Natuurlijk deel ik het liefst de leuke dingen die ik met mijn gezin onderneem, zoals uitstapjes en activiteiten. Maar soms toch ook de lastige kant van het ouderschap. En heel soms trek ik het nog een stukje breder: naar mijn werk waarin ik als docent pedagogiek mijn studenten leer om andermans kinderen op te voeden (en zichzelf daarmee ook een beetje).
Ja, ik dacht: ik probeer weer eens wat. Het boek lag alweer een paar jaar in mijn kast zonder dat ik er wat mee deed. En nu heb ik alle tijd van de wereld, dus wilde ik het toch een keer een kans geven. Het 6 minuten dagboek, een boek dat je leven zal veranderen.
Er is geen plek waar ik me zo onwelkom voel als op de school van mijn kinderen, door ontoegankelijkheid van zowel het gebouw als het team. Ik schreef deze brief aan de directeur.
De afgelopen maanden heb ik mijn best gedaan om wat Rotterdampas uitjes uit te proberen. Hier lees je hoe dat beviel en hoe rolstoeltoegankelijk ze waren.
Even zonder kinderen een paar daagjes weg, naar Texel. En dat was geweldig! Maar of de rolstoeltoegankelijkheid nou ook zo geweldig was…?
Niet geheel onverwacht, maar toch wat sneller en langer dan gehoopt, zitten we nu weer in een lockdown. En ja, ik zou ook liever bij vrienden en familie op visite gaan. Maar op zich houden we het hier thuis ook wel goed uit. En voor wie nog wat tips kan gebruiken, heb ik hier nog wat aanraders.
De Vereniging Ehlers Danlos patiënten had een fijn webinar over rouw georganiseerd. Met een mooie metafoor over switchen tussen twee eilanden en herkenbare verhalen van lotgenoten.
Vakantie naar het buitenland zat er niet in deze zomer, ik wilde daar toch niet teveel risico in nemen. Maar we wilden er toch even uit, al was het maar om even iets anders te zien dan ons eigen huis. Het werden twee gezellige weken in Olburgen, Gelderland.
Zo langzaamaan proberen we er toch af en toe eens een dagje op uit te gaan. Vorige week was dat een bezoekje aan Escher in het paleis.
Hoe divers het ook lijkt wat ik in mijn loopbaan al gedaan heb en wat ik aan hobby’s heb, er loopt toch een rode draad door alles heen. Want al ben ik soms wat impulsief in mijn gedrag of beslissingen, ik vind het ook fijn om van alles te structureren.
De tijd en het verschil tussen de dagen lijkt wat te vervagen nu we al zo’n poos thuis zitten. Hoe lang is het al: drie, vier weken? En terwijl de dagen steeds meer op elkaar gaan lijken, vallen andere dingen juist steeds meer op hier binnen ons gezin. Al die tijd op elkaars lip wordt alles uitvergroot. Grotere verschillen, maar gelukkig ook grotere overeenkomsten.
