Nou, dit is dan mijn eerste jurk van 2020! Niet echt een januari-jurk met die felle kleuren en korte mouwen, maar ik had gewoon alweer zin in de lente met deze groene vogeltjesjurk. En zeg nou zelf: die echte winter gaat toch niet meer komen.
Check ook even die mooie nieuwe achtergrond bij deze foto’s. En mijn nieuwe korte koppie!
Een oud patroon met wat aanpassingen
Het patroon wat ik voor deze groene vogeltjesjurk heb gebruikt, heb ik al een paar keer eerder gebruikt. Het is een simpel model waarbij het voorpand uit één stuk bestaat. Ideaal voor stoffen met een toffe print waar je niet teveel in wil knippen. Het achterpand heeft een naad over het midden lopen (of als je genoeg stof hebt, kun je het patroondeel op de stofvouw leggen en dan heb je geen naad middenachter). En het patroon heeft raglanmouwen, welke ik fijn vind, omdat deze makkelijk aan te passen zijn.
De eerste keer dat ik deze jurk maakte (zie de foto met zwart/witte cartoonprint en hier), heb ik precies het patroon aangehouden. Hier heeft de jurk strakke, korte mouwen.
De tweede keer heb ik het patroon gecombineerd met mouwen van andere patronen (zie de foto met de lange mouwen en hier). Deze jurk met lange mouwen draag ik nog steeds erg graag met koud weer.
Dit keer wilde ik eigenlijk weer voor die lange pofmouwen gaan. Alleen bedacht ik me dat te laat en had ik te weinig stof daarvoor gekocht. Dus uiteindelijk zijn het korte pofmouwen geworden. De halslijn heb ik ook net wat anders dan vorige keren gemaakt. Het is iets van een turtleneck geworden, maar dan een beetje een wijde. Ik vind ‘m wel leuk geworden zo.
90% op de lockmachine genaaid
Ja, ik ben een wat luie naaister. Heb het geduld ook niet om weken over één jurk te doen. Dit keer had ik een wat stevige tricotstof en dat ging als een trein door mijn lockmachine heen. Behalve de coupenaadjes bij de borst en het afwerken van de onderkant, heb ik alles op de lockmachine gedaan.
Na het in elkaar zetten van de jurk, heb ik de schuine naden waarmee de raglanmouwen aan het voor- en achterpand zitten nog wel wat in moeten nemen. Nu zit de jurk nog niet strak rond mijn schouders, maar ik heb graag wat bewegingsruimte daar.
Voor het afwerken van de halslijn en mouwen heb ik een strook stof rond genaaid en dubbelgevouwen aan de jurk gelockt. Bij de mouwen heb ik wat plooitjes gevouwen en bij de halslijn sluit het gewoon mooi aan. Eén van die stroken bij de mouwen zit trouwens op z’n kop… Oeps! Maar ik stoorde me er niet zo aan dat ik hem opnieuw eraan wilde naaien.
Op de afwerking van de onderkant ben ik ook wel trots. Mijn naaimachine heb ik echt al jaren, maar de blindzoomsteek had ik nog maar weinig gebruikt. Het is nog geen perfecte blindzoomsteek, maar ik vind het stukken mooier afgewerkt dan met de zigzagsteek die ik normaal gebruik met tricotstoffen.
90% rolstoelvriendelijk
Waar ik de eerste jurk die ik met dit patroon maakte nog op een pyjama vond lijken, vind ik deze wel tof geworden. Juist die aanpassingen maken het net weer wat anders. En nog steeds comfortabel, vanwege de rekbare tricotstof.
Deze vogeltjesjurk heeft een beetje een A-lijn, waardoor de stof om je benen valt als je zit. Zo heb je dus vrijwel geen inkijk als je in je rolstoel zit.
Rondom de schouders is er genoeg bewegingsruimte om te kunnen rollen. In de oksel sluit de mouw ook niet zo nauw aan, dus zul je niet snel zweetplekken krijgen.
Het enige minpuntje aan deze jurk als rolstoelgebruiker is dat je plooien (of vetrollen) snel ziet. De groene stof is erg licht en de vogelstjesprint zit niet dicht opeen. Waarschijnlijk geen probleem als je een maatje 36 hebt, maar dat heb ik nu eenmaal niet. Ik denk niet dat ik de jurk vaker ga dragen met een panty, want dan zie je de rand van de panty door de jurk heen. Maar met blote benen of een legging waarvan de rand niet in mijn buik snijdt, staat het vast beter.
En wat vind jij ervan? Zou jij een jurk als deze graag dragen (in een rolstoel)?
Retrojurkjes heb ik al vaker gemaakt en meestal blijf ik daarbij een beetje in de jaren vijftig hangen. Maar voor deze keer maakte ik eens een uitstapje naar de jaren zeventig. En wel een schortjurk. Er zit geen rits in, maar je knoopt ‘m vast. En dat laatste leek me wel wat, aangezien ik niet zo’n fan ben van ritsen inzetten.
