Berichten

Je rolstoel besturen met je voeten?!

freewheel

Ja, hoe kan dat dan? Want als je in een rolstoel zit, ‘doen’ je benen het toch niet meer? Dan kun je toch niet met je voeten de rolstoel besturen?

Ik mag hopen dat mijn trouwe lezers wel beter weten en snappen dat als ik korte stukjes kan lopen, ik ook in mijn rolstoel mijn voeten nog kan gebruiken. Maar voor de toevallige voorbijganger die niet beter weet: niet iedereen die in een rolstoel zit, is verlamd. Er zijn tal van redenen om gebruik te maken van een rolstoel. In mijn geval zijn mijn gewrichten (door EDS) zo instabiel, dat ik niet lang kan staan of lopen. Die rolstoel bespaart me dus een hoop pijn en energie en zorgt ervoor dat ik mijn lijf niet nog verder kapotmaak.

Maar juist omdat die pijn en beperkte belastbaarheid niet alleen in mijn benen zit, ben ik steeds weer zoekende naar hoe ik ook de rest van mijn lijf zo min mogelijk overbelast.

Oplossing voor het ene lichaamsdeel, probleem voor het andere

Toen ik steeds meer last van mijn bekken en heupen kreeg, ben ik mijn rolstoel steeds vaker gaan gebruiken. Inmiddels gebruik ik ‘m voor bijna alles wat ik buitenshuis doe, tenzij ik het met de fiets/scooter/auto kan doen en bij aankomst niet ver hoef te lopen voor een goede zitplaats.

Al snel merkte ik dat mijn schouders het vele rollen niet zo prettig vonden. En sinds mei heb ik daarom een Smartdrive, een motortje wat mijn rolstoel aanduwt. Zo kost het me veel minder energie en kracht om zelf te kunnen rollen en blijven mijn schouders bespaard.

Maar, je raadt het al: ook het rollen met Smartdrive heeft weer een effect op mijn gammele lijf. Nu hoef ik niet te duwen tijdens het rollen, maar rem ik af om bij te kunnen sturen. En op vlakke paden gaat dat prima. Alleen lopen vrijwel alle stoepen scheef, wat betekent dat je langere tijd met één hand aan het remmen bent om bij te sturen. En dan merk ik weer hoe gammel mijn polsen zijn, dat remmen wordt toch best pijnlijk na een tijdje.

Lang leve de Smartdrive-Facebookgroep!

Door één van mijn EDS-lotgenootjes was ik uitgenodigd voor een Facebookgroep met Smartdrive gebruikers. Daar komen regelmatig problemen en oplossingen voorbij met betrekking tot de Smartdrive. En geloof me, dat is nodig, want de gemiddelde monteur snapt er de ballen niet van. Dus dan is het fijn om te lezen hoe de ervaringsdeskundigen met hun Smartdrive omgaan.

Op deze groep zag ik dus ook dat Josine en Frits hun voeten gebruikten om te sturen, in plaats van met je handen steeds te moeten remmen. Eerst dacht ik: die zijn gek, dat kan toch niet veilig zijn? Worden je spieren dan niet op een hele vreemde en verkeerde manier belast? En daar gaan je schoenen toch gewoon kapot van? Maar toen ik het even zelf probeerde, was ik al snel om. Het scheelt zoveel voor mijn polsen.

Dus na wat voorbeelden te vragen, is mijn man aan de slag gegaan.

freewheel met strips

Je rolstoel besturen met je voeten, hoe dan??

Behalve de rolstoel met Smartdrive, heb je hiervoor wel een voorzetwiel zoals een Freewheel nodig. Voor het uitproberen had ik nog geen hulpstukken gebruikt, maar zette ik mijn voeten op de vork van het Freewheel. Hierbij kwamen mijn voeten wel van de voetensteun af en waren mijn benen niet meer ontspannen. Heel prettig is dat niet voor een langer stuk rollen, maar ik had zo wel snel door dat het mogelijk was, dat sturen met de voeten. En dat het mijn polsen en schouders flink ontlastte.

Op de voorbeelden van anderen was te zien hoe zij de vork van het wiel zo verlengden, dat ze met hun voet erbij konden. Dat heeft mijn man nagemaakt met twee metalen strips. En omdat hij wel van zo’n knutselprojectje houdt, heeft hij de strip zwart gespoten en de uiteinden met een krimpkous bekleed, zodat mijn schoenen niet zo snel zouden beschadigen.

Die metalen strip komt dan aan beide kanten tot ongeveer mijn tenen en zonder mijn voeten te hoeven optillen, kan ik dan sturen met mijn tenen.

Zou je dat nou wel doen?

Ik snap dat het vragen oplevert als je een hulpmiddel anders gebruikt dan waar het voor bedoeld is. Die had ik ook en bij deze heb ik ze vast beantwoord:

Heb je nou gewoon gaten geboord in je Freewheel? Is die nu nog wel net zo stevig?

Ja hoor, dat kan prima. De voorste gaten zaten er al in, maar daar zaten dopjes op. De gaten dichtbij de as van het wiel heeft mijn man er dus in geboord. Met inwendig schroefdraad, net als de voorste gaten. Maar dat gaat niet ten koste van de stevigheid.

Maar mag dat wel, die rolstoel is toch in bruikleen?

De rolstoel heb ik via de WMO in bruikleen, maar het Freewheel heb ik zelf aangeschaft. Dus daar mag ik mee doen wat ik wil. Uiteraard zolang het mijn rolstoel niet beschadigd. En voor mijn rolstoel maakt het verder niet uit dat de vork wat verder uitsteekt.

Als je jouw Freewheel wel via de WMO hebt gekregen, zou ik eerst even vragen of het mag, voordat je aan het boren gaat. Wellicht kun je ook iets minder definitiefs fabriceren met ty-raps.

Heb je zo wel genoeg controle over je rolstoel?

Het is niet dat ik mijn handen nu vrij heb om te gaan zitten WhatsAppen tijdens het rollen ofzo. Mijn handen heb ik nog steeds bij mijn wielen om als het nodig is bij te sturen, te remmen en/of de Smartdrive uit te tikken. Alleen in het filmpje even niet, om te laten zien dat mijn handen niks doen.

Ik heb juist meer controle over mijn rolstoel, omdat ik èn mijn voeten èn mijn handen kan gebruiken om te sturen.

Kan het altijd, overal en bij iedereen?

Nee, of ik kan het niet in ieder geval. Voor scherpe bochten moet ik sowieso mijn voeten verplaatsen, omdat mijn voeten anders het wiel tegenhouden in het draaien. Dan gebruik ik dus gewoon mijn handen om te sturen. Maar juist voor die lange stukken over schuine stoepen is het erg fijn en flauwe bochten gaan ook prima.

Misschien zijn anderen er wel vaardiger in, of juist minder vaardig. Zoals ik al aan het begin zei, niet iedereen zit om dezelfde reden in een rolstoel. Voor mij kost het vrijwel geen kracht om op deze manier te sturen, maar dat kan voor een ander totaal anders zijn.

Ga je sneller als je met je voeten stuurt?

Alhoewel je niet sneller zal rollen dan je Smartdrive is ingesteld, bereik je de maximumsnelheid wel sneller. Omdat als je met je handen stuurt, je altijd wat aan het afremmen bent. Nu stuur je met je voeten het voorwiel aan en hoef je niet te remmen om te kunnen sturen.

Bij een heuveltje af rijden, kan ik ook verder doorrollen dan wanneer ik met mijn handen zou sturen.

Kan het alleen in combinatie met een Smartdrive en Freewheel?

Ik heb geen ervaring met andere voorzetwielen, maar een voorzetwiel zoals de Freewheel heb je zeker nodig. Op zich denk ik dat je zonder Smartdrive ook wel voordelen hebt van die verlengde vork. Bijvoorbeeld met een heuveltje af gaan waarbij je niet hoeft te remmen. Of om je kracht wat gelijkmatiger te verdelen over je armen.

Wat denk jij, goed idee of niet?

/0 Reacties/door

Rolstoel verzekeren tijdens vakantie? Vergeet het maar!

smartdrive rolstoelEerlijk gezegd maakte ik me er niet zo druk om. Mijn rolstoel kan wel tegen een stootje en zal vast niet zo snel gejat worden. Maar nu ik die Smartdrive erbij heb, wilde ik het toch eens goed uitgezocht hebben. Want stel je voor dat er toch wat gebeurt… Dan zou het toch wel erg vervelend zijn als ze van de WMO zeggen dat ik nog vijf jaar mag wachten voor ik weer in aanmerking kom voor iets nieuws.

Verzekerd via leverancier: alleen binnen Nederland

De rolstoel en Smartdrive heb ik natuurlijk in bruikleen en dus is de leverancier hier verantwoordelijk voor. Alleen dus wel binnen de grenzen van Nederland. Daarbuiten is het aan jezelf om wat te regelen. WA is trouwens wel binnen Europa via hun verzekerd, omdat dit verplicht is bij een Smartdrive.

WA dekt alleen maar de schade die ik (per ongeluk) aan een ander zou toebrengen met mijn rolstoel. In principe wordt de schade aan mijn rolstoel dus niet vergoed, of als deze gestolen zou worden (buiten Nederland).

Reisverzekering: dekt niet alles

Nu zal hier misschien wel verschil in zitten, maar de doorlopende reisverzekering die wij hebben, vergoed maar tot €3500 euro bij schade of diefstal van bagage. Dat zou misschien voldoende zijn voor mijn rolstoel, maar een Smartdrive kost al zo’n €6000. Het advies was om dan maar een extra kostbaarhedenverzekering af te sluiten. Maar daar mocht ik zelf naar op zoek gaan, een assurantiekantoor zou me daar wel mee kunnen helpen.

Kostbaarhedenverzekering: het is toch geen schilderij?!

Vervolgens heb ik dus een assurantiekantoor of drie gebeld, zonder succes. Een kostbaarhedenverzekering was toch meer voor dure schilderijen en sieraden, niet voor een rolstoel. Als het al kon, dan niet voor een paar weken, maar meteen voor een jaar. En dan kon het nog niet, omdat de rolstoel in bruikleen is en geen eigendom.

Elektrische rolstoelenverzekering

Bestaat het echt? Een verzekering helemaal speciaal voor (elektrische) rolstoelen? Ja hoor, alleen kom je daar ook weer niet zo makkelijk aan. Een volledig casco verzekering willen ze alleen afsluiten in combinatie met WA. En tja, die heb ik al via de leverancier.

Overigens werd hierbij ook nog uitdrukkelijk gezegd dat een rolstoel in het vliegtuig niet verzekerd is tegen schade. Hier wordt zo ruig mee omgegaan, dat ze er niet aan willen beginnen om dit mee te verzekeren.

Op goed geluk dan maar…

Na mijn rondje bellen, kwam ik weer bij de leverancier van mijn rolstoel uit. Ik legde uit dat ik geen mogelijkheden heb kunnen vinden om mijn rolstoel buiten Nederland tegen schade en diefstal te verzekeren. En dat ik me dan toch wel een beetje zorgen maakte als er wèl iets zou gebeuren.

Maar zo zwart-wit was het toch niet. Want stel dat ik bij het in een boot stappen de Smartdrive in het water laat vallen, dan zou dat onder de WA vallen. En mocht de rolstoel of Smartdrive gestolen worden, dan zou met het aangifteformulier ook alles weer in orde komen.

Ehm… Waarom moest ik ook alweer die extra verzekering dan???

Nu ben ik natuurlijk erg benieuwd of er meer mensen zijn die zich hierin verdiept hebben en wellicht op iets anders uit zijn gekomen. Weet jij hoe het nu precies zit? Laat het me weten hieronder bij de reacties!

/1 Reactie/door

5x waarom wijn drinken anders is in een rolstoel

wijn rolstoel

Nee, ik ben echt niet meer zo’n enorme zuipschuit. En dat heeft vast meer met mijn leeftijd te maken dan met die rolstoel waar ik in zit. Maar zo nu en dan vallen me toch weer wat dingetjes op die anders gaan als je in een rolstoel zit.

En ik vroeg me pas af waarom mensen zeggen dat het knap is als je eenmaal in een rolstoel beland bent en je gewoon nog uit durft te gaan. Maar eigenlijk is dat ook ontzettend knap. Want je hebt er wel een paar extra skills voor nodig. En als je die niet beheerst, tja, dan kun je maar beter thuis achter de geraniums gaan zitten.

Ok, dat laatste was sarcastisch bedoeld, maar ik hoop dat je dat wel begrepen had.

1. Wijn halen bij de bar? Nee, dank je!

Ik ben echt de beroerdste niet hoor, geef heus weleens een rondje. Maar om aan een bar te gaan staan – waar je net met je kin bovenuit komt –  en dan om aandacht te vragen, dat schiet niet zo op. En als je dan al een paar wijntjes hebt besteld, hoe ga je die meenemen dan?? Je bent de helft kwijt voor je weer bij je gezelschap bent.

Dus ik ben gewoon vreselijk ongeëmancipeerd en laat mijn wijntjes door een ander halen. Dan geef ik mijn portemonnee wel even aan een vriendin mee. Of ik laat me trakteren, ook daarin ben ik de beroerdste niet.

2. Wijn aangepast op locatie of kleding

Rode wijn is mijn favoriet. Maar die drink ik dus vooral als ik thuis ben, of in een restaurant of café aan een tafel kan zitten. Bij drukke uitgaansgelegenheden of festivals ga ik eerder voor een rosé.

De reden daarvan is simpel: in je rolstoel krijg je eerder je drinken over je heen dan wanneer je staat. Bekijk het maar eens van bovenaf: zittend neem je meer ruimte in dan staand en je zit lager. Met je glas ook nog eens boven je schoot. En mensen stoten eerder tegen je aan (het is echt niet zo dat ik zelf nu zo lomp ben hoor 😉 ).

Om diezelfde reden draag ik geen lichte kleding als ik uitga. Nu ben ik sowieso wel van de jurkjes met drukke printjes, maar die zijn nog praktisch ook.

3. Ik kom er zo aan, als mijn wijntje op is…

Je merkt pas hoe vaak je je verplaatst met drinken in je hand, als dat drinken over je hand heen klotst bij het verplaatsen. Leuk als je vrienden er al een paar op hebben en niet door hebben dat jij nog op dezelfde plaats staat, terwijl zij van de ene naar de andere bekende hoppen met een drankje in hun hand.

Op sommige plaatsen gaat het wel hoor. Op een vlakke vloer met niet al teveel mensen om je heen. Dat ziet er dan zo uit (maar dan met een wijntje in plaats van de koffie):

Of als het wijnglas niet meer zo vol is (en het geen rode wijn is), dan klem ik ‘m weleens tussen mijn knieën. Maar dat heeft niet zo mijn voorkeur…

4. Hoeveelheid wijn aanpassen aan toegankelijkheid wc’s

Als ik uit eten ga in een restaurant waar het toilet boven is, dan drink ik hooguit twee glaasjes. Dan red ik het wel om thuis pas weer naar het toilet te gaan.

Het liefst heb ik natuurlijk gewoon een invalidentoilet. Eentje waar ik niet bij de bar om een sleutel moet vragen (ja, die bar waar ik amper bovenuit kom) en die gewoon op slot kan. Zit wel zo relaxt.

Ook al kan ik ook mijn rolstoel voor de deur van het toilet achterlaten, een stukje lopen en zo van ieder toilet gebruik maken. Toch doe ik dat niet graag in een café waar er iets teveel mensen rondlopen die zelf niet meer zo nuchter zijn. Behalve dat ik tegenwoordig mijn rolstoel als handtas gebruik en dus al mijn waardevolle spullen mee moet nemen of achter moet laten, heb ik ook geen zin in grapjassen die er in gaan zitten of klungels die hun bier erover gooien.

Maar op zich heb ik meestal wel een vriendin bij me die zich opoffert om even op mijn rolstoel te letten. Kan ik me lekker laten gaan met die wijntjes. En met een paar wijntjes op, heb ik er gewoon schijt aan en vraag ik gerust of ik even voor mag als er een rij is. Tot nu toe altijd positieve reacties gehad, zeker als ik zeg dat ik niet lang kan staan en mijn rolstoel om de hoek staat.

5. Je voelt niet zo snel hoe je wijntjes vallen

Dit is echt raar maar waar! Als je staat of loopt, voel je die wijntjes veel eerder zitten dan wanneer je zit. En voorheen was dat ook wel een aardige indicator: als ik aan mijn benen voelde dat ik genoeg wijn op had, ging ik over op de cola.

Maar nu voel ik dat dus niet meer aan mijn benen. Ik loop ook niet te zwalken als ik teveel gedronken heb, want ik loop dan niet zoveel.

Echt een verklaring waarom ik het dan minder voel, heb ik ook niet echt. Het is niet alleen dat ik het niet aan mijn benen voel, maar ook in mijn hoofd voel ik me nog best scherp. Maar als ik eenmaal thuis ben en even wat heen en weer gelopen heb, of juist ga liggen, dan begint alles toch ineens te draaien… Had ik dan toch iets eerder dat laatste wijntje moeten nemen. Op zich wel weer een reden om die paar stappen naar de wc te lopen, kan ik meteen even checken hoe de wijntjes vallen.

Uiteraard ben ik erg benieuwd naar ervaringen van andere wijn (of bier, of wat dan ook) drinkende rolstoelgebruikers!

En voor de niet-rolstoelgebruikers: ik vind het dus helemaal niet erg als je voor mij een wijntje haalt of ‘m even voor me vasthoudt. 😉

/0 Reacties/door

De Smartdrive: eindelijk is hij er!

smartdrive

De oplettende volger had het waarschijnlijk al op Instagram voorbij zien komen: begin mei kreeg ik dan eindelijk mijn Smartdrive! Na het testritje in oktober vorig jaar, wist ik al dat dit mij enorm zou helpen om buitenshuis verder te kunnen rollen. Dat scheelt me een hoop energie en ik belast mijn schouders er stukken minder mee.

Cruisecontrol op je rolstoel

Eigenlijk is zo’n Smartdrive net zoiets als cruisecontrol, maar dan op je rolstoel. Je zet ‘m aan door twee keer te tikken met je polsbandje die via bluetooth met de motor is verbonden. Dan laat je de snelheid oplopen en tikt één keer om die snelheid vast te houden. En als je toch nog iets sneller wil, dan duw je de hoepels wat sneller en tik je weer één keer om die snelheid vast te houden. En verder hoef je alleen maar te sturen.

Dat sturen doe je door links of rechts wat af te remmen op de hoepel. Net als wanneer je van een heuvel afgaat bijvoorbeeld. Voor de snelheid hoef je je niet meer in te spannen, maar dat sturen gaat niet vanzelf.

Ik heb inmiddels wel een paar wielrenhandschoentjes aangeschaft, anders had ik vast de blaren op mijn handen staan. Zeker op een scheve stoep ben je veel aan het bijsturen door met je handen af te remmen.

Wennen aan de Smartdrive

Zo fijn dat ik in de meivakantie mijn Smartdrive kreeg, kon ik ‘m meteen uitproberen onder begeleiding van mijn kinderen.

Het eerste rondje was in het park, waar een glad asfaltpad ligt. De weg ernaartoe heb ik de Smartdrive nog veel uitgetikt, omdat ik de stoepjes te smal vond en bang was dat ik op iemands auto zou knallen als er onverwacht iemand uit een voordeur naar buiten kwam. Maar op een glad stuk asfalt is het heerlijk relaxt om zo te rollen zonder je ervoor te hoeven inspannen.

Een dagje uit naar Avifauna was ook zo fijn met die Smartdrive. Mijn man was niet mee en anders hadden mijn dochters toch al snel moeten helpen met duwen. Nu kon ik me de hele dag gewoon zelf redden. Alhoewel de grindpaden nog wel een uitdaging waren.

Sommige dingen zijn nog steeds even wennen. Bijvoorbeeld je snelheid aanpassen aan anderen. Vaak ga ik toch te snel of te langzaam. Te langzaam is dan niet zo’n probleem, maar als ik te snel ga, moet ik ‘m toch weer even uit- en aantikken.

En bij veel hobbels in de weg, valt ie soms uit. Waarschijnlijk omdat een dubbele hobbel hetzelfde signaal afgeeft als twee keer tikken.

Soms zet ik ‘m per ongeluk aan. Bijvoorbeeld bij de kassa als ik bezig ben iets te pakken. Maar ik heb het ook al eens bij een ander gezien. Een vader die enthousiast klapte om zijn kind dat heel hoog was geklommen in een klimrek en vervolgens naar voren schoot, omdat de Smartdrive nog aan stond. En hij had ‘m al een jaar, dus het is niet zo gek dat het mij ook weleens overkomt.

De fout om de Smartdrive te vergeten op te laden, heb ik maar één keer gemaakt. Precies bij een dagje uit naar het bevrijdingsfestival raakte de accu leeg. Ik zag het al een beetje aankomen, dus probeerde ik wat zuiniger ermee te zijn en de Smartdrive een poosje uit te zetten. Maar toch redde hij het niet en bij de terugweg naar de auto moest ik het rollen zelf overnemen.

Andere aanpassingen aan mijn rolstoel

De dag voor ik mijn Smartdrive op kon halen, had ik een afspraak gepland staan met de WMO-consulent, een adviseur van Medipoint, een adviseur van Invacare en mijn ergotherapeut. Best een lange afspraak was het ook. Na een hoop ‘dit kan niet’, ‘dat hoort niet zo’, ‘daar heb je niets aan’, ‘waarom zit je zo?’ waren de vier en ik het eens over een paar kleine aanpassingen.

Ik kreeg iets meer wig in mijn rolstoel, omdat ik dit bij mijn dansrolstoel ook heb en dit prettig zit. Daarnaast een nieuw kussen, één met gel bij de billen, om pijnlijke zitbotjes te voorkomen. De zijschotten blijven voorlopig zo, ook al zitten ze met een spanband vast om niet tegen de banden te komen. Bij de rolstoel die ik heb, is er geen betere optie. Wanneer na een tijdje blijkt dat ik goed genoeg zit met de huidige afstellingen, kunnen de zijschotten eventueel blijvend vastgemaakt worden aan de rugleuning. Dan kan de rugleuning alleen niet meer ingeklapt worden, maar dat is niet zo’n probleem.

En eigenlijk bevalt mijn rolstoel me nu wel. Niet dat het nu pijnloos is om een paar uur in mijn rolstoel te zitten, maar ik kan het een stuk langer uithouden.

/0 Reacties/door

Moet je niet weer eens een jurkje naaien?

Eind januari was het nogal druk op mijn werk. Ik liep (bijna letterlijk dus) de benen uit mijn lijf en pluk daar nu nog de vruchten van. Normaal redde ik me prima op mijn werk met alleen een trippelstoel en liep ik de korte stukjes naar het kopieerapparaat, een lokaal of de docentenkamer. Maar in die drukke week heb ik dus mijn lijf nogal overbelast en sindsdien neem ik bijna elke werkdag wel mijn rolstoel mee, omdat het lopen niet lekker meer gaat.

En dan komt die vent van mij met de geweldige opmerking: ‘Moet je niet weer eens een jurkje maken? Je bent wat gestrest door je werk.’

Opmerkingen die je maar beter niet kunt maken

Ja, die opmerking valt dus wel in de categorie opmerkingen die je maar beter niet kunt maken. En dat heb ik ‘m ook wel laten weten ook de laatste tijd. Bij elke klacht of kwaal van zijn kant gooi ik ‘m erin: misschien moet je maar eens een jurkje maken.

Toen kon ik ‘m wel schieten, maar inmiddels kan ik er wel om lachen. Hij is verder wel heel lief hoor. 😉

En wel opvallend om te zien dat er de afgelopen weken een paar artikelen verschenen over nare opmerkingen die mensen met een beperking of chronische ziekte naar hun hoofd krijgen. Just live blog verzamelde kwetsende opmerkingen onder hun lezers. Dat is echt een enorme lijst geworden en sommige opmerkingen zijn echt belachelijk. Als er iemand tegen mij zou zeggen dat het wel mijn zondes zouden zijn, kan diegene flink wat terug verwachten.

Sacha vertelde bij Uniek sporten welke dingen zij als rolstoeler niet wil horen. Nu heb ik er zelf niet zoveel moeite mee als iemand uit onwetendheid iets goed bedoelt, maar nogal lomp overkomt. Zoals een oude bekende die ik op mijn werk tegenkwam die me vertelde dat vitamine D echt wonderen doet bij heel veel aandoeningen. Maar net als Sacha heb ik vooral moeite met het betuttelen en kleineren. Gelukkig kom ik dat eigenlijk bijna niet tegen.

Dan toch maar een jurkje genaaid…

Nou vooruit, dan volg ik dat goedbedoelde advies maar op ook.

Het patroon had ik al eerder gebruikt, toen maakte ik er ook al een zwart-witte tricotjurk van. De stof was ik op de markt tegengekomen, toen ik eigenlijk op zoek was naar heel iets anders. De jurk zat lekker snel in elkaar, twee uurtjes werk en hij was klaar.

Het patroontje op de stof is nou niet echt dat het bijzonder mooi afkleed ofzo… Het ziet er best vreemd uit. Ik vind ‘m wel grappig zo. En heerlijk comfortabel.

En potverdrie, zit ik gewoon nog steeds in een rolstoel!

Echt, het heeft dus gewoon niet geholpen hè! Had ik er zo op gerekend dat door het ontstressende naaiprojectje al mijn pijn verdwenen zou zijn. Niet gelukt.

Maar, ik heb er wel van opgestoken hoe je met zulke minder fijne opmerkingen om kunt gaan: gewoon de bal terugkaatsen. Zo had ik die bekende wel kunnen vragen of vitamine D ook tegen kaalheid zou helpen. En het naaien van een jurkje ga ik zeker nog dit hele jaar te pas en te onpas gebruiken hier thuis.

Wie durft er mij nog van ongepaste adviezen te voorzien? 😉 Ik zou ze graag hier in de reacties lezen, zodat ik vast kan oefenen met het teruggeven van rake antwoorden (in plaats van met een mond vol tanden staan).

/2 Reacties/door

De kers op de taart (of rolstoel)

rolstoel kersenprintEen tijdje geleden had ik mijn afzichtelijke zijschotjes van mijn rolstoel bekleed. En eigenlijk had ik meteen al het idee om hetzelfde nog eens te doen, maar dan met tafelzeil. Tussen mijn eindeloze voorraad lapjes stof vond ik deze lap met kersenprint.

Aan de binnenkant wilde ik geen tafelzeil hebben, dus daar zit tricot. Dat was overigens nog best lastig, om de rekbare tricot op het stugge tafelzeil te naaien. Hier en daar zit er daardoor een plooitje in de stof. Maar van een afstand is dat niet te zien.

kersen rolstoeltasTas met kersen

De tashaken die ik bij AliExpress vandaan had, waren niet op tijd voor het vorige artikel wat ik schreef over het pimpen van mijn rolstoel. Toen deze eenmaal binnen waren, kon ik het niet laten er meteen een tasje voor te maken.

Dat tasje zat zo snel in elkaar, dat het er een beetje bij ingeschoten is om er foto’s of een filmpje van te maken. Maar als je een beetje handig bent met de naaimachine, is het eenvoudig na te maken.

Het is een rechthoekig stuk tafelzeil, aan de zijkanten en in het midden vastgenaaid en langs de randen afgewerkt met rood band. Door de bovenkant om te vouwen, is alleen een gesp als sluiting wel voldoende. En tot slot heb ik er twee ringen in gezet, waar de tashaken doorheen kunnen.

Je zou ook een schouderband aan de ringen kunnen bevestigen, of de tas als clutch kunnen gebruiken. Maar eerlijk gezegd heb ik ‘m daarvoor iets te snel afgeraffeld. Een tas die veel in het zicht is, mag van mij wel iets netter afgewerkt worden. En nu heb ik ‘m van allerlei restjes gemaakt. De gesp past wel bij het tafelzeil, maar een mooie vintage knoop had misschien leuker geweest.

rolstoel rok kersenprintRok met kersen

En om het geheel compleet te maken: een rok met kersen (verkrijgbaar bij Topvintage). Deze heb ik al een poosje (hier liet ik ‘m eerder zijn). Hij heeft een hoge taille, maar aangezien ik toch ook weer wat ben aangekomen sinds ik de rok gekocht heb, draag ik er liever wat overheen. Sowieso is de rok inmiddels een tikkeltje te strak geworden. Dus of ik ‘m nog vaker ga dragen in combinatie met de kersen op mijn rolstoel, betwijfel ik.

Maar wel weer een goed excuus om een nieuwe kersenoutfit aan te schaffen!

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/5 Reacties/door

Pimp my wheelchair: AliExpress-style

spokes covers aliexpres

Deze titel heeft alles waar ik een hekel aan heb en toch maak ik me er schuldig aan. Ik heb een hekel aan het onnodig gebruik van Engels. En ik heb een hekel aan goedkope webshops die ervoor zorgen dat mensen steeds minder in de winkels gaan kopen.

Maar als ik als titel had gekozen: Mijn rolstoel opgeleukt met prullaria gemaakt door slecht betaalde werknemers, hadden er vast een stuk minder doorgeklikt.

Spoke skins

Deze spoke skins (hoesjes voor om je spaken) gaan per set van 72. Aan één set zou ik net niet genoeg hebben, dus heb ik er maar een zwarte en witte set gekocht. Kan ik wat over is misschien voor mijn dansrolstoel of fiets gebruiken.

Van alles wat ik besteld had, was dit het snelst binnen, binnen tien dagen. Het is even een klus om ze om de spaken te krijgen, zeker daar waar de spaken elkaar kruisen. Maar het ziet er in ieder geval een stuk frisser uit zo. Ik denk dat ik de hoesjes om mijn zijschotten erop aan ga passen, wordt het een nog mooier geheel.

Valve caps

Ja, ik blijf consequent met die Engelse termen. Maar valve caps zijn dus gewoon ventieldopjes. De banden van mijn rolstoel hebben (zoals de meeste rolstoelbanden) een autoventiel. De helft van de fietsen hier in huis hebben trouwens ook een autoventiel, dus daar kunnen we ze ook voor gebruiken.

Ik had hiervoor hele schattige rode pepertjes als ventieldopjes. Nu koos ik voor dobbelsteentjes, in het zwart, zodat ze mooi matchen met de spaken. Je hebt ook leuke doodskoppen, biljartballen, oogballen, handgranaten, smileys, enzovoort.

Ze komen per vier, aangezien ze eigenlijk voor een auto bedoeld zijn. En ongeveer binnen twee weken waren ze in huis.

Eenmaal bezorgd, was ik erg tevreden over de kwaliteit. Het zijn gewoon mooie dopjes voor erg weinig geld. En doordat het dobbelstenen zijn, zijn ze gemakkelijk op het ventiel te draaien.

fietstasje aliexpress rolstoelSaddle bag

Ken je die dure tassen die zo mooi aan je rolstoel vastgemaakt kunnen worden? Prachtig, maar ontzettend duur. Dit is een eenvoudige fietstas die gemaakt is om aan het zadel te hangen.

En hij is zo goedkoop, omdat de kwaliteit gewoon bagger is. Om de rits open te krijgen, heb ik allebei mijn handen nodig. Ben dan toch benieuwd hoe fietsers dat doen, die kunnen niet eens zien wat ze doen als het tasje onder het zadel hangt.

Er zouden een telefoon en sleutels in moeten passen, maar dat is wel heel krap. De telefoon vervormt het tasje, waardoor de rits nog lastiger open gaat. Bij mij ging de rits zelfs kapot. Dit kon ik wel weer maken, maar het was wel even klungelen.

Omdat het tasje gemaakt is voor onder een zadel, is het even uitvogelen hoe je het aan je rolstoel kunt vastmaken. Dat gaat op zich wel, er zijn drie klittenbandjes welke je daarvoor kunt gebruiken. Hij hangt dan wel iets scheef.

Geen aanrader dus, maar gelukkig had ik alles bij elkaar niet zoveel uitgegeven, dus nog geen man overboord. Het duurde trouwens vrij lang voordat deze bezorgd was, ik denk een week of vier.

Stroller hooks

Deze haakjes aan klittenband zijn voor kinderwagens, maar leken mij ideaal om een tas onder mijn rolstoel op te hangen.

Alleen zijn deze dus nog niet bezorgd, ze liggen nog ergens op een vliegveld in China te wachten. Maar ik was het wachten zo beu, ik wilde nu dan maar eens dit artikel afmaken. Waarschijnlijk ga ik er zelf nog een tasje bij maken, dus die zul je vanzelf wel een keer hier voorbij zien komen.

*Edit* Zal je net zien… is het bericht al geplaatst en komen net die haakjes binnen met de post. Zie Instagram voor een fotootje!

Conclusie

Man, wat is dat bestellen via AliExpress irritant. Als ik iets bestel, wil ik het gewoon dezelfde week in huis hebben. Ik geloof niet dat dit voor mij voor herhaling vatbaar is.

Op zich ben ik met de ventieldopjes en hoesjes voor de spaken wel tevreden. En het was goedkoop, in totaal was ik nog geen €15 kwijt. Het is dus geen complete miskoop. Maar ik had het liever in een winkel gekocht, waar je het eerst kunt zien en voelen en dan meteen mee kunt nemen.

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/1 Reactie/door

Hoogste uitkijkpunt als dieptepunt van een Rotterdams dagje uit

De laatste dag van de kerstvakantie was toevallig ook de verjaardag van onze jongste dochter. Ook al vierden we het de dag erna, we wilden toch even wat gezelligs doen met het gezin. Er was een ijsbaan in het Park bij de Euromast, wat ons leuk leek te combineren met een bezoekje aan die toren.

Park bij de EuromastPark bij de Euromast

We zijn wel vaker in het Park bij de Euromast geweest, maar dan kwamen we van een andere kant. Dit keer parkeerden we bij de Euromast zelf en liepen we vanaf daar het park in. Ja, liepen inderdaad. Ook ik moest een stuk te voet afleggen, want de brug die over de weg heen gaat, eindigt in een steile trap. En daarna was er de keuze tussen weer een trap, of een modderige helling. Aangezien ik niet met mijn neus in de blubber wilde eindigen, koos ik voor de trap.

Het was ook wel een hele druilerige dag die we uitgekozen hadden en in die week had het behoorlijk gewaaid. Takken en blubber verbaasden me dan ook niet. Wat me wel verbaasde, was een stuk geasfalteerd pad waar de wortels van de bomen zover naar boven kwamen, dat ik er onmogelijk met mijn rolstoel overheen kon. Weer een stukje lopen dus. Apart om dit verschil te zien met de andere kant van het park, wat een stuk beter begaanbaar is.

schaatsen EuromastSchaatsen onder de Euromast

Inmiddels zal de schaatsbaan alweer afgebroken zijn, maar vorige week stond er dus een gezellige ronde schaatsbaan in het park. Na de weg ernaartoe had ik geen hoge verwachtingen wat betreft de toegankelijkheid, maar dat hadden ze wel netjes geregeld. Ik hoefde in ieder geval niet in de regen of in het gras te staan.

Voor mijn kinderen was het misschien wel een minpuntje dat de schaatsbaan niet helemaal overdekt was en er plassen water op het ijs lagen. Daar hadden we niet echt rekening mee gehouden wat betreft kleding, dus na één keer vallen in een plas was het schaatsen wel klaar.

De sfeer was erg gezellig. Je zag gezinnen vanuit alle hoeken van Rotterdam en allemaal kwamen ze er om plezier te maken. Het personeel had het ook duidelijk naar hun zin. En dat alles maakte het voor mij een stuk aangenamer om langs de kant in de kou te wachten tot mijn man en kinderen uit geschaatst waren.

Uitzicht Euromast

En dan wat een hoogtepunt had moeten worden…

Voor mij was het ruim vijfentwintig jaar geleden dat ik in de Euromast was geweest en onze kinderen waren er nog nooit geweest. Het leek ons dus een mooie afsluiter om Rotterdam dan eens van bovenaf te bekijken.

Dus we sloten aan in de rij bij de kassa. Om vervolgens afgesnauwd te worden door een dame achter de kassa: ‘Jullie staan allemaal bij de uitgang. Zo worden jullie niet geholpen.’ Eenmaal bij de kassa, viel het de kassière bij het betalen pas op dat ik in een rolstoel zat en ratelde ze een rijtje op waar ik wel of niet kon komen en hoe. Ik kreeg wel €1,25 korting, omdat ik niet in de Euroscoop kon.

Zoals je op de foto’s ziet, was het echt een grauwe dag. Toch was het uitzicht prachtig om te zien. Ik ken aardig de weg in Rotterdam en dan is het leuk om zo alles van bovenaf te herkennen. Mijn man en dochter wilden met de Euroscoop helemaal omhoog, dus klommen ze de spekgladde trap op om in de rij te wachten. Na zo’n twintig minuten kwamen ze weer terug: er was een storing waardoor de Euroscoop niet naar boven ging.

Euromast… werd een dieptepunt

Eenmaal weer beneden konden we net als de andere teleurgestelde bezoekers òf een deel van het entreegeld terugkrijgen òf een vrijkaartje. We kozen voor een vrijkaartje, zodat de kinderen toch nog een keer echt vanaf het hoogste punt Rotterdam en omstreken kunnen zien. Maar: ‘Voor deze ene keer krijgen jullie vier vrijkaartjes. Maar eigenlijk had u die korting al gehad omdat u met rolstoel toch al niet in de Euroscoop kunt.’

Ja tuurlijk. Ik tel toch al niet meer mee. Ik neem wel genoegen met in de auto wachten tot de rest van mijn gezin terug is van een leuk uitje.

EuromastZo jammer dat zo’n troela niet snapt dat ik al genoeg inlever bij een dagje uit. Ik heb het er heus wel voor over om een belachelijk bedrag neer te leggen om vanaf de zijlijn mijn gezin te zien genieten. Zolang ik ze maar kan zien en mee kan genieten van de sfeer. Maar met zo’n opmerking is het net of ik er niet toe doe. Echt een domper op een leuke dag uit.

Maar goed, wie weet hadden de dames achter de kassa gewoon hun dag niet. Of hadden ze hun training sociale vaardigheden nog niet afgerond. De Euromast gaat nog een keer in de herkansing. Hopelijk heeft het personeel die dag wel door dat niet iedereen alleen maar komt om die toeristische trekpleister alleen maar af te vinken van een lijstje, maar mensen soms ook gewoon een leuke ervaring willen delen met elkaar als gezin.

/2 Reacties/door

Een gegeven rolstoel in de bek kijken

Het is fijn dat het er is, die WMO. Want zelf zou ik het niet kunnen betalen, een rolstoel die voldoet aan wat ik nodig heb. Of misschien wel, maar dan hebben we geen geld meer over voor een auto en dan is ineens het hele gezin beperkt. 😉
Maar ik vind het toch wel lastig om te klagen over iets wat je ‘gratis’ krijgt. Indirect hebben we er via de belasting wel aan meebetaald, maar zo voelt het niet. En om iets extra’s te vragen, dat heeft voor mij een enorme drempel. Ook omdat anderen dan ineens voor jou gaan beslissen of het wel of niet nodig is.

Dus ik was ontzettend blij toen ik hoorde dat de WMO mijn aanvraag goedkeurde en ik een Smartdrive ga krijgen. Weliswaar één uit het depot en dus niet de één met de laatste updates zoals ik die uitgeprobeerd had. Maar goed, een gegeven paard moet je niet in de bek kijken toch? Het zal sowieso een verbetering zijn ten opzichte van wat ik nu heb en verder is het uitproberen of het goed zal werken.

En toch… er zijn zo wat dingetjes aan mijn rolstoel waar ik niet helemaal tevreden over ben.

Eerst zelf oplossen

Sowieso ben ik iemand die niet graag afhankelijk is van anderen, dus zal ik eerst zelf kijken wat ik eraan kan doen. En volgens mij weten ze dat wel bij de WMO, want als ik wel bij ze aanklop, word ik altijd wel serieus genomen. Daar ben ik ook blij mee en dat wil ik graag zo houden. Ik wil toch niet als een zeur gezien worden voor wie het nooit goed is.

Dus omdat het uiterlijk van mijn rolstoel me niet zo beviel, heb ik er zelf een hoes voor gemaakt. En omdat ik er mee in het bos wil rollen, schafte ik zelf een Freewheel aan. Toen ik twijfelde of mijn zitkussen nog wel voldeed, vroeg ik zelf wel een ander aan (van Vicair) om uit te proberen.

Wat ook een hele goede hulpbron is gebleken, is de Facebookgroep van Wheelchairmafia, waar zich meerdere rolstoelgebruikers verzameld hebben.

Na de laatste aanpassingen door een monteur van Medipoint, was ik nog niet zo tevreden over hoe ik zat en heb ik op die Facebookgroep om tips gevraagd. Vervolgens werd ik overladen met tips en vragen waar ik totaal geen weet van had.

Eén van de tips was het blog van Marly op Dailyspoonie, over het hoe en waarom van een rolstoel op maat.

Aanpassingen van toen tot nu

Om even bij het begin te beginnen: in 2014 vroeg ik een rolstoel aan, na een jaar gebruik te hebben gemaakt van een tweedehands rolstoel.

Het werd een Küschall K-series, die ik op de supportbeurs uitgeprobeerd had en me goed bevallen was. Al vanaf deze aanvraag had ik vermeld dat ik echt strak in de rolstoel wilde zitten en dus stevige zijschotten nodig had.

Toen ik de rolstoel kreeg, merkte ik al snel dat ik niet genoeg grip had op de hoepels en dat mijn schoenen met hak steeds weg glipten van de voetsteun. Zo’n vier maanden nadat ik die twee kleine dingetjes aangegeven had, kreeg ik hoepelhoezen en een voetenplankje. Dat voetenplankje was gewoon een plaatje wat met ty-raps vastgezet werd. Had ik zelf ook nog wel kunnen doen…

De kunststof jasbeschermers voldeden niet echt om me strak in de rolstoel te houden. Weer op de Supportbeurs ontdekte ik dat ze er ook in carbon zijn, wat een stuk steviger is. Alleen konden deze ineens niet meer zo hoog geplaatst worden als de kunststof jasbeschermers.

Na een poosje werden dus de carbon jasbeschermers vervangen met iets wat ze zelf gefabriceerd hadden. Tegelijkertijd werd de rugleuning versteld, omdat ik aan had gegeven daar niet voldoende steun uit te krijgen. Nee, niet tegelijkertijd trouwens. Eerst werden de zijschotten gemaakt en daarna werd de rugleuning versteld. Met als gevolg dat die zijschotten tot een eindje achter de rugleuning uitsteken.

De zijschotten buigen nu alleen zo ver naar opzij, dat de schroeven stukjes van de band afschrapen als ik op een scheve stoep rol. Vandaar dat ik er een spanband omheen heb gedaan, zodat de zijschotten goed op hun plek houden. En mijn bekken/heupen daarbij ook, wat sowieso al de bedoeling was.

rolstoel Kuschall K-series

Foto rechts is van 2014, midden en links zijn van nu.

Na al die aanpassingen: nog niet goed genoeg

Nu hoop ik dat de Smartdrive straks het probleem van mijn overbelaste schouders oplost, maar dan nog zit ik niet pijnloos in de rolstoel. Binnen een half uur krijg ik last van mijn bekken, onderrug en zitbotjes. Een tijd lang heb ik gedacht dat dat er wel bij zou horen. Maar inmiddels denk ik dat het toch beter kan.

Vanuit die Facebookgroep kreeg ik veel opmerkingen over wat beter afgesteld zou kunnen worden, zoals:

  • de zithoogte (met je handpalm bij de as kunnen komen, in plaats van je vingers)
  • de hoogte van de voetensteun (nu zouden mijn voeten nog teveel ‘hangen’)
  • de zitdiepte (alhoewel ik door het minder spannen van de onderkant van de rugleuning al het kussen wat meer naar achter heb kunnen schuiven)
  • aanpassen van wig of misschien is zelfs een ergozit nodig
  • een ander systeem als rugleuning, zoals de Tarta rugleuning
  • andere zijschotten, zoals de inklapbare kledingbeschermers van Küschall

En daarnaast zijn er een paar dingen die ik persoonlijk wel anders zou willen zien, maar waarvan ik niet weet of het wel heel erg nodig is:

  • grotere voorwieltjes (deze blijven achter elk richeltje hangen)
  • zwarte banden (waarom überhaupt grijs??)
  • een beter zitkussen (maar ik heb nog niet ontdekt of en welke beter zou zijn)

Al met al best veel wat dus misschien wel anders zou kunnen. Alleen kan ik zelf niet goed bedenken wat nu ècht nodig is. En WMO/Medipoint blijkbaar ook niet.

Naar de ergotherapeut

Mijn aanvragen bij de WMO heb ik eigenlijk altijd zonder ergotherapeut gedaan. Pas toen ik de rolstoel had, heb ik een ergotherapeut om tips gevraagd met betrekking tot het rollen en wheelies maken. Maar ik heb dus niet eerder een ergotherapeut mijn rolstoel onder de loep laten nemen. En dat wordt nu wel een keer tijd.

Ik denk nog steeds dat deze Küschall een goede rolstoel is, alleen dat hij wat beter op mijn lijf afgestemd moet worden. Bij de WMO heb ik nu de vraag neergelegd of ik dit zelf met een ergotherapeut mag doen, in plaats van dat ik de monteurs van Medipoint aan laat klungelen. Misschien niet zo aardig naar die monteurs, maar de laatste had niet alleen een lelijke kras op één van de zijschotten achtergelaten, maar was ook vergeten twee bouten te verstellen bij de rugleuning, waardoor deze steeds naar achteren klapte. Ik heb er gewoon niet zoveel vertrouwen meer in.

Maar: op mijn mailtje werd al snel gereageerd door de WMO-consulent. Mijn vragen en opmerkingen zijn weer doorgestuurd naar Medipoint. Voor de Smartdrive wordt er zodra het kan een afspraak gemaakt en dan wilden ze ook meteen naar de rest van de rolstoel kijken.

Tips blijven welkom!

 

/6 Reacties/door

December cadeautjesmaand: gekregen en weg te geven

cadeautjes bidonhouder rolstoelNog nagenietend van pakjesavond en met kerst nog in het vooruitzicht is het altijd leuk om het over cadeautjes te hebben! We hebben Sinterklaas gevierd met de familie, waar ik een lekker praktisch cadeau vond in mijn surprise. Van de WMO heb ik alvast iets gekregen om naar uit te kijken. En ik geef zelf twee cadeautjes weg!

Dank u Sinterklaasje

Met de familie (mijn ouders, broers, zussen, aanhang en kids, totaal vijftien man) hadden we lootjes getrokken en surprises voor elkaar gemaakt. Ons jongste neefje gelooft nog wel in Sinterklaas, dus verzamelden we eerst alle zakken met pakjes en surprises in de berging. Om ze vervolgens op een onbewaakt moment allemaal tegelijk voor de voordeur te leggen en heel hard op de deur te bonzen. Blijft leuk, dat geheimzinnige gedoe.

Ons Sinterklaasfeest is nog vrij bescheiden vergeleken met andere gezinnen, denk ik. Surprises doen we voor een tientje en daarnaast krijgen de kinderen nog wat van hun ouders en/of opa en oma. Van ons krijgen de kinderen vaak praktische cadeaus, zoals nu een fietsslot of bidon, vaak ook kleding of sloffen. Zijn ze net zo blij mee en we vieren ook nog kerst bij mijn schoonouders, dus ze komen niets tekort.

Ik heb een bidonhouder gekregen en ben daar erg blij mee! Tijdens de ledendag van de VED had ik dit bij iemand gezien. Zij had een bidonhouder op het frame van haar rolstoel en daarin een toffe thermosbeker. In plaats van mijn onhandige geklungel met een theeglas, had zij gewoon haar handen vrij. Zo handig, dat wilde ik ook wel!

Dus nu nog zo’n toffe thermosbeker aan de kerstman vragen. 😉

smartdrive rolstoelCadeautje van de WMO nog even in de wacht…

Kreeg ik drie jaar geleden precies met sinterklaas mijn nieuwe rolstoel en driewielligfiets van de WMO, gisteren kwamen ze weer langs. Een tijdje geleden had ik een aanvraag gedaan, omdat het rollen steeds zwaarder wordt. Ik hoopte op een Smartdrive, deze was mij erg goed bevallen met het testen.

En zodra ik vertelde dat naar mijn idee een Smartdrive goed zou passen bij wat ik nodig heb, werd dit zowel door de man van Medipoint als de WMO-consulent beaamt. Nu is het dus even wachten op het papierwerk en wanneer er één beschikbaar is en dan loopt het hier weer op rolletjes.

shopper rolstoeltasRolstoelshoppers weggeefactie winnaars!

Vorige week had ik een artikel geplaatst over twee simpele shoppers die ik had gemaakt voor de rolstoel. Die zou ik weggeven aan degene met het beste idee om de tas nog verder te verbeteren.

De volgende tips kwamen binnen:

  • Een vakje (met rits) aan de binnenkant voor portemonnee, telefoon of medicatie
  • De tas waterdicht maken en naden dubbel stikken
  • Lusje om de onderkant vast te maken en zo het schommelen van een zware tas tegen te gaan
  • Een bodem erin stikken, zodat er meer in kan
  • Lusjes aan de bovenkant om het makkelijker te maken de tas eraf te halen
  • Een zakje eraan, zodat je de opgevouwen tas hierin op kunt bergen

Die van het vakje aan de binnenkant kwam meerdere keren binnen. Op zich is dat ook heel handig en heb ik dat wel in mijn eerdere rolstoeltas verwerkt. Maar deze tas wilde ik zo simpel mogelijk houden, om ‘m ook zo klein mogelijk op te vouwen.

Al deze tips zal ik zeker in mijn achterhoofd houden als ik weer eens aan het fröbelen ga aan een nieuwe tas. Maar de beste tips kwamen van:

Linda (zwarte tas) en Jessica (zebratas)

Zij kwamen met de tips over de lusjes. Deze vond ik zo goed bedacht, eenvoudig, maar toch effectief. Deze tips waren heel specifiek gericht op rolstoelgebruikers, om het gebruik nog prettiger te maken. Zonder dat het de tas minder compact maakt als deze opgevouwen is. Sterker nog: ik denk dat je de lusjes ook kunt gebruiken om om de opgevouwen tas te doen, zodat deze klein en compact blijft. Multifunctionele lusjes dus!

Linda en Jessica: jullie krijgen vandaag via mail of privébericht op Facebook een bericht van mij. Dan komen de tassen zo snel mogelijk naar jullie toe!

Heb jij nog leuke cadeautjes gehad? Of wat hoop je nog te krijgen deze decembermaand?

/0 Reacties/door