Vorige week mocht ik weer met Misiconi Dance Company op pad om op te treden. Het was alweer even geleden en ik was dit keer een beetje laat met alles van tevoren checken. Want er komt nogal wat bij kijken voor ik met rolstoel en al ergens op een podium sta. Dus ik dacht, laat ik het eens op een rijtje zetten. Handig voor mensen met rolstoel die ook graag willen optreden, maar ook voor de organisaties die ons willen boeken (kan via de bovenstaande link).
De reis ernaartoe
Zelf kan ik prima autorijden, als het maar niet te lang is. Van tevoren check ik dus hoe lang het rijden is. Als het langer dan een uur is, dan reken ik extra tijd in voor een pauze onderweg. Soms rijden we als dansers ook samen, dan spreken we ergens af en neemt iemand anders het stuur van me over. Dit gaat lang niet altijd, omdat we nogal uit elkaar wonen.
Reizen met het openbaar vervoer met mijn dansrolstoel, daar begin ik niet aan. Mijn dansrolstoel heeft al geen remmen en het is geen pretje om de hele reis je hoepels vast te moeten houden.
Wat voor mij ook nog een fijne manier van reizen is, is met de scooter. Hiermee kan ik mijn dansrolstoel achterop meenemen en bijna overal wel voor de deur parkeren. Nu kan ik hier natuurlijk niet mee naar Groningen, dat zou wat lang duren. Maar Rotterdam en Delft zijn voor mij goed te doen met de scooter.
Parkeren: wel of geen gehandicaptenparkeerplaats?
Ook het parkeren zoek ik vooraf uit. Het verschilt per gemeente of je alleen op gehandicaptenparkeerplaatsen gratis mag parkeren met een gehandicaptenparkeerkaart, of ook op andere betaalde parkeerplaatsen. Als je ergens flink wat uurtjes moet doorbrengen, loont het wel om dit van tevoren uit te zoeken. Daar zijn speciale websites voor, maar liever kijk ik op de website van de gemeente. Dan weet je zeker dat je de juiste informatie hebt.
Als je niet hoeft te betalen, neem ik meestal gewoon genoegen met de dichtstbijzijnde parkeerplek. Maar vaak sta je op een gehandicaptenparkeerplaats toch iets beter (ruimer!) en dan is het handig om te weten waar je die kunt vinden. Zoals vorige week in het centrum van Utrecht, dan kun je al niet in dezelfde straat parkeren als waar je moet zijn. En daarbij zijn de gewone parkeerplaatsen veel te krap en staan er overal fietsen in de weg. Datzelfde geldt trouwens voor de andere grote steden.
De meeste gemeentes hebben een plattegrond op hun website waar de gehandicaptenparkeerplaatsen staan aangegeven. Rotterdam (waar ik het meest kom) heeft een lijst met straatnamen per deelgemeente waar een gehandicaptenparkeerplaats is. Dat is wel iets onhandiger, want dan moet je dus wel weer opzoeken welke straten daarvan dichtbij jouw bestemming zijn.
De locatie: niet altijd even toegankelijk
Met Google streetview bekijk ik hoe toegankelijk de entree is van een locatie. Mocht ik me daar zorgen om maken, dan kan ik navragen of er een andere ingang is, of de andere dansers om hulp vragen.
Eigenlijk heb ik nog vrij weinig locaties meegemaakt die echt volledig toegankelijk zijn voor mij met rolstoel.
Bij Nutrecht in Utrecht waren de toiletten niet rolstoeltoegankelijk en waren er veel drempels. De helling bij de entree van het Rietveldtheater in Delft is veel te steil om met rolstoel te kunnen nemen en backstage is alles vrij krap. Van theater de Bussel in Oosterhout kan ik me nog herinneren dat mijn rolstoel over de auto’s in de parkeergarage getild moest worden en er vervolgens een trap beklommen moest worden. De stadsschouwburg in Rotterdam had backstage een enorme drempel, die ik met geen mogelijkheid met een wheely kon nemen.
Met #Storyteller hebben we een aantal keer buiten op straat opgetreden. Dan is het vooraf ook even checken of er niets scherps op de grond ligt en of de straat scheef afloopt.
Op zich red ik het altijd wel, hier en daar met wat hulp. Maar al die obstakels maken het geheel wel net wat vermoeiender. En ik kan me voorstellen dat het mensen die volledig afhankelijk zijn van hun rolstoel weerhoudt om in diverse theaters op te gaan treden.
Mijn favoriete locatie om op te treden is de Doelen in Rotterdam. Ik kan er met mijn scooter heen, maar er zijn ook een aantal gehandicaptenparkeerplaatsen voor de deur. En de kleedkamers daar zijn echt superdeluxe!
Voorzichtig met die rolstoel!
Vorige week waren we dus in de prachtige Janskerk in Utrecht. Waardeloos om in de buurt te kunnen parkeren, maar een prima toegankelijk toilet en schuine hellingen bij de drempels. En verder waren er wel wat puntjes waar ik met mijn dansrolstoel op moest letten.
Mijn voetsteun zit bijvoorbeeld erg laag en hier steken nog twee schroeven uit. In de kerk bestond de vloer uit prachtige, maar hobbelige grafstenen. Om deze niet te beschadigen met die schroeven, leunde ik achterover op mijn antikiepwieltje en rolde zo met mijn voorwieltjes in de lucht over die stenen heen.
De schuine hellingen waren van metaal, wat soms wat herrie maakt als je eroverheen rolt. Aangezien we aan het eind van een lezing ons optreden hadden, moest ik mijn momenten kiezen om de helling te nemen en daarbij niet de lezing te verstoren.
En soms ben ik gewoon wat lomp met het openen van deuren, of maak ik een bocht iets te scherp en neem ik een deurpost of tafelpoot mee. Maar in een locatie als een historische kerk doe ik toch wel echt mijn best om extra voorzichtig te zijn.
Waar let jij op als je een theater gaat bezoeken, of gaat optreden?
