lampen slaapkamer
Ons huis is een eindeloos klusproject, maar tegelijkertijd echt een thuis. En zo zijn er best wat projectjes waar ik trots op ben.

Opruimen: oefening baart kunst

drie foto's van dezelfde kamer, waarbij het op de eerste twee een rommel is en op de laatste alleen een strakke kastenwand te zien is

Als je weleens in een puberkamer rondloopt, zoekend naar een plek om je voeten neer te zetten, dan lijkt het soms een hopeloze zaak. Zouden ze het ooit leren om die paar vierkante meter netjes te houden? Hoe moet dat dan als ze het huis uit gaan?

Maar als ik dan terugkijk naar hoe ik zelf op die leeftijd was, dan zal het vast wel goedkomen. Ik weet nog dat het een keer zo’n rotzootje was, dat ik tussen die rommel aan het graaien was en ineens een beschimmelde appel in mijn hand had. Vanaf dat moment lukte het me wèl om mijn helft van de slaapkamer netjes te houden. Dat zorgde voor een mooi contrast met de helft van mijn zus, met wie ik de kamer deelde. De lijn tussen chaos en orde liep niet alleen over de vloer, maar ook door over de muren.

Altijd wel ergens een puinhoop

Nu zijn we wat jaren verder en deel ik geen kamer meer met mijn zus, maar een huis met man en kinderen. Onze kinderen zijn groot genoeg om hun puinhoop vooral in hun eigen kamer te bewaren. Rondslingerend speelgoed in de woonkamer hebben we gelukkig geen last meer van!

En toch is het altijd wel ergens een puinhoop. Elke keer als er weer een stukje huis opgeknapt wordt, verschuift de rommel van de ene naar de andere kamer. En liggen er bergen gereedschap in de weg, terwijl we gewoon een gigantische berging hebben.

De laatste puinhoop was in de kamer naast het dakterras, nog van toen alle platte stukken dak (dus ook het dakterras) vernieuwd werden. Er stonden twee barbecues, tuinstoelen, een logeerbed, kasten met lego, muziekinstrumenten, stukken zeil, gereedschap en kunststof schroten.

En juist die puinhoop was ik nu echt zo zat. Hup, weg met al die zooi!

Zoveel opgeruimd in een jaar tijd?!

Als ik even terugkijk naar wat we in een jaar tijd weg hebben gedaan… Daar had je bijna wel een heel huis mee kunnen inrichten.

  • Eettafel en stoelen naar de kringloop, om ruimte te maken voor de nieuwe eethoek.
  • Spellen, buitenspeelgoed en boeken weggegeven en het restant naar de kringloop.
  • Nog meer boeken naar de weggeefwinkel en naar een minibieb.
  • Een paar vuilniszakken aan kleding verkocht of weggegeven, ook wat aan de weggeefwinkel.
  • Keyboard, logeerbed, kastje, aquarium en garderobekast via Facebook weggegeven.
  • Kostuums verkocht en het restant weggegeven aan een toneelstichting.

Toen op een gegeven moment de kringloop en weggeefwinkel dicht gingen vanwege de coronamaatregelen, heb ik via social media het één en ander aangeboden. Eerst binnen mijn eigen kring en daarna ook in (weggeef-)groepen.

En dan is het maar afwachten wat voor mensen er langs komen en of ze überhaupt nog wel komen. Maar die ene moeder die dolblij was dat ze nog een keyboard voor haar dochter voor kerst had kunnen krijgen, maakte de botte of niet op komen dagende mensen weer helemaal goed.

De toneelstichting ben ik meteen maar gaan volgen via Facebook, wie weet zie ik in de toekomst daar nog wat van mijn kostuums voorbijkomen. Dat was toch wel een beetje met pijn in mijn hart dat ik die wegdeed.

Er is ook wel wat in de container beland, maar het meeste heeft een nieuwe eigenaar gekregen.

Opgeruimd staat netjes!

Maar het is het allemaal waard. Niet alleen dankzij het klussen, maar ook dankzij het opruimen wordt ons huis langzaamaan een paleisje. De woonkamer is zo goed als af en de rommelkamer is geen rommelkamer meer. En eigenlijk is die voormalige rommelkamer wel toe aan een nieuwe naam, maar daar ben ik nog niet over uit. Volgens mijn man mag het een muziekkamer worden met de gitaren en een platenspeler. Ook leuk, maar dan wel met een slaapbankje, zodat het ook nog als logeerkamer dienst kan doen.

En die mooie, nieuwe, strakke kastenwand in de voormalige rommelkamer is nu nog niet eens helemaal gevuld. Eigenlijk passen de dozen met lego er niet zo goed in. Dit zijn van die Trofast-bakken van Ikea en die laten net teveel ruimte over. Maar ook weer te weinig om er nòg een doos naast te zetten. Dus daar ga ik nog wel een beetje mee schuiven en verder opruimen. Wie weet kan ik er met andere dozen meer in kwijt en kan ik vervolgens mijn naaikamertje weer wat meer opruimen.

Ik ben voorlopig nog wel aan het opruimen!

/0 Reacties/door

DIY Vilten opberger

Opberger van lichtgrijs vilt, welke precies tegen het schuine dak past.

Langzaamaan krijgt er weer een kamer een metamorfose. Geen rommelkamer vol speelgoed en gereedschap meer. Of nou ja… het speelgoed is er nog steeds wel, maar zo opgeborgen dat je het niet meer ziet.

Zo zijn hier in de loop der jaren veel knuffels verzameld. Nu hebben de meiden dit pas wel uitgezocht en een deel weggedaan, maar er bleef nog genoeg over waar ze nog geen afstand van wilden doen. Eerst waren die knuffels opgeborgen in een groen-rode schildpadpoef, maar dat werd ook wel een sta-in-de-weg. Dus tijd voor wat nieuws. En wat netters.

Vilten opberger op maat

Door het schuine dak en de schoorsteen zit er bovenop onze kastenwand een raar hoekje. Er past geen doos en losse spullen vangen er alleen maar stof. Een leuke uitdaging om daar een passende opbergoplossing voor te maken!

Ik heb de diepte van de kast tot de schoorsteen opgemeten, de hoogte van het stuk schoorsteen wat boven de kast uitkomt en de breedte van de schoorsteen.

Mijn man kwam nog even checken of ik het wel goed zou doen: ‘Heb je de stelling van Pythagoras gebruikt om de lengte langs het dak te meten?’ Ja hoor, daar heb ik inderdaad de stelling van Pythagoras voor gebruikt.

Vervolgens heb ik alle vlakken uitgetekend, zodat ik wist wat ik in welke maat uit moest knippen. In het filmpje hieronder is dit ook terug te zien. Ik noem daarbij dat ik geen naadtoeslag heb meegerekend. Daar bedoel ik mee dat ik precies de opgemeten maten heb uitgeknipt, niks extra’s. Omdat ik de naden zichtbaar naar buiten wilde houden, vult het zo ook het stuk tussen kast en dak op.

DIY… zo dus!

Nog meer opbergers!

Ja en nu is de ruimte naast het rare hoekje maar leeg zo… En ik heb nog aardig wat vilt over, ook nog in een andere kleur. Dus wie weet komen er nog wat rechthoekige of vierkante vilten opbergers bij om dat gat weer te vullen!

En behalve grote opbergers bovenop de kast, zou ik natuurlijk ook wat kleinere kunnen maken voor in de kast. Daar kwam ik al wat verschillende patronen voor tegen. Bij de meeste patronen wordt ook uitgelegd hoe je de mandjes met voering en eventueel versteviging maakt, maar met dik vilt kan ik dan makkelijk overslaan.

  • Mandje met ringen en lint. Er wordt hier niet echt een patroon gegeven, maar met het voorbeeld is het eenvoudig na te maken in welke maat je maar wil. Het mandje wordt dan in elkaar gevouwen en met ringetjes in de punten en een lintje hierdoorheen wordt het bij elkaar gehouden. Ziet er meteen hartstikke schattig uit.
  • Mandje van twee stukken stof. Hier wordt met duidelijke afbeeldingen beschreven hoe je de stof moet knippen, vouwen en naaien. Met dit patroon krijg je een mandje met een naad midden op twee vlakken en de hoeken zelf zijn iets ronder.
  • Mandje met naden op de hoeken. Zo had ik ze zelf ook kunnen bedenken. Gewoon een eenvoudig mandje uit één stuk stof waarbij je de zijkanten omhoog vouwt en in de hoeken vastnaait. Op dezelfde manier zou je er ook deksels voor kunnen maken.
  • Mandje van vier ‘bloemblaadjes’. Dit mandje ziet er wat ronder uit, doordat de patroondelen op bloemblaadjes lijken. Het patroon is in twee maten te downloaden.
  • Ronde mand met handvatten. Het patroon bestaat uit een cirkel voor de onderkant en een groot rechthoekig deel voor rondom. Dit is gratis te downloaden, maar ook zonder patroon goed na te maken als de lengte van het rechthoekige stuk maar zo groot is als de omtrek van de cirkel. En dan met wat ringetjes en een stuk touw kun je er handvatten aan maken. Het lijkt ook wel op het rolstoelzakje wat ik eerder maakte, maar dan veel groter.
  • Etui voor schetsboek en tekengerei. Op zich heb ik dit niet eens zo zeer nodig, maar ik vond het een leuk en eenvoudig idee om als cadeau voor iemand te maken. Het voorbeeld is gemaakt in felle kleuren en wasco krijtjes, maar je kunt hier natuurlijk prima een meer volwassen versie van maken. En misschien ook nog het vilt eerst borduren.

Heb jij nog leuke ideeën om te verwerken in vilten opbergers?

/2 Reacties/door

Thuisblijven met wat meer woongenot

woonkamer met eethoek, grote hoekbank en enorme lamp van een aluminium frame

Als we dan toch zoveel thuis zitten, kan het maar beter een fijn huis zijn. En op zich hebben we ook een heel fijn plekje, kijk maar naar onze woonkamer hierboven! Toch is er in ons oude, grote, fijne huis altijd wel iets wat veranderd of verbeterd kan worden.

Ineens weer verslaafd aan klus-/woonprogramma’s

‘s Middags als ik uit mijn werk kom en op de bank aan het hangen ben, zap ik tegenwoordig van het ene klusprogramma naar het andere woonprogramma. Op SBS6 zijn dan de BBC-programma’s Homes under the Hammer en Escape to the country te zien. Ongeveer tegelijkertijd is Huizenjacht op SBS9 te zien, op TLC dan weer één of andere flip. En VT Wonen kijk ik dan ook nog weleens terug.

Ik kan me er wat uurtjes mee vermaken als ik zou willen, alhoewel de realiteit is dat ik halverwege in slaap val.

Maar ik vind het dus wel grappig om die verschillen in stijl te zien in de UK, USA en de zwaar gesponsorde Nederlandse woonprogramma’s. Ik durf zelfs toe te geven dat ik ons huis voor één van die programma’s heb opgegeven, maar verwacht toch niet echt dat we daar doorheen komen.

Nu ben ik het zat: die rommelkamer moet leeg!

We hebben een kamer die eigenlijk niet echt een afgesloten kamer is, maar meer een ruimte waar je doorheen loopt om naar onze slaapkamer of het dakterras te gaan. Nee, geen gang, het is echt een ruimte van 4,5 bij 5 meter. Nu staat daar al heel lang een kast dwars op de muur, als een soort van afscheiding, zodat het toch een soort kamer is. Maar dat resulteert er alleen maar in dat er allerlei troep achter die kast wordt gedumpt, om het maar uit het zicht te hebben.

De afgelopen weekenden is er aan het dak gewerkt, waardoor ook nog de vlonders van het dakterras in een zeil achter die kast liggen. Plus een berg gereedschap. Dat er ooit een knus logeerhoekje op die plek was, was niet eens meer zichtbaar.

En afgelopen weekend was ik er ineens klaar mee. Zaterdag haalde ik de spullen weg die ik weg kon halen en zondag had ik ze al via de marktplaats op Facebook weggegeven. Een logeerbed, keyboard, aquarium en een kastje. Dat ruimde lekker op.

Plannen voor een nieuwe kamer

Tussendoor was ik naar een showroom met inbouwkasten geweest en daar heb ik een mooie grote kastenwand uitgekozen. Het zal nog wel even duren voordat die geplaatst wordt, maar dan heb ik de tijd om de kamer echt leeg te halen en te bedenken wat ik er verder mee wil.

Sowieso komen de gitaren van mijn man en dochter er te hangen en zou het leuk zijn als het een gezellig plekje wordt om daar muziek te maken. Dan nog een leuk slaapbankje erbij waar ze kunnen zitten en waar ook nog iemand kan logeren als het nodig is.

Op Pinterest was ik al fanatiek ideeën aan het verzamelen. Maar ik ben er nog niet helemaal uit wat er behalve die kastenwand en het slaapbankje bij kunnen. Eerst dacht ik aan een salontafel met vitrine, zodat daar iets van de Lego in kan. Maar een speltafel lijkt me ook wel wat. Tafelvoetbal, tafeltennis, airhockey of een pooltafel ofzo. Alhoewel dat misschien net niet gaat passen, omdat we ook nog een bokszak hebben die aan het plafond komt te hangen.

Hoe dan ook: ik wil er gewoon een toffe kamer van maken, zonder rommel.

Geen klussende man, dit wordt mijn projectje!

Geen klussende man is niet helemaal waar, aangezien we op het dakterras ook nog wat verrassingen waren tegengekomen waar wat mee moet gebeuren. Maar deze kamer wordt mijn projectje!

Die kastenwand is niet goedkoop, maar ik had er genoeg geld voor op mijn spaarrekening. En ik verwacht dat het echt goede kwaliteit is, net als de kastenwand die nu al langs de tegenoverliggende muur staat.

Dus mijn taak is vooral geld uitgeven en anderen aan het werk zetten. En heel veel opruimen. Waarschijnlijk ga ik ook nog wel de kledingkasten uitmesten. Schoenen waar ik toch niet meer op kan lopen, kostuums die niet echt geschikt zijn om in een rolstoel te dragen, verkleedkleren van de kinderen die ze toch niet meer passen… Ben benieuwd of het me gaat lukken, want eigenlijk ben ik gewoon zo’n sentimentele muts die alles wil bewaren.

Heb jij ook een kamer in huis die je weleens helemaal om zou willen gooien?

/1 Reactie/door

Woonkamer upgrade (check die lamp!!!)

woonkamer met eethoek, grote hoekbank en enorme lamp van een aluminium frame

Hé, je moet het niet te snel allemaal willen veranderen natuurlijk. We zijn al 17 jaar zoet met dit huis en in dit tempo kunnen we er nog wel wat jaartjes aan vast plakken.

De grootste verandering die ik nu wil laten zien, is onze fantastische lamp. Maar daarnaast is er nog wel meer te zien.

Beige/witte bureaustoel

Helemaal links op de foto zie je nog net een stukje bureau met een beige/witte bureaustoel. Eerst stond hier een donkerblauwe bureaustoel die al minstens twintig jaar oud was en zijn beste tijd echt wel gehad had.

Vanaf de bank kijk je tegen dat witte bureau aan en met ook nog een witte muur erachter, vond ik een lichte bureaustoel wel zo rustig om naar te kijken.

Het is de Langfjäll met armleuningen en een hoge rugleuning , bij Ikea vandaan. Net als het witte bureau (Hemnes), wat we al langer hebben.

In dit hoekje van de woonkamer heb ik veel van mijn online lessen gegeven toen de school vanaf half maart dicht moest vanwege de coronamaatregelen. Maar dan met mijn werkrolstoel, die zit nog wat beter.

Zelfgemaakte schilderijen

Van links naar rechts gezien op de foto sla ik de eettafel en stoelen even over. Die heb ik al eerder in het zonnetje gezet, maar ben er uiteraard nog steeds erg blij mee!

Toen de muren en plafonds gestuct waren, zaten we ineens met wel hele lege witte muren. Dat zag ik graag anders, maar eigenlijk werden mijn man en ik het niet eens over wat er nu precies op de muur moest komen. Of dit een blijvertje is, weet ik ook nog niet, maar onze meiden en ik zijn er in ieder geval even lekker mee bezig geweest.

Bij de Action hadden we twee van de grootste schildersdoeken gekocht van 75 bij 115 centimeter. De verf die we gebruikten was nog over van de muur in de woonkamer en in de hal. En een beetje gemixt. Uiteindelijk dus maar twaalf euro uitgegeven en de muur is een stuk minder kaal. Alhoewel je het er wel een beetje aan af kunt zien: het houtwerk is wat scheef en hobbelig…

Onmisbaar op de bank: een dekentje!

Het prachtige dekentje wat je op de foto ziet, is wel zelfgemaakt, maar niet door mij. Marijke heeft deze voor mij gehaakt, nadat ik een paar bollen wol had uitgekozen. En het eindresultaat is echt nog zoveel mooier dan ik had verwacht.

De bollen zijn van Scheepjes Whirl: green tea tipple, sea breeze tease en petrol please me. Bij allemaal zit er een kleurverloop in, wat dus ook voor het kleurverloop in het dekentje zorgt.

Plisségordijnen

Net als de kale muren en plafonds, zijn de ramen best een poosje kaal gebleven. Aan de ene kant omdat we het weer niet eens werden en aan de andere kant omdat er ook nieuwe kozijnen gaan komen en we eerst dachten dat we dat wilden afwachten. Maar dat duurde toch langer dan verwacht, dus toch maar deze besteld.

We hebben ze wel vast op maat gekocht voor het nieuwe kozijn, dus deze hoeven we niet meer te vervangen straks. Nu zit het plisségordijn op een vast raam, maar in het nieuwe kozijn komt een kiepraam. Daarin zit nog wel verschil in hoe je het bevestigt, dit is een top down bottom up plisségordijn voor een draai-/kiepraam. Dus je kunt zowel de onder- als bovenkant naar boven en beneden schuiven over de gespannen draden. Ook als het raam open gekiept zou zijn.

En omdat we het online besteld hebben, hebben we eerst wat proefstaaltjes aangevraagd om te testen welke kleur het beste zou passen en welk materiaal het stevigst is.

Echt de meest fantastische lamp ooit

En dat is vooral omdat mijn man de lamp zelf ontworpen en gemaakt heeft. Het idee was er al langer, maar voordat hij de moed bij elkaar had geraapt om zijn tekeningen tot leven te wekken, waren we zo’n beetje een jaar verder. Er gaat ook wel aardig wat aan materiaalkosten in zitten, dus dan wil je wel dat het meteen goed lukt. En gelukkig lukte dat ook!

Het aluminium frame van de lamp is in een asymmetrische T-vorm, waarbij het langste stuk zo’n 5,5 meter is. Dit heeft hij op maat laten zagen en er een koppelstukje op laten lassen. Vervolgens heeft hij gaatjes geboord, het bevestigingsmateriaal voor aan het plafond eraan bevestigd, fittingen geplaatst en de bedrading erin gedaan.

De LED-bollen zijn van verschillende merken: Philips en Calex. Ze zijn allemaal dimbaar, maar hoeven niet tegelijk aan. De twee boven de eettafel kunnen apart van de lampen bij de zithoek aangezet worden en dus ook verschillend gedimd worden. De langste hebben we expres op een plek gehangen waar je toch niet hoeft te lopen, maar in principe zouden de meeste mensen er wel onderdoor kunnen. En anders kan het frame nog iets omhoog.

Ik vind het in ieder geval knap gedaan van die vent van mij! Het was even geduld hebben, maar ben erg blij met onze nieuwe lamp.

In dit artikel is soms gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de links klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/0 Reacties/door

Alles gaat maar kapot

toegankelijkheid dilemma

Sinds in maart de scholen dichtgingen, werd ons huis ineens een stuk intensiever gebruikt. En er zijn altijd wel dingen in huis die op een gegeven moment aan vervanging toe zijn, maar nu leek alles achter elkaar te komen.

Of eigenlijk begon het eind februari al met het kapotgaan van noodzakelijke spullen. En ik hoop eigenlijk wel dat het nu een keer ophoudt, maar dat zal wel wishful thinking zijn…

Scooter naar de sloop

In februari hield mijn scooter ermee op. En het was ook al een ouwetje. Ik had ‘m al tweedehands gekocht en dat was een jaar of negen geleden.

Er kwam geen vervanging voor de scooter, ook omdat het fysiek voor mij gewoon niet meer te doen was. En dat is jammer, maar ook weer niet het einde van de wereld. Er zijn nog genoeg alternatieven.

CV-ketel aan vervanging toe

Half maart was het echt nog niet zo warm als nu, dus eigenlijk konden we ‘m niet missen, die cv-ketel. Maar de cv-ketel zelf dacht daar anders over. Die had er niet zo’n zin meer in om nog harder te werken met driekwart van het gezin zeven dagen in de week thuis.

Alleen wat onderdelen vervangen hadden we al vaker gedaan en dit was dit keer geen optie meer. Er moest gewoon echt een nieuwe ketel komen. Wel hebben we er nu één die zuiniger is, dus ik hoop het aan de energierekening terug te zien.

Radiatoren hebben er ook geen zin meer in

Na het vervangen van de cv-ketel kwam het volgende probleem: de radiatoren boven werden niet meer warm. En nee, het is heeft niet met het ontluchten te maken, dat was goed gebeurd. Het lijkt er meer op dat de cv-ketel het gewoon niet omhoog gepompt krijgt.

De monteur is er een flinke poos mee bezig geweest, maar zonder verbetering. En eigenlijk vonden we dat er wel lang genoeg iemand in ons huis rond had gelopen, dus hebben we het oplossen van dit probleem even opgeschoven naar wanneer de coronacrisis echt het land uit is. Hopelijk is dat dan wel voor de winter.

Storing wasmachine

Onze wasmachine is echt nog niet zo oud, niet eens een jaar geloof ik. Maar ineens gaf hij een storing aan en werd het water niet meer weggepompt. Met lekkage als gevolg, vloer ook meteen verziekt.

Blijkbaar is het gat in de rubberen rand zo groot dat daar kleine kledingstukken in kunnen verdwijnen. Die worden dan alsnog opgevangen door een pluizenfilter, maar dat filter kan dus ook kapot als de pluizen te groot worden. Zo groot als een sok ofzo.

Maar goed, opgelost met een nieuw filter en die schattige lage sokjes gaan voortaan in een sokkennet in de wasmachine.

Accu van de auto leeg

Met al dat thuiszitten werd de auto niet zoveel meer gebruikt. En bij de eerste keer dat ik met een lege accu stond, dacht ik nog wel dat het met een keertje starten met startkabels en daarna wat vaker een ritje maken wel opgelost zou zijn. Maar nee, hoe vaak ik ook even een ritje maakte, de accu leek steeds sneller leeg te gaan.

Uiteindelijk hebben we de accu maar laten vervangen. Er was ook iets mis mee (heb niet meer onthouden wat), dus dit was de enige oplossing.

Vaatwasser kapot

Ja, die draaide natuurlijk ook overuren met al die meiden in huis die de hele dag door aan het bakken en eten zijn. Deze vaatwasser hadden we nieuw gekocht toen we in dit huis kwamen wonen, zeventien jaar geleden. Dus eigenlijk is hij al best lang meegegaan.

Inmiddels alweer vervangen gelukkig, want dat met de hand afwassen is maar niks.

Half weggerotte close-in boiler

Je raadt het al: na al dat met de hand afwassen was de close-in boiler het volgende wat kapot ging. En aangezien dit het enige was wat we in de keuken hebben gehouden toen we hier kwamen wonen, is dat ook best een prestatie. Dat ding zal minstens twintig jaar oud zijn geweest.

Maar toen het water niet meer warm werd en we ‘m van dichtbij bekeken, zagen we pas hoe verrot hij was. Verpulverd plastic en weggeroeste stukken… het zag er ook niet zo veilig meer uit.

Plus nog wat kleine tegenslagen

Dit was nog niet alles wat tegenzat de afgelopen maanden.

  • Op de bovenverdieping lieten we twee kozijnen vervangen, omdat hier het hout rot was. Meteen maar kunststof kozijnen genomen, want deze kozijnen zitten toch niet in het zicht. Toen het werk gedaan was, liet één van de kozijnknullen de spuitbus purschuim van de trap vallen. En we hebben een open trap, dus echt alles zat onder, inclusief mijn rolstoel. Voor mijn rolstoel maakte ik nieuwe hoezen en verder is het meeste wel schoongemaakt, maar af en toe kom ik nog vlekken tegen.
  • Het elastiek in mijn opvouwbare wandelstok was versleten. Gelukkig was dit geen populaire dikte elastiek voor mondkapjes, dus was het nog in de winkel te krijgen.
  • Ik verloor mijn Fitbit. En omdat ik die ook als wekker gebruik, moest ik snel met een alternatief komen. Dus meteen maar een smartwatch gekocht die ik met mijn smartdrive kan gebruiken.
  • De kozijnen in de hal en woonkamer staan ook op de lijst om vervangen te worden, maar omdat ik de gordijnen miste, had ik die vast nieuw gekocht. En kun je je nog herinneren dat het zo hard regende pas geleden? Ja, dat kwam dus door de kieren van het kozijn heen op het nieuwe plisségordijn. En nu zitten er vochtplekken in.

Zoveel pech achter elkaar is echt even balen. Maar gelukkig ging ons werk (en dus ook ons salaris) gewoon door zoals altijd. Dat is niet bij iedereen het geval, dus maak ik hierbij nog een keer gebruik van de gelegenheid om de crowdfundingactie van Misiconi onder de aandacht te brengen. Zij hebben meer dan genoeg pech gehad met alles wat niet door kon gaan vanwege corona en hebben echt even een financieel steuntje in de rug nodig. >Klik hier voor< meer informatie en/of om te doneren!

/7 Reacties/door

Het wordt wel wat, die woonkamer van ons

ovale houten eettafel

Weet je nog dat ik in oktober al op zoek was naar een nieuwe eettafel? Nou, we hebben er eindelijk één hoor! Het duurde even voor we eruit waren wat mijn man en ik allebei graag wilden hebben en voordat we ons plaatje dan ook nog in een winkel tegenkwamen. En ondertussen hebben we er ook nog wat stoelen en plantjes bij. Zo anders dan hoe onze woonkamer er twintig jaar geleden uitzag, maar helemaal blij mee!

Groene leren eetkamerstoelen

De eetkamerstoelen kochten we bij een uitverkoop bij een showroom in onze woonplaats. Normaal leveren zij vooral aan winkels, maar eens per jaar ruimen ze de showroom op. En toevallig bij ons in de buurt en wonder boven wonder waren we het eens dat het deze stoelen moesten worden.

Mijn man wilde heel graag skatewieltjes onder de poten, omdat hij die mooier vindt en fijner vindt rollen. En ik wilde graag iets van een kuipstoel, zodat mijn heupen wat steun hebben. En uiteindelijk is het vooral onze oudste dochter die helemaal fan is van deze stoelen. Ze zit er dagelijks op om haar huiswerk te maken en rolt tussendoor nog de hele woonkamer door.

Ovale houten eettafel

We hadden al verschillende winkels bezocht, maar het was het steeds net niet. Een ovale houten eettafel met houten kruispoot, dat was wat we wilden. Maar vaak zat er een metalen poot onder, of was het hout toch niet zo mooi van dichtbij als in de folder.

Gelukkig zijn er ook winkels waar je zelf de tafel kunt samenstellen: welke maten, welke houtsoort, welke afwerking, welke poten… Goedkoop is het zeker niet, maar het is zo wel precies geworden wat we wilden. En aangezien we met de vorige eettafel zo’n twintig jaar hebben gedaan, mag het wel eens een keer wat duurder.

Deze tafel lijkt klein, maar is toch 190 bij 100 centimeter. Zowel in de lengte als breedte 10 centimeter meer dan wat we eerst hadden. Maar natuurlijk mis je hier het oppervlak van de hoeken, waardoor de tafel wat kleiner oogt. Voor ons vieren in ieder geval groot genoeg en er kunnen er zeker nog twee aanschuiven.

Plantjes, potten & gieter

Op een regenachtige dag in de voorjaarsvakantie ben ik met mijn meiden naar een tuincentrum geweest voor wat potten. Althans, dat was de bedoeling. Uiteindelijk kwamen we met de potten, wat plantjes, gieters en kussens thuis.

De potten zijn van keramiek, maar met een grijze betonlook. En net als de tafel: ook weer ovaal. Dat paste beter op de smalle vensterbank. De hoge cactus hadden we al, de vetplantjes eromheen hebben we samen met de potten gekocht.

Al jaren hadden we een allegaartje aan potten in de vensterbank, nu dan eindelijk drie matchende potten. Twee kleine en één grote pot.

Maar om het geheel niet al te serieus te maken, kochten we een pinguïngieter erbij. Die zie je in de hoek van de vensterbank staan. Het is een schattige grijze baby-pinguïn. Het handvat zit op de rug van de pinguïn en uit zijn snavel komt dan het water.

Al deze mooie spullen hadden we natuurlijk mooi op tijd binnen, voordat het advies kwam om vooral thuis te blijven. En nu we dan toch thuis zitten, hebben we een mooi plekje om de komende weken van te genieten!

En hoe is het bij jullie thuis?

/0 Reacties/door

Nieuwe woonkamer, dan ook een nieuwe eettafel!

eettafel

Wie me op Instagram volgt, heeft vast al gezien wat een verschil het is nu het plafond en de muren in de woonkamer strak gestuukt zijn. Die verbouwing was ongeveer net zo fijn als de vorige. Maar stukje bij beetje komt de woonkamer steeds een beetje meer af. Een kleurtje op de schouw, lampen aan de muur… Alleen die eethoek, daar moet nu toch ook wel wat mee gebeuren.

Van donker naar (te) licht

Lang geleden woonden mijn man (toen nog vriend) en ik in een lichte bovenwoning. Donkere meubels vonden we mooi en we hadden er ook nooit bij stilgestaan dat die meubels in een donkerder huis minder mooi zouden staan.

Maar toen kochten we dus het huis waar we nu nog wonen. Hier hebben we maar één klein raam in de woonkamer en met twee bakstenen muren en een schrootjesplafond werd het al snel een donkere bedoening. Als eerst hadden we het schrootjesplafond wit geschilderd, dat scheelde al wat. En in de loop van de tijd kwamen er toch steeds meer lichte meubels. Een grijze bank, witte salontafel en bureau en onze donkerbruin gebeitste eettafel kreeg ook een witte laklaag.

En inmiddels is de hele woonkamer voorzien van een strakke (en lichte!) stuclaag. Wat een enorm verschil is dat!

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Jacqueline (@jacqueline_salamistinkt) op

En nu komt het volgende: eigenlijk is het nu wel erg licht zo allemaal bij elkaar… Daar mag wel weer wat verandering in komen. En die eettafel die inmiddels alweer twintig jaar meegaat, is wel toe aan vervanging.

Onze eettafelwensen

Geen witte eettafel, dat was het eerst duidelijk voor ons. Na wat meubelwinkels bekeken te hebben, waren mijn man en ik het erover eens dat we een mooi houten tafelblad wilden. Wel robuust, maar ook weer niet zo dat er allerlei etensresten tussen groeven komen te zitten.

Over de poten zijn we het nog steeds niet helemaal eens. Ik vind donkere metalen poten wel wat, in een industriële look. Maar hij heeft liever eenvoudige houten poten.

Met de grootte is het ook even puzzelen. We hebben de ruimte om groter te gaan dan de 180 bij 90 centimeter die we nu hebben. Maar daarmee lever je wel ruimte in om je makkelijker te verplaatsen om de tafel heen.

Over een ovale eettafel hebben we ook nagedacht. Ideaal dat er geen hoeken zijn om je aan te stoten, maar hij neemt wel veel ruimte in. We hebben het even uitgeprobeerd door een lap stof op de grond te leggen ter grootte van zo’n ovale tafel. En dan komt hij toch wel een eind de woonkamer in. Natuurlijk kun je dan voor een slag kleiner gaan, maar dan heb je weer minder plek aan tafel.

Gelukkig zijn er genoeg verschillende soorten eettafels waar je in de winkel lekker mee kunt puzzelen. Door verschillende formaten, poten en tafelbladen kunnen we precies maken wat bij ons past. Bekijk de eettafels van Woonexpress waar we veel inspiratie hebben opgedaan.

Een rolstoelvriendelijke eettafel

En los van wat we wel of niet mooi vinden, moet de tafel ook praktisch zijn. Als deze net zo lang mee zou gaan als zijn voorganger, is het handig om er vast rekening mee te houden dat ik er ook met rolstoel om en onder kan. Op dit moment gebruik ik mijn rolstoel binnenshuis vrijwel niet, maar het zou goed kunnen dat dat in de toekomst wel nodig is.

Nu is mijn rolstoel vrij hoog en merk ik in restaurants soms dat ik niet altijd onder de tafel pas. Dat eet dan best ongemakkelijk, zo voorover gebogen. Hetzelfde geldt voor de poten: als die op een onhandige plek zitten, kom ik er ook niet onder met mijn rolstoel. Ongehinderd heeft hier al eens een advies over gegeven:

‘Indien 5% (minimaal één) van de tafels vrij onderrijdbaar zijn met 70cm vrije hoogte, 70cm vrije breedte en 35cm diepte, voldoet het aan het criterium van het NLKT. Echter kan met een 70cm vrije hoogte, 80cm vrije breedte en 60cm vrije diepte de ideale situatie gecreëerd worden.’

Daarbij moet je wel rekening houden dat in een webshop de buitenste maten aangegeven worden en je dus niet precies weet hoeveel vrije ruimte eronder is.

En de verschillende soorten poten helpen ook mee (of tegen) bij het aanschuiven/-rollen aan tafel. U-poten zouden wel kunnen, maar dan zou ik niet met rolstoel aan het hoofd van de tafel kunnen zitten. Hoeft ook niet per se, maar dit is wel iets om je bewust van te zijn. Een spinpoot die gekruist in het midden van de tafel is, lijkt minder in de weg te zitten. Maar toch vraag ik me af tot hoever ik dan onder de tafel kan rollen.

Wellicht zijn al die vragen op te lossen door even te mailen of bellen, maar zelf probeer ik het dan toch liever even uit in de winkel zelf.

Wat heb jij voor eettafel thuis staan? En kan iedereen hier aanschuiven?

/1 Reactie/door

De volgende klus: keuken oplappen of vervangen?

keuken

Het zou wel een record zijn, als we dit jaar niet alleen de badkamer en woonkamer, maar ook de keuken aan zouden pakken. Normaal is het tempo hier één kamer per jaar, met lange tussenpozen. Dus ik beloof nog niks (zeker aangezien ik niet degene ben die verantwoordelijk is voor het klussen), maar toch is de keuken wel nodig als eerstvolgende aan de beurt.

Van een inbouwfriteuse naar een granieten aanrechtblad?

Bijna zestien jaar geleden kochten we het huis waar we nu nog steeds in wonen. De keuken was in een verschrikkelijke staat op dat moment. En als ik zeg verschrikkelijk, dan bedoel ik ook echt verschrikkelijk. Donkere tegels op de vloer en het aanrecht, gele gordijntjes in plaats van kastdeuren en zelfs een inbouwfriteuse met smerig oud vet erin. Als je aan de gordijntjes voelde, vroeg je je meteen af of geel wel de oorspronkelijke kleur was.Het was wel duidelijk dat dit het eerste aangepakt moest worden.

Maar goed, zestien jaar geleden zag ons salaris er iets anders uit en konden we ons niet alle luxe permitteren. Het werd een mooie, degelijke keuken, maar geen superdeluxe. Als we toen wat meer geld hadden gehad, hadden we waarschijnlijk wel andere keuzes gemaakt. De vloertegels… die bleken achteraf niet tegen vallende pannen te kunnen. Een beetje een miskoop dus, want iedereen snapt toch wel dat pannen zo nu en dan kunnen vallen.

En als ik nu zie hoe mooi bijvoorbeeld zo’n granieten aanrechtblad in een keuken staat, dan zou dat toch wel op mijn lijstje komen te staan. Hoe vaak ik nu op mijn kop krijg als ik heel even een hete pan op het aanrecht zet. Of eraan herinnerd moet worden dat ik het aanrechtblad verziekt heb door er iets op te laten vallen… Een granieten aanrechtblad kan zoiets veel beter hebben.

Oplappen of vervangen

Van een afstandje ziet de keuken er nog best oké uit. De basis is prima en de combimagnetron en kookplaat zijn in de loop van de jaren ook al vervangen. Maar de deuren van de keukenkastjes zien er niet meer zo geweldig uit. Het lamineerlaagje laat bij sommige deuren los. Bij de één zit er een luchtbel onder en bij een paar andere brokkelen er al stukjes af.

Een collega van me had pas alleen de kastdeurtjes van zijn keuken vervangen. Dat vond ik wel een goed idee, zo heb je met minder kosten toch weer een mooie keuken. Alleen of dat voor onze keuken zo geschikt is, weet ik niet. De zijkanten van onder andere de koelkast zijn in dezelfde kleur als de deuren afgewerkt. Alleen de kastdeuren en lades vervangen, zou dus wel wat verder doorgetrokken moeten worden. En daarnaast zou het geen gek idee zijn om de vaatwasser en koelkast na zestien jaar te vervangen. Daar kun je inmiddels wel weer een zuinigere voor terugkrijgen.

En tja, dan kun je wellicht net zo goed de hele keuken vervangen, of niet?

Geen aangepaste keuken

Net als de badkamer wil ik bij de keuken wel een beetje rekening houden met mijn lijf wat steeds wat meer achteruit gaat. Maar ik wil geen compleet aangepaste keuken met onderrijdbaar aanrecht en hoge kastjes die naar beneden kunnen. Ik ben toch niet degene die hier in huis het meeste kookt.

Toch zijn er wel wat tips voor een rolstoeltoegankelijke keuken waar wij ook wel wat mee kunnen. Lades in plaats van gewone onderkastjes lijkt me wel wat. Hoef je jezelf niet in onmogelijke bochten te wringen om iets van achterin het kastje te kunnen pakken. En scherpe hoeken en randen vermijden is sowieso handig met mijn lompe lijf.

Onze keuken is vrij ruim en qua indeling hebben we nu alleen een L-vormige keukenopstelling. Er is ruimte voor een extra keukenblok of -eiland. Nu verschuiven we de eettafel ook weleens van de woonkamer naar de keuken en dan is er nog steeds genoeg bewegingsruimte. Een voordeel van een extra blok is dat er meer opbergruimte is, wat ook niet te hoog voor mij vanuit de rolstoel zou zijn. Maar als ik met mijn rolstoel door de keuken wil kunnen rollen, zouden we daar met de afmetingen van dat keukenblok wel rekening mee moeten houden.

Genoeg om over na te denken! En waarschijnlijk gaan we dat ook nog wel even doen. In ieder geval tot de woonkamer af is.

Wat zou jij graag willen aanpakken in jouw keuken? Zou je eerder iets kleins oplappen of juist voor een compleet nieuwe keuken gaan?

Dit artikel kwam tot stand door middel van een samenwerking.
/6 Reacties/door

4 essentiële badkameraccessoires

badkamer dubbele wasbak inloopdouche badkameraccessoiresJaja mensen, die badkamer van ons is af en het is een plaatje! Ben er zo ontzettend blij mee. Van een volgepropte badkamer met ligbad, douchecabine en wasbak zijn we naar een strakke ruime badkamer gegaan. Het ligbad heeft plaatsgemaakt voor een dubbele wasbak en inloopdouche. Dit past veel beter bij ons gezin op dit moment.

Aan de toekomst is ook gedacht: de inloopdouche is ruim genoeg om er een douchekruk in kwijt te kunnen. En de muren zijn voorzien van houten platen achter de tegels, zodat een douchekruk of handgrepen hier ook aan opgehangen kunnen worden.

Helemaal af is de badkamer nog niet. Er ontbreken nog een paar essentiële badkameraccessoires.

De merken die ik hieronder noem, vind je helemaal onderaan het artikel terug in de lijst met linkjes.

1. Doucherekje

Met doucherekjes heb ik eerlijk gezegd niet zulke goede ervaringen. Metalen rekjes gaan toch een keer roesten, ook al beloven ze van niet. En ze zijn lastig schoon te maken. Hoe groter het rekje, hoe meer hij volgepropt wordt. Staat alleen maar rommelig.

Maar als je flessen shampoo en douchegel binnen handbereik staan, is dat toch wel makkelijk. Dus als we dan toch voor een doucherekje gaan, dan wordt het maar één plankje, alleen voor het hoognodige. Tiger Caddy heeft verschillende varianten, waarvan ik de mat zwarte het mooist vind. Waarschijnlijk zou ik dan toch voor de hoekvariant gaan. Net iets minder risico om er tegenaan te stoten of aan te blijven hangen als ik omval. (Ja, zulke dingen doe ik nu eenmaal in de douche…)

2. Tandenborstelhouder

Ja, daar kun je gewoon een simpele beker voor gebruiken, maar ik vind dat toch niks eigenlijk. Een tandenborstelhouder ziet er toch net wat netter uit. En ik vind het wat frisser ook als de borstels niet tegen elkaar aan staan. Voor je het weet heeft het hele gezin een koortslip, blegh!

Nu hebben we er één van Tupperware, waar vijf tandenborstels in passen en een tube tandpasta. Voordeel van deze vind ik dat je ‘m in delen uit elkaar kunt halen en in de vaatwasser kunt doen. Zo blijft hij lekker fris. Maar ik vind ‘m nu niet zo leuk meer, dus wil wel wat nieuws.

Veel tandenborstelhouders bieden maar plek voor vier tandenborstels. En alhoewel we hier thuis met z’n vieren zijn, hebben we meer tandenborstels. De één wisselt een gewone tandenborstel af met een elektrische en de ander heeft er weer nog eentje nodig om de beugel te poetsen. Ik wil er dus wel één waar alles in past.

Nu heb ik twee verschillende gevonden die aan mijn eisen voldoen: van Sealskin Cura en Yamazaki. En ik twijfel vooral nog aan de kleur, wit of antraciet. Antraciet steekt mooi af tegen de witte wasbak en muur, matcht met de vloer en radiator. En wit past juist weer mooi bij de wasbak en muur, maakt het geheel wat rustiger.

3. Prullenbakje

Als ik vertel dat deze badkamer gebruikt wordt door twee tienermeiden, mijn man en mij, dan hoef ik vast niet uit te leggen waarom een prullenbakje onmisbaar is. Je wil gewoon geen vieze rommel in je badkamer laten slingeren. Weg ermee.

Een klein prullenbakje met draaideksel vind ik zelf het meest praktische in de badkamer. Umbra heeft verschillende leuke modellen. De kleur surfblauw is bijna hetzelfde als de kleur handdoeken die we hebben. Daar hangt er altijd wel één van op de radiator, dus dat matcht dan weer mooi met elkaar. Of anders zou een zwarte ook leuk zijn, die maakt het wat neutraler en valt niet zo op op de donkere vloer. Qua grootte past het onder de wastafel, staat dat prullenbakje ook niet in de weg.

4. Kruk

Al heb ik op dit moment nog geen douchekruk nodig tijdens het douchen, bij het afdrogen en aankleden is het wel prettig om er één te hebben. Hier twijfelde ik tussen een praktische (die ik eventueel ook al onder de douche zou kunnen gebruiken) en een mooie.

Toen ik internet aan het afspeuren was naar een kruk en de houten Bollo kruk tegenkwam, was ik meteen verkocht. Anders dan de andere badkameraccessoires, staat deze wel nu al in de badkamer te pronken. En ik vind ‘m zo mooi! Hij zit ook fijn, is hoog en breed genoeg om stabiel op te kunnen zitten. Wel een beetje zwaar om te tillen, aangezien de kruk van dik hout gemaakt is.

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/2 Reacties/door

Relaxt kunnen zitten, dat zou wat zijn!

relaxfauteuils

Relaxfauteuils Montèl Dublin en Beta

Met het verbouwen van de badkamer is meteen al besloten wat ons volgende klusproject gaat worden. Er zijn namelijk twee enorme gaten in het plafond van de woonkamer gezaagd, om de waterleiding en verwarmingsbuizen om te kunnen leggen. En met die gaten wilden we niet al te lang blijven zitten, dus de woonkamer is nu aan de beurt!

Als geld geen struikelblok zou zijn, dan…

Ja, wat zou ik dan allemaal wel niet aan willen pakken in de woonkamer.

Het schrootjesplafond gaat er sowieso uit. Dat zou ik dan graag vervangen zien worden voor een mooi strak plafond. Meteen ook een halve meter hoger, want door die gaten in het plafond hebben we gezien dat dat gewoon kan.

En met dat hogere plafond, kunnen meteen de muren aangepakt worden. De nis en schoorsteen eruit, bakstenen gedeeltes dicht gestuukt… Dan meteen ook maar de vloer: weg met de saaie tegelvloer en een mooie gietvloer, houten of juist een PVC-vloer.

Dan kunnen we natuurlijk ook niet achterblijven met het meubilair. De eethoek is wel aan vervanging toe en in het zitgedeelte zou ik naast onze bank nog wel een relaxfauteuil willen hebben.

Een flinke klus zo alles bij elkaar. Maar heel eerlijk? Ik geloof niet dat dat er nu allemaal in zit. Niet alleen financieel, maar ook aangezien mijn man het dit keer weer wel zelf gaat doen. Als we alles zouden aanpakken, zitten we maanden zonder woonkamer.

Praktisch en betaalbaar relaxen

Ok, we gaan niet echt alles aanpakken. Maar vanuit dat fantaseren is die relaxfauteuil wel blijven hangen. Hij zou zo praktisch zijn hier in huis. En we hoeven er niet voor te klussen, gewoon bestellen en klaar.

Zoals je misschien al eerder hebt gelezen op mijn blog, moet ik regelmatig platliggen om mijn bekken rust te geven en daarnaast afwisselen van houding. Daar gebruik ik vooral onze enorme bank voor, maar de rest van het gezin wil daar ook relaxt op kunnen zitten. En als ‘mijn’ plekje in de hoek al bezet is, kan ik niet fijn half onderuit gezakt met mijn benen gestrekt zitten. Daar zou ik die relaxstoel prima voor kunnen gebruiken en dan kan ik makkelijk wisselen van houding, zonder met kussens in de weer te gaan.

Niet alleen voor mij zou het een fijne stoel zijn, de rest van het gezin zal er vast ook plezier van hebben. Soms kijkt één van ons achter het bureau op de computer een filmpje met een koptelefoon op, terwijl de rest tv kijkt op de bank. In dat geval zou iedereen denk ik liever op een relaxstoel zitten dan een eetkamerstoel.

Nadat ik anderen met zo’n stoel zag, ben ik eens gaan rondkijken wat er zoal is. En weet je, ik vond ze nog verrassend betaalbaar. Natuurlijk heb je ze ook in prijscategorieën van zo’n vierduizend euro. Maar deze relaxfauteuils heb je al voor ongeveer duizend euro in huis.

Wensen voor een relaxfauteuil

Als ik dan zo rondkijk naar de verschillende stoelen die er zijn, heb ik wel een wensenlijstje waar die van mij aan zou moeten voldoen:

  • Qua looks lekker kleurrijk of juist stoer
  • Dichte armleuningen
  • Een beensteun die zo hoog kan dat ik mijn benen kan strekken
  • Een rugleuning die zo goed als plat kan
  • Elektrisch verstelbaar, dus niet ingewikkeld hoeven doen en kracht te moeten zetten om de stoel in een andere stand te krijgen
  • Goede steun aan de onderrug

Of mijn wensenlijstje ook overeenkomt met wat mijn man voor ogen had voor de woonkamer? Hmmm, dat weet ik nog zo net niet. Misschien zou hij er nog wel aan toe willen voegen dat de stoel bij het bureau kan.

Een relaxfauteuil nodig vanwege functiebeperking

Los van wat ik hierboven beschreef over wat ik mooi of praktisch zou vinden, zijn er ook mensen met EDS (of andere aandoeningen) die een relaxfauteuil met aanpassingen echt nodig hebben om goed te kunnen zitten. Als dit door een arts, fysio- of ergotherapeut wordt voorgeschreven en de aanpassingen aan bepaalde voorwaarden voldoen, wordt dit vanuit de basisverzekering vergoed.

Dat is zeker het uitzoeken waard als je op een gewone bank of relaxfauteuil niet meer fatsoenlijk kunt zitten. In mijn geval is er geen medische noodzaak en zou de stoel niet alleen voor mij zijn. Ik heb geen aanpassingen nodig die niet al standaard in zo’n fauteuil zitten en kan ‘m dan beter zelf aanschaffen.

Hoe denk jij over een relaxfauteuil in de woonkamer? Zou het wat voor jou zijn?

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking.
/0 Reacties/door