Lenovo Yoga 720 blogDat bloggen is een leuke hobby voor mij, waar ik soms wat meer over wil vertellen. Of ik heb iets te melden dat onder geen enkele andere categorie valt, dan schuif ik het ook hieronder.

7x Waarom ik niet van mijn hobby mijn werk wil maken

storyteller inclusiedans misiconi

Bij anderen zie ik het weleens voorbij komen. Zij hebben van het bloggen een baan gemaakt of een eigen bedrijfje opgericht waar ze zelfgemaakte producten te koop aanbieden. En nu heb ik natuurlijk een stel superleuke hobby’s met dat dansen, naaien en bloggen, dus waarom zou ik daar niet meer uit halen? Zeker nu het werken in het onderwijs zo’n aflopende zaak lijkt…

1. Het verdient te weinig

Mijn salaris zorgt voor 50% van de inkomsten in ons gezin. Om dan maar met een salaris van krap €1000 rond te moeten komen, dat is gewoon niet haalbaar. Meer dan 24 uur per week werken, zit er voor mij ook niet in.

Om van alleen maar jurken naaien te kunnen leven, zou ik €200 per jurk moeten vragen en er zestien per maand moeten maken. Materialen en apparatuur komt ook niet zomaar uit de lucht vallen hè. Maar ik betwijfel of er genoeg vraag is voor mijn jurken.

Dansen levert ook geen vetpot op. Ik heb best wat professionele dansers leren kennen de afgelopen jaren en er zijn er maar weinig die echt alleen van het dansen kunnen leven. Vaak hebben ze er een baantje bij en komt dit bij elkaar opgeteld op meer dan een fulltime baan. En dan nog steeds niet zo bijzonder goed betaald, geen hbo-salaris in ieder geval.

Alleen bloggen dan? Stel dat ik ervan uitga dat ik 2000 euro uit gesponsorde artikelen wil halen en de rest uit affiliate linking. Met één gesponsord artikel per week (meer zou ik niet willen), dan komt dat ook weer neer op 500 euro per gesponsord artikel.

Maar zelfs als het zou lukken om die drie dingen te combineren, dan is het niet haalbaar om met 24 uur werk per week hetzelfde inkomen te hebben als ik nu heb. Dus zolang ik niet 500 euro per jurk/artikel/optreden betaald krijg, hou ik het maar op mijn huidige baan.

2. De lat ligt hoger zodra je er meer geld voor vraagt

Nu vind ik dat ik best nog weleens een slordigheidsfoutje mag maken. Beetje aanklooien, beetje experimenteren: kan allemaal. Maar zodra er een klant achter zit, vind ik toch dat je bepaalde kwaliteit moet kunnen leveren. Je hebt te maken met concurrentie en als je product niet aan de verwachtingen voldoet, gaat de klant wel naar een ander.

En zeg nou zelf, een jurk voor honderden euro’s? Dat moet dan wel een hele speciale zijn. Een opdrachtgever die 500 euro voor een gesponsord artikel wil neerleggen, verwacht honderdduizenden views per maand. Daar kom ik echt nog lang niet in de buurt.

3. Het wordt een sleur

Nu doe ik van alles een klein beetje. Beetje dansen, beetje naaien, beetje bloggen. Echt een klein beetje dan maar hè! Alles bij elkaar besteed ik misschien tien uur per week aan mijn hobby’s. En zo vind ik het heerlijk! Lekker veel afwisseling om mijn vrije tijd mee door te komen.

Echt die zestien jurken per maand moeten naaien? Pfff, dat zou dan lopende band werk worden. En om een goede balans van gesponsorde en niet-gesponsorde artikelen op mijn blog te hebben, zou ik toch wel bijna dagelijks een artikel moeten posten. Heel veel schrijven, schrijven, schrijven dus. Een jaar lang elke week met dezelfde dans optreden? Moet er niet aan denken…

4. Fysiek nog steeds erg belastend

Het maakt niet uit waar ik voor zou kiezen, fysiek is het nog steeds zwaar als ik er meerdere uren per dag mee bezig ben. Wat dat betreft, levert het me ook niet genoeg op om die overstap te willen maken. Dansen zou sowieso veel te zwaar zijn, dat zou ik niet eens twaalf uur per week redden. En lang zitten bij het bloggen en naaien is nog steeds belastend. Dan zou ik wel regelmatig een pauze kunnen inlassen, maar dan doe je wel langer over een korte werkdag.

5. Afhankelijk van opdrachtgevers

Je kan dan wel als zelfstandige gaan werken, maar dan nog ben je afhankelijk van opdrachtgevers. Die komen niet vanzelf aanwaaien, daar moet je wel wat werk voor verrichten. En in dat netwerken en jezelf verkopen ben ik niet zo’n ster. Daar zou ik dan toch echt in moeten gaan investeren.

Geen opdrachtgever is geen werk. En geen werk is geen inkomen. Dat is wel even wat anders dan hoe het gaat als je gewoon in dienst bent. Ik heb me nooit zorgen hoeven maken of mijn salaris wel gestort zou worden. Het lijkt me heel stressvol om daar steeds zelf achteraan te moeten gaan.

6. Zodra het werk wordt, verdwijnt de hobby

Werken met deadlines, aan andermans eisen moeten voldoen, administratie bijhouden… Ik weet eigenlijk niet of ik dat wel zo leuk vind als het om mijn hobby’s gaat. Het zal in ieder geval een stuk minder ontspannen zijn dan het nu is.

7. Verzekeren voor arbeidsongeschiktheid/pensioen

Op het moment dat ik de overstap zou maken van het werken voor een baas naar het opstarten van een eigen bedrijf, betekent dat dat ik zelf opdraai voor het opbouwen van een pensioen en verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid.

Nou ben ik zo’n geval waarbij het er vrijwel zeker nog voor mijn pensioen uit zal draaien op arbeidsongeschiktheid. Dus als ik me hier al voor zou kunnen verzekeren, zal dat vast behoorlijk prijzig zijn.

Toch nog in te huren?

Ik hou het maar gewoon bij mijn eigen baan in het mbo. Dat is nu eenmaal mijn werk waar ik goed in ben en wat mij zekerheid biedt.

Maar mocht je nou toch zo geïnteresseerd zijn in één van die andere kwaliteiten van mij, dan zijn er natuurlijk nog wel andere mogelijkheden om me ‘in te huren’.

Wat betreft het dansen, verwijs ik je graag door naar Misiconi Dance Company. Dat is een inclusief dansgezelschap waar ik bij dans. Zij hebben altijd wel een stuk wat bruikbaar is om in te zetten in een theater of bij een festival. En meestal maak ik dan ook onderdeel uit van één van die stukken, zoals deze:

Op mijn blog sta ik ook open voor samenwerkingen. Wat daarbij de mogelijkheden zijn, vind je terug op de desbetreffende pagina. Zolang ik mijn boterham er niet van hoef te betalen, zijn er ook genoeg mogelijkheden hierbij die geen drol kosten. Dus ga zeker even kijken, want ik vind het wel altijd leuk om mezelf een beetje uit te kunnen dagen op dit vlak!

En tot slot dat naaien: als ik in die mate in jouw vrienden-/familiekring hoor dat ik uitgenodigd wordt op feestjes, kun je het proberen wat op je verlanglijstje te zetten. Kraamcadeautjes vind ik nog steeds erg leuk om te doen, een geborduurd slabbetje is bijvoorbeeld ook niet zo heel erg veel werk. Maar zijn we niet zo close: nee, dan liever niet. Of je moet er minstens 200 euro voor over hebben en er genoegen mee nemen dat ik soms maar wat aanklooi. Maar dan kun je beter naar iemand gaan die er wat meer verstand van heeft. Rosie’s Art en Maya Acid kan ik echt aanbevelen, die maken echt hele toffe dingen!

Heb jij er weleens aan gedacht om van je hobby je werk te maken? Waarom zou jij dat wel of niet doen?

/0 Reacties/door

Achter de schermen

Lenovo Yoga 720 blog

Bijna twee weken geleden kwam ik via Facebook een leuke challenge tegen: Achter de schermen Challenge. Het is een Facebookgroep, opgericht door Joyce van Mama kletst en Linda van Mamaliefde. Vier weken lang zetten zij elke dag een vraag of opdracht in de Facebookgroep, om je te helpen je blog achter de schermen een zomerse opfrisbeurt te geven. Als je tussendoor op vakantie gaat, kun je altijd nog de vragen teruglezen en invullen. Ook zetten ze er een linkje bij om wat dieper in de materie te duiken.

Mijn blog verbeteren, dat is natuurlijk altijd een goed idee. En in zo’n groep is het leuk om te zien hoe andere bloggers het oppakken.

Nu ben ik er net iets meer dan een week mee bezig en het leek me leuk om vast wat uit te lichten van waar ik mee bezig ben geweest.

Wat is je doelgroep? Wie wil je graag bereiken met je blog?

Ik denk dat mijn doelgroep vooral bestaat uit vrouwen van 25-55 jaar, die ondanks een chronische aandoening zoveel mogelijk uit het leven willen halen. Of mensen die daarin geïnteresseerd zijn.

Wel een beetje kort omschreven, dit zou ik best nog wat meer kunnen uitwerken. Misschien wil jij als lezer/doelgroep hier iets over zeggen? Laat gerust een reactie achter!

Wat is jouw populairste bezoekersbron?

Ik heb even alleen naar dit jaar gekeken en dan zijn dit de tien meest gelezen artikelen:

  1. Ifuse operatie: wel of niet doen?
  2. EDS gastblog Abel
  3. 9 irritante EDS-kwaaltjes
  4. Wat is EDS?
  5. 8 geweldige prentenboeken om interactief voor te lezen
  6. Rare Disease Day: Nadelen van het hebben van een zeldzame ziekte
  7. Slapen met een Fitbit: ruim een maand later
  8. Nieuwe criteria EDS: wat verandert er?
  9. EDS Gastblog Anouk
  10. Yoga en hypermobiliteit: geen goed idee?

Zoals je aan de artikelen kunt zien, worden onderwerpen met betrekking tot EDS het meest gelezen. De Fitbit en prentenboeken springen er  wel een beetje tussenuit, misschien moet ik daar eens wat meer mee doen…

Over diezelfde periode genomen komt 46,9% binnen via search, 30,9% via social, 18,2 direct en 4% via referral. En social is dan weer voor 91% via Facebook, de rest zijn echt maar kleine percentages.

Op zich wisselt dit nog weleens. Ik had in eerste instantie alleen naar de afgelopen week gekeken en toen gingen search en social bijna gelijk op.

Via Facebook worden vooral de nieuwe artikelen veel gelezen en dan met name de persoonlijke artikelen. De oudere artikelen worden veel door Google gevonden. Ik heb inmiddels allang besloten dat ik niet voor die ifuse ga en ze blijven het maar lezen, haha!

Wat zijn de populairste zoekwoorden waarmee jouw blog gevonden wordt?

Het is al een beetje te zien aan de artikelen die het meest gelezen worden, maar een aantal populaire zoekwoorden zijn:

  • EDS
  • Ifuse
  • SI gewricht operatie
  • weinig diepe slaap fitbit
  • hypermobiel en yoga
  • hEDS
  • interactief voorlezen prentenboek
  • salami stinkt

Welke groene bolletjes van Yoast vind je belangrijk?

Yoast is een plugin die je helpt om de lees- en vindbaarheid van je website te verbeteren. Bij elk artikel dat je schrijft, zie je aan de groene bolletjes of je goed bezig bent. Rood en oranje geven aan wat nog verbeterd kan worden.

Wat betreft de leesbaarheid, probeer ik er steeds meer op te letten dat ik niet te lange zinnen gebruik. Maar soms vind ik Yoast maar een zeur. Ik kan niet elke zin in stukken hakken. Dat ziet er een beetje suf uit. Of niet soms?

En wat betreft SEO (zoekmachineoptimalisatie) gebruik ik de bolletjes om te kijken of ik niet ben vergeten een focustrefwoord en samenvatting in te vullen.

Misschien zou ik er nog wel meer uit kunnen halen, maar die behoefte heb ik op dit moment niet echt. Vandaar dat ik nu de gratis versie gebruik.

Is je website mobilefriendly?

Ja, gelukkig inmiddels weer wel! Pas heb ik weer even zitten klungelen en een nieuw thema geïnstalleerd. Maar dan let ik er altijd wel op dat het een responsive thema is, zodat de website zich aanpast. Ik vind het zelf namelijk heel vervelend als je op je mobiel moet gaan inzoomen en schuiven om de tekst te kunnen lezen.

Er zijn nog wel een paar kleine dingetjes die ik zelf niet zo mooi vind aan mijn website op mobiel. Bijvoorbeeld dat je op je mobiel nog steeds twee kolommen ziet op de homepage. Bij een eerder thema had ik dat niet en dat vond ik toch wat overzichtelijker. En lange woorden in titels lopen gewoon het beeld uit, dat ziet er ook wel gek uit.

Wat is jouw favoriete social media?

Nieuwe artikelen worden automatisch gedeeld op Facebook, Twitter en LinkedIn. Soms post ik een foto op Instagram die gelinkt is aan een artikel en dan verwijs ik ook naar de link in mijn profiel. En op Pinterest probeer ik ook regelmatig te posten.

Maar Facebook blijft toch mijn favoriet, daar is de meeste interactie met volgers. Plus dat van alle social media het meeste verkeer daarvandaan komt.

Welke contactgegevens deel je wel of niet op je contactpagina?

Ik ben geen ZZP’er en sta dus niet ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Dus mijn huisadres zul je niet vinden op de contactpagina. Wel mijn emailadres, een contactformulier en een linkje naar Facebook. Dus genoeg manieren om contact op te kunnen nemen.

Na het lezen van wat reacties op de Facebookgroep, heb ik wel wat extra linkjes toegevoegd op de pagina ‘Over mij’. Misschien dat dat nog helpt om bezoekers over de drempel te krijgen om contact te zoeken. Want dat mag altijd hè!

Heb je een SSL-certificaat?

Ja, deze heb ik inderdaad. Voor wie er niet mee bekend is, dat is te zien aan https in plaats van http vooraan de URL. En het betekent dat het een beveiligde verbinding is. Niet alleen fijn voor de bezoekers, maar Google schijnt het ook fijn te vinden.

Hoe vaak maak je een backup en doe je updates?

Backups gaan automatisch via mijn hosting, als het goed is wekelijks en maandelijks. Zelf doe ik voor de zekerheid nog een backup vlak voordat ik van alles ga updaten.

Updates aan plugins en thema’s doe ik zelf, zodra ik zie dat er weer een paar zijn.

Hoeveel plugins heb je geïnstalleerd? Wat is je favoriete plugin?

Ik heb er inmiddels weer een paar verwijderd en kom nu op 15 plugins. Deze zijn vooral voor de beveiliging, het sneller maken van de website en wat dingetjes voor mijn gemak of dat van een opdrachtgever.

Een plugin tegen spam, het beperken van inlogpogingen, encrypten van email of SSL zou ik nou niet zo snel mijn favoriet noemen. Maar deze plugins zijn wel erg belangrijk voor de beveiliging van mijn website.

Maar als ik kijk naar wat ik echt elke keer aanklik bij het schrijven van een artikel, dan is dat wel de plugin van Yoast en die van Edit Flow. Met de plugin van Yoast kijk ik of ik niets vergeten ben als het gaat om zoekmachineoptimalisatie. En van Edit Flow gebruik ik  alleen maar de kalender, om de artikelen goed te verdelen per maand. Maar daar kijk ik dus wel vaak in.

Eigenlijk zou ik wat vaker naar mijn plugins moeten kijken. Ik ontdekte nu dat ik er wel een stuk of vijf weg kon doen, omdat de extra mogelijkheden van die plugins inmiddels in mijn thema verwerkt zitten.

En weer verder!

Dit zijn nog maar de eerste tien dagen geweest en het heeft me weer alert gemaakt op een aantal zaken met betrekking tot mijn blog. Heel nuttig dus!

De komende weken ga ik er gewoon mee door. Af en toe even wat minder, want het is natuurlijk wel vakantie. Maar dan haal ik dat later wel weer in. En aan het einde van de rit wil ik nog wel op een rijtje zetten wat ik na deze challenge allemaal verbeterd heb aan mijn blog. Ben benieuwd of het jullie als lezers ook op zal vallen!

/0 Reacties/door

Privacy versus toegankelijkheid: wie wint?

Lenovo Yoga 720 blog

Het is je vast wel opgevallen: op 25 mei is de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming) ingegaan. Je mailbox puilde ineens uit met berichten waarin je geïnformeerd werd over nieuwe privacyverklaringen en dat soort dingen.

En eigenlijk was dit al twee jaar bekend dat dit zou gebeuren, dus het komt niet als een verrassing. Veel was trouwens daarvoor ook al vastgelegd in de Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP). Maar nu ineens die 25 mei 2018 aangegeven was als deadline, gingen veel organisaties harder lopen om het in orde te krijgen.

Het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap bestaat al sinds 2006, maar is pas in 2016 hier in Nederland gegratificeerd. Vanaf dat moment is er een plan in werking gesteld om geleidelijk aan ervoor te zorgen dat dit verdrag nageleefd wordt. Bijvoorbeeld dat gebouwen en bedrijven vanaf 1 januari 2017 toegankelijk moeten zijn voor mensen met een handicap. Ik heb echter nog vrij weinig bedrijven hier harder voor zien lopen.

Boete of pluim

Tja en dat valt mij wel op ja, dat verschil. Als iets in de wet is vastgelegd, waarom zou je je voor het één wel inspannen en het andere niet?

Maar vanuit de bedrijven gezien, snap ik het wel. Als het gaat om bescherming van persoonsgegevens, kan een bedrijf flinke boetes krijgen als niet voldaan wordt aan de wet. Maar als het gaat om bijvoorbeeld toegankelijkheid, wil de overheid rechtszaken voorkomen en moet het vooral voor de bedrijven ook redelijk en haalbaar zijn.

Maar hé, je kan wel een pluim uitdelen als je een voorbeeld tegenkomt van een goed toegankelijk bedrijf! Helpt dat? Nee, natuurlijk niet. In december was al duidelijk dat er nog ontzettend veel verbeterd moet worden als het gaat om de rechten van mensen met een handicap.

Wat merk je er dan van in de praktijk?

Ik ben heus geen voorstander van kleine ondernemers pesten. Het is ook niet altijd zo duidelijk hoe of wat je moet doen om je winkel of website toegankelijk te maken. Maar zeker bij publieke gebouwen heb ik hogere verwachtingen. Het gemeentehuis, scholen, bibliotheken, die horen gewoon voor iedereen toegankelijk te zijn.

Om even een voorbeeld te geven hoe scheef er met deze twee ‘nieuwe’ wetten wordt omgegaan:

Mijn dochter gaat met groep 7/8 op schoolkamp en er mogen geen telefoons meegenomen worden door de leerlingen. Want dan zouden ze weleens foto’s van elkaar kunnen maken en dit delen en dat mag niet van de AVG. Slaat in mijn ogen een beetje door.

Maar aan de andere kant vinden de rapportgesprekken vanaf groep 3 plaats op de eerste verdieping en is er geen lift. Ik weet dat en ik heb ook nooit geëist dat ik de rapportgesprekken op de begane grond wil. Nog maar twee a drie rapportgesprekken en ik  ben van deze school af, dus ik stop mijn energie liever in de volgende school.

Maar als een school tot in het extreme kan bedenken hoe ze zo goed mogelijk de persoonsgegevens van hun leerlingen kunnen beschermen, waarom kunnen ze datzelfde dan niet als het gaat om de toegankelijkheid van hun schoolgebouw?

Practice what you preach

Bak ik er zelf eigenlijk wel wat van als het gaat om naleven van die wetten?

Ook al ben ik geen bedrijf, mijn website verwerkt wel persoonsgegevens en om die reden moet ik me ook aan de AVG houden. Hoe en wat staat beschreven in de privacyverklaring die ik inmiddels opgesteld heb. Daar mogen nog wel wat puntjes op de i gezet worden, maar op zich denk ik dat alles er vrij duidelijk in staat.

Wat betreft toegankelijkheid heb ik als hobbyblogger geen verplichtingen om mijn website toegankelijk te maken voor bezoekers. Dat betekent niet dat ik er niet bij stilsta. Zo heb ik bijvoorbeeld voor een goed leesbaar lettertype gekozen en past de website zich aan aan desktop, tablet of telefoon qua lay-out.

Maar ik heb bijvoorbeeld geen voorleesfunctie of opties voor lettergrootte of contrast. En afbeeldingen zijn ook niet in tekst beschreven. Wie weet heb ik er in de toekomst meer tijd voor en kan ik de website hierin nog verbeteren.

Wat denk jij? Is privacy zoveel belangrijker dan toegankelijkheid? Of vind je ook dat ze net zo hard mogen werken aan toegankelijkheid als dat ze nu doen met de AVG?

/4 Reacties/door

Laat jij je stem horen bij de gemeenteraadsverkiezingen?

gemeenteraadsverkiezingen

Vandaag mogen we weer stemmen, zowel voor de gemeenteraadsverkiezingen als voor het referendum over de nieuwe wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Noem me ouderwets, maar ik vind nog altijd: als je niet stemt, moet je ook niet klagen. Alhoewel ik niet zo’n hoge pet op heb van een raadgevend referendum, denk ik wel dat mijn stem voor de gemeenteraadsverkiezingen verschil kan maken. Al is het maar om tegenwicht te geven aan de partijen waar ik absoluut niet teveel van in mijn stadje wil terugzien.

Maar dat kiezen, is nog best lastig.

Mijn stem krijg je niet als…

  • Je niet eens de moeite hebt genomen om de spellingscontrole door je verkiezingsprogramma te halen.
  • Je niet verder kunt kijken dan je eigen stokpaardje en zo voorbij gaat aan al het andere wat in de gemeente speelt.
  • Je alleen maar met een vingertje kan wijzen en zelf geen concrete oplossingen aandraagt.
  • Je vanuit je geloof politieke beslissingen neemt. Sorry, maar dat is gewoon niet zo mijn ding.
  • Je verkiezingsprogramma meer weg heeft van een sprookjesboek dan de realiteit.

Blanco stemmen

Als er echt geen enkele partij is waar ik achter zou kunnen staan, is er altijd nog de optie van blanco stemmen. Ik heb het jaren geleden weleens gedaan, ik geloof bij de landelijke verkiezingen.

Een blanco stem telt wel mee voor de opkomst, maar gaat niet naar een partij. Voor het referendum heeft het dan nog een waarde, omdat daar een opkomstdrempel van 30% is. Stel dat er zonder de blanco stemmen geen 30% behaald zou worden, dan wordt de uitkomst van het referendum niet meegenomen in de uiteindelijke beslissing.

Maar verder is een blanco stem dus vooral symbolisch. Je laat dan zien dat je wel onderdeel wil zijn van de democratie, maar dat je je niet kunt vinden in de programma’s van de deelnemende partijen.

Waar ik dan wel op ga stemmen?

Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik nog een zwevende kiezer. Voorheen had ik wel een voorkeur bij één van de partijen hier in de gemeente. Maar op dit moment vind ik ze niet zulke hele sterke punten hebben. En alhoewel ze in het verleden best wat bereikt hebben, heb ik nu soms het idee dat ze maar wat roepen, zonder dat ze het waar kunnen maken. En de partij waar ik bij de landelijke verkiezingen op gestemd heb, spreekt me hier in de gemeente helemaal niet aan.

In de hoop een goede keuze te kunnen maken, heb ik een paar stemwijzers ingevuld en bij vrijwel alle partijen het verkiezingsprogramma doorgenomen. Echt heel veel wijzer werd ik daar niet van. Sommige punten vind ik gewoon niet zo belangrijk en andere punten miste ik juist weer.

Wat ik vooral miste, was hoe de de partijen omgaan met het toegankelijk maken van onze gemeente. Die wet op toegankelijkheid is er toch al een tijdje en er is wat dat betreft toch echt nog wel flink wat werk aan de winkel.

Op de Facebookpagina van Salami stinkt had ik hier een berichtje over geplaatst en wat partijen getagd. En dat leverde een paar reacties op van lokale politici, erg verhelderend. Interessant ook om te zien welke partijen dan reageren en hoe. Het heeft me wel weer wat opgeleverd in het wegstrepen. En tegelijkertijd besef ik dat er gewoon geen partij bestaat die echt helemaal precies voor ogen heeft wat ik belangrijk vind.

Ach, ik kom er nog wel uit voor het einde van de dag.

Laat jij je stem horen vandaag?

/0 Reacties/door

Mijn nieuwe bloggadget: Lenovo Yoga 720

Lenovo Yoga 720Mijn oude laptopje was behoorlijk aan vervanging toe. De batterij hield er steeds sneller mee op en op alle andere vlakken werd hij steeds trager. Dus ik had een mooi doel voor ogen om een deel van mijn dertiende maand aan uit te geven: een nieuwe laptop!

Mijn wensenlijstje voor een nieuwe laptop

Van tevoren had ik uiteraard al half internet doorgezocht naar mogelijkheden en wat mij dan wel of niet aansprak. Daarmee kwam ik op dit wensenlijstje:

  • Laptop en tablet in één: Dat leek me echt ideaal. Om mee achter mijn bureau te werken, maar ook relaxt kunnen scrollen onderuitgezakt op de bank. Of rechtop zetten om een film te kijken.
  • Minimaal 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslag. Niet dat ik hier nou zoveel verstand van heb, maar ik had ergens gelezen dat je dat toch wel nodig hebt tegenwoordig.
  • Ik twijfelde nog tussen een 11 inch of 14 inch beeldscherm, het moest in ieder geval makkelijk hanteerbaar zijn en in een tas mee te nemen.
  • Een batterij die lang meegaat.

Technischer dan dit gaat het niet worden. Van alle reviews die ik gelezen had, snapte ik meestal maar de helft. Maar de Lenovo Yoga kwam er steeds erg positief uit. En na ook in de winkel een paar 2-in-1 laptops bekeken te hebben, twijfelde ik alleen nog tussen de 520 en 720. Uiteindelijk ben ik voor de 720 gegaan, die is wat compacter.

Lenovo Yoga 720Eerste indruk van de Lenovo Yoga 720

De Lenovo Yoga 720 is dus een laptop met een kantelbaar touchscreen, waardoor je ‘m ook als tablet kunt gebruiken. Het beeldscherm is 13,3 inch, maar doordat de randen langs het beeldscherm erg smal zijn, is hij lekker compact. De afmetingen zijn 31 x 21,3 x 1,39 centimeter. En het gewicht is 1,3 kilogram. Wel wat zwaarder dan een gewoon tablet, maar nog steeds erg licht.

Ik heb gekozen voor de zilveren versie. Niet alleen omdat deze €100 goedkoper was dan de gouden, maar ik vind ‘m ook mooier. Het is geen zilver plastic, maar mooi metaal.

Er zit een pen bij die met het touchscreen te gebruiken is. Daar is vast veel meer mee mogelijk dan wat ik er nu mee doe. Dat ga ik ooit nog wel een keer uitvogelen. Het houdertje voor de pen lijkt erop alsof het in de USB-poort moet, maar dat ziet er nogal kwetsbaar uit. En omdat ik ‘m toch nog niet veel gebruik, laat ik ‘m maar in de la.

En tot slot zit er een vingerafdruklezer op. Alsof het opstarten nog niet snel genoeg gaat vergeleken met mijn oude laptop, kan ik het invoeren van mijn wachtwoord ook nog overslaan. Even mijn vinger op de lezer en ik kan meteen aan de slag.

Lenovo Yoga 720Blij mee!

Man, wat ben ik blij met mijn nieuwe laptopje! Zo fijn om niet meer aan een stopcontact vast te hoeven zitten. Ik kan ermee gaan en staan waar ik wil. Achter mijn bureau een stukje tikken, of op de bank andere blogs lezen of mijn social media bijwerken.

Hij is heerlijk snel en de verbinding valt ook niet weg (wat bij mijn oude laptop wel steeds gebeurde).

Het enige wat ik nu op korte termijn nog wil, is wat software erop zetten. Om te beginnen een Office-pakket. Als iemand nog tips heeft voor andere software, houd ik me aanbevolen! Zo verloopt straks bijvoorbeeld het antivirus proefabonnement en ik heb nog geen idee wat ik daarmee wil…

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

 

/1 Reactie/door

Dag 2017, hallo 2018

leuke dingen doen herfstEen jaar geleden had ik me een aantal dingen voorgenomen voor 2017. En nu aan het einde van dit jaar, moet ik dan natuurlijk wel even terugblikken wat ik ervan gebakken heb.

Afvallen: die laatste kilootjes, die gaan eraf!

Uhm… niet dus. Na die terugval is er niets meer af gegaan. Het is gewoon erg lastig om binnen mijn grenzen te blijven qua belastbaarheid en tegelijkertijd af te willen vallen. Aan wat ik eet, valt niet zoveel meer te veranderen. En meer bewegen dan ik nu doe, gaat gewoon niet.

Ik zal dus toch gewoon af moeten wachten tot ik weer op een punt ben dat ik kan gaan opbouwen qua bewegen.

Werk: meer zekerheid om wèl ingezet te worden op mijn kwaliteiten, zonder dat ik mijn lijf overbelast

Waar dat in 2016 nog als een worsteling aanvoelde, is het nu in 2017 meer op zijn plek gekomen. Dat heeft wel even geduurd. En ik besef me nu dat ik niet eens echt een goede update heb gegeven van hoe het sinds dit schooljaar loopt. Komt nog wel binnenkort!

De artikelen die ik heb geschreven over het werken met een beperking, zijn allemaal van begin 2017:

Je zal maar zo’n rotbaan hebben met als vervolg Niet zeuren, maar aanpakken! Deze artikelen maakten een hoop los en niet alleen bij mij. Uiteindelijk als conclusie na een reeks gewichtige gesprekken bleek dat ik prima op mijn plek zit in het mbo, maar het wel mijn plek moet maken.

Bloggen: meer kwaliteit dan kwantiteit

Ik zie nog steeds volop ruimte voor verbetering. Maar met een nieuwe camera ben ik al een stukje op weg naar betere kwaliteit van foto’s. Maar foto’s maken is nog steeds een vak apart.

En ik ben erg blij met het nieuwe logo, dat ziet er toch al een stuk professioneler uit.

Dit jaar heb ik voor het eerst een paar samenwerkingen gedaan, waardoor ik nu eigenlijk een zichzelf onderhoudende hobby heb. De kosten van mijn blog zijn ruim gedekt met de opbrengsten van die samenwerkingen. Aan de ene kant smaakt dat naar meer: ik kan best een nieuwe laptop gebruiken voor mijn blog. Maar aan de andere kant wil ik niet teveel gesponsorde artikelen hier hebben, dat is niet waar mijn lezers hier voor komen.

EDS Awareness

Na een oproepje bleek dat andere EDS’ers vooral weer in hetzelfde concept een bijdrage wilden leveren aan de EDS Awarenessmaand, namelijk in de vorm van gastblogs. En daar zijn er weer een aantal van voorbij gekomen, zowel bekenden van vorig jaar als nieuwe gastbloggers.

Volgend jaar doen we het gewoon weer!

Onderwijsgerelateerde artikelen meer onder de aandacht brengen

Zo af en toe schrijf ik wat over mijn werk, maar die onderwijsgerelateerde artikelen worden niet heel erg veel gelezen. Ik was van plan om op zoek te gaan waar ik ze meer onder de aandacht kon brengen. Maar dan merk ik weer dat ik geen echte onderwijsblogger ben. Door maar zo nu en dan over het onderwijs te schrijven, valt je blog niet echt op bij de onderwijsmensen. Of misschien heb ik gewoon niet zoveel interessants te melden op dat gebied.

Behalve over het werken met een beperking in het onderwijs, heb ik ook wat meer algemene artikelen geschreven, zoals Wat deel je wel of niet op internet? Of hoe je een geschiedenisles (over de kinderopvang) minder saai maakt.

Of over mijn mbo-studenten: hoe ik ervoor zorg dat ze zelf verantwoordelijkheid leren nemen voor hun examens, wat ze zo bijzonder maakt en hoe de wereld eruit zou zien zonder mbo’ers.

Ik hoop dat de mensen die commentaar hebben op mijn ‘gezeur’ over het onderwijs, dan ook gelezen hebben hoe trots ik ben op mijn studenten en hoe ik me voor ze inzet.

Leuke dingen: dansen, uitstapjes en jurkjes

Wat het dansen betreft heb ik wat nieuwe dingen uitgeprobeerd. Het buikdansen op mijn benen ben ik in 2017 mee gestopt. Maar ik heb wel een privéles fusion buikdans met rolstoel gedaan. Dat was ontzettend leuk en inspirerend om te doen. Net zo als die open dag bij Double Wheels. En ook al heb ik voorlopig genoeg aan alleen de lessen bij Misiconi, ik vind het wel erg leuk om zo nu en dan eens iets anders uit te proberen.

Met Misiconi heb ik dit jaar veel mogen optreden, het was echt het jaar van #Storyteller. We hebben dit duet op straat gedanst in Amsterdam en Rotterdam, maar ook in verschillende theaters in Oosterhout, Delft, Rotterdam en Amsterdam.

Wat de uitstapjes betreft heb ik een aantal keer geschreven over onze vakantie in Spanje. Zoals ons bezoek aan het Dalí-museum, het beklimmen van een berg om Castell del Montgri te bekijken en sightseeing in Barcelona, Gerona en Pals. Het was een leuke vakantie, maar het heeft me er tegelijkertijd van overtuigt dat ik nooit zou willen emigreren.

Verder ben ik bij een foodtruckfestival geweest, een boekpresentatie van Darko’s lessen, een buikdansfestival, de lancering van Sue’s Warriors en ook nog de boekpresentatie van Unload to Upload.

En over de jurkjes heb ik van de week al genoeg geschreven. 😉

Hallo 2018!

Net als vorig jaar wil ik mijn plannen voor 2018 delen. Eens zien wat me hiervan gaat lukken het komende jaar.

  1. Duidelijkheid over wel of geen ifuse. Ik wil nu wel eens zeker weten wat kan en wat ik wil. Dat eindeloze wel of niet of wel of niet moet nu maar eens klaar zijn.
  2. In kaart brengen wat me energie geeft of juist overbelast in mijn werk en hier op aanpassen wat nodig is om het werk te kunnen blijven doen.
  3. Wat betreft mijn fysieke welzijn hoop ik in 2018 behalve in balans te blijven (zowel qua gewicht als qua belastbaarheid) ook weer een punt te vinden vanwaar ik kan opbouwen.
  4. Ik hoop wat meer te kunnen samenwerken met bedrijven die ècht passen bij mijn blog. En daar zal ik zelf misschien ook wat meer actie voor moeten ondernemen. Zoals mijn visitekaartjes meegeven of zelf contact zoeken met bedrijven.
  5. In 2018 wil ik weer wat meer met fusion buikdans gaan doen. Misschien gewoon meedoen met de Talent Search van de Shimmy Shake?

Lieve lezers, de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Ik hoop dat jullie met plezier en/of interesse blijven volgen.

Wat zou jij toe willen voegen aan die plannen voor 2018?

 

/2 Reacties/door

10 blogtips die niet werken bij mij

laptop agenda to do blogDoor bij andere bloggers te lezen, leer ik ook een beetje bij. Soms doe ik leuke ideeën op en soms pakt iets gewoon niet zo goed uit als bij een ander. Deze tien werken dus niet bij mij:

1. Kies een goede naam waaruit meteen duidelijk wordt waarover je blogt

Even voor de duidelijkheid: ik blog dus niet over stinkende salami. Althans, niet letterlijk. En op zich heb ik best even nagedacht over deze naam en later zelfs ook of ik ‘m zou willen veranderen. Maar ik hou ‘m lekker zo.

2. Artikelen posten op de drukst bezochte tijden

Door in te spelen op de leesbehoefte van je volgers, zouden je artikelen meer gelezen worden. Je kunt (via Google Analytics, maar ook bijvoorbeeld bij de statistieken van je Facebookpagina) makkelijk terugvinden op welke dag en tijd je blog het meest bezocht wordt. En door dat moment te kiezen voor het plaatsen van een blog, zou dat je wat kunnen opleveren in het aantal kliks.

Alleen doe ik dat dus niet. Standaard komt er op woensdag en zaterdag om acht uur ‘s ochtends een nieuw artikel online. Niet omdat er dan zoveel op mijn blog gelezen wordt. Maar eigenlijk gewoon omdat ik die dagen niet hoef te werken en dan ook de reacties een beetje bij kan houden, haha!

Overigens zijn die dagen en tijden wel het meest bezocht op mijn blog, maar wie was er dan eerder, de kip of het ei?

3. Winacties inzetten om meer lezers/volgers te krijgen

Het ziet er altijd zo leuk uit bij een ander. Superveel reacties en extra volgers op social media. Leuke samenwerkingen met bedrijven om spulletjes weg te geven… Maar nee. Niks voor mij. Ik heb twee keer een poging gedaan. Bij de eerste keer kreeg ik niet het minimaal aantal reacties wat ik gesteld had om de prijs weg te geven. Bij de tweede had ik niet zoveel eisen gesteld, maar leverde het me ook niet zoveel op.

4. Pinterest om je blog te promoten

Ja, ik heb een Pinterest-pagina aan dit blog gekoppeld. Maar om nou te zeggen dat ik er veel mee doe… Ik weet ook niet of mijn blog hier nou zo geschikt voor is. Is het niet meer iets voor de echte DIY-, fashion-, of foodblogs?

En ik ben gewoon te lui om foto’s geschikt te maken voor Pinterest. Of de beschrijvingen erbij aan te passen.

5. Goede kwaliteit foto’s maken je blog aantrekkelijker

Dit wil ik zo graag goed kunnen! Maar ondertussen stop ik er nog steeds te weinig moeite in. Vooral die outfitfoto’s met mijn hoofd in de schaduw en een te drukke achtergrond. Als ik nou gewoon een mooi plekje in huis had hiervoor…

Ik heb er trouwens wel een mooie camera met statief voor. Misschien is het gewoon een kwestie van veel oefenen.

6. Vloggen voor de afwisseling

Ok, hier heb ik dan weer niet zoveel behoefte om dit goed te kunnen. Ik maak wel eens een instructiefilmpje van het één of ander. Dat vind ik dan nog net iets leuker dan gewoon vloggen, ik blijf toch een beetje een juf.

Het grappige is dat een heel oud (en vreselijk in elkaar gezet) filmpje over hoe ik mijn eerste korset maakte, het nog best aardig doet op Youtube.

7. Een artikel over de gekste zoekwoorden waarop jouw blog gevonden wordt

Ten eerste: je wil niet weten hoe lang het duurde voor ik ontdekte hoe je die ingevulde zoekwoorden kunt vinden. En ten tweede: mensen vullen alleen maar serieuze zoekwoorden in als ze op mijn blog komen. Zoals ‘ifuse’, ‘EDS’, ‘interactief voorlezen’ en ‘bosuball oefeningen’.

En uiteraard wordt mijn blog veel gevonden op ‘salami stinkt’. Dat zou voor ieder ander blog een vreemde zoekactie zijn, maar omdat mijn blog nu eenmaal zo heet, is dat niet zo gek.

Het zou dus een heel saai stuk worden als ik hier alleen al een artikel aan zou wijden. Zit niemand op te wachten.

8. Recepten doen het altijd goed

Maar niet bij mij. Want ik ben nu eenmaal geen keukenprinses.

En al dat koken zonder pakjes en zakjes… Wat dat betreft zou ik best eens gesponsord kunnen worden, want ik kan dus echt niet zonder. Creatiever dan een pastasaus met een blik tomatenblokjes en wat kruiden wordt het niet. Of een paar plakjes banaan in mijn havermoutpap.

9. Vragenlijstjes en tags

Been there, done that… En het was niet echt mijn ding.

Met de 30 day blog challenge ben ik best nog een eind gekomen en er zaten ook leuke onderwerpen bij. Maar liever doe ik gewoon maar mijn eigen ding.

10. Blogtips geven

Ik heb hier en daar bij ervaren bloggers weleens gelezen dat het weinig zinvol is om als kleine blogger blogtips te geven. Want hoe geloofwaardig kom je over als je bijvoorbeeld tips geeft om meer volgers op Instagram te krijgen, als je er zelf amper honderd hebt?

En daar ben ik het helemaal mee eens. Ik ga er dan ook echt niet aan beginnen. O wacht, wat heb ik nu net gedaan dan?

Om de tegenstrijdigheid helemaal compleet te maken, zou het natuurlijk leuk zijn als dit artikel ontzettend veel gelezen en op gereageerd wordt. Help jij daar aan mee? 😉

/15 Reacties/door

Tijd voor verandering: een nieuw logo!

Ja ja, sommigen hadden vast al vorige week gezien dat het logo (weer) vervangen is. En dit keer heb ik de hulp ingeschakeld van iemand die er echt verstand van heeft, in plaats van zelf wat aan te klungelen.

Het oude logo

Even een flashback naar wat het hiervoor was:

oude logo salamistinkt

Het begon met een stokpoppetje dat uit (of in?) de rolstoel stapte. Eigenlijk een verwijzing naar het logo wat gebruikt wordt om mindervaliden aan te geven (bijvoorbeeld bij een toilet of parkeerplaats). Maar daarbij wilde ik aangeven dat een rolstoel niet hoeft te betekenen dat je alleen maar in een rolstoel zit. Er zijn juist heel veel rolstoelgebruikers die ook kunnen lopen, al is dat niet voor lange afstanden.

Maar het stokpoppetje vond ik wat saai, dus had ik er een vrouwtje van gemaakt. En daarna nog wat klodders kleur toegevoegd, maar die versie heeft alleen op Facebook gestaan.

Allemaal overduidelijk zelf gebrouwen met Paint of een appje op de telefoon. Het idee was leuk, maar de uitwerking niet echt geweldig. Dus tijd voor een professionele aanpak!

VanStijl

En voor die professionele aanpak kwam ik bij VanStijl terecht. Dit bedrijf bestaat uit twee personen: Erik Huizinga en Ralf Emmerich. Die laatste kom ik nog weleens tegen bij verjaardagen en andere familiefeestjes, dus vandaar dat ik hier uitkwam voor een nieuw logo.

VanStijl is een full service bureau en voor veel bedrijven een externe creatie-afdeling. Dit komt omdat ze niet alleen websites ontwerpen, ontwikkelen én bouwen, maar zich daarnaast ook kunnen richten op de analoge vormen van communicatie. Zo hebben ze al veel bedrijven kunnen helpen met het ontwikkelen van een identiteit, waarbij het ontwikkelen van het logo en de huisstijl maar een klein onderdeel is. Je hoeft dus geen andere partij in te schakelen voor een nieuw visitekaartje of brochure als je al een website bij ze hebt laten bouwen.

Als je in de regio Rotterdam woont, heb je misschien al eens wat van ze voorbij zien komen.  Ze werken we veel voor (culinaire) festivals in en rond Rotterdam, zoals CuliNESSE, RotterdamseKost, Stadsfestival Op z’n Rotterdams, Rotterdam Chinese New Year en Azië aan de Maas.  Hierbij wordt echt alles van A tot Z voor ontwikkeld.

Maar of je nou net als ik alleen voor een logo komt, of een multinational bent: ieder krijgt hier evenveel aandacht!

Tadaa! Het nieuwe logo:

logo salami stinkt

Het stokpoppetje is niet meer te herkennen en de naam van de website is nu overduidelijk. De achterliggende gedachte bij de naam ‘Salami stinkt’ blijft dan misschien wel nog voor sommigen een raadsel, maar door even door te klikken (bijvoorbeeld naar dit artikel) kom je er zo achter.

Wat me opviel toen ik het ontwerp kreeg, was dat de vrouw is gaan zitten. En ik heb even getwijfeld of ik dat wel wilde. Als ik kijk naar mijn ‘echte leven’, wil ik niet alleen maar in die rolstoel moeten zitten. Ik wil er uit kunnen stappen wanneer ik maar wil. Maar tegelijkertijd heb ik er de laatste tijd meer vrede mee om toch te blijven zitten, omdat ik merk dat mijn lijf erom vraagt. En ik kies er dus ook vaker voor.

Dus eigenlijk vond ik het ergens wel mooi dat dit ook in het logo terug te zien is. Het is weer een stapje verder in het acceptatieproces.

Ik ben er echt superblij mee, kan er wel naar blijven kijken! Af en toe klik ik zomaar even mijn website aan om het logo te bewonderen.

En wat vind jij ervan?

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking.

/3 Reacties/door

Dag 2016, hallo 2017

salami stinktDat was het dan. Het jaar zit erop. En om nog even terug te kijken op wat 2016 nou zo 2016 maakte, is hier een opsomming:

Afvallen

In februari ben ik naar een diëtiste gestapt om mijn eetgewoonten wat aan te scherpen. Meer gebruik maken van een rolstoel, betekende in mijn geval ook wat kilootjes erbij. Die wil ik er weer af en ik ben al aardig op weg. Daarnaast wilde ik een gezond eetpatroon wat past bij wat ik nodig heb en dat heb ik inmiddels al bereikt. Door dat vast te blijven houden, komt het met dat afvallen ook wel goed.

Dansen

Aan het begin van 2016 had ik niet kunnen bedenken hoeveel er voor mij zou veranderen op dansgebied. In januari deed ik mee met een workshop inclusiedans en ik was meteen verkocht. Sindsdien dans ik bij Misiconi en ik heb al een paar keer mee mogen optreden met ze. Bijvoorbeeld bij het Fringefestival in Delft en bij Watdajel in Utrecht.

Ik vind het zo leuk om te doen, dat ik er een dansrolstoel voor wilde aanschaffen. Met wat hulp van Misiconi heb ik daarvoor een crowdfunding opgezet en met succes! Inmiddels ben ik alweer een paar maanden in het bezit van een geweldige, helemaal op mij afgestemde dansrolstoel.

Werken

Zat ik bij de start van 2016 nog deels ziek thuis, inmiddels werk ik weer mijn hele aanstelling, maar met andere taken. En nu ik dit schrijf, besef ik dat ik nog niet eens een update heb gegeven hoe het nu gaat met die nieuwe taken. De laatste keer dat ik over mijn werk schreef, was als terugblik op het schooljaar. Daar schreef ik al over die dunne lijn tussen werken en overbelasten en dat is iets waar ik nog steeds wel mee worstel.

EDS

In mei heb ik een aantal gastbloggers aan het woord gelaten over hoe EDS hun leven beïnvloed. Dat was een groot succes, de artikelen werden veel gedeeld en gelezen, dus hopelijk heeft het ook bijgedragen aan meer bekendheid over EDS.

Daarnaast heb ik zelf af en toe wat gedeeld over mijn leven met EDS. Bijvoorbeeld over mijn lompheid, waar ik EDS heel goed de schuld van kan geven. En over de pijn die erbij hoort, hoe dat mijn dag beïnvloedt en welke irritante kwaaltjes ik er nog meer cadeau bij heb gekregen.

Bloggen

2016 was voor mij ook het jaar om het bloggen wat serieuzer aan te pakken. Een eigen website, met regelmaat blogartikelen posten, meer aandacht aan social media geven en me wat verdiepen in SEO. En ik kan je vertellen dat het me goed bevalt! Ik leer er steeds weer iets bij.

Wat betreft de blogcijfertjes wordt mijn blog gemiddeld door zo’n 1200 bezoekers per maand bezocht en daarbij zijn het vooral de EDS-gerelateerde artikelen die veel bekeken worden.

Hallo 2017!

Met het nieuwe jaar wat om de hoek komt kijken, wilde ik toch ook even op een rijtje zetten wat ik in dat jaar van plan ben:

  • Die laatste kilootjes, die gaan eraf! Heb er nog maar 6 te gaan en een halve kilo per maand moet lukken.
  • Mijn worsteling met werk gaat door. In 2017 hoop ik meer zekerheid te hebben om wèl ingezet te worden op mijn kwaliteiten, maar dan zonder dat ik mijn lijf overbelast.
  • Wat bloggen betreft wil ik me nu meer op kwaliteit dan op kwantiteit richten. Het is leuk om inzicht te krijgen in de cijfertjes, maar nog liever wil ik artikelen plaatsen waar ik echt trots op ben. Blogchallenges schaf ik bij deze af, was toch niet zo mijn ding. En het eerste wat ik wil gaan verbeteren is het maken van mooie foto’s die iets toevoegen aan de artikelen.
  • In mei wil ik weer anderen aan het woord laten tijdens de EDS Awarenessmaand. Ben er nog niet helemaal uit of dit weer gastblogs worden of misschien iets van interviews, maar als jij toevallig iemand bent met EDS en je hebt iets te delen, laat maar horen!
  • De laatste maanden heb ik wat meer onderwijsgerelateerde artikelen geschreven. Deze worden nog niet heel veel gelezen, dus voor het komende jaar ga ik eens op zoek naar waar ik die artikelen meer onder de aandacht kan brengen.
  • En tot slot komt er in 2017 gewoon meer van hetzelfde: dansen, jurkjes, uitstapjes, enzovoort. Gewoon omdat het leuk is!

Lieve lezers, ik wens jullie allemaal een goed uiteinde en het allerbeste voor het nieuwe jaar. Maak er wat van!

En tips of verzoekjes voor 2017 zijn natuurlijk van harte welkom.

/9 Reacties/door

30 day blog challenge: social media en ik

30-Day-Blog-Challenge-NL-1

Bloggen en social media: voor mij kunnen die twee niet zonder elkaar. Alhoewel ik niet op alle kanalen even actief ben, komen mijn blogs grotendeels toch via social media bij mijn lezers terecht. Van elk artikel dat ik plaats, komt er automatisch een linkje op Facebook, Twitter, Bloglovin’, LinkedIn en Google+. Op die laatste twee gebeurt er verder niet veel, moet ik eerlijk zeggen. Ik krijg er bericht van als iemand heeft gereageerd via één van deze social media, dus zal ik ook een reactie teruggeven. Maar bij alles dagelijks de interactie opzoeken, daar is mijn leven iets te druk voor.

Vandaag dus zomaar een verdwaalde dag 22 van de 30 Day Blog Challenge van Hare Maristeit!

Twitter

Ik ben niet een heel actieve twitteraar. Op mijn eigen naam volg ik veel mensen die interessante dingen posten en om ze te onthouden, retweet ik ze. Vooral nieuws wat met mijn werk te maken heeft, dus als het over de kinderopvang of het onderwijs gaat. Soms kijk ik een paar keer in de week op Twitter, maar het gebeurt ook wel eens dat ik er weken niet gekeken heb.

Ik heb ook een Twitteraccount gekoppeld aan dit blog. Daar worden automatisch linkjes naar mijn blog geplaatst als er een nieuw artikel is. En ook hier volg ik mensen of organisaties die interessant zijn voor mijn blog. Ik probeer hier regelmatig naar te kijken om te zien wat er speelt.

pinterest salami stinktPinterest

Pinterest gebruik ik vooral als inspiratiebron, ik verzamel er plaatjes van mooie jurken, schoenen, enzovoort. Maar sinds kort post ik er ook af en toe iets van mijn blog, heb daar een paar verschillende mapjes voor gemaakt.

jacqueline_salamistinkt_fullInstagram

Jurkjes en yoga komt het meest voorbij op mijn Instagram, wat ook te zien is op mijn ‘Best nine’ van 2016.

Hier ben ik niet heel erg van de interactie, vooral van het plaatjes kijken (uiteraard van andere jurkjes en yogi’s) en hartjes uitdelen. Niet echt dagelijks, maar wel een paar keer per week. Ik volg ook een aantal chronisch zieken (of spoonies), vind het boeiend om te zien hoe hun leven eruit ziet, of in ieder geval wat ze daarvan delen.

Qua volgen en volgers ben ik hier wat internationaler ingesteld dan op andere sociale media, vandaar dat ik daar in het Engels schrijf. Grappig is dan wel dat mensen toch de moeite nemen om een kijkje te nemen op mijn blog en dit te vertalen naar het Engels.

Facebook

Tja, daar heb ik toch wel een lichte verslaving aan. Ik kijk dagelijks wel een keer of twee, drie wat er in mijn nieuwsoverzicht voorbij komt. Daarnaast zit ik in een paar (besloten) groepen met lotgenoten, bloggers of mama’s en loop ik regelmatig pagina’s langs die ik leuk vind en/of die een link hebben met mijn blog.

Mijn privéaccount hou ik zoveel mogelijk privé, voeg hier niet snel mensen aan toe. Maar daarnaast heb ik ook een pagina voor mijn blog, waar uiteraard iedereen welkom is. Ik vind het dan ook leuk om te zien dat daar behalve een clubje van mijn eigen vrienden, ook mensen die ik niet persoonlijk ken regelmatig komen buurten uit interesse voor mijn blog. En behalve mijn eigen blogartikelen deel ik hier ook wel eens een interessant blog van een ander, of een nieuwsartikel, of zomaar iets waar ik mee bezig ben en wat op een later moment in een artikel verwerkt wordt.

Bloglovin’

Dit medium zal vast vooral onder bloggers bekend zijn, maar als je graag blogs leest, is het superhandig om te gebruiken. Mijn favoriete blogs heb ik hier verzameld en elke dag kies ik wel een momentje om even te gaan lezen. En Salami stinkt kan hier nog wel wat volgers gebruiken!

Volg jij Salami stinkt al? Wat gebruik jij het meest aan social media?

/0 Reacties/door