Berichten

Ik wil niet klagen over die 6 weken vakantie hoor, maar…

platliggen bekkeninstabiliteit hEDS

Maar ik doe het toch. Deze vakantie is gewoon ruk. Ik baal gewoon van mijn lijf en het afhankelijk van anderen zijn hierbij.

Smartdrive stuk, nu ook mijn lijf nog meer stuk

Tijdens de hittegolf aan het begin van deze vakantie heeft mijn Smartdrive het begeven. En blijkbaar was het iets dat niet zo gemakkelijk gemaakt kon worden, want ze moesten ‘m opsturen voor reparatie. Uiteraard was er niets wat ik als vervanging kon krijgen en op de vraag hoe lang het kan gaan duren, heb ik nog steeds geen antwoord.

Nu kan ik nog wel op andere manieren de deur uit. Ik kan een stukje fietsen, of de scooter nemen. Of ik gooi mijn rolstoel in de auto en zo kom ik ook nog wel wat verder. Maar met alleen mijn rolstoel zelf kom ik dus niet zo ver meer. Dus dat betekent dat ik steeds iemand om hulp moet vragen om mij even te duwen. En ik was juist zo blij dat ik dat met mijn Smartdrive niet meer hoefde.

Even op stap gaan met mijn meiden, gebeurt dus niet zo snel meer. Dat dagje Drievliet, daar heb ik een week lang pijn van gehad.

Ik voel me zo een beetje opgesloten thuis. Het bijkomen van een uitstapje kost me meer tijd dan het uitstapje zelf.

Help, mijn man is klusser!

Eén van de buren maakte hier al een grapje over, maar op zich is het nog niet zo erg dat ik mijn man voor zo’n programma hoef op te geven hoor!

Maar ondertussen gaat het opknappen van de woonkamer niet zo snel als gehoopt. Enerzijds omdat mijn man het naast zijn fulltime baan moet doen en nog geen vakantie heeft. Anderzijds omdat er wat dingen zijn tegengevallen, doordat ons huis zo oud (en scheef) is.

En zolang je in het ritme van je werk zit en geen hele dagen thuis opgesloten zit, is dat ook niet zo’n probleem. We hebben een zithoek in de hal gecreëerd (ja, die is zo groot) en een deel van de bank in onze slaapkamer gezet. Want de tv/wifi is dus naar onze slaapkamer verhuisd, dus daar zitten we ook regelmatig.

Maar de afstanden tussen de zithoeken en de keuken zijn nu zo groot, dat het me zwaar valt dit lopend te doen. Al die kleine stukjes bij elkaar maken samen toch een flink stuk wat ik op een dag loop.

En ik kan niet meer fijn in mijn naaikamer achter mijn laptop bezig zijn, want daar werkt de wifi niet. Dan ga ik maar in de keuken aan de eettafel zitten, ook al zitten die stoelen helemaal niet zo fijn.

Thuiszitten is dus niet zo relaxt meer als voorheen, het levert me meer pijn op. Deze week was het voor het eerst dat ik door de pijn de trap niet meer op kwam. Traplopen kost me altijd al wel pijn en moeite, maar nu ging het gewoon niet meer en moest ik op mijn kont naar boven.

Keelproblemen… waarom nu ineens?

Voor de zomervakantie was het me al opgevallen en had ik al besloten er wat mee te gaan doen. Dat ik ‘s ochtends moeite met slikken heb, is al heel lang zo. Dat ik daardoor ‘s ochtends meestal alleen maar pap kan eten, vind ik niet eens zo erg.

Maar ik merkte dat er steeds iets bij kwam. ‘s Nachts moeite met ademhalen en meer snurken, in gesprekken moeite met me verstaanbaar maken. Alsof mijn keel dicht zakt en ik echt moet persen om er iets uit (of in) te krijgen. En ook met het nieuwe schooljaar in het vooruitzicht, waar ik weer wat meer ga lesgeven, maakte ik me hier toch wel wat zorgen om.

Inmiddels heb ik een intake bij een logopedist gehad en ben ik begonnen met Lax Vox. Dit is een oefening waarbij je door een siliconen slangetje bubbels gaat blazen in een laagje water. Het heeft me alleen nog niet zoveel opgeleverd. Ik heb eerder het idee dat ik me nog meer moet focussen op dingen die vanzelf horen te gaan. Dat het me ‘s avonds in bed met een droge keel niet lukt om te slikken, alsof dat klepje niet meer dicht wil.

Heel irritant dit.

Aftellen naar leuke dingen

Met al die dingen die niet mee willen werken, is de vakantie een stuk minder leuk. Gelukkig komen er nog wel wat leuke dingen aan. Zo mag ik de komende twee weken met Misiconi Dance Company en nog een Schots gezelschap werken aan een stuk wat we tijdens Spoffin (street arts festival) gaan laten zien. Daar heb ik echt heel veel zin in!

En daarna ga ik mijn veertigste verjaardag vieren. Ik vond dat ik het wel verdiend had om me daarbij goed te verwennen, zeker omdat ik het afgelopen jaar best wel weer wat bereikt heb. Dus ik heb een cafeetje afgehuurd en er komt een toffe rockcoverband. En als de mensen die al hebben toegezegd dat ze komen, ook daadwerkelijk allemaal komen, dan ben ik een blij mens.

Misschien ben ik zelfs wel een beetje aan het aftellen naar het nieuwe schooljaar. Gewoon weer in een normaal ritme zitten, dat werkt voor mijn lijf toch ook het beste. En op mijn werk voel ik me ook een stuk nuttiger dan nu, waar ik zelfs bij een simpele boodschap hulp moet vragen aan mijn kinderen.

En omdat we deze zomer niet met het gezin weg zijn geweest, willen we dat in de herfstvakantie wel gaan doen. Dat is wel nog even ver weg, maar toch ook leuk om dan een vakantie te hebben om naar uit te kijken!

Maar hoe is jouw zomer/vakantie? Aan het genieten, of heb je ook nog iets om naar uit te kijken?

/2 Reacties/door

‘Die vragen krijgen we normaal niet’

gehandicaptenparkeerplaats op kenteken

Blijkbaar ben ik in de wereld van aanvragen en verzoeken een beetje een vreemde eend in de bijt. UWV tikte me al op de vingers dat ik me niet aan hun (nergens op de website beschreven) procedures hield bij het aanvragen van een werkrolstoel. De WMO-uitvoerder had geen flauw idee hoe ik mijn rolstoel moest verzekeren op vakantie en stuurde me van het kastje naar de muur. En het volgende avontuur werd het aanvragen van een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken.

Nu werd ik gisterochtend ineens verrast door een man van de gemeente, of ik mijn auto even wilde verplaatsen, want dan kon hij mijn gehandicaptenparkeerplaats (die ik in maart aangevraagd had) aanleggen. Ja, superfijn dat dat nu dan ook gaat gebeuren! Maar ondertussen had ik nog geen antwoord gehad op een paar vragen, dus hing ik weer aan de telefoon met de gemeente.

Gehandicaptenparkeerplaats op kenteken, dan geen gehandicaptenparkeerkaart achter het raam?

Deze vraag had ik in maart al gesteld aan iemand van de gemeente, maar was er nog niet over teruggebeld. Het leek mij namelijk logisch dat wanneer een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken staat, dat dan al duidelijk is dat die auto bij een iemand met een handicap hoort. Want stel dat ik een keer in een auto van iemand anders wil rijden, dan heb ik die gehandicaptenparkeerkaart nodig om op de plaats van bestemming te gebruiken.

En om altijd maar die kaart in het zicht te moeten hebben, dat lijkt me ook wat diefstalgevoelig. Laat ze dan meteen maar die gehandicaptenparkeerkaarten koppelen aan kenteken, veel praktischer!

Dus ik hing weer even aan de telefoon met de gemeente, om hier duidelijkheid over te krijgen. En nu kwam er wel een snel antwoord. Ja hoor, die kaart moet je gewoon in het zicht laten liggen, ook op een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken.

Maar als ik dan met een andere auto zou rijden? Tja, dat was toch wel een vreemde vraag, die ze normaal niet kregen. Dan moest ik maar de auto verplaatsen naar een gewone parkeerplaats.

Jawel. In een gebied waar de parkeerdruk hoog is, moet ik dan mijn parkeerplaats -waar niemand anders mag parkeren- leegmaken, om vervolgens een andere parkeerplek bezet te houden.

(Op de foto hierboven is overigens niets te zien van die parkeerdruk. Maar zo aan het begin van de avond staat de parkeerplaats wel vol hoor!)

Gehandicaptenparkeerplaats op kenteken, dan geen parkeervergunning meer betalen?

En zo kwam ik weer bij de volgende vraag uit. Deze vraag had ik al eerder gesteld en toen kreeg ik een ander antwoord.

Wij wonen in een betaald parkeren gebied, waarbij je voor de eerste auto minder betaalt dan voor de tweede auto. Toen ik het de vorige keer vroeg, kreeg ik als antwoord dat ik de parkeervergunning van de eerste auto kon stopzetten wanneer ik de gehandicaptenparkeerplaats op kenteken zou hebben. Voor de tweede auto (mijn man’s busje van de zaak) moesten we dan wel nog steeds de duurdere parkeervergunning betalen.

Maar toen ik dit gisteren nogmaals vroeg, kwam er een ander antwoord. Nee, die parkeervergunning mocht ik niet stopzetten. Een argument wat hierbij genoemd werd, was dat je in onze gemeente maar drie uur op een gehandicaptenparkeerplaats mag staan. Dus dan heb ik nog steeds die parkeervergunning nodig. Ook op die parkeerplaats waar verder niemand anders mag staan. Snap jij het nog?

Nog zoveel vragen… Wie weet er antwoord?

Nu heeft de bezwaarperiode al plaatsgevonden, zonder dat ik daarvan op de hoogte was. Ik ga er maar van uit dat de gemeente dit voldoende kenbaar heeft gemaakt. En ook dat het geregeld is met de projectontwikkelaar die op dit moment eigenaar is van de parkeerplaats waar ook mijn plekje is.

Maar er gaat dus in de toekomst gebouwd worden op/bij die parkeerplaats. Dan moet mijn plekje (tijdelijk) verplaatst worden. Geen idee hoe ze dat aan gaan pakken. Maar ik vraag me dus ook vooral af of ik ook voor die kosten op moet draaien? Nu mag ik al € 183,70 neerleggen voor het aanleggen van de gehandicaptenparkeerplaats op kenteken.  Maar het verhuizen van zo’n gehandicaptenparkeerplaats kost dus gewoon € 278,35! Ik zit er natuurlijk niet zo op te wachten dat ze dat straks twee keer bij mij neerleggen, omdat ze vanwege het bouwen heen en weer schuiven met de parkeerplaatsen. En heb ik na al dat bouwen wel de garantie dat die parkeerplek nog steeds voldoet aan wat ik nodig heb?

En stel nou dat onze auto aan vervanging toe is, dan kost het weer € 103,00 om het kentekenbord te vervangen. Maar als ze daar niet zo snel mee zijn, kan ik dan mijn nieuwe auto wel gewoon daar parkeren? Is een briefje onder de voorruit dan voldoende?

Het zou toch zoveel makkelijker zijn als dit soort dingen gewoon in alle gemeenten hetzelfde geregeld zijn èn gewoon duidelijk zijn vastgelegd. Weet jij hoe dit in jouw gemeente is geregeld?

/0 Reacties/door
,

De rode (orthopedische) schoentjes

rode orthopedische open schoenen

Het was weer tijd voor nieuwe orthopedische schoenen. En inmiddels ben ik het wel een beetje als een feestje gaan zien. Ik mag gewoon zelf mijn schoenen ontwerpen! Zo leuk om te doen: een beetje plaatjes verzamelen op Pinterest (klik hier voor mijn schoenen-bord), leer uitkiezen en dan maar afwachten wat de orthopedisch schoenmaker ervan maakt.

Zwart & degelijk, blauw & stoer

orthopedische schoenenNu mijn eerste orthopedische schoenen er inmiddels niet meer zo tof uitzien als toen ik ze kreeg, wilde ik toch wel weer voor iets in die stijl gaan. De knoopjes waren achteraf gezien niet zo heel praktisch. Toen er daar een paar van afgevallen waren, heb ik ze er allemaal van afgehaald. En het lichtblauwe leer werd vrij snel vies. Nu lijken het gewoon zwarte laarsjes, niet zo bijzonder, maar op zich nog wel praktisch.

Vooral praktisch met autorijden, want vergeleken met mijn tweede paar orthopedische schoenen, heb ik met mijn eerste (al wat uitgelopen) paar iets meer bewegingsvrijheid voor mijn enkels. Die stoere, stugge, blauwe stappers gebruik ik dus vooral als ik geen lange stukken hoef te rijden. En als ik ermee ga autorijden, dan doe ik de rits een stukje open.

orthopedische schoenen

Rood & luchtig

Mijn nieuwe orthopedische schoenen moesten dus wel iets toe te voegen hebben aan die twee paar. Het hoefden geen degelijke zwarte laarsjes of stoere Dr. Marten’s te worden, die had ik al. Iets meer kleur leek me wel wat, opvallend rood bijvoorbeeld. En met de zomer in aantocht, dan toch ook iets luchtigers dan dichte schoenen.

Voor deze schoenen heb ik onder andere Fluevog weer als voorbeeld genomen, maar er zijn ook andere merken die een soortgelijk model hebben. Ik heb ze bijvoorbeeld ook al eens van Dkode gehad.

Het was even lastig kiezen, maar uiteindelijk ben ik voor twee verschillende soorten rood leer gegaan. Had eerst in mijn hoofd om rood en roze te combineren, maar qua roze was er niet zoveel te kiezen. Alleen een nogal zoet kleurtje, terwijl ik liever voor oudroze wilde gaan. Rood en bruin heb ik ook nog even aan gedacht, maar toen ik de verschillende kleuren rood leer zag, vond ik dat toch het mooiste.

De riempjes, hiel en neus zijn van glad leer en de rest van suède. Dat leek me ook wel het meest praktisch, omdat die stukken eerder opgepoetst zullen moeten worden. De gespen zijn drukknopen, dus als ze eenmaal goed ingesteld zijn, zijn ze makkelijk open en dicht te maken. Maar er zit ook nog een rits in, dus eigenlijk zijn de gespen vooral voor de sier.

Ik zal ze eerst nog wel met dunne sokken of een panty in gaan lopen, maar hoop van de zomer weer eens met blote voeten in mijn schoenen te kunnen!

rode orthopedische open schoenen

Zelf schoenen kopen, ook leuk!

Ik kan niet meer zonder mijn orthopedische schoenen, maar gelukkig is dat voor de meeste mensen niet zo. Scheelt een hoop in je portemonnee, kan ik je vertellen.

Hier een paar affiliate linkjes naar de merken die ik in dit artikel noemde en als inspiratiebron heb gebruikt voor mijn orthopedische schoenen:

Mocht je op de websites onder die linkjes gaan speuren naar leuke schoenen en toevallig ook nog slagen, dan gaat er een klein percentage naar mij, zonder dat jij er meer voor hoeft te betalen. Leuk voor ons allebei dus.

Wat vind jij van mijn nieuwe rode schoenen? Zou jij ook voor zo’n opvallend paar gegaan zijn?

/2 Reacties/door

4 essentiële badkameraccessoires

badkamer dubbele wasbak inloopdouche badkameraccessoiresJaja mensen, die badkamer van ons is af en het is een plaatje! Ben er zo ontzettend blij mee. Van een volgepropte badkamer met ligbad, douchecabine en wasbak zijn we naar een strakke ruime badkamer gegaan. Het ligbad heeft plaatsgemaakt voor een dubbele wasbak en inloopdouche. Dit past veel beter bij ons gezin op dit moment.

Aan de toekomst is ook gedacht: de inloopdouche is ruim genoeg om er een douchekruk in kwijt te kunnen. En de muren zijn voorzien van houten platen achter de tegels, zodat een douchekruk of handgrepen hier ook aan opgehangen kunnen worden.

Helemaal af is de badkamer nog niet. Er ontbreken nog een paar essentiële badkameraccessoires.

De merken die ik hieronder noem, vind je helemaal onderaan het artikel terug in de lijst met linkjes.

1. Doucherekje

Met doucherekjes heb ik eerlijk gezegd niet zulke goede ervaringen. Metalen rekjes gaan toch een keer roesten, ook al beloven ze van niet. En ze zijn lastig schoon te maken. Hoe groter het rekje, hoe meer hij volgepropt wordt. Staat alleen maar rommelig.

Maar als je flessen shampoo en douchegel binnen handbereik staan, is dat toch wel makkelijk. Dus als we dan toch voor een doucherekje gaan, dan wordt het maar één plankje, alleen voor het hoognodige. Tiger Caddy heeft verschillende varianten, waarvan ik de mat zwarte het mooist vind. Waarschijnlijk zou ik dan toch voor de hoekvariant gaan. Net iets minder risico om er tegenaan te stoten of aan te blijven hangen als ik omval. (Ja, zulke dingen doe ik nu eenmaal in de douche…)

2. Tandenborstelhouder

Ja, daar kun je gewoon een simpele beker voor gebruiken, maar ik vind dat toch niks eigenlijk. Een tandenborstelhouder ziet er toch net wat netter uit. En ik vind het wat frisser ook als de borstels niet tegen elkaar aan staan. Voor je het weet heeft het hele gezin een koortslip, blegh!

Nu hebben we er één van Tupperware, waar vijf tandenborstels in passen en een tube tandpasta. Voordeel van deze vind ik dat je ‘m in delen uit elkaar kunt halen en in de vaatwasser kunt doen. Zo blijft hij lekker fris. Maar ik vind ‘m nu niet zo leuk meer, dus wil wel wat nieuws.

Veel tandenborstelhouders bieden maar plek voor vier tandenborstels. En alhoewel we hier thuis met z’n vieren zijn, hebben we meer tandenborstels. De één wisselt een gewone tandenborstel af met een elektrische en de ander heeft er weer nog eentje nodig om de beugel te poetsen. Ik wil er dus wel één waar alles in past.

Nu heb ik twee verschillende gevonden die aan mijn eisen voldoen: van Sealskin Cura en Yamazaki. En ik twijfel vooral nog aan de kleur, wit of antraciet. Antraciet steekt mooi af tegen de witte wasbak en muur, matcht met de vloer en radiator. En wit past juist weer mooi bij de wasbak en muur, maakt het geheel wat rustiger.

3. Prullenbakje

Als ik vertel dat deze badkamer gebruikt wordt door twee tienermeiden, mijn man en mij, dan hoef ik vast niet uit te leggen waarom een prullenbakje onmisbaar is. Je wil gewoon geen vieze rommel in je badkamer laten slingeren. Weg ermee.

Een klein prullenbakje met draaideksel vind ik zelf het meest praktische in de badkamer. Umbra heeft verschillende leuke modellen. De kleur surfblauw is bijna hetzelfde als de kleur handdoeken die we hebben. Daar hangt er altijd wel één van op de radiator, dus dat matcht dan weer mooi met elkaar. Of anders zou een zwarte ook leuk zijn, die maakt het wat neutraler en valt niet zo op op de donkere vloer. Qua grootte past het onder de wastafel, staat dat prullenbakje ook niet in de weg.

4. Kruk

Al heb ik op dit moment nog geen douchekruk nodig tijdens het douchen, bij het afdrogen en aankleden is het wel prettig om er één te hebben. Hier twijfelde ik tussen een praktische (die ik eventueel ook al onder de douche zou kunnen gebruiken) en een mooie.

Toen ik internet aan het afspeuren was naar een kruk en de houten Bollo kruk tegenkwam, was ik meteen verkocht. Anders dan de andere badkameraccessoires, staat deze wel nu al in de badkamer te pronken. En ik vind ‘m zo mooi! Hij zit ook fijn, is hoog en breed genoeg om stabiel op te kunnen zitten. Wel een beetje zwaar om te tillen, aangezien de kruk van dik hout gemaakt is.

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/2 Reacties/door

De ene aanvraag na de andere

O4 workhopper rolstoel getest

Het gaat hier best lekker. Niet dat ik mijn dagen nu pijnloos en vol energie doorkom, maar het is allemaal aardig in balans. Mijn werk heb ik inmiddels weer zover opgebouwd, dat ik mijn hele aanstelling weer werk. Ik ben niet meer deels ziek gemeld.

En dat wil ik natuurlijk graag zo houden! Om die reden heb ik de afgelopen week een paar aanvragen de deur uit gedaan. Want ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik met hier en daar wat hulp of aanpassingen, nog best een poos kan blijven werken.

Aanvraag werkrolstoel bij het UWV

Na een aardige zoektocht was ik bij de O4 rolstoel aangekomen. Een rolstoel waar ik me op mijn werk mee kan verplaatsen, goed in kan zitten achter mijn bureau door de verstelbare rugleuning en zitting en de korte stukjes in mijn kantoor kan trippelen. Veel lichter en smaller dan een trippelrolstoel en ik kan er beter mee uit de voeten.

Nu is er dan eindelijk een rapport van mijn ergotherapeut, mede ondertekend door mijn revalidatiearts, dus kon ik de aanvraag versturen.

Ik had dat nooit eerder gedaan, mijn trippelstoel was gewoon door mijn werkgever aangeschaft en dat was eigenlijk wel zo makkelijk. Briefje van de ergotherapeut, bestellen en klaar. Via het UWV gaat dat niet zo snel. Behalve de aanvraag die je met behulp van je Digid verstuurt, moeten er ook documenten met de post verstuurd worden. Of in mijn geval was dat zo, omdat ik nog niet bekend ben bij het UWV. Het rapport van de ergotherapeut waarin staat wat ik nodig heb en waarom, plus mijn arbeidscontract om aan te tonen dat ik in vaste dienst ben.

Aanvraag gehandicaptenparkeerplaats op kenteken

Wij wonen in een oude wijk, vlakbij het centrum, waar de parkeerruimte vrij schaars is. Als ik de auto langs de stoep parkeer, is het voor mij lastig om in en uit te stappen. Dus zo blijven er nog wat minder parkeerplaatsen over. Nu heb ik wel een favoriet plekje op de parkeerplaats iets verderop in de straat. Eentje waarbij ik makkelijk de rolstoel in en uit de auto kan tillen, genoeg ruimte heb om zelf in en uit te stappen en op een afstand die nog net te lopen is voor mij.

Dat is belangrijk voor me, want als ik op een gegeven moment een rolstoel op mijn werk heb, kan ik dus mijn eigen rolstoel thuis laten. Dat scheelt zo zestien keer tillen in de week. Maar als de auto verderop geparkeerd staat, wordt dat lopen toch lastig. En het lijken zulke kleine dingetjes: even de rolstoel in de auto tillen, even een stukje verder lopen… Maar al zulke kleine dingetjes bij elkaar zorgen ervoor dat ik mijn lijf overbelast en weer verder achteruitga. Daar heb ik niet zoveel zin in.

En met een bouwproject om de hoek (ja, daar op mijn favoriete parkeerplekje) wat binnenkort zal gaan starten, raakte ik toch wel een klein beetje in paniek. Straks raak ik alles wat ik nu opgebouwd heb, weer kwijt. Dan zou het zomaar zo kunnen zijn dat de auto drie straten verder geparkeerd moet worden, wat voor mij niet te lopen is.

Vandaar dus dat ik een aanvraag heb ingediend voor een gehandicaptenparkeerplaats op kenteken. Bij ons in de gemeente kom je daarvoor in aanmerking als de parkeerdruk hoog is en je zelf een gehandicaptenparkeerkaart hebt als bestuurder, plus een auto natuurlijk. Deze aanvraag ging ook weer ouderwets via de post. Met behalve het aanvraagformulier ook een kopie van mijn gehandicaptenparkeerkaart, rijbewijs en het kentekenbewijs van onze auto.

En nu maar afwachten…

Ja, die ambtenaren nemen hun tijd er wel voor. Twaalf weken voor de aanvraag van de gehandicaptenparkeerplaats en acht weken voor de aanvraag van een meeneembaar hulpmiddel. Dus het is nu vooral even geduld hebben en afwachten welke beslissingen genomen worden. Vervelend om daarin afhankelijk te moeten zijn van instanties. Aan de andere kant fijn dat ik er gebruik van mag maken. Het gaat me echt zoveel helpen om langer te kunnen blijven werken en me zelfstandig te kunnen verplaatsen.

Wat betreft de gehandicaptenparkeerplaats maak ik me op zich niet zoveel zorgen. Voor zover ik het in kan schatten, voldoe ik aan de eisen die ervoor opgesteld zijn. Het enige wat voor problemen kan zorgen, is dat de parkeerplaats nu eigendom is van de projectontwikkelaar en niet van de gemeente. Dat maakt het wellicht wat lastiger en misschien zal het niet de plek worden die voor mij het beste zou werken.

Het UWV heeft wel wat meer voorwaarden die zij zelf invullen. Zij moeten eerst nog bepalen of ik een structurele functionele beperking heb. Ik weet niet of het in mijn nadeel is dat ik inmiddels weer beter gemeld ben, maar verder denk ik wel dat EDS mij structureel en functioneel beperkt. Behalve dat vergoeden ze alleen de goedkoopste voorziening die geschikt voor mij is. Een O4 rolstoel is niet de goedkoopste rolstoel die er is, maar met alles wat ik geprobeerd heb, is deze wel het meest geschikt.

Heb jij ervaring met dit soort aanvragen? Hoe verliep dit bij jou?

En duim je mee dat het wachten het uiteindelijk waard gaat zijn?

/1 Reactie/door

Relaxt kunnen zitten, dat zou wat zijn!

relaxfauteuils

Relaxfauteuils Montèl Dublin en Beta

Met het verbouwen van de badkamer is meteen al besloten wat ons volgende klusproject gaat worden. Er zijn namelijk twee enorme gaten in het plafond van de woonkamer gezaagd, om de waterleiding en verwarmingsbuizen om te kunnen leggen. En met die gaten wilden we niet al te lang blijven zitten, dus de woonkamer is nu aan de beurt!

Als geld geen struikelblok zou zijn, dan…

Ja, wat zou ik dan allemaal wel niet aan willen pakken in de woonkamer.

Het schrootjesplafond gaat er sowieso uit. Dat zou ik dan graag vervangen zien worden voor een mooi strak plafond. Meteen ook een halve meter hoger, want door die gaten in het plafond hebben we gezien dat dat gewoon kan.

En met dat hogere plafond, kunnen meteen de muren aangepakt worden. De nis en schoorsteen eruit, bakstenen gedeeltes dicht gestuukt… Dan meteen ook maar de vloer: weg met de saaie tegelvloer en een mooie gietvloer, houten of juist een PVC-vloer.

Dan kunnen we natuurlijk ook niet achterblijven met het meubilair. De eethoek is wel aan vervanging toe en in het zitgedeelte zou ik naast onze bank nog wel een relaxfauteuil willen hebben.

Een flinke klus zo alles bij elkaar. Maar heel eerlijk? Ik geloof niet dat dat er nu allemaal in zit. Niet alleen financieel, maar ook aangezien mijn man het dit keer weer wel zelf gaat doen. Als we alles zouden aanpakken, zitten we maanden zonder woonkamer.

Praktisch en betaalbaar relaxen

Ok, we gaan niet echt alles aanpakken. Maar vanuit dat fantaseren is die relaxfauteuil wel blijven hangen. Hij zou zo praktisch zijn hier in huis. En we hoeven er niet voor te klussen, gewoon bestellen en klaar.

Zoals je misschien al eerder hebt gelezen op mijn blog, moet ik regelmatig platliggen om mijn bekken rust te geven en daarnaast afwisselen van houding. Daar gebruik ik vooral onze enorme bank voor, maar de rest van het gezin wil daar ook relaxt op kunnen zitten. En als ‘mijn’ plekje in de hoek al bezet is, kan ik niet fijn half onderuit gezakt met mijn benen gestrekt zitten. Daar zou ik die relaxstoel prima voor kunnen gebruiken en dan kan ik makkelijk wisselen van houding, zonder met kussens in de weer te gaan.

Niet alleen voor mij zou het een fijne stoel zijn, de rest van het gezin zal er vast ook plezier van hebben. Soms kijkt één van ons achter het bureau op de computer een filmpje met een koptelefoon op, terwijl de rest tv kijkt op de bank. In dat geval zou iedereen denk ik liever op een relaxstoel zitten dan een eetkamerstoel.

Nadat ik anderen met zo’n stoel zag, ben ik eens gaan rondkijken wat er zoal is. En weet je, ik vond ze nog verrassend betaalbaar. Natuurlijk heb je ze ook in prijscategorieën van zo’n vierduizend euro. Maar deze relaxfauteuils heb je al voor ongeveer duizend euro in huis.

Wensen voor een relaxfauteuil

Als ik dan zo rondkijk naar de verschillende stoelen die er zijn, heb ik wel een wensenlijstje waar die van mij aan zou moeten voldoen:

  • Qua looks lekker kleurrijk of juist stoer
  • Dichte armleuningen
  • Een beensteun die zo hoog kan dat ik mijn benen kan strekken
  • Een rugleuning die zo goed als plat kan
  • Elektrisch verstelbaar, dus niet ingewikkeld hoeven doen en kracht te moeten zetten om de stoel in een andere stand te krijgen
  • Goede steun aan de onderrug

Of mijn wensenlijstje ook overeenkomt met wat mijn man voor ogen had voor de woonkamer? Hmmm, dat weet ik nog zo net niet. Misschien zou hij er nog wel aan toe willen voegen dat de stoel bij het bureau kan.

Een relaxfauteuil nodig vanwege functiebeperking

Los van wat ik hierboven beschreef over wat ik mooi of praktisch zou vinden, zijn er ook mensen met EDS (of andere aandoeningen) die een relaxfauteuil met aanpassingen echt nodig hebben om goed te kunnen zitten. Als dit door een arts, fysio- of ergotherapeut wordt voorgeschreven en de aanpassingen aan bepaalde voorwaarden voldoen, wordt dit vanuit de basisverzekering vergoed.

Dat is zeker het uitzoeken waard als je op een gewone bank of relaxfauteuil niet meer fatsoenlijk kunt zitten. In mijn geval is er geen medische noodzaak en zou de stoel niet alleen voor mij zijn. Ik heb geen aanpassingen nodig die niet al standaard in zo’n fauteuil zitten en kan ‘m dan beter zelf aanschaffen.

Hoe denk jij over een relaxfauteuil in de woonkamer? Zou het wat voor jou zijn?

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking.
/0 Reacties/door

Evolutie van de polsbrace

Polsbrace polsspalk

Mijn eerste polsbrace kreeg ik bijna twintig jaar geleden. Ik werkte toen nog in de gehandicaptenzorg en het duwen van rolstoelen ging niet zo geweldig meer. Sindsdien heb ik verschillende polsbraces gehad, steeds meer afgestemd op wat mijn pols nodig heeft.

Polsbandage met plastic of stalen smalle baleinen

polsbrace polsbandageDie eerste polsbrace was meer een bandage, er zat een flink stuk aan wat ik om mijn pols moest binden. Wel zaten er een paar baleinen in. Die kon je zelf verwisselen, ik had een setje stalen en plastic baleinen. Het was een vreselijk onhandig ding. Lastig om om te doen met zo’n lange flap. En het klittenband werkte al snel niet meer, waardoor ik er zelf nog een stuk omheen moest doen.

Ik kreeg ‘m van mijn fysiotherapeut in bruikleen, maar heb ‘m helemaal opgebruikt.

Sportpolsbrace

Toen mijn oudste dochter geboren werd, ontdekte ik weer hoe zwak mijn polsen waren. Het tillen van de maxicosi, duwen van de kinderwagen, al die handelingen die je moet doen bij het wassen, aankleden of verschonen…

Ik ging op zoek naar een brace die mijn pols wat op z’n plek zou houden, maar daarnaast me niet al teveel zou beperken in mijn bewegingen. Dit keer zonder fysio, daar had ik allemaal geen tijd voor.

Van deze brace heb ik geen foto meer, ik heb ‘m inmiddels doorgeschoven naar een vriendin die ‘m goed kon gebruiken. Maar hij is volgens mij gewoon bij de drogist of apotheek te koop, of bij Bol:

Stoffen polsbrace

stoffen polsbrace zwartDe sportbrace gaf natuurlijk veel te weinig steun. En toen kind nummer twee erbij kwam, ging behalve de linkerpols ook de rechterpols voor problemen zorgen. Èn een kinderwagen duwen èn een kind aan de hand meenemen, dat is vragen om problemen natuurlijk…

Mijn huisarts schreef deze stoffen polsbraces voor. Ze waren stukken makkelijker om te doen dan de eerste brace die ik had en gaven veel meer steun doordat er een metalen plaat in geschoven was. Die werd dan naar de vorm van mijn hand gebogen, zodat het niet op de verkeerde plekken druk gaf.

Toen ik ze op een gegeven moment in combinatie met mijn rolstoel ging dragen, kreeg ik er een stukje antislip op. En niet voor niks, want dat stukje is inmiddels flink versleten.

Polsspalk door de ergotherapeut gemaakt

tijdelijke polsbraceLater had ik wel de tijd en zag ik de noodzaak om die polsen van mij eens wat beter aan te pakken. Ik ging naar een hand- en polscentrum waar er een plan opgesteld werd om mijn polsen weer wat sterker te krijgen. Heel veel nuttige oefeningen en tips gekregen van de fysiotherapeut en er werd ter plekke door de ergotherapeut een polsspalk gemaakt.

Dat ziet er erg interessant uit: het materiaal wordt in een bak warm water verwarmd, waardoor het naar je hand gevormd kan worden. Een paar klittenbandjes erop en zo is binnen een paar minuten de spalk klaar. Nu is dit wel een tijdelijke spalk en het materiaal breekt gemakkelijk. Maar je hebt zo wel snel door of dit de soort spalk is die je nodig hebt.

Eerst moest ik deze zowel overdag als ‘s nachts dragen. Alleen met autorijden en op de scooter niet. Later hoefde dat alleen nog maar ‘s nachts. Door alle oefeningen ben ik mijn polsen veel bewuster gaan gebruiken en weet ik met welke spieren ik die gammele polsen kan opvangen.

Op maat gemaakte kunststof polsspalk voor de nacht

maatwerk polsbrace polsspalkToen bleek dat de tijdelijke spalk z’n werk goed deed, maar ik wel iets voor de langere termijn nodig had, heeft mijn revalidatiearts er één voorgeschreven. Deze werd op maat gemaakt door een orthopedisch instrumentmaker. Hiervoor werd eerst mijn hand, pols en arm in gegipst, waarmee ze een mal konden maken.

Deze spalk van stevig kunststof heb ik bijna vijf jaar (‘s nachts) gedragen. Wel met een sok eronder/erover, omdat plastic of klittenband op je huid nou eenmaal niet zo fijn aanvoelt. Alhoewel die sok niet voorkwam dat ik toch weleens wakker werd met blauwe plekken op de rand van de spalk.

Leren polsbrace

leren polsbrace polsspalkEn dan sinds deze week heb ik weer een nieuwe brace, eentje van leer. Hiervoor hoefde ik niet in het gips, maar werd er een 3D-scan gemaakt van mijn hand/arm. Ook weer door een orthopedisch instrumentmaker, voorgeschreven door mijn revalidatiearts.

Sinds ik de Smartdrive heb, merk ik dat mijn polsen toch weer snel overbelast raken als ik mijn rolstoel gebruik. De stoffen polsbraces zijn hierbij niet stevig genoeg om mijn pols op z’n plek te houden als ik continu moet bijsturen door te remmen, bijvoorbeeld op een scheve stoep. Vandaar dat ik ze van leer kreeg en daarbij ook nog een extra vlakje tegen het slijten.

Je zal me nog steeds niet vaak met deze brace zien. Wel als ik wat langere stukken moet rollen en mijn Smartdrive gebruik. Maar het blijft het prettigst om mijn handen gewoon vrij te kunnen bewegen. Daarbij moet ik er dan wel op letten dat ik geen gekke bewegingen maak, ergens aan blijf hangen of zware dingen optil. Maar op zich red ik het meestal ook wel zonder brace.

3D geprinte polsbrace met duim

3d geprinte polsbrace polsspalk‘s Nachts merkte ik dat mijn duim pijn ging doen. Of dit dan kwam door overbelasting overdag (weer die Smartdrive), of een verkeerde houding tijdens het slapen, dat weet ik niet. Maar een nachtpolsbrace met een duimstuk eraan zou mijn duim in ieder geval weer wat rust geven en in de goede houding houden.

Met de 3D-scan die al gemaakt was, werd er een polsbrace precies op maat gemaakt. En van daaruit werd er een polsbrace met een 3D-printer perfect op maat gemaakt. Of bijna perfect dan. Het duimgedeelte was iets te smal van binnen, maar dat kon ter plekke verholpen worden.

Ik vind het bijzonder om te zien hoe de technologie op deze manier ingezet kan worden om mijn pols op z’n plek te houden. Precies daar waar ik wat meer steun nodig heb, is het materiaal wat dikker gemaakt.

Waarom geen silversplints?

Vaak zijn mensen met EDS te herkennen aan hun silversplints. Dit zijn spalken voor vingers, handen of ellebogen om overstrekken te voorkomen, gemaakt van zilver. Ze zien er daarnaast prachtig uit en geven nog genoeg ruimte voor beweging om iets van spierkracht te behouden.

En daar kom ik meteen op het punt waarom het voor mijn polsen niet zou werken: silversplints geven mijn polsen teveel ruimte. Ik heb het geprobeerd toen ik voorlichters met een stand zag staan bij de EDS patiëntendag, maar het doet gewoon niks voor mij. Daarnaast is zilver te kwetsbaar om juist alleen voor het rolstoelrijden (met Smartdrive) te gebruiken. En ik was al tevreden over mijn kunststof spalken, dus ik zag ook geen reden om voor silversplints te gaan.

Neemt niet weg dat een silversplint voor heel veel mensen met EDS wèl een goed alternatief voor een polsbrace is. Zeker wanneer iemand allergisch is voor het materiaal van een gewone brace, of werk doet waarbij een broeierige brace niet zo hygiënisch is.

Je ziet het: er is tegenwoordig echt veel mogelijk als het gaat om polsbraces!

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de link klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/0 Reacties/door

Weer of geen weer: hop, naar buiten!

driewielligfiets broekpolder hase lepus woutlanderOk, ok… Ik ben ook niet altijd enthousiast om met koud of nat herfstweer op mijn fiets te stappen. Maar als ik eenmaal weer een rondje aan het fietsen ben, ben ik toch wel weer blij dat ik er weer even uit ben. En vaak valt het reuze mee met de kou of regen. Van een paar spettertjes smelt je niet.

Fietstochtje door de Broekpolder in Vlaardingen

Van de week heb ik mijn fototoestel meegenomen tijdens mijn fietstochtje door de Broekpolder. En hoewel ik normaal gewoon op de geasfalteerde fietspaden blijf, ben ik nu eens wat andere paadjes gaan ontdekken.

Hele smalle, modderige of hobbelige paadjes en bruggetjes. En ook gewoon tussen de Schotse Hooglanders door. Nu heb ik van een vriendin begrepen dat ze hier erg tam zijn, maar ik blijf het toch een beetje spannend vinden om door zo’n kudde heen te fietsen.

Ik heb me in ieder geval prima vermaakt, ben er dik twee uur zoet geweest!

En vervolgens dacht ik: wat moet ik nou met al die foto’s? Ik heb er een paar uitgezocht en in een filmpje gezet:

Mooie spulletjes maken het buiten zijn nog leuker!

Van Woutlander kreeg ik een mooi pakketje met producten die ze ook in hun webshop verkopen. Ik nam ze mee tijdens mijn fietstochtje om ze uit te proberen en even mooi op de foto te zetten.

Coolmax sokken van Pinewood

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik niet zo veeleisend ben als het om sokken gaat, omdat ik toch niet zoveel loop. Ik heb dan ook nog nooit zulke comfortabele sokken aan mijn voeten gehad, haha! Ze blijven goed op hun plek zitten en zijn heerlijk zacht van binnen. Ze schijnen er ook voor te zorgen dat je geen klamme zweetvoeten krijgt. Nu heb ik daar nooit last van, maar dat is toch mooi meegenomen.

Roze/groene muts van Pinewood

Deze muts werd al bijna door mijn man ingepikt, maar echt niet dat ik die zomaar weggeef. Het is namelijk een heel fijn ding, zeker voor de temperaturen van nu. ‘s Ochtends of ‘s avonds vind ik het net te fris om zonder muts op de fiets of scooter te stappen. En je kunt ‘m aan beide kanten dragen, allebei hebben ze dezelfde print van een boom.

Ik bedacht alleen na mijn fietstochtje pas dat ik de muts niet echt goed in beeld heb gebracht. Zal ik binnenkort op mijn Instagram alsnog doen!

Spork’n Straw

Dit setje is echt ideaal voor mijn kinderen. Thuis drinken ze graag uit een rietje, maar de wegwerprietjes hebben we al een poos geleden uit huis verbannen. Het rietje is dus een mooie aanvulling op de paar rietjes die we al hebben. Ik doe ze overigens gewoon in de vaatwasser. Nu drinken mijn kinderen bijna alleen maar water, dus ik weet niet of dat ook goed gaat als de rietjes echt vies worden zoals bij smoothies ofzo. En die spork is ideaal voor mijn oudste, die twee keer per week zelf een bakje avondeten meeneemt naar haar werk bij de patatzaak.

Kuksa beker

Deze Finse beker van hout vind ik gewoon vooral erg mooi. En alhoewel ik meestal uit een fles drink als ik buiten ben, heeft dit ook wel wat. Toen mijn fietstochtje in de Broekpolder langer duurde dan ik gedacht had en ik dus geen fles bij me had, kon ik bij het Klauterwoud de beker vullen met water. Daar is namelijk een drinkwatertap.

Wist je trouwens dat je op de Drinkwaterkaart kunt zien waar je gratis drinkwater kunt tappen? Zo kun je misschien wel zelf je route uitstippelen van tap naar tap om je beker bij te vullen.

woutlander

15% korting bij Woutlander Outdoor Webwinkel

Krijg je ook meteen zin om zo’n duurzame, Scandinavische outdooruitrusting bij elkaar te shoppen? Dan heb ik goed nieuws voor je. Als je de code Salamistinkt15 invoert, krijg je 15% korting in de webshop van Woutlander.

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking met Woutlander. De producten heb ik gekregen, maar dit heeft mijn mening in deze review niet beïnvloed.

/0 Reacties/door

DIY: nieuwe look voor mijn rolstoel

rugleuning rolstoel

Man, wat zou ik toch met mijn vrije tijd moeten doen als ik niet met een naaimachine overweg kon. En wat een saaie rolstoel zou ik hebben als ik die niet om de haverklap een nieuwe look kon geven.

Maar gelukkig heb ik wel een naaimachine en ik vond het wel weer eens tijd voor wat anders.

Wensenlijstje bekleding rugleuning rolstoel & rolstoelhandschoenen

Het voordeel van dingen zelf maken, is dat je het zo kunt maken dat het helemaal aan je wensen voldoet. En vergeleken met wat ik had op mijn rugleuning, had ik wel wat verbeterpuntjes:

  • Twee aparte ritsvakjes om spulletjes in op te bergen. De rits voorkomt dat alles eruit valt als je de rolstoel in de auto tilt.
  • Bekleding komt niet onder de zitting uit. Nu zat de bungelende zak soms in de weg als ik de Smartdrive aan of uit wilde zetten.
  • Dikkere foamlaag voor meer comfort.

Voor de rolstoelhandschoenen wilde ik ook wat anders uitproberen:

  • Een klittenbandsluiting in plaats van drukknopen.
  • De extra versteviging tegen het slijten iets groter.

En omdat het kan: alles in dezelfde stof, zodat het mooi matcht.

Zo gemaakt!

Voor de rolstoelhandschoenen heb ik mijn eigen patroon gebruikt en in principe dezelfde werkwijze gebruikt als de vorige keer. De stof is een stevige meubelstof die niet rafelt, dus net als bij leren rolstoelhandschoenen hoefde ik de randen niet af te werken.

Het ‘ei’ wat erop genaaid is ter versteviging is wel van leer, alleen heb ik de vorm ervan iets aangepast. Het is nu meer een gebakken ei geworden. Hier heb ik de slijtplekken van de vorige versie als voorbeeld voor gebruikt, zodat het precies op de goede plek zit en groot genoeg is. Zeker omdat de rest van de handschoenen van meubelstof zijn, wat toch wel iets sneller slijt dan leer.

Voor de bekleding van de rugleuning heb ik het wat anders aangepakt dan de vorige keer toen ik alleen een rugleuninghoes voor de rolstoel maakte.

Ik heb een stuk foam van twee centimeter dik op maat laten snijden en heel simpel gezegd heb ik hier een zak omheen gemaakt. Alleen zitten er in die zak nog wel wat details, zoals het borduursel, de twee ritsvakjes en het klittenband. Helaas heb ik de work-in-progress-foto’s per ongeluk weggegooid. Een volgende keer zal ik hier wel weer wat meer op ingaan.

Overigens was ik vergeten de twee ritsvakjes van elkaar te scheiden met een naad. Daar kwam ik pas achter toen hij al helemaal in elkaar zat. Om te voorkomen dat alles van het bovenste vakje naar het onderste zou zakken, heb ik toen maar met siernieten een scheiding gemaakt.

rugleuning rolstoel geborduurd

Voor de volgende keer…

Ja, want natuurlijk ben ik op een gegeven moment wel weer uitgekeken op deze grijzige look. Dus dat er een volgende make-over gaat komen, is wel zeker. En voor die volgende keer heb ik alvast wat tips voor mezelf.

  • Niet zo gierig doen en gewoon dezelfde stof als onderkant gebruiken. Want ook al is het maar de onderkant, je ziet het toch! (Kijk maar naar de foto met de lege rolstoel helemaal links bovenin het hoekje)
  • Twee centimeter dik foam is wel erg dik, mag best één centimeter zijn. Nu heb ik het opgelost door ter hoogte van het zitkussen een stuk foam van de rugleuning af te knippen, anders kwam mijn zitkussen ook nog twee centimeter naar voren.
  • Beter nadenken over de plaatsing van de ritsvakjes. De bovenste kan ik makkelijk bij, maar de onderste kan ik niet bij als ik tegen de rugleuning aan zit. Dan duwen mijn billen de rits tegen de stang aan… Aan de andere kant wel extra beveiligd tegen zakkenrollers op die manier, maar er zitten toch al geen waardevolle spullen in.
  • Geen metalen ritsen gebruiken! Ja, het ziet er mooi uit, maar het voelt echt niet fijn aan je huid als je wat uit het vakje wil pakken.
  • Je ziet het niet, omdat ik heel goed ben in het verbloemen en fixen van foutjes, maar het borduursel had ik dus op z’n kop geborduurd. Volgende keer dus drie keer checken waar het borduursel moet komen, scheelt een hoop gepuzzel achteraf.
  • Voor de rolstoelhandschoenen: de klittenbandsluiting wat langer maken, zodat deze steviger vast zit.
  • En leuk dat ik weer voor een vingerloze handschoen ben gegaan, maar het wordt straks winter. En ik krijg een nieuwe polsbrace. Dus erg veel zullen deze niet gebruikt gaan worden.
  • Ik had ook hoesjes gemaakt voor de zijschotjes, maar deze zijn compleet mislukt. De ritsen die ik had om de niet-rekbare stof toch om de zijschotten te krijgen, waren te klein. Eigenlijk vind ik het voor nu wel even prima zonder hoesjes. Maar mocht ik voor een volgende rolstoelbekledingset willen gaan, dan dus goed opmeten hoe groot en waar de ritsen moeten komen.

Wat vind jij van deze nieuwe look? En heb jij nog tips of uitdagingen om in een volgende poging te verwerken?

/1 Reactie/door

Trippelrolstoel

trippelrolstoel trippelstoel

Op mijn werk ben ik op dit moment nog steeds voor vijftig procent ziek gemeld, maar ik hoop wel over een tijdje weer op te kunnen bouwen. En om op mijn werk zo efficiënt mogelijk met mijn beperkte belastbaarheid om te gaan, ben ik met mijn ergotherapeut op zoek naar een goede stoel, bijvoorbeeld een trippelrolstoel.

Als ik dan een goede stoel zou hebben die ik op mijn werk kan laten staan, zou me dat zoveel schelen. Op zich kan ik het stukje van de parkeerplaats of de fietsenstalling naar mijn werkplek wel lopen. Of in ieder geval als ik het niet te vaak hoef te doen.

Rijden, tillen, rollen, overstappen, trippelen

Nu neem ik mijn rolstoel elke dag mee naar mijn werk. Dat is dus ‘s ochtends in de auto tillen en er weer uit en ‘s middags hetzelfde liedje nog een keer. Op mijn werkplek aangekomen, stap ik over van mijn rolstoel naar mijn trippelstoel. Deze zit fijner en ik kan ermee beter in mijn kleine kantoortje heen en weer bewegen van kast naar bureau. Maar voor elke keer dat ik naar het kopieerapparaat, de docentenkamer, de administratie of een klaslokaal moet, stap ik weer over op mijn rolstoel.

Dat alles kost me een hoop energie met al dat overstappen. En in het reizen naar mijn werk zijn de keuzes wat beperkt. Ik kan mijn rolstoel wel achterop mijn driewielligfiets meenemen, maar het erop tillen en vastzetten gaat niet altijd even soepel. Achterop de scooter gaat niet meer sinds ik de Smartdrive heb. Het bevestigingsstukje aan de as zit in de weg om ‘m goed op de bagagedrager te kunnen zetten.

Met mooi weer ga ik nog weleens rollend met de Smartdrive en mijn Freewheel. Dan ben ik in 25 minuten op mijn werk, dus dat is nog best te doen. Maar meestal ga ik nu dus met de auto, omdat dat het gemakkelijkst en snelst is om mijn rolstoel mee te nemen.

Hier mijn huidige trippelstoel in actie:

Trippelrolstoel Le Triple Wheels

Met mijn ergotherapeut ben ik een trippelrolstoel gaan uitproberen van Sowecare, Le Tripple. Het idee was daarbij dat als ik een trippelstoel heb met hoepels, ik niet meer hoef over te stappen van de ene naar de andere stoel. Zo bespaar ik tijdens mijn werk energie en hoef ook niet meer mijn rolstoel mee te sjouwen.

Maar het klinkt mooier dan het was. De verkoper/adviseur van Zorgdrager was ook niet zo weg van deze stoel. Het rollen en trippelen gaat wel ok, maar het zit voor geen meter. De zitting en rugleuning voelen aan als een plank met een dun laagje bekleding. Als de stoel in een hogere stand gezet wordt, wordt het geheel een stuk wiebeliger.

Het trippelen gaat overigens wel anders dan in een gewone trippelstoel. Door de hoepels kun je niet zijwaarts bewegen. Dat is iets wat ik wel veel doe op mijn werkplek en vaak ook met volle handen. Even wat van mijn bureau in een kast leggen, of juist een map uit de kast pakken. Met een trippelrolstoel kun je wel de hoepels erbij gebruiken om makkelijk te draaien, maar met spullen in je handen gaat dat dus niet zo makkelijk meer.

Nee, geen succes dus, deze trippelrolstoel.

Mercado trippel(rol)stoel

Helaas was het niet gelukt om een trippelrolstoel van Mercado (REAL DUAL 7100/7000) in de showroom te krijgen op het moment dat ik daar die afspraak had. Maar er waren wel een paar verschillende trippelstoelen die ik uit kon proberen. Een groot verschil met Le Triple is dat Mercado wèl verschillende mogelijkheden heeft wat betreft de zitting en rugleuning. Bijvoorbeeld meer ondersteuning aan de zijkanten, maar ook de mogelijkheid om de zitting met rugleuning iets naar voren of achteren te kantelen.

En vooral die kanteling maakt dat ik veel lekkerder in die stoel kan zitten. Sowieso ook het kunnen afwisselen van zithouding is prettig. De Mercado trippelstoel zit ook een stuk stabieler dan Le Triple, ook in de hoogste stand.

Nadeel was dan weer wel dat met iets meer wig mijn voeten niet meer bij de grond komen in de laagste stand. Dan is de trippelstoel ook wel in een lagere variant te bestellen, maar dan gaat hij in de hoogste stand ook minder hoog. En dat is dan weer een nadeel als ik op het bord moet schrijven of iets dergelijks.

Wegen de voordelen op tegen de nadelen?

Of een trippelrolstoel dè oplossing is voor mijn situatie… ik weet het nog niet. Ik ben er wel van overtuigd dat ik in een stoel van Mercado beter zit dan in mijn huidige trippelstoel (Vela Tango). Maar of de hoepels erbij een meerwaarde zijn op mijn werkplek, weet ik niet.

Met een trippelrolstoel zou ik niet zo vaak hoeven overstappen van trippel- naar rolstoel. En ik hoef mijn rolstoel niet meer mee te nemen naar mijn werk.

Maar het zijwaarts kunnen trippelen zou ik wel missen. En ook de trippelrolstoel zou niet zo hoog kunnen om goed bij het bord te kunnen.

Misschien went het wel snel om de hoepels erbij te gebruiken om me in mijn kantoortje te kunnen bewegen. En kunnen we wat anders bedenken hoe ik het bord kan gebruiken. Ik ga het in ieder geval eens uitproberen binnenkort! Dan komt iemand van Zorgdrager samen met mijn ergotherapeut op mijn werk met een trippelrolstoel van Mercado.

Waar zit jij op tijdens je werk? En hoe bevalt dat?

/0 Reacties/door