag ingediend en een gesprek met de wmo-consulent hierover gehad. Gaat vast goedkomen binnenkort.
  4. Een brede deur naar de berging toe. Ach ja, we moeten allemaal zo onze dromen hebben, ook al komen ze niet altijd uit. Het zou me zo fijn lijken als ik mijn driewielligfiets niet meer op zijn zijkant door de deur hoef te tillen. Maar die deur en vooral de stenen eromheen zouden dan niet meer zo mooi bij de rest van het huis passen. En ons mooie, oude huis willen we graag mooi houden. Dus het alternatief is dat mijn man mijn fiets nu regelmatig naar buiten of naar binnen tilt.
  5. Een (trap-)lift. Hmmm, tja… Op zich wil ik dit nog zo lang mogelijk uitstellen. De trap ben ik gewend, ik weet waar ik me vast kan houden en hoe ik mijn voeten neer kan zetten. Dus voorlopig gaat het nog wel, als ik ‘m maar niet tig keer op een dag op en af moet. Maar als we hier echt nog heel lang willen blijven wonen, zit het er toch wel een keer aan te komen. Een wmo-consulent heeft me al verteld dat een traplift mogelijk is en ik heb ook al eens geïnformeerd naar een gewone lift voor in een woonhuis. Het kan en zal ooit nodig zijn, maar nu nog even niet. Overigens is een tweedehands traplift dan ook het overwegen waard. Op die manier is het een stuk betaalbaarder en kan het wellicht zonder tussenkomst van de wmo geregeld worden. En zo worden de (misschien niet eens zo heel lang) gebruikte trapliften gered van de schroothoop.

Voorlopig genoeg te doen nog hier in huis en zo kunnen we er hopelijk nog een flinke poos van genieten. In ieder geval tot de kinderen de deur uit zijn, dan wordt het misschien toch wel een beetje te groot voor ons tweetjes…

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking.

/1 Reactie/door

Je rolstoel besturen met je voeten?!

freewheel

Ja, hoe kan dat dan? Want als je in een rolstoel zit, ‘doen’ je benen het toch niet meer? Dan kun je toch niet met je voeten de rolstoel besturen?

Ik mag hopen dat mijn trouwe lezers wel beter weten en snappen dat als ik korte stukjes kan lopen, ik ook in mijn rolstoel mijn voeten nog kan gebruiken. Maar voor de toevallige voorbijganger die niet beter weet: niet iedereen die in een rolstoel zit, is verlamd. Er zijn tal van redenen om gebruik te maken van een rolstoel. In mijn geval zijn mijn gewrichten (door EDS) zo instabiel, dat ik niet lang kan staan of lopen. Die rolstoel bespaart me dus een hoop pijn en energie en zorgt ervoor dat ik mijn lijf niet nog verder kapotmaak.

Maar juist omdat die pijn en beperkte belastbaarheid niet alleen in mijn benen zit, ben ik steeds weer zoekende naar hoe ik ook de rest van mijn lijf zo min mogelijk overbelast.

Oplossing voor het ene lichaamsdeel, probleem voor het andere

Toen ik steeds meer last van mijn bekken en heupen kreeg, ben ik mijn rolstoel steeds vaker gaan gebruiken. Inmiddels gebruik ik ‘m voor bijna alles wat ik buitenshuis doe, tenzij ik het met de fiets/scooter/auto kan doen en bij aankomst niet ver hoef te lopen voor een goede zitplaats.

Al snel merkte ik dat mijn schouders het vele rollen niet zo prettig vonden. En sinds mei heb ik daarom een Smartdrive, een motortje wat mijn rolstoel aanduwt. Zo kost het me veel minder energie en kracht om zelf te kunnen rollen en blijven mijn schouders bespaard.

Maar, je raadt het al: ook het rollen met Smartdrive heeft weer een effect op mijn gammele lijf. Nu hoef ik niet te duwen tijdens het rollen, maar rem ik af om bij te kunnen sturen. En op vlakke paden gaat dat prima. Alleen lopen vrijwel alle stoepen scheef, wat betekent dat je langere tijd met één hand aan het remmen bent om bij te sturen. En dan merk ik weer hoe gammel mijn polsen zijn, dat remmen wordt toch best pijnlijk na een tijdje.

Lang leve de Smartdrive-Facebookgroep!

Door één van mijn EDS-lotgenootjes was ik uitgenodigd voor een Facebookgroep met Smartdrive gebruikers. Daar komen regelmatig problemen en oplossingen voorbij met betrekking tot de Smartdrive. En geloof me, dat is nodig, want de gemiddelde monteur snapt er de ballen niet van. Dus dan is het fijn om te lezen hoe de ervaringsdeskundigen met hun Smartdrive omgaan.

Op deze groep zag ik dus ook dat Josine en Frits hun voeten gebruikten om te sturen, in plaats van met je handen steeds te moeten remmen. Eerst dacht ik: die zijn gek, dat kan toch niet veilig zijn? Worden je spieren dan niet op een hele vreemde en verkeerde manier belast? En daar gaan je schoenen toch gewoon kapot van? Maar toen ik het even zelf probeerde, was ik al snel om. Het scheelt zoveel voor mijn polsen.

Dus na wat voorbeelden te vragen, is mijn man aan de slag gegaan.

freewheel met strips

Je rolstoel besturen met je voeten, hoe dan??

Behalve de rolstoel met Smartdrive, heb je hiervoor wel een voorzetwiel zoals een Freewheel nodig. Voor het uitproberen had ik nog geen hulpstukken gebruikt, maar zette ik mijn voeten op de vork van het Freewheel. Hierbij kwamen mijn voeten wel van de voetensteun af en waren mijn benen niet meer ontspannen. Heel prettig is dat niet voor een langer stuk rollen, maar ik had zo wel snel door dat het mogelijk was, dat sturen met de voeten. En dat het mijn polsen en schouders flink ontlastte.

Op de voorbeelden van anderen was te zien hoe zij de vork van het wiel zo verlengden, dat ze met hun voet erbij konden. Dat heeft mijn man nagemaakt met twee metalen strips. En omdat hij wel van zo’n knutselprojectje houdt, heeft hij de strip zwart gespoten en de uiteinden met een krimpkous bekleed, zodat mijn schoenen niet zo snel zouden beschadigen.

Die metalen strip komt dan aan beide kanten tot ongeveer mijn tenen en zonder mijn voeten te hoeven optillen, kan ik dan sturen met mijn tenen.

Zou je dat nou wel doen?

Ik snap dat het vragen oplevert als je een hulpmiddel anders gebruikt dan waar het voor bedoeld is. Die had ik ook en bij deze heb ik ze vast beantwoord:

Heb je nou gewoon gaten geboord in je Freewheel? Is die nu nog wel net zo stevig?

Ja hoor, dat kan prima. De voorste gaten zaten er al in, maar daar zaten dopjes op. De gaten dichtbij de as van het wiel heeft mijn man er dus in geboord. Met inwendig schroefdraad, net als de voorste gaten. Maar dat gaat niet ten koste van de stevigheid.

Maar mag dat wel, die rolstoel is toch in bruikleen?

De rolstoel heb ik via de WMO in bruikleen, maar het Freewheel heb ik zelf aangeschaft. Dus daar mag ik mee doen wat ik wil. Uiteraard zolang het mijn rolstoel niet beschadigd. En voor mijn rolstoel maakt het verder niet uit dat de vork wat verder uitsteekt.

Als je jouw Freewheel wel via de WMO hebt gekregen, zou ik eerst even vragen of het mag, voordat je aan het boren gaat. Wellicht kun je ook iets minder definitiefs fabriceren met ty-raps.

Heb je zo wel genoeg controle over je rolstoel?

Het is niet dat ik mijn handen nu vrij heb om te gaan zitten WhatsAppen tijdens het rollen ofzo. Mijn handen heb ik nog steeds bij mijn wielen om als het nodig is bij te sturen, te remmen en/of de Smartdrive uit te tikken. Alleen in het filmpje even niet, om te laten zien dat mijn handen niks doen.

Ik heb juist meer controle over mijn rolstoel, omdat ik èn mijn voeten èn mijn handen kan gebruiken om te sturen.

Kan het altijd, overal en bij iedereen?

Nee, of ik kan het niet in ieder geval. Voor scherpe bochten moet ik sowieso mijn voeten verplaatsen, omdat mijn voeten anders het wiel tegenhouden in het draaien. Dan gebruik ik dus gewoon mijn handen om te sturen. Maar juist voor die lange stukken over schuine stoepen is het erg fijn en flauwe bochten gaan ook prima.

Misschien zijn anderen er wel vaardiger in, of juist minder vaardig. Zoals ik al aan het begin zei, niet iedereen zit om dezelfde reden in een rolstoel. Voor mij kost het vrijwel geen kracht om op deze manier te sturen, maar dat kan voor een ander totaal anders zijn.

Ga je sneller als je met je voeten stuurt?

Alhoewel je niet sneller zal rollen dan je Smartdrive is ingesteld, bereik je de maximumsnelheid wel sneller. Omdat als je met je handen stuurt, je altijd wat aan het afremmen bent. Nu stuur je met je voeten het voorwiel aan en hoef je niet te remmen om te kunnen sturen.

Bij een heuveltje af rijden, kan ik ook verder doorrollen dan wanneer ik met mijn handen zou sturen.

Kan het alleen in combinatie met een Smartdrive en Freewheel?

Ik heb geen ervaring met andere voorzetwielen, maar een voorzetwiel zoals de Freewheel heb je zeker nodig. Op zich denk ik dat je zonder Smartdrive ook wel voordelen hebt van die verlengde vork. Bijvoorbeeld met een heuveltje af gaan waarbij je niet hoeft te remmen. Of om je kracht wat gelijkmatiger te verdelen over je armen.

Wat denk jij, goed idee of niet?

/0 Reacties/door
,

Nieuw schooljaar, nieuwe schoolagenda?

agenda schoolagenda

Het nieuwe schooljaar is ook hier al begonnen, maar het voelt nog niet zo. Het is gewoon nog niet helemaal goed opgestart, er mist iets… Een agenda! Hier in huis heeft gewoon nog niemand een schoolagenda aangeschaft.

Schoolagenda = overbodig

Vroeger kon ik altijd wel genieten van zo’n dagje shoppen voor schoolspullen met mijn moeder. Nieuwe pennen, etui, schriften, kaftpapier en een hippe agenda. En zeker die agenda, want daarmee liet je aan je klasgenoten zien of je een beetje op de hoogte van de trends was. Dus die moest zorgvuldig gekozen worden.

Maar helaas is dat een traditie die ik niet meer met mijn dochter in ere houd. Tegenwoordig heb je van die rekbare stoffen kaften, die gaan wel een paar schooljaren mee. En voor die paar boeken die wel gekaft moeten worden, gaat ze zelf even heen en weer naar de Action. Meteen wat schriften en pennen mee en klaar. Want een schoolagenda, die is toch helemaal niet meer nodig?

Al het huiswerk wordt tegenwoordig digitaal door leerkrachten bijgehouden, dus een agenda is blijkbaar niet meer nodig in het voortgezet onderwijs. Een beetje jammer vind ik dat wel.

Zelf ook nog geen nieuwe agenda…

Normaal houd ik dus wel van die tradities in stand houden. Nieuw schooljaar, nieuwe agenda. Het oude schooljaar met bijbehorende klassen en lessen kan de kast in en met de nieuwe agenda kan weer met een schone lei begonnen worden.

Maar… er komen geen nieuwe klassen meer die ik nu ga begeleiden of les ga geven. En stiekem wil ik dus gewoon nog even blijven vasthouden aan vorig schooljaar. Want dit schooljaar heeft maar een rare start zo zonder eigen klas.

En wat die agenda betreft kan dat ook gewoon, want ik heb er één van Moleskine en die gaat gewoon anderhalf jaar mee. Een hele toffe van Alice in Wonderland ook nog eens. Dus ik stel die frisse, nieuwe start gewoon nog even uit tot ik echt een nieuwe agenda nodig heb.

En gewoon omdat het leuk is: toch even gluren naar agenda’s

  • Zelf ben ik jarenlang voor dezelfde agenda gegaan: één met een spiraal waar je zelf kaartjes of foto’s in kon doen. Kon ik leuk foto’s van de kinderen in doen enzo. Deze agenda’s heb je nog steeds, bijvoorbeeld met leuke tekstkaartjes erin.
  • Een gezinsplanner hebben we hier ook in de woonkamer hangen. Als de kinderen dan toch geen schoolagenda meer nodig hebben, dan hebben we hier tenminste iets van overzicht van wie wanneer waarheen moet. Je hebt ze met plaatjes of waar je foto’s van de gezinsleden in kunt schuiven, maar ik kwam nu een stoere zwarte tegen. Hier zitten ook gekleurde en witte stiften bij, zodat de tekst op de zwarte ondergrond goed leesbaar is.
  • Moleskine is nu de laatste twee jaar mijn favoriet. Vooral omdat de indeling zo praktisch is: links de dagen van de week, rechts ruimte voor je to-do-lijstje. Je hebt ze in effen varianten, maar ik vind ze met een print erop net iets leuker. Zoals die van Harry Potter.
  • Als je net als ik bullet journals wel leuk, maar teveel werk vindt, is de agenda van Zoedt wel een leuke. De basics die je nodig hebt van een agenda zitten erin, maar er is genoeg ruimte voor je eigen creativiteit.
  • En weet je nog dat je vroeger altijd leuke teksten in elkaars schoolagenda schreef? Met een Loesje agenda heb je bij elke week een zo’n tekst. Of als je van net wat andere teksten houdt, er is er ook zo één van Rumag.
  • Mooie plaatjes hou ik ook wel van. Ik ben dan ook erg benieuwd of er in de Outlander agenda bij elke week een foto uit de serie zit. Heel erg veel schrijfruimte heeft deze agenda niet, het is er dus echt één voor de dromers. 😉
  • Als je voor elke dag (en dus ook de zaterdag en zondag) evenveel schrijfruimte nodig hebt, zijn de agenda’s van Peter Pauper erg geschikt. En nog steeds met een mooie kaft, zoals een bloesem.
  • De laatste in het rijtje is een organizer. Handig voor als je je agenda net zo vaak bij je moet hebben als je pasjes en dergelijken. Zo heb je gewoon alles bij de hand.

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/0 Reacties/door