Voordat ik mijn traplift kreeg, nam ik bijna alleen de trap om ’s avonds naar bed te gaan en ’s ochtends weer naar beneden te gaan. En dat terwijl we boven ook gewoon volop ruimte hebben om je te vermaken. Dus sinds ik thuis kwam te zitten, heb ik steeds iets opgepakt om het boven weer wat gezelliger te maken.
De afgelopen maanden heb ik mijn best gedaan om wat Rotterdampas uitjes uit te proberen. Hier lees je hoe dat beviel en hoe rolstoeltoegankelijk ze waren.
Deze jurkjes zijn echt de moeite waard. Makkelijk te naaien en comfortabel om te dragen. En de PDF-naaipatronen zijn gratis te krijgen!
Nee, ik ben niet op zoek naar nog meer vrijwilligerswerk. Maar vond het wel tijd om eens wat meer te vertellen wat ik nu zoal doe.
Het zat al een tijdje in mijn hoofd om een jurk van geel-zwart geruite stof te maken. Toen ik na een tijd zoeken ineens twee mooie stoffen tegenkwam en niet kon kiezen, besloot ik meteen maar twee tartanjurken te maken!
Het is inmiddels een jaar geleden dat ik me dit afvroeg toen ik me ziek meldde. En deels heb ik wel mijn draai kunnen vinden, maar of het genoeg is om voldoening uit te halen… daar ben ik nog niet over uit.
In de tien maanden die ik nu al thuis zit, zijn er wat aanpassingen bij gekomen om ons huis comfortabel en toegankelijk te maken. In de eerste plaats voor mij natuurlijk. Tegelijkertijd maakt er een heel gezin gebruik van dit huis en moet daar ook rekening mee gehouden worden.
De naaimachine werd weer aan het werk gezet, met deze toffe hoodie als resultaat! En behalve die hoodie laat ik nog wat meer van mijn helemaal nieuwe outfit zien. Die ik overigens alweer een paar keer gedragen heb, want ik loop een beetje achter met schrijven.
Om ooit uiteindelijk in de WIA terecht te komen, mag ik nu tig keer vertellen hoe het zit. Sommige vragen of opmerkingen komen daarbij net wat harder binnen.
Zo alles bij elkaar opgesomd heb ik toch best weer aardig wat bij elkaar genaaid in 2021.
