Wel en niet rolstoeltoegankelijk in ons nieuwe huis

De vorige keer schreef ik over alle fantastische dingen in ons nieuwe huis. En dan zou je denken dat ons huis ook echt volledig aangepast is op mij als rolstoelgebruiker. Voor een groot deel is dat natuurlijk zo, anders was ik er niet zo enthousiast over. Maar we hebben ook andere keuzes gemaakt, vanwege budget of andere praktische zaken.

In de basis rolstoeltoegankelijk

We kochten het pand als één grote, lege ruimte en konden met hulp van een architect zelf bepalen waar alle muren en deuren kwamen. De ruimtes waar ik veel met rolstoel zou komen, moesten daar zeker ruim genoeg voor zijn en zonder drempels te bereiken. Alle deuren zijn 90 centimeter breed en in alle ruimtes (behalve washok en tweede toilet) is er plek voor een draaicirkel van 150 centimeter. Binnenshuis zijn er geen drempels, bij de voordeur een drempeltje van een centimeter hoog.

Om het zo ruim te houden, hebben we ervoor gekozen om onze slaapkamer en badkamer aan de woonkamer te laten grenzen. Anderen zouden daar misschien liever een gangetje naartoe hebben voor meer privacy. Dat zou het wel meer hokkerig en krap maken. In zo’n gangetje zou ik amper met mijn rolstoel kunnen draaien en het is weer een extra deur op je route.

Alle meubels hebben we zo neergezet, dat ik er met mijn rolstoel langs kan. Om de eettafel heen, tussen de banken door, naar mijn kledingkast, hobbykast, enzovoort. Er ligt wel een vloerkleed in het woongedeelte, dat is vrij plat en makkelijk om overheen te rollen. Verder hebben we overal dezelfde PVC-vloer met vloerverwarming en in de badkamer en wc tegels. Lekker makkelijk schoon te houden.

De slaapkamer van de jongste heeft een hoogslaper en in theorie pas ik daar prima onder. Praktijk is dat ik daar niet veel te zoeken heb, er te veel op de grond ligt en ik niet verder dan de deuropening kom.

Drempels in de tuin

Nu is de tuin sowieso nog lang niet zoals we ‘m willen hebben. Die zal stukje bij beetje aangepakt worden. En dan beslissen we op dat moment wel in hoeverre de tuin rolstoeltoegankelijk wordt.

Op dit moment is het nog een kale vlakte met zand en tegels en een fietsschuurtje. Dat schuurtje hebben we aan moeten schaffen op het moment dat ons budget aardig op was en ons vorige huis nog niet verkocht was. Maar we moesten iets hebben om onze fietsen droog en veilig te stallen, dus kozen we voor een goedkope blokhut. Die was helaas niet te krijgen zonder drempel. En eerlijk gezegd staat alles er zo dicht op elkaar, dat ik er toch niet zomaar rollend of fietsend naar binnen zou kunnen. Nu loop ik dus naar de schuur om te pakken wat ik nodig heb en buiten de schuur stap ik pas op mijn driewielligfiets.

In ons vorige huis paste mijn driewielligfiets niet eens door de deur van de berging. Dan moest die met de stoel ingeklapt zijwaarts door de deuropening getild worden. Dus dat ik nu twee deuren open kan zetten en de fiets alleen een duwtje over de drempel hoef te geven, is al een hele vooruitgang.

De afstap vanuit de openslaande deuren bij de woonkamer naar de tuin is nog best flink. Zeker niet te doen met een rolstoel. We zouden het hele terras kunnen ophogen, of een helling bij de deur maken. Voorlopig moet ik het er even mee doen. Mijn dansrolstoel staat ook in de fietsschuur en ik ga dan eigenlijk altijd buitenom via de steeg daarmee.

Badkamer aanpasbaar in de toekomst

Met de architect hadden we wel besproken dat de badkamer ruim genoeg moest zijn om met rolstoel te kunnen gebruiken. En hoe het nu geworden is, is niet een standaard rolstoelbadkamer, maar vooral wat voor ons nodig en praktisch is. Tussen de inloopdouche en de wc staat een muur. Deze heeft geen steunen, maar voor mij geeft de muur zelf nu voldoende steun. En mocht het in de toekomst nodig zijn, dan kunnen er steunen in de muur bevestigd worden, die is daar al op voorbereid.

De wastafel is niet onderrijdbaar. Ik gebruik de badkamer vooral lopend en verwacht dat ik dat nog wel een tijd kan blijven doen. We hebben een wastafelkast met vier laden, die opbergruimte vond ik voor nu belangrijker. Dat de spiegel erboven iets te hoog zit, was wel een foutje. Het gat in de betegelde muur voor de elektra was te hoog gemaakt, waardoor de spiegel niet lager kon. Maar op zich is het niet zo storend dat we er het geld en de moeite voor over hadden om dit op te lossen.

Verder heeft de badkamer een mooie houten kruk die ik gebruik om me aan te kleden. En als ik vanuit mijn rolstoel in de badkamer naar de wc wil, kan ik deze recht tegenover de wc zetten en zo makkelijk overstappen. Er is ook genoeg ruimte om met mijn rolstoel een rondje te draaien in de badkamer. En ik kan vanuit mijn rolstoel mijn handen wassen of tanden poetsen bij de wastafel.

In ons vorige huis had ik wel een douchezitje en wandsteunen. Sinds ik niet meer werk en mijn dag in mijn eigen tempo kan opstarten, merk ik dat ik zonder die steun kan. Douchen is nog steeds pittig, maar door alles eromheen rustig op te bouwen en daarbij mijn rolstoel te gebruiken, werkt dit beter voor mij. Mocht een douchezitje ooit weer nodig zijn, dan kies ik liever voor een los krukje dan iets aan de muur. Makkelijker met schoonmaken en je hoeft er niet voor in de tegels te boren.

Tweede toilet: alleen voor lopers

Onze badkamer grenst aan de woonkamer en dat werkt helemaal prima voor ons. Maar als we alle drie thuis zijn of visite hebben, is dat tweede toilet in de gang toch wel heel fijn om erbij te hebben. Sowieso plast het een stuk ontspannender als je weet dat anderen je niet horen kletteren. En die privacy gun ik mijn gasten ook natuurlijk.

Bij de verbouwing was deze ruimte de enige waarvan er geen deur of muur veranderd is. Al was het eerst een cv-hok, dus de inhoud is wel veranderd. De drempel is ook blijven liggen en de aannemer vroeg of dat geen probleem was met mijn rolstoel. Daar heb ik wel even om moeten lachen, want het is gewoon een behoorlijk klein toilet waar absoluut geen rolstoel in zou passen.

Twee wc’s die allebei goed rolstoeltoegankelijk zouden zijn, zou ik alleen maar zonde van de ruimte en het geld vinden. En ik gebruik ze ook allebei, afhankelijk van waar ik behoefte aan heb: ruimte of privacy.

Keuken voor nu de beste indeling

In ons vorige huis hadden we een vrij nieuwe keuken en die was al helemaal naar ons zin. Dus behalve dat we nu voor een andere kleur zijn gegaan en de opstelling iets hebben aangepast aan de ruimte, verschilt de keuken niet heel veel van de vorige. Het is een iets langere L-opstelling, omdat de ruimte hier iets smaller is en er niet echt ruimte was voor een schiereiland/barretje.

In plaats van een combinatieoven hebben we nu een oven en magnetron apart. Daarbij de magnetron onder, wat nogal ongebruikelijk schijnt te zijn. Ik ontbijt namelijk altijd met havermoutpap die ik in de magnetron opwarm en in de ochtend gebruik ik mijn rolstoel meer. Dus dan leek het mij handiger om die magnetron laag te hebben (en ik kan je nu ook vertellen dat dat zo is). Verder kan ik ook alles pakken of opruimen vanuit mijn rolstoel, we hebben veel laden.

Maar dus geen onderrijdbare keuken. Ik ben ook niet degene die het meeste kookt hier in huis. En als ik kook, dan red ik me prima met mijn trippelstoel. Die komt net wat hoger dan mijn rolstoel, zodat ik goed in de pannen kan kijken en roeren.

Krap washok

Soms ziet iets er op de tekening iets ruimer uit dan wanneer je echt in de ruimte staat. En wat betreft het washok hebben we hier tijdens de verbouwing nog mee zitten schuiven. Vanwege de hap uit ons huis waar de bovenburen hun trap hebben, moesten we keuzes maken tussen de slaapkamer van onze jongste en het washok. Het was allebei vrij krap, maar de ruimte in de slaapkamer is dan toch meer waard.

En waar de architect dacht dat er wel een wasmachine en droger naast elkaar pasten, paste dat op een paar centimeter na toch niet. Dan toch op elkaar gestapeld, maar misschien met de voorkant van de wasmachine en droger naar de deur toe? Dat was in ieder geval het idee, zodat je met de deur naar de gang open toch wat meer ruimte had om in of uit te laden. Maar toch niet goed opgelet met de aansluitingen, dus dat paste uiteindelijk ook niet. Dan toch maar een kwartslag gedraaid. Als je de deur naar het washok opendoet, kijk je dus tegen de zijkant aan van de op elkaar gestapelde wasmachine en droger.

Het past allemaal net, de deurtjes van de wasmachine en droger kunnen goed open. Alleen moet je die wel eerst open doen voor je ervoor wil gaan staan. En ach, mocht de tijd komen dat het mij niet meer lukt om staand de was te doen, dan wordt het tijd dat iemand anders dat gaat doen.

Met de lente en het warmere weer is de tuin het eerstvolgende wat aangepakt gaat worden. Tips op dat gebied zijn van harte welkom!