Eén van de redenen dat het hier op mijn blog zo rustig is, is omdat er nogal wat tijd en energie gaat zitten in onze verhuisplannen. Het is voor ons bijna 21 jaar geleden dat we voor het laatst een huis kochten en verhuisden. In die tussentijd is er wel het één en ander veranderd. Zowel binnen ons gezin als op de huizenmarkt.
Op zich wonen we best fijn waar we nu wonen, maar het wordt toch wel tijd om door te schuiven naar een andere woning. We hebben meer ruimte dan we nodig hebben, maar niet op de juiste plekken, want ik kan niet overal met mijn rolstoel komen. En al het onderhoud aan ons huis uit 1900 is mijn man ook wel een beetje zat.
Struikelblokken bij de zoektocht naar een rolstoeltoegankelijke woning
Ons wensenlijstje was: minimaal twee slaapkamers, alles gelijkvloers en rolstoeltoegankelijk, een tuin, een ruime berging en een ruime achterom. Het liefst gewoon in Vlaardingen, maar als er in de omliggende gemeenten iets beter zou passen, hadden we dat er ook wel voor over.
In eerste instantie hadden we niet echt een idee tot welke prijs we konden gaan. Ronde de 300.000 euro vonden we nog wel wat benedenwoningen, maar die waren vaak oud met smalle entree en gang. Of een leuke flat, maar dan geen tuin of berging waar mijn driewielligfiets en de andere fietsen in zouden passen. Toen we eenmaal wisten dat we wel wat hoger konden gaan, gaf het iets meer ruimte en vonden we een pand wat we konden laten verbouwen.
Iets wat we vooraf totaal niet verwacht hadden, maar gelukkig op tijd ontdekten: tegenwoordig is het niet vanzelfsprekend dat je je auto in de straat (of zelfs wijk!) kwijt kunt. Ik dacht dat ik mijn gehandicaptenparkeerplaats op kenteken wel gewoon mee kon verhuizen. Maar in dit gebied gold: als je geen parkeervergunning hebt, dan ook geen eigen gehandicaptenparkeerplaats. En die parkeervergunning zouden ze in principe niet meer geven bij dat pand.
Hier zijn we een maand mee bezig geweest om het uit te zoeken en zwart op wit te krijgen. Nog voordat we een bod konden doen. Want als ik niet zelfstandig de auto kan gebruiken, zou ik erop achteruit gaan en dan zou ik liever niet verhuizen. Maar in al die leuke beleidstukken om auto’s in een gebied te weren, wordt dus geen rekening gehouden met mensen met een beperking. Gelukkig snapten ze wel dat ik dit echt nodig had en kon er een uitzondering gemaakt worden.
Trouwens: ik heb bij de WMO-uitvoerder nog even geïnformeerd waarin zij zouden kunnen helpen. Maar behalve het ophogen van de stoep hoeven we daar niets van te verwachten. Alles wat nu al bekend is wat ik aan aanpassingen nodig heb, daar zullen we zelf rekening mee moeten houden. Wellicht dat er in de toekomst zich nieuwe problemen voordoen, dan kan ik wel weer bij de WMO aankloppen. Maar ook dan wordt er bekeken of het geen ‘inadequate verhuizing’ was.
Regelgedoe rondom de verhuisplannen
Dus we vonden een pand dat we precies naar onze wensen konden verbouwen. Verbouwen ja, want het is op dit moment nog geen woning. En dat geeft ontzettend veel mogelijkheden, maar het is toch ook wel spannend of het allemaal gaat lukken en betaalbaar is.
We hebben eerst wat offertes opgevraagd bij aannemers, om te zien of het in ons budget paste. Pas toen we daar zeker van waren en een bod hadden gedaan, zijn we op zoek gegaan naar een architect om ons te helpen met de vergunningaanvraag en tekeningen voor de aannemer. Op zich wisten we wel al dat er een woning van gemaakt mocht worden, maar die vergunningaanvraag moet dan alsnog voor de gevelveranderingen.
En dan moet er nog van alles geregeld worden om de hypotheek rond te krijgen. Omdat er een enorm bouwdepot nodig is, is er iets meer te regelen. Een taxatie van hoe het pand nu is, hoeveel geld we nodig hebben om er een woning van te maken en of het dat geld dan ook waard is na de verbouwing.
We zitten nu op het punt dat de vergunningaanvraag net naar de gemeente is verstuurd. En we moeten afwachten of alle aangeleverde documenten voldoen om de benodigde hypotheek te kunnen krijgen. Best spannend of dat allemaal gaat lukken. En als dat eenmaal duidelijk is en we in juli de sleutel krijgen, komt het volgende spannende stuk, de verbouwing. En dan wordt het weer spannend of dat gaat lopen volgens planning. Of dat er toch nog extra tijd en kosten nodig zijn. Wat tijd betreft houden we sowieso wel rekening met een uitloop en hopen we in december te kunnen verhuizen. En wat geld betreft zal het in het ergste geval zo zijn dat we sommige dingen moeten uitstellen tot na de verkoop van ons huidige huis. Hoop ik…
Eigen huis verkoopklaar maken
Met die onzekerheden rondom de kosten is het natuurlijk belangrijk dat we ons huis zo goed mogelijk gaan verkopen. En al vinden wij het een fantastisch huis, voor de verkoop is het goed om het er zo schoon, opgeruimd en neutraal mogelijk uit te laten zien. Ontspullen was sowieso iets wat moest gebeuren. Niet alleen om het er netjes uit te laten zien, maar ook omdat we gewoon echt flink kleiner gaan wonen. En verder ben ik op zoek gegaan hoe je je huis zo goed mogelijk voor de dag te laten komen. Deze tips kwam ik tegen die ik graag nog in de praktijk wil gaan brengen:
- Kapstok zo leeg mogelijk: dus niet zoals nu de jassen van vier seizoenen aan haakjes.
- Meterkast netjes: dat is gelukkig niet zo ingewikkeld met een elektricien in huis.
- Alle gordijnen/raambekleding open: ook die leuke plisségordijnen tegen inkijk?
- Plantjes in de vensterbank, maar niet te veel: hier betekent dat vooral het verspreiden van de plantjes. Beneden staat veel, boven vrijwel niks.
- Plantjes in de plantenbakken voor het huis: nu staan er leuke tulpen te bloeien, maar de rest van het jaar zijn de bakken vrij kaal.
- Ramen zemen: ook hier wordt de bovenverdieping wat verwaarloosd ten opzichte van de benedenverdieping.
- Rommelverzamelplekken opruimen: post, spulletjes op de trap die naar boven moeten, zakken die geleegd worden op een vaste plek, weg ermee.
- Bij open kasten spullen netjes ordenen: bijvoorbeeld van groot naar klein of op soort.
- Beschadigde/vuile muren, deuren of kozijnen bijwerken: er is hier in huis nogal wat rolstoelschade…
- Piepende of klemmende deuren fixen: die krijg je cadeau bij een oud huis. Ik vond ze eigenlijk wel handig om te horen wie er thuis zijn.
- Bedden strak opgemaakt met licht, effen beddengoed: bedden verschonen dus strak plannen, want we hebben vooral donker en druk beddengoed.
- Persoonlijke foto’s en spullen uit het zicht: dat wordt vooral in de tienerkamer een uitdaging.
- WC-rollen en tandenborstels uit het zicht: lijkt me vreselijk onpraktisch, maar vooruit.
- Functies kamer duidelijk zichtbaar: nou vind ik ze best duidelijk hier, of anderen er wat mee kunnen is een tweede.
- Tuinstoelen en barbecue op dakterras zetten: zou het heel erg zijn als de vlonders hier nog ontbreken?
En dan de nieuwe inrichting nog bedenken…
Hebben we het nu in ons huis best naar ons zin gemaakt, kunnen we straks weer van voren af aan beginnen met inrichten. Natuurlijk kunnen een hoop meubels meeverhuizen. Maar er is nog genoeg wat we nieuw nodig zullen hebben. Zo hebben we nu bijvoorbeeld best veel aan inbouwkasten. Daar moet in het nieuwe huis iets anders voor komen in de slaapkamers en woonkamer. En het is qua lichtinval ook weer een heel ander huis, wat om andere kleuren vraagt. Een groene keuken lijkt me dan wel wat. Of een okergele bank. Of een roze kast. Badkamertegels met een motief. Mooie kunst aan de muur. Ik zou het wel weten, maar ik ga er natuurlijk niet alleen wonen, dus er zullen wel compromissen gesloten moeten worden.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over mijn naaikamer die ik moet opofferen. Zolang de jongste nog thuis woont, moet ik voor mijn hobby een plekje in de woonkamer vinden. Nu vind ik het wel leuk dat de flipperkast daar ook een plekje krijgt, maar al mijn voorraad wil ik niet zo in het zicht hebben als nu in mijn naaikamer. Dus dat vraagt weer om andere opbergmeubels.
De tuin zullen we pas volgend jaar gaan aanpakken. Als er weer wat geld beschikbaar is, de ruimte niet meer nodig is voor bouwmaterialen en het weer goed genoeg is om in de grond te wroeten. Ondertussen ben ik wel al volop aan het rondkijken voor inspiratie hoe we die tegeltuin kunnen omvormen tot een groen paradijsje.
Nou, dit is dus zo’n beetje wat mij nu behoorlijk bezighoudt. Tips en ervaringen zijn altijd welkom in de reacties!
