Dat bloggen is een leuke hobby voor mij, waar ik soms wat meer over wil vertellen. Of ik heb iets te melden dat onder geen enkele andere categorie valt, dan schuif ik het ook hieronder.
Het is amper bij te houden, elk jaar komen er weer nieuwe dagen van dit, weken van dat. Sommigen nationaal en anderen internationaal en die hoeven dan niet eens altijd op dezelfde dag te vallen.
En nu de maand oktober gestart is, lijkt het wel of het helemaal is losgebarsten.
De dag van…
Dat het op 4 oktober dierendag was, wist je vast al wel. Maar wist je ook dat het 5 oktober de dag van de leraar was? Dat was overigens tegelijk met de nationale ouderendag (terwijl er op 1 oktober dan weer een internationale dag voor ouderen was).
Op de dag van de leraar wordt er aandacht besteed aan het belang van onderwijs. Ook was er een verkiezing voor leraar van het jaar. Daar was ik wel voor genomineerd, maar ik had niet de illusie dat ik die ook zou winnen. Er was een onderwijsfestival met allerlei interessante sprekers en workshops, maar ik ben er helaas niet heen geweest. Wel heb ik een gebakje op mijn werk gekregen, net als alle andere docenten.
De week van…
Afgelopen week was door meerderen opgeëist. Het was de week van de toegankelijkheid, de week van de opvoeding en valpreventieweek. En niet te vergeten: de kinderboekenweek is inmiddels ook alweer gestart.
Ik heb het idee dat er steeds meer met de week van de toegankelijkheid gedaan wordt. Mag ook wel een keer, want zo toegankelijk is Nederland echt nog niet. Afgelopen woensdag was er bijvoorbeeld een testdag van Ongehinderd, waarbij overal in het land vrijetijdslocaties getest en in kaart gebracht werden. Op social media heb ik er van alles van voorbij zien komen, dus hopelijk heeft dit alles een positief effect gehad.
De week van de opvoeding is eerlijk gezegd een beetje langs me heen gegaan. En ergens vind ik dat wel jammer, zeker aangezien we op mijn werk studenten opleiden om in de kinderopvang of het basisonderwijs te gaan werken. Daar hadden we best wat meer mee kunnen doen.
De maand van…
Buy Nothing New maand is hier in Nederland volgens mij nog niet zo hot, alhoewel het idee erachter helemaal prima is. Dat zal vast een klein beetje komen doordat 1 oktober de kinderbijslag binnenkomt en het echt weer tijd wordt voor nieuwe winterjassen en degelijke schoenen. Maar op zich is het natuurlijk een mooi streven om wat kritischer te kijken naar wat je allemaal koopt en of dit ook niet wat duurzamer kan.
Dan hebben we nog Stoptober, waarbij verschillende organisaties mensen aanmoedigen om te stoppen met roken. Ook een heel goed initiatief, want inmiddels weet iedereen wel dat roken niet goed voor je is. En met wat steun van anderen, wordt het stoppen vast net iets makkelijker.
Pink Ribbon vraagt deze maand ook aandacht voor borstkanker. En ik mag hopen dat mensen inmiddels snappen dat niemand blij wordt van vage statussen op je social media te plaatsen. Maar er wordt genoeg georganiseerd waar men wel wat aan heeft. Bijvoorbeeld acties om geld in te zamelen voor meer onderzoek.
Last but nog least is er ook nog Dysautonomie Awareness maand. Hier zie ik vooral veel van bij mijn wat meer internationaal georiënteerde EDS-lotgenoten. Ik weet eigenlijk niet zo goed of er ook Nederlandse organisaties zijn die hier aandacht aan geven. Ja, in ieder geval op de website van Dit is POTS. POTS is één van de meest voorkomende vormen van dysautonomie.
Bij dysautonomie werkt het autonoom zenuwstelsel niet zoals zou moeten, waardoor hartslag, bloeddruk, ademhaling, vertering, temperatuurregeling, enzovoort niet werkt zoals zou moeten. Bij EDS komt het geregeld voor.
Bij anderen zie ik het weleens voorbij komen. Zij hebben van het bloggen een baan gemaakt of een eigen bedrijfje opgericht waar ze zelfgemaakte producten te koop aanbieden. En nu heb ik natuurlijk een stel superleuke hobby’s met dat dansen, naaien en bloggen, dus waarom zou ik daar niet meer uit halen? Zeker nu het werken in het onderwijs zo’n aflopende zaak lijkt…
1. Het verdient te weinig
Mijn salaris zorgt voor 50% van de inkomsten in ons gezin. Om dan maar met een salaris van krap €1000 rond te moeten komen, dat is gewoon niet haalbaar. Meer dan 24 uur per week werken, zit er voor mij ook niet in.
Om van alleen maar jurken naaien te kunnen leven, zou ik €200 per jurk moeten vragen en er zestien per maand moeten maken. Materialen en apparatuur komt ook niet zomaar uit de lucht vallen hè. Maar ik betwijfel of er genoeg vraag is voor mijn jurken.
Dansen levert ook geen vetpot op. Ik heb best wat professionele dansers leren kennen de afgelopen jaren en er zijn er maar weinig die echt alleen van het dansen kunnen leven. Vaak hebben ze er een baantje bij en komt dit bij elkaar opgeteld op meer dan een fulltime baan. En dan nog steeds niet zo bijzonder goed betaald, geen hbo-salaris in ieder geval.
Alleen bloggen dan? Stel dat ik ervan uitga dat ik 2000 euro uit gesponsorde artikelen wil halen en de rest uit affiliate linking. Met één gesponsord artikel per week (meer zou ik niet willen), dan komt dat ook weer neer op 500 euro per gesponsord artikel.
Maar zelfs als het zou lukken om die drie dingen te combineren, dan is het niet haalbaar om met 24 uur werk per week hetzelfde inkomen te hebben als ik nu heb. Dus zolang ik niet 500 euro per jurk/artikel/optreden betaald krijg, hou ik het maar op mijn huidige baan.
2. De lat ligt hoger zodra je er meer geld voor vraagt
Nu vind ik dat ik best nog weleens een slordigheidsfoutje mag maken. Beetje aanklooien, beetje experimenteren: kan allemaal. Maar zodra er een klant achter zit, vind ik toch dat je bepaalde kwaliteit moet kunnen leveren. Je hebt te maken met concurrentie en als je product niet aan de verwachtingen voldoet, gaat de klant wel naar een ander.
En zeg nou zelf, een jurk voor honderden euro’s? Dat moet dan wel een hele speciale zijn. Een opdrachtgever die 500 euro voor een gesponsord artikel wil neerleggen, verwacht honderdduizenden views per maand. Daar kom ik echt nog lang niet in de buurt.
3. Het wordt een sleur
Nu doe ik van alles een klein beetje. Beetje dansen, beetje naaien, beetje bloggen. Echt een klein beetje dan maar hè! Alles bij elkaar besteed ik misschien tien uur per week aan mijn hobby’s. En zo vind ik het heerlijk! Lekker veel afwisseling om mijn vrije tijd mee door te komen.
Echt die zestien jurken per maand moeten naaien? Pfff, dat zou dan lopende band werk worden. En om een goede balans van gesponsorde en niet-gesponsorde artikelen op mijn blog te hebben, zou ik toch wel bijna dagelijks een artikel moeten posten. Heel veel schrijven, schrijven, schrijven dus. Een jaar lang elke week met dezelfde dans optreden? Moet er niet aan denken…
4. Fysiek nog steeds erg belastend
Het maakt niet uit waar ik voor zou kiezen, fysiek is het nog steeds zwaar als ik er meerdere uren per dag mee bezig ben. Wat dat betreft, levert het me ook niet genoeg op om die overstap te willen maken. Dansen zou sowieso veel te zwaar zijn, dat zou ik niet eens twaalf uur per week redden. En lang zitten bij het bloggen en naaien is nog steeds belastend. Dan zou ik wel regelmatig een pauze kunnen inlassen, maar dan doe je wel langer over een korte werkdag.
5. Afhankelijk van opdrachtgevers
Je kan dan wel als zelfstandige gaan werken, maar dan nog ben je afhankelijk van opdrachtgevers. Die komen niet vanzelf aanwaaien, daar moet je wel wat werk voor verrichten. En in dat netwerken en jezelf verkopen ben ik niet zo’n ster. Daar zou ik dan toch echt in moeten gaan investeren.
Geen opdrachtgever is geen werk. En geen werk is geen inkomen. Dat is wel even wat anders dan hoe het gaat als je gewoon in dienst bent. Ik heb me nooit zorgen hoeven maken of mijn salaris wel gestort zou worden. Het lijkt me heel stressvol om daar steeds zelf achteraan te moeten gaan.
6. Zodra het werk wordt, verdwijnt de hobby
Werken met deadlines, aan andermans eisen moeten voldoen, administratie bijhouden… Ik weet eigenlijk niet of ik dat wel zo leuk vind als het om mijn hobby’s gaat. Het zal in ieder geval een stuk minder ontspannen zijn dan het nu is.
7. Verzekeren voor arbeidsongeschiktheid/pensioen
Op het moment dat ik de overstap zou maken van het werken voor een baas naar het opstarten van een eigen bedrijf, betekent dat dat ik zelf opdraai voor het opbouwen van een pensioen en verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid.
Nou ben ik zo’n geval waarbij het er vrijwel zeker nog voor mijn pensioen uit zal draaien op arbeidsongeschiktheid. Dus als ik me hier al voor zou kunnen verzekeren, zal dat vast behoorlijk prijzig zijn.
Toch nog in te huren?
Ik hou het maar gewoon bij mijn eigen baan in het mbo. Dat is nu eenmaal mijn werk waar ik goed in ben en wat mij zekerheid biedt.
Maar mocht je nou toch zo geïnteresseerd zijn in één van die andere kwaliteiten van mij, dan zijn er natuurlijk nog wel andere mogelijkheden om me ‘in te huren’.
Wat betreft het dansen, verwijs ik je graag door naar Misiconi Dance Company. Dat is een inclusief dansgezelschap waar ik bij dans. Zij hebben altijd wel een stuk wat bruikbaar is om in te zetten in een theater of bij een festival. En meestal maak ik dan ook onderdeel uit van één van die stukken, zoals deze:
Op mijn blog sta ik ook open voor samenwerkingen. Wat daarbij de mogelijkheden zijn, vind je terug op de desbetreffende pagina. Zolang ik mijn boterham er niet van hoef te betalen, zijn er ook genoeg mogelijkheden hierbij die geen drol kosten. Dus ga zeker even kijken, want ik vind het wel altijd leuk om mezelf een beetje uit te kunnen dagen op dit vlak!
En tot slot dat naaien: als ik in die mate in jouw vrienden-/familiekring hoor dat ik uitgenodigd wordt op feestjes, kun je het proberen wat op je verlanglijstje te zetten. Kraamcadeautjes vind ik nog steeds erg leuk om te doen, een geborduurd slabbetje is bijvoorbeeld ook niet zo heel erg veel werk. Maar zijn we niet zo close: nee, dan liever niet. Of je moet er minstens 200 euro voor over hebben en er genoegen mee nemen dat ik soms maar wat aanklooi. Maar dan kun je beter naar iemand gaan die er wat meer verstand van heeft. Rosie’s Art en Maya Acid kan ik echt aanbevelen, die maken echt hele toffe dingen!
Heb jij er weleens aan gedacht om van je hobby je werk te maken? Waarom zou jij dat wel of niet doen?
https://i1.wp.com/salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/02/misiconistoryteller-watdajel.png?fit=1024%2C576&ssl=15761024Jacquelinehttps://salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/08/SalamiStinkt_20174469-1024x354.jpgJacqueline2018-08-15 07:00:002018-08-21 21:28:197x Waarom ik niet van mijn hobby mijn werk wil maken
Bijna twee weken geleden kwam ik via Facebook een leuke challenge tegen: Achter de schermen Challenge. Het is een Facebookgroep, opgericht door Joyce van Mama kletst en Linda van Mamaliefde. Vier weken lang zetten zij elke dag een vraag of opdracht in de Facebookgroep, om je te helpen je blog achter de schermen een zomerse opfrisbeurt te geven. Als je tussendoor op vakantie gaat, kun je altijd nog de vragen teruglezen en invullen. Ook zetten ze er een linkje bij om wat dieper in de materie te duiken.
Mijn blog verbeteren, dat is natuurlijk altijd een goed idee. En in zo’n groep is het leuk om te zien hoe andere bloggers het oppakken.
Nu ben ik er net iets meer dan een week mee bezig en het leek me leuk om vast wat uit te lichten van waar ik mee bezig ben geweest.
Wat is je doelgroep? Wie wil je graag bereiken met je blog?
Ik denk dat mijn doelgroep vooral bestaat uit vrouwen van 25-55 jaar, die ondanks een chronische aandoening zoveel mogelijk uit het leven willen halen. Of mensen die daarin geïnteresseerd zijn.
Wel een beetje kort omschreven, dit zou ik best nog wat meer kunnen uitwerken. Misschien wil jij als lezer/doelgroep hier iets over zeggen? Laat gerust een reactie achter!
Wat is jouw populairste bezoekersbron?
Ik heb even alleen naar dit jaar gekeken en dan zijn dit de tien meest gelezen artikelen:
Zoals je aan de artikelen kunt zien, worden onderwerpen met betrekking tot EDS het meest gelezen. De Fitbit en prentenboeken springen er wel een beetje tussenuit, misschien moet ik daar eens wat meer mee doen…
Over diezelfde periode genomen komt 46,9% binnen via search, 30,9% via social, 18,2 direct en 4% via referral. En social is dan weer voor 91% via Facebook, de rest zijn echt maar kleine percentages.
Op zich wisselt dit nog weleens. Ik had in eerste instantie alleen naar de afgelopen week gekeken en toen gingen search en social bijna gelijk op.
Via Facebook worden vooral de nieuwe artikelen veel gelezen en dan met name de persoonlijke artikelen. De oudere artikelen worden veel door Google gevonden. Ik heb inmiddels allang besloten dat ik niet voor die ifuse ga en ze blijven het maar lezen, haha!
Wat zijn de populairste zoekwoorden waarmee jouw blog gevonden wordt?
Het is al een beetje te zien aan de artikelen die het meest gelezen worden, maar een aantal populaire zoekwoorden zijn:
EDS
Ifuse
SI gewricht operatie
weinig diepe slaap fitbit
hypermobiel en yoga
hEDS
interactief voorlezen prentenboek
salami stinkt
Welke groene bolletjes van Yoast vind je belangrijk?
Yoast is een plugin die je helpt om de lees- en vindbaarheid van je website te verbeteren. Bij elk artikel dat je schrijft, zie je aan de groene bolletjes of je goed bezig bent. Rood en oranje geven aan wat nog verbeterd kan worden.
Wat betreft de leesbaarheid, probeer ik er steeds meer op te letten dat ik niet te lange zinnen gebruik. Maar soms vind ik Yoast maar een zeur. Ik kan niet elke zin in stukken hakken. Dat ziet er een beetje suf uit. Of niet soms?
En wat betreft SEO (zoekmachineoptimalisatie) gebruik ik de bolletjes om te kijken of ik niet ben vergeten een focustrefwoord en samenvatting in te vullen.
Misschien zou ik er nog wel meer uit kunnen halen, maar die behoefte heb ik op dit moment niet echt. Vandaar dat ik nu de gratis versie gebruik.
Is je website mobilefriendly?
Ja, gelukkig inmiddels weer wel! Pas heb ik weer even zitten klungelen en een nieuw thema geïnstalleerd. Maar dan let ik er altijd wel op dat het een responsive thema is, zodat de website zich aanpast. Ik vind het zelf namelijk heel vervelend als je op je mobiel moet gaan inzoomen en schuiven om de tekst te kunnen lezen.
Er zijn nog wel een paar kleine dingetjes die ik zelf niet zo mooi vind aan mijn website op mobiel. Bijvoorbeeld dat je op je mobiel nog steeds twee kolommen ziet op de homepage. Bij een eerder thema had ik dat niet en dat vond ik toch wat overzichtelijker. En lange woorden in titels lopen gewoon het beeld uit, dat ziet er ook wel gek uit.
Wat is jouw favoriete social media?
Nieuwe artikelen worden automatisch gedeeld op Facebook, Twitter en LinkedIn. Soms post ik een foto op Instagram die gelinkt is aan een artikel en dan verwijs ik ook naar de link in mijn profiel. En op Pinterest probeer ik ook regelmatig te posten.
Maar Facebook blijft toch mijn favoriet, daar is de meeste interactie met volgers. Plus dat van alle social media het meeste verkeer daarvandaan komt.
Welke contactgegevens deel je wel of niet op je contactpagina?
Ik ben geen ZZP’er en sta dus niet ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Dus mijn huisadres zul je niet vinden op de contactpagina. Wel mijn emailadres, een contactformulier en een linkje naar Facebook. Dus genoeg manieren om contact op te kunnen nemen.
Na het lezen van wat reacties op de Facebookgroep, heb ik wel wat extra linkjes toegevoegd op de pagina ‘Over mij’. Misschien dat dat nog helpt om bezoekers over de drempel te krijgen om contact te zoeken. Want dat mag altijd hè!
Heb je een SSL-certificaat?
Ja, deze heb ik inderdaad. Voor wie er niet mee bekend is, dat is te zien aan https in plaats van http vooraan de URL. En het betekent dat het een beveiligde verbinding is. Niet alleen fijn voor de bezoekers, maar Google schijnt het ook fijn te vinden.
Hoe vaak maak je een backup en doe je updates?
Backups gaan automatisch via mijn hosting, als het goed is wekelijks en maandelijks. Zelf doe ik voor de zekerheid nog een backup vlak voordat ik van alles ga updaten.
Updates aan plugins en thema’s doe ik zelf, zodra ik zie dat er weer een paar zijn.
Hoeveel plugins heb je geïnstalleerd? Wat is je favoriete plugin?
Ik heb er inmiddels weer een paar verwijderd en kom nu op 15 plugins. Deze zijn vooral voor de beveiliging, het sneller maken van de website en wat dingetjes voor mijn gemak of dat van een opdrachtgever.
Een plugin tegen spam, het beperken van inlogpogingen, encrypten van email of SSL zou ik nou niet zo snel mijn favoriet noemen. Maar deze plugins zijn wel erg belangrijk voor de beveiliging van mijn website.
Maar als ik kijk naar wat ik echt elke keer aanklik bij het schrijven van een artikel, dan is dat wel de plugin van Yoast en die van Edit Flow. Met de plugin van Yoast kijk ik of ik niets vergeten ben als het gaat om zoekmachineoptimalisatie. En van Edit Flow gebruik ik alleen maar de kalender, om de artikelen goed te verdelen per maand. Maar daar kijk ik dus wel vaak in.
Eigenlijk zou ik wat vaker naar mijn plugins moeten kijken. Ik ontdekte nu dat ik er wel een stuk of vijf weg kon doen, omdat de extra mogelijkheden van die plugins inmiddels in mijn thema verwerkt zitten.
En weer verder!
Dit zijn nog maar de eerste tien dagen geweest en het heeft me weer alert gemaakt op een aantal zaken met betrekking tot mijn blog. Heel nuttig dus!
De komende weken ga ik er gewoon mee door. Af en toe even wat minder, want het is natuurlijk wel vakantie. Maar dan haal ik dat later wel weer in. En aan het einde van de rit wil ik nog wel op een rijtje zetten wat ik na deze challenge allemaal verbeterd heb aan mijn blog. Ben benieuwd of het jullie als lezers ook op zal vallen!
https://i0.wp.com/salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2018/01/P1180007.jpg?fit=1024%2C685&ssl=16851024Jacquelinehttps://salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/08/SalamiStinkt_20174469-1024x354.jpgJacqueline2018-08-04 07:00:002018-07-30 16:35:18Achter de schermen
Het is je vast wel opgevallen: op 25 mei is de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming) ingegaan. Je mailbox puilde ineens uit met berichten waarin je geïnformeerd werd over nieuwe privacyverklaringen en dat soort dingen.
En eigenlijk was dit al twee jaar bekend dat dit zou gebeuren, dus het komt niet als een verrassing. Veel was trouwens daarvoor ook al vastgelegd in de Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP). Maar nu ineens die 25 mei 2018 aangegeven was als deadline, gingen veel organisaties harder lopen om het in orde te krijgen.
Het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap bestaat al sinds 2006, maar is pas in 2016 hier in Nederland gegratificeerd. Vanaf dat moment is er een plan in werking gesteld om geleidelijk aan ervoor te zorgen dat dit verdrag nageleefd wordt. Bijvoorbeeld dat gebouwen en bedrijven vanaf 1 januari 2017 toegankelijk moeten zijn voor mensen met een handicap. Ik heb echter nog vrij weinig bedrijven hier harder voor zien lopen.
Boete of pluim
Tja en dat valt mij wel op ja, dat verschil. Als iets in de wet is vastgelegd, waarom zou je je voor het één wel inspannen en het andere niet?
Maar vanuit de bedrijven gezien, snap ik het wel. Als het gaat om bescherming van persoonsgegevens, kan een bedrijf flinke boetes krijgen als niet voldaan wordt aan de wet. Maar als het gaat om bijvoorbeeld toegankelijkheid, wil de overheid rechtszaken voorkomen en moet het vooral voor de bedrijven ook redelijk en haalbaar zijn.
Maar hé, je kan wel een pluim uitdelen als je een voorbeeld tegenkomt van een goed toegankelijk bedrijf! Helpt dat? Nee, natuurlijk niet. In december was al duidelijk dat er nog ontzettend veel verbeterd moet worden als het gaat om de rechten van mensen met een handicap.
Wat merk je er dan van in de praktijk?
Ik ben heus geen voorstander van kleine ondernemers pesten. Het is ook niet altijd zo duidelijk hoe of wat je moet doen om je winkel of website toegankelijk te maken. Maar zeker bij publieke gebouwen heb ik hogere verwachtingen. Het gemeentehuis, scholen, bibliotheken, die horen gewoon voor iedereen toegankelijk te zijn.
Om even een voorbeeld te geven hoe scheef er met deze twee ‘nieuwe’ wetten wordt omgegaan:
Mijn dochter gaat met groep 7/8 op schoolkamp en er mogen geen telefoons meegenomen worden door de leerlingen. Want dan zouden ze weleens foto’s van elkaar kunnen maken en dit delen en dat mag niet van de AVG. Slaat in mijn ogen een beetje door.
Maar aan de andere kant vinden de rapportgesprekken vanaf groep 3 plaats op de eerste verdieping en is er geen lift. Ik weet dat en ik heb ook nooit geëist dat ik de rapportgesprekken op de begane grond wil. Nog maar twee a drie rapportgesprekken en ik ben van deze school af, dus ik stop mijn energie liever in de volgende school.
Maar als een school tot in het extreme kan bedenken hoe ze zo goed mogelijk de persoonsgegevens van hun leerlingen kunnen beschermen, waarom kunnen ze datzelfde dan niet als het gaat om de toegankelijkheid van hun schoolgebouw?
Practice what you preach
Bak ik er zelf eigenlijk wel wat van als het gaat om naleven van die wetten?
Ook al ben ik geen bedrijf, mijn website verwerkt wel persoonsgegevens en om die reden moet ik me ook aan de AVG houden. Hoe en wat staat beschreven in de privacyverklaring die ik inmiddels opgesteld heb. Daar mogen nog wel wat puntjes op de i gezet worden, maar op zich denk ik dat alles er vrij duidelijk in staat.
Wat betreft toegankelijkheid heb ik als hobbyblogger geen verplichtingen om mijn website toegankelijk te maken voor bezoekers. Dat betekent niet dat ik er niet bij stilsta. Zo heb ik bijvoorbeeld voor een goed leesbaar lettertype gekozen en past de website zich aan aan desktop, tablet of telefoon qua lay-out.
Maar ik heb bijvoorbeeld geen voorleesfunctie of opties voor lettergrootte of contrast. En afbeeldingen zijn ook niet in tekst beschreven. Wie weet heb ik er in de toekomst meer tijd voor en kan ik de website hierin nog verbeteren.
Wat denk jij? Is privacy zoveel belangrijker dan toegankelijkheid? Of vind je ook dat ze net zo hard mogen werken aan toegankelijkheid als dat ze nu doen met de AVG?
https://i0.wp.com/salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2018/01/P1180007.jpg?fit=1024%2C685&ssl=16851024Jacquelinehttps://salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/08/SalamiStinkt_20174469-1024x354.jpgJacqueline2018-06-06 07:00:002018-07-26 11:50:30Privacy versus toegankelijkheid: wie wint?
Vandaag mogen we weer stemmen, zowel voor de gemeenteraadsverkiezingen als voor het referendum over de nieuwe wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Noem me ouderwets, maar ik vind nog altijd: als je niet stemt, moet je ook niet klagen. Alhoewel ik niet zo’n hoge pet op heb van een raadgevend referendum, denk ik wel dat mijn stem voor de gemeenteraadsverkiezingen verschil kan maken. Al is het maar om tegenwicht te geven aan de partijen waar ik absoluut niet teveel van in mijn stadje wil terugzien.
Maar dat kiezen, is nog best lastig.
Mijn stem krijg je niet als…
Je niet eens de moeite hebt genomen om de spellingscontrole door je verkiezingsprogramma te halen.
Je niet verder kunt kijken dan je eigen stokpaardje en zo voorbij gaat aan al het andere wat in de gemeente speelt.
Je alleen maar met een vingertje kan wijzen en zelf geen concrete oplossingen aandraagt.
Je vanuit je geloof politieke beslissingen neemt. Sorry, maar dat is gewoon niet zo mijn ding.
Je verkiezingsprogramma meer weg heeft van een sprookjesboek dan de realiteit.
Blanco stemmen
Als er echt geen enkele partij is waar ik achter zou kunnen staan, is er altijd nog de optie van blanco stemmen. Ik heb het jaren geleden weleens gedaan, ik geloof bij de landelijke verkiezingen.
Een blanco stem telt wel mee voor de opkomst, maar gaat niet naar een partij. Voor het referendum heeft het dan nog een waarde, omdat daar een opkomstdrempel van 30% is. Stel dat er zonder de blanco stemmen geen 30% behaald zou worden, dan wordt de uitkomst van het referendum niet meegenomen in de uiteindelijke beslissing.
Maar verder is een blanco stem dus vooral symbolisch. Je laat dan zien dat je wel onderdeel wil zijn van de democratie, maar dat je je niet kunt vinden in de programma’s van de deelnemende partijen.
Waar ik dan wel op ga stemmen?
Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik nog een zwevende kiezer. Voorheen had ik wel een voorkeur bij één van de partijen hier in de gemeente. Maar op dit moment vind ik ze niet zulke hele sterke punten hebben. En alhoewel ze in het verleden best wat bereikt hebben, heb ik nu soms het idee dat ze maar wat roepen, zonder dat ze het waar kunnen maken. En de partij waar ik bij de landelijke verkiezingen op gestemd heb, spreekt me hier in de gemeente helemaal niet aan.
In de hoop een goede keuze te kunnen maken, heb ik een paar stemwijzers ingevuld en bij vrijwel alle partijen het verkiezingsprogramma doorgenomen. Echt heel veel wijzer werd ik daar niet van. Sommige punten vind ik gewoon niet zo belangrijk en andere punten miste ik juist weer.
Wat ik vooral miste, was hoe de de partijen omgaan met het toegankelijk maken van onze gemeente. Die wet op toegankelijkheid is er toch al een tijdje en er is wat dat betreft toch echt nog wel flink wat werk aan de winkel.
Op de Facebookpagina van Salami stinkt had ik hier een berichtje over geplaatst en wat partijen getagd. En dat leverde een paar reacties op van lokale politici, erg verhelderend. Interessant ook om te zien welke partijen dan reageren en hoe. Het heeft me wel weer wat opgeleverd in het wegstrepen. En tegelijkertijd besef ik dat er gewoon geen partij bestaat die echt helemaal precies voor ogen heeft wat ik belangrijk vind.
Ach, ik kom er nog wel uit voor het einde van de dag.
https://i1.wp.com/salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2018/03/P3200019.jpg?fit=1024%2C506&ssl=15061024Jacquelinehttps://salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/08/SalamiStinkt_20174469-1024x354.jpgJacqueline2018-03-21 07:00:002018-09-03 19:34:21Laat jij je stem horen bij de gemeenteraadsverkiezingen?
Mijn oude laptopje was behoorlijk aan vervanging toe. De batterij hield er steeds sneller mee op en op alle andere vlakken werd hij steeds trager. Dus ik had een mooi doel voor ogen om een deel van mijn dertiende maand aan uit te geven: een nieuwe laptop!
Mijn wensenlijstje voor een nieuwe laptop
Van tevoren had ik uiteraard al half internet doorgezocht naar mogelijkheden en wat mij dan wel of niet aansprak. Daarmee kwam ik op dit wensenlijstje:
Laptop en tablet in één: Dat leek me echt ideaal. Om mee achter mijn bureau te werken, maar ook relaxt kunnen scrollen onderuitgezakt op de bank. Of rechtop zetten om een film te kijken.
Minimaal 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslag. Niet dat ik hier nou zoveel verstand van heb, maar ik had ergens gelezen dat je dat toch wel nodig hebt tegenwoordig.
Ik twijfelde nog tussen een 11 inch of 14 inch beeldscherm, het moest in ieder geval makkelijk hanteerbaar zijn en in een tas mee te nemen.
Een batterij die lang meegaat.
Technischer dan dit gaat het niet worden. Van alle reviews die ik gelezen had, snapte ik meestal maar de helft. Maar de Lenovo Yoga kwam er steeds erg positief uit. En na ook in de winkel een paar 2-in-1 laptops bekeken te hebben, twijfelde ik alleen nog tussen de 520 en 720. Uiteindelijk ben ik voor de 720 gegaan, die is wat compacter.
Eerste indruk van de Lenovo Yoga 720
De Lenovo Yoga 720 is dus een laptop met een kantelbaar touchscreen, waardoor je ‘m ook als tablet kunt gebruiken. Het beeldscherm is 13,3 inch, maar doordat de randen langs het beeldscherm erg smal zijn, is hij lekker compact. De afmetingen zijn 31 x 21,3 x 1,39 centimeter. En het gewicht is 1,3 kilogram. Wel wat zwaarder dan een gewoon tablet, maar nog steeds erg licht.
Ik heb gekozen voor de zilveren versie. Niet alleen omdat deze €100 goedkoper was dan de gouden, maar ik vind ‘m ook mooier. Het is geen zilver plastic, maar mooi metaal.
Er zit een pen bij die met het touchscreen te gebruiken is. Daar is vast veel meer mee mogelijk dan wat ik er nu mee doe. Dat ga ik ooit nog wel een keer uitvogelen. Het houdertje voor de pen lijkt erop alsof het in de USB-poort moet, maar dat ziet er nogal kwetsbaar uit. En omdat ik ‘m toch nog niet veel gebruik, laat ik ‘m maar in de la.
En tot slot zit er een vingerafdruklezer op. Alsof het opstarten nog niet snel genoeg gaat vergeleken met mijn oude laptop, kan ik het invoeren van mijn wachtwoord ook nog overslaan. Even mijn vinger op de lezer en ik kan meteen aan de slag.
Blij mee!
Man, wat ben ik blij met mijn nieuwe laptopje! Zo fijn om niet meer aan een stopcontact vast te hoeven zitten. Ik kan ermee gaan en staan waar ik wil. Achter mijn bureau een stukje tikken, of op de bank andere blogs lezen of mijn social media bijwerken.
Hij is heerlijk snel en de verbinding valt ook niet weg (wat bij mijn oude laptop wel steeds gebeurde).
Het enige wat ik nu op korte termijn nog wil, is wat software erop zetten. Om te beginnen een Office-pakket. Als iemand nog tips heeft voor andere software, houd ik me aanbevolen! Zo verloopt straks bijvoorbeeld het antivirus proefabonnement en ik heb nog geen idee wat ik daarmee wil…
In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.
Een jaar geleden had ik me een aantal dingen voorgenomen voor 2017. En nu aan het einde van dit jaar, moet ik dan natuurlijk wel even terugblikken wat ik ervan gebakken heb.
Afvallen: die laatste kilootjes, die gaan eraf!
Uhm… niet dus. Na die terugval is er niets meer af gegaan. Het is gewoon erg lastig om binnen mijn grenzen te blijven qua belastbaarheid en tegelijkertijd af te willen vallen. Aan wat ik eet, valt niet zoveel meer te veranderen. En meer bewegen dan ik nu doe, gaat gewoon niet.
Ik zal dus toch gewoon af moeten wachten tot ik weer op een punt ben dat ik kan gaan opbouwen qua bewegen.
Werk: meer zekerheid om wèl ingezet te worden op mijn kwaliteiten, zonder dat ik mijn lijf overbelast
Waar dat in 2016 nog als een worsteling aanvoelde, is het nu in 2017 meer op zijn plek gekomen. Dat heeft wel even geduurd. En ik besef me nu dat ik niet eens echt een goede update heb gegeven van hoe het sinds dit schooljaar loopt. Komt nog wel binnenkort!
De artikelen die ik heb geschreven over het werken met een beperking, zijn allemaal van begin 2017:
Ik zie nog steeds volop ruimte voor verbetering. Maar met een nieuwe camera ben ik al een stukje op weg naar betere kwaliteit van foto’s. Maar foto’s maken is nog steeds een vak apart.
En ik ben erg blij met het nieuwe logo, dat ziet er toch al een stuk professioneler uit.
Dit jaar heb ik voor het eerst een paar samenwerkingen gedaan, waardoor ik nu eigenlijk een zichzelf onderhoudende hobby heb. De kosten van mijn blog zijn ruim gedekt met de opbrengsten van die samenwerkingen. Aan de ene kant smaakt dat naar meer: ik kan best een nieuwe laptop gebruiken voor mijn blog. Maar aan de andere kant wil ik niet teveel gesponsorde artikelen hier hebben, dat is niet waar mijn lezers hier voor komen.
EDS Awareness
Na een oproepje bleek dat andere EDS’ers vooral weer in hetzelfde concept een bijdrage wilden leveren aan de EDS Awarenessmaand, namelijk in de vorm van gastblogs. En daar zijn er weer een aantal van voorbij gekomen, zowel bekenden van vorig jaar als nieuwe gastbloggers.
Volgend jaar doen we het gewoon weer!
Onderwijsgerelateerde artikelen meer onder de aandacht brengen
Zo af en toe schrijf ik wat over mijn werk, maar die onderwijsgerelateerde artikelen worden niet heel erg veel gelezen. Ik was van plan om op zoek te gaan waar ik ze meer onder de aandacht kon brengen. Maar dan merk ik weer dat ik geen echte onderwijsblogger ben. Door maar zo nu en dan over het onderwijs te schrijven, valt je blog niet echt op bij de onderwijsmensen. Of misschien heb ik gewoon niet zoveel interessants te melden op dat gebied.
Ik hoop dat de mensen die commentaar hebben op mijn ‘gezeur’ over het onderwijs, dan ook gelezen hebben hoe trots ik ben op mijn studenten en hoe ik me voor ze inzet.
Leuke dingen: dansen, uitstapjes en jurkjes
Wat het dansen betreft heb ik wat nieuwe dingen uitgeprobeerd. Het buikdansen op mijn benen ben ik in 2017 mee gestopt. Maar ik heb wel een privéles fusion buikdans met rolstoel gedaan. Dat was ontzettend leuk en inspirerend om te doen. Net zo als die open dag bij Double Wheels. En ook al heb ik voorlopig genoeg aan alleen de lessen bij Misiconi, ik vind het wel erg leuk om zo nu en dan eens iets anders uit te proberen.
Met Misiconi heb ik dit jaar veel mogen optreden, het was echt het jaar van #Storyteller. We hebben dit duet op straat gedanst in Amsterdam en Rotterdam, maar ook in verschillende theaters in Oosterhout, Delft, Rotterdam en Amsterdam.
En over de jurkjes heb ik van de week al genoeg geschreven. 😉
Hallo 2018!
Net als vorig jaar wil ik mijn plannen voor 2018 delen. Eens zien wat me hiervan gaat lukken het komende jaar.
Duidelijkheid over wel of geen ifuse. Ik wil nu wel eens zeker weten wat kan en wat ik wil. Dat eindeloze wel of niet of wel of niet moet nu maar eens klaar zijn.
In kaart brengen wat me energie geeft of juist overbelast in mijn werk en hier op aanpassen wat nodig is om het werk te kunnen blijven doen.
Wat betreft mijn fysieke welzijn hoop ik in 2018 behalve in balans te blijven (zowel qua gewicht als qua belastbaarheid) ook weer een punt te vinden vanwaar ik kan opbouwen.
Ik hoop wat meer te kunnen samenwerken met bedrijven die ècht passen bij mijn blog. En daar zal ik zelf misschien ook wat meer actie voor moeten ondernemen. Zoals mijn visitekaartjes meegeven of zelf contact zoeken met bedrijven.
In 2018 wil ik weer wat meer met fusion buikdans gaan doen. Misschien gewoon meedoen met de Talent Search van de Shimmy Shake?
Lieve lezers, de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Ik hoop dat jullie met plezier en/of interesse blijven volgen.
Wat zou jij toe willen voegen aan die plannen voor 2018?
Door bij andere bloggers te lezen, leer ik ook een beetje bij. Soms doe ik leuke ideeën op en soms pakt iets gewoon niet zo goed uit als bij een ander. Deze tien werken dus niet bij mij:
1. Kies een goede naam waaruit meteen duidelijk wordt waarover je blogt
Even voor de duidelijkheid: ik blog dus niet over stinkende salami. Althans, niet letterlijk. En op zich heb ik best even nagedacht over deze naam en later zelfs ook of ik ‘m zou willen veranderen. Maar ik hou ‘m lekker zo.
2. Artikelen posten op de drukst bezochte tijden
Door in te spelen op de leesbehoefte van je volgers, zouden je artikelen meer gelezen worden. Je kunt (via Google Analytics, maar ook bijvoorbeeld bij de statistieken van je Facebookpagina) makkelijk terugvinden op welke dag en tijd je blog het meest bezocht wordt. En door dat moment te kiezen voor het plaatsen van een blog, zou dat je wat kunnen opleveren in het aantal kliks.
Alleen doe ik dat dus niet. Standaard komt er op woensdag en zaterdag om acht uur ‘s ochtends een nieuw artikel online. Niet omdat er dan zoveel op mijn blog gelezen wordt. Maar eigenlijk gewoon omdat ik die dagen niet hoef te werken en dan ook de reacties een beetje bij kan houden, haha!
Overigens zijn die dagen en tijden wel het meest bezocht op mijn blog, maar wie was er dan eerder, de kip of het ei?
3. Winacties inzetten om meer lezers/volgers te krijgen
Het ziet er altijd zo leuk uit bij een ander. Superveel reacties en extra volgers op social media. Leuke samenwerkingen met bedrijven om spulletjes weg te geven… Maar nee. Niks voor mij. Ik heb twee keer een poging gedaan. Bij de eerste keer kreeg ik niet het minimaal aantal reacties wat ik gesteld had om de prijs weg te geven. Bij de tweede had ik niet zoveel eisen gesteld, maar leverde het me ook niet zoveel op.
4. Pinterest om je blog te promoten
Ja, ik heb een Pinterest-pagina aan dit blog gekoppeld. Maar om nou te zeggen dat ik er veel mee doe… Ik weet ook niet of mijn blog hier nou zo geschikt voor is. Is het niet meer iets voor de echte DIY-, fashion-, of foodblogs?
En ik ben gewoon te lui om foto’s geschikt te maken voor Pinterest. Of de beschrijvingen erbij aan te passen.
5. Goede kwaliteit foto’s maken je blog aantrekkelijker
Dit wil ik zo graag goed kunnen! Maar ondertussen stop ik er nog steeds te weinig moeite in. Vooral die outfitfoto’s met mijn hoofd in de schaduw en een te drukke achtergrond. Als ik nou gewoon een mooi plekje in huis had hiervoor…
Ik heb er trouwens wel een mooie camera met statief voor. Misschien is het gewoon een kwestie van veel oefenen.
6. Vloggen voor de afwisseling
Ok, hier heb ik dan weer niet zoveel behoefte om dit goed te kunnen. Ik maak wel eens een instructiefilmpje van het één of ander. Dat vind ik dan nog net iets leuker dan gewoon vloggen, ik blijf toch een beetje een juf.
Het grappige is dat een heel oud (en vreselijk in elkaar gezet) filmpje over hoe ik mijn eerste korset maakte, het nog best aardig doet op Youtube.
7. Een artikel over de gekste zoekwoorden waarop jouw blog gevonden wordt
Ten eerste: je wil niet weten hoe lang het duurde voor ik ontdekte hoe je die ingevulde zoekwoorden kunt vinden. En ten tweede: mensen vullen alleen maar serieuze zoekwoorden in als ze op mijn blog komen. Zoals ‘ifuse’, ‘EDS’, ‘interactief voorlezen’ en ‘bosuball oefeningen’.
En uiteraard wordt mijn blog veel gevonden op ‘salami stinkt’. Dat zou voor ieder ander blog een vreemde zoekactie zijn, maar omdat mijn blog nu eenmaal zo heet, is dat niet zo gek.
Het zou dus een heel saai stuk worden als ik hier alleen al een artikel aan zou wijden. Zit niemand op te wachten.
8. Recepten doen het altijd goed
Maar niet bij mij. Want ik ben nu eenmaal geen keukenprinses.
En al dat koken zonder pakjes en zakjes… Wat dat betreft zou ik best eens gesponsord kunnen worden, want ik kan dus echt niet zonder. Creatiever dan een pastasaus met een blik tomatenblokjes en wat kruiden wordt het niet. Of een paar plakjes banaan in mijn havermoutpap.
9. Vragenlijstjes en tags
Been there, done that… En het was niet echt mijn ding.
Met de 30 day blog challenge ben ik best nog een eind gekomen en er zaten ook leuke onderwerpen bij. Maar liever doe ik gewoon maar mijn eigen ding.
10. Blogtips geven
Ik heb hier en daar bij ervaren bloggers weleens gelezen dat het weinig zinvol is om als kleine blogger blogtips te geven. Want hoe geloofwaardig kom je over als je bijvoorbeeld tips geeft om meer volgers op Instagram te krijgen, als je er zelf amper honderd hebt?
En daar ben ik het helemaal mee eens. Ik ga er dan ook echt niet aan beginnen. O wacht, wat heb ik nu net gedaan dan?
Om de tegenstrijdigheid helemaal compleet te maken, zou het natuurlijk leuk zijn als dit artikel ontzettend veel gelezen en op gereageerd wordt. Help jij daar aan mee? 😉
https://i0.wp.com/salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2016/07/20160706_115055.jpg?fit=1024%2C576&ssl=15761024Jacquelinehttps://salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/08/SalamiStinkt_20174469-1024x354.jpgJacqueline2017-10-18 08:00:002018-11-07 16:25:5210 blogtips die niet werken bij mij
Ja ja, sommigen hadden vast al vorige week gezien dat het logo (weer) vervangen is. En dit keer heb ik de hulp ingeschakeld van iemand die er echt verstand van heeft, in plaats van zelf wat aan te klungelen.
Het oude logo
Even een flashback naar wat het hiervoor was:
Het begon met een stokpoppetje dat uit (of in?) de rolstoel stapte. Eigenlijk een verwijzing naar het logo wat gebruikt wordt om mindervaliden aan te geven (bijvoorbeeld bij een toilet of parkeerplaats). Maar daarbij wilde ik aangeven dat een rolstoel niet hoeft te betekenen dat je alleen maar in een rolstoel zit. Er zijn juist heel veel rolstoelgebruikers die ook kunnen lopen, al is dat niet voor lange afstanden.
Maar het stokpoppetje vond ik wat saai, dus had ik er een vrouwtje van gemaakt. En daarna nog wat klodders kleur toegevoegd, maar die versie heeft alleen op Facebook gestaan.
Allemaal overduidelijk zelf gebrouwen met Paint of een appje op de telefoon. Het idee was leuk, maar de uitwerking niet echt geweldig. Dus tijd voor een professionele aanpak!
VanStijl
En voor die professionele aanpak kwam ik bij VanStijl terecht. Dit bedrijf bestaat uit twee personen: Erik Huizinga en Ralf Emmerich. Die laatste kom ik nog weleens tegen bij verjaardagen en andere familiefeestjes, dus vandaar dat ik hier uitkwam voor een nieuw logo.
VanStijl is een full service bureau en voor veel bedrijven een externe creatie-afdeling. Dit komt omdat ze niet alleen websites ontwerpen, ontwikkelen én bouwen, maar zich daarnaast ook kunnen richten op de analoge vormen van communicatie. Zo hebben ze al veel bedrijven kunnen helpen met het ontwikkelen van een identiteit, waarbij het ontwikkelen van het logo en de huisstijl maar een klein onderdeel is. Je hoeft dus geen andere partij in te schakelen voor een nieuw visitekaartje of brochure als je al een website bij ze hebt laten bouwen.
Als je in de regio Rotterdam woont, heb je misschien al eens wat van ze voorbij zien komen. Ze werken we veel voor (culinaire) festivals in en rond Rotterdam, zoals CuliNESSE, RotterdamseKost, Stadsfestival Op z’n Rotterdams, Rotterdam Chinese New Year en Azië aan de Maas. Hierbij wordt echt alles van A tot Z voor ontwikkeld.
Maar of je nou net als ik alleen voor een logo komt, of een multinational bent: ieder krijgt hier evenveel aandacht!
Tadaa! Het nieuwe logo:
Het stokpoppetje is niet meer te herkennen en de naam van de website is nu overduidelijk. De achterliggende gedachte bij de naam ‘Salami stinkt’ blijft dan misschien wel nog voor sommigen een raadsel, maar door even door te klikken (bijvoorbeeld naar dit artikel) kom je er zo achter.
Wat me opviel toen ik het ontwerp kreeg, was dat de vrouw is gaan zitten. En ik heb even getwijfeld of ik dat wel wilde. Als ik kijk naar mijn ‘echte leven’, wil ik niet alleen maar in die rolstoel moeten zitten. Ik wil er uit kunnen stappen wanneer ik maar wil. Maar tegelijkertijd heb ik er de laatste tijd meer vrede mee om toch te blijven zitten, omdat ik merk dat mijn lijf erom vraagt. En ik kies er dus ook vaker voor.
Dus eigenlijk vond ik het ergens wel mooi dat dit ook in het logo terug te zien is. Het is weer een stapje verder in het acceptatieproces.
Ik ben er echt superblij mee, kan er wel naar blijven kijken! Af en toe klik ik zomaar even mijn website aan om het logo te bewonderen.
En wat vind jij ervan?
Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking.
https://i0.wp.com/salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/08/SalamiStinkt_20174469.jpg?fit=2048%2C707&ssl=17072048Jacquelinehttps://salamistinkt.nl/wp-content/uploads/2017/08/SalamiStinkt_20174469-1024x354.jpgJacqueline2017-09-06 08:00:002018-11-07 16:33:25Tijd voor verandering: een nieuw logo!
In juli 2012 startte ik al met bloggen onder de naam Salami Stinkt. Dit was nog op een gratis account van Blogspot en echt heel regelmatig was ik niet in het posten. Begin vorig jaar leek het me leuk om wat serieuzer te gaan bloggen. Toen ik doorhad dat ik genoeg te schrijven had om twee keer per week een artikel te kunnen posten, besloot ik om voor een eigen domeinnaam te gaan: SalamiStinkt.nl
Waarom de naam SalamiStinkt.nl?
Die vraag blijft maar terugkomen, maar dat betekent dus ook dat de naam blijft hangen. 😉 Salami stinkt verwijst naar de salamitechniek die ik tijdens mijn revalidatie aangeleerd heb gekregen. Hierbij is het de bedoeling om inspanning en ontspanning af te wisselen, om overbelasting te voorkomen. Net zoals je een salamiworst niet in één keer opeet, maar in plakjes snijdt en af en toe een stukje neemt.
Maar alhoewel ik weet dat die salamitechniek goed voor me is om in de praktijk te brengen, vind ik er meestal geen zak aan. Als je met iets leuks bezig bent of in een werkflow zit, heb je geen zin om pauze te houden. Daarnaast is het in een gezin soms onmogelijk om altijd maar die salamitechniek toe te passen. Sommige dingen moeten nu eenmaal gebeuren en soms komt mijn lijf gewoon op de tweede plaats.
Vandaar dat salami stinkt.
Wat heb ik het afgelopen jaar geleerd?
Voor mij voelde het heel anders om op een eigen domeinnaam verder te bloggen. Het was niet langer meer alleen maar een stukje tekst posten wanneer ik er zin in had, er kwam wel wat meer bij kijken. Wat dat betreft heb ik een hoop bijgeleerd het afgelopen jaar, bijvoorbeeld over:
SEO: oftewel zoekmachineoptimalisatie. Hier gebruik ik een plugin voor van Yoast, want heel erg veel snap ik er nog steeds niet van.
Gebruik van afbeeldingen: voorheen deed ik maar wat, maar nu gebruik ik vrijwel alleen maar eigen beeldmateriaal. Blogaholic heeft hier een duidelijk artikel over wat wel en niet mag.
Tussenkopjes: toen ik begon met bloggen, was het meer in dagboekstijl. Gewoon één lang verhaal waarin ik erg zuinig was met witregels. Ik denk dat het de leesbaarheid wel heeft verbeterd nu ik meer tussenkopjes gebruik. Meer tips over goed leesbare blogs schrijven zijn te vinden bij Karenz.
Nofollow links: een jaar geleden wist ik nog niet eens van het bestaan hiervan. Maar ook weer dankzij een artikel van Blogaholic hierin weer wat wijzer geworden.
Social Media: Op dit moment ben ik vooral op Facebook actief, maar als ik dit artikel van Blogtrommel lees, is er nog veel ruimte voor verbetering.
Samenwerkingen: ik heb hierin inmiddels een beeld van wat ik wel en niet wil wat betreft samenwerkingen. En wellicht ben ik hierin wat kritisch, maar ik heb liever goede en bij mijn blog passende artikelen dan een gratis telefoonhoesje. Lisanne leeft heeft al een poos geleden een artikel geschreven over wat je kan vragen bij een samenwerking met een bedrijf, wat nog steeds relevant is.
Werk aan de winkel
Met alles wat ik bijleer, wil ik ook verbeteren wat ik voorheen niet zo goed aangepakt heb. Teksten aanpassen, afbeeldingen vervangen, linkjes aanpassen… Er ligt nog wel wat achterstallig onderhoud om alle artikelen op orde te brengen.
Daarnaast krijg ik nu steeds vaker aanbiedingen om samen te werken. Hoewel ik de meeste afwijs, omdat ze niet aansluiten bij mijn blog, of omdat ze eisen stellen waar ik me niet in kan vinden, zie ik dit toch ook als een nieuwe uitdaging om me in te verdiepen en ontwikkelen.
Trots
Het bloggen is bij mij gaan horen, net zo goed als het dansen en jurkjes maken. En mijn blog past bij mij, het laat zien wat me bezighoudt. En daar ben ik best een beetje trots op! Het blijft ook leuk om van anderen te horen dat ze een artikel mooi geschreven vinden. Soms komt dat zelfs uit een onverwachte hoek, van iemand van wie ik totaal niet had verwacht dat hij/zij mijn blog leest.
De artikelen die gaan over het leven met een chronische aandoening worden het meest gelezen. Ik hoop dat ik hierin laat zien dat je best weleens mag klagen over je ziekte of beperkingen, maar dat er vaak wel een weg te vinden is om hiermee te leven.
Hoe lang lees jij al mee met Salami Stinkt? Heb jij nog feedback om het een nog leuker/interessanter blog te maken?
Deze website maakt gebruik van cookies. Als je doorgaat op deze website, gaan we ervan uit dat je hiermee akkoord gaat. Klik op 'Lees meer' voor meer informatie en het wijzigen hiervan.
We may request cookies to be set on your device. We use cookies to let us know when you visit our websites, how you interact with us, to enrich your user experience, and to customize your relationship with our website.
Click on the different category headings to find out more. You can also change some of your preferences. Note that blocking some types of cookies may impact your experience on our websites and the services we are able to offer.
Essential Website Cookies
These cookies are strictly necessary to provide you with services available through our website and to use some of its features.
Because these cookies are strictly necessary to deliver the website, you cannot refuse them without impacting how our site functions. You can block or delete them by changing your browser settings and force blocking all cookies on this website.
Google Analytics Cookies
These cookies collect information that is used either in aggregate form to help us understand how our website is being used or how effective our marketing campaigns are, or to help us customize our website and application for you in order to enhance your experience.
If you do not want that we track your visist to our site you can disable tracking in your browser here:
Other external services
We also use different external services like Google Webfonts, Google Maps and external Video providers. Since these providers may collect personal data like your IP address we allow you to block them here. Please be aware that this might heavily reduce the functionality and appearance of our site. Changes will take effect once you reload the page.
Google Webfont Settings:
Google Map Settings:
Vimeo and Youtube video embeds:
Privacy Policy
You can read about our cookies and privacy settings in detail on our Privacy Policy Page.
Het is amper bij te houden, elk jaar komen er weer nieuwe dagen van dit, weken van dat. Sommigen nationaal en anderen internationaal en die hoeven dan niet eens altijd op dezelfde dag te vallen.
In juli 2012 startte ik al met bloggen onder de naam Salami Stinkt. Dit was nog op een gratis account van 
