
Eind november zijn we verhuisd van een ruime eengezinswoning uit 1900 naar een bijna 90 jaar jongere benedenwoning met de helft minder vloeroppervlak. Dat heeft nogal wat werk (en heel veel geld) gekost, maar echt: het is het allemaal zo waard! Echt alles is 1000x beter geworden. Te veel om overal over te vertellen, ik noem hier tien dingen:
1. Alles in huis is dichtbij
Als ik geweten had hoeveel verschil het maakt om geen trap meer in huis te hebben, had ik veel eerder willen verhuizen. Een traplift zorgde er dan wel voor dat ik met minder pijn naar boven kon, maar het kostte wel meer tijd. Als dan de bel ging, lukte het me niet om op tijd weer beneden bij de deur te zijn. Dus als ik de bovenverdieping kon ontwijken, deed ik dat.
Nu is het zoveel makkelijker om even iets uit de keuken/slaapkamer/badkamer te pakken, alles is dichtbij! Het kost veel minder energie om het huis aan kant te houden en mezelf te fatsoeneren.
2. Alles buitenshuis is dichtbij
Supermarkt, bibliotheek, huisarts, cafés, restaurants: alles is echt superdichtbij. De supermarkt wordt door de rest van het gezin inmiddels als verlengde van onze keuken gezien. Vaak wordt er tijdens het bereiden van een maaltijd nog even snel een boodschap gedaan. En toen we nog zonder wifi zaten, is ons jongste kind zelfs naar de bieb gegaan om daar huiswerk te maken. Iedereen met tieners in huis snapt wat een unicum dat is.
De metro op rolafstand was voor mij ook een voorwaarde. Die gebruik ik nu al regelmatig, maar mocht het er ooit van komen dat ik geen auto meer kan rijden, dan wil ik nog steeds op pad kunnen. Het metrostation is nu op ongeveer dezelfde afstand van ons huis, 10 a 15 minuten lopen/rollen.
3. Ik kan overal met mijn rolstoel komen
Voor de verbouwing had ik aangegeven dat er genoeg ruimte moest zijn om overal met mijn rolstoel te kunnen komen en te kunnen keren. Bijna alle deuren zijn 90 centimeter breed en in alle ruimtes is er rekening gehouden met een draaicirkel van 1,5 meter. Ook op de deurmat, wat erg praktisch is met regenachtig weer.
’s Ochtends gebruik ik mijn rolstoel om rustig op gang te komen en bij te komen van het douchen. Dan is het fijn dat ik niet steeds hoef op te staan als ik even mijn tanden wil poetsen of wat uit de slaapkamer wil pakken. Op gang komen betekent soms ook dat ik van alles vergeet bij het klaarmaken van mijn ontbijt. En het is heerlijk om dan geen drempel meer te hebben tussen de keuken en woonkamer.
En al staat mijn rolstoel een groot deel van de dag leeg bij de eettafel, het is fijn dat het huis nu al geschikt is voor als ik meer nodig ga hebben.
Op de tekeningen van de architect zie je met cirkels aangegeven waar ik kan ronddraaien met mijn rolstoel. En al is niet alles precies zo verbouwd, die draairuimte is er wel!

4. Pronkstukken komen hier goed tot hun recht
In het oude huis hadden we veel kamers en veel meubels. Met het uitzoeken van wat mag blijven en wat mag weg, houd je de mooiste meubels over. De hangstoel die altijd boven stond, heeft nu een mooie plek gekregen in de woonkamer, in de ochtendzon. En de flipperkast die in mijn naaikamer stond, staat nu tussen het woongedeelte en eetgedeelte in. Ik kan je zeggen dat er nu veel meer op gespeeld wordt!
Bij de eettafel hebben we een muur vol lijsten met tekeningen en foto’s en bovenop mijn hobbykast staan wat mooie creaties. Alles heeft heel bewust een plek gekregen, want elk haakje moest nieuw in de muur komen.
De inrichting is nog niet helemaal af, toch ben ik nu al trots op ons fijne thuis. Er mag nog wel een nieuwe bank, tv-meubel, vloerkleed en schilderij bij. Dat komt nog wel, nu zit het ook prima.
In dit filmpje (staat ook op mijn Instagram bij hoogtepunten) zie je wat van de woonkamer:
5. Positieve punten van ons vorige huis meegenomen
In die 21 jaar dat we in ons vorige huis gewoond hebben, hebben we daar natuurlijk ook het één en ander naar onze zin gemaakt. Sommige verbouwingen zoals de wc’s, keuken en badkamer waren niet eens zo lang geleden. En nu met een schone lei hebben we alles wat ons goed beviel gekopieerd naar ons nieuwe huis. De randloze wc-potten, dubbele wasbak met opbergladen, keuken met heel veel laden, dezelfde kastindeling voor onze kleren.
Uiteraard zijn er ook veel meubels meeverhuisd, soms met een nieuwe functie. Zo heeft de tv-kast van onze slaapkamer een nieuwe bestemming gekregen als hobbykast. En de kleurrijke kasten uit mijn naaikamer zijn juist weer verspreid over de slaapkamers en schuur.
6. Erg geschikt voor (familie)bezoek
Inmiddels hebben we in ons huis al sinterklaas gevierd met mijn familie, kerst gevierd met mijn schoonfamilie en de 18e verjaardag van onze jongste met beide families en zijn vrienden. En dat is goed bevallen. Er is meestal wel voor iedereen een zitplek en het lukt zelfs om met negen mensen om de eettafel te zitten. De ruimte die we ingeleverd hebben ten opzichte van ons vorige huis, zit vooral in de slaapkamers. Het woongedeelte is nog steeds heerlijk ruim.
Een deel van onze familie woont in de buurt en ik vind het altijd erg gezellig als er zomaar even een nichtje of neefje komt aanwaaien. Dat mijn neefje midden in de nacht even oliebollen kwam brengen, was natuurlijk helemaal top!
Behalve onze directe familie hebben we nog niet veel andere mensen over de vloer gehad, dus het wordt tijd om eens wat vrienden uit te nodigen. En mocht je me persoonlijk kennen en weten waar ik nu woon, klop gerust een keer aan!
7. Een tuin!
Een tuin! We hebben gewoon een tuin! Alles wat we met de verhuizing binnen aan vloeroppervlak hebben ingeleverd, hebben we er als tuin bij gekregen. En voor deze locatie is het nog best een flinke tuin ook (ongeveer honderd vierkante meter).
Mijn man en ik zijn 28 jaar samen en in al die tijd hebben we nooit een tuin gehad. Alleen een balkonnetje van één vierkante meter in ons eerste huis en een dakterras van acht vierkante meter in ons vorige huis. We moeten dus nog ontdekken of we een beetje groene vingers hebben.
Het is nu nog niet veel, die tuin. Er staat een schuurtje voor de fietsen en verder liggen er vooral veel tegels en zand. Maar ik kijk er wel naar uit om er iets van te maken! Het tuinhuisje voor gitaarherrie en logeerpartijtjes is al besteld en verder is de uitdaging vooral dat mijn man en ik het eens worden over de planten die er gaan komen en waar.
8. Knusse kinderkamer
De kinderkamer is in dit geval de kamer van ons 18-jarige kind. Ook hij heeft flink moeten inleveren, want toen onze oudste dochter het huis uit ging, had hij twee ruime slaapkamers voor zichzelf. Nu één behoorlijk krappe. Hij wilde graag een hoogslaper om optimaal gebruik te kunnen maken van de ruimte. De hoogslaper is 150 centimeter breed en eronder past een ruime ladekast en bureau. Alles lekker donker: paarse muren en vooral zwarte meubels.
En ik moet zeggen dat het een leuke, knusse kamer is geworden. Het bed is net een nestje, zo hoog en vol kussens en knuffels. Het lukt hem aardig om de vloer leeg te houden, beter dan toen hij meer vloer had in zijn vorige kamer. Maar als hij mijn interieurkeuzes uitscheldt voor VT-wonenhuis, dan scheld ik zijn kamer uit voor emo-hol. 😉
9. Genoeg ruimte voor hobby’s
Ik kan er prima mee leven dat ik mijn naaikamer heb moeten opofferen. Wanneer de jongste het huis uitgaat, kan ik die kamer als naaikamer inrichten, maar dat heeft totaal geen haast.
Al mijn hobbyspullen heb ik verminderd naar een hoeveelheid die in één kast past, met nog een rekje op wielen ernaast. Mijn naaimachine, lockmachine en borduurmachine staan in die kast en die kan ik gemakkelijk op de eettafel zetten als ik ermee aan de slag wil. Als ik ergens mee bezig ben waar meer tijd in gaat zitten, stop ik alles in een doos die ik aan de kant kan zetten. Is het project klaar, dan ruim ik de doos ook op.
Man en kind hebben onder andere gitaarspelen als hobby. Nu staan de meeste spullen daarvoor in onze slaapkamer. Als het tuinhuisje eenmaal staat, verhuizen die spullen daarheen, samen met het groene slaapbankje.
10. Meer slaap
In ons vorige huis was onze slaapkamer op de hoek van de straat, recht boven onze inpandige berging. Je hoorde alle auto’s en brommers voorbijkomen, de kinderen thuiskomen via de berging en de deur van de buren dichtvallen als ze ’s ochtends vroeg naar hun werk gaan. Nu is onze slaapkamer aan de tuinkant en slaap ik er gewoon doorheen als de jongste thuiskomt na het uitgaan. De gordijnen maken de kamer ook lekker donker. En dit hele huis past veel beter bij mijn gare lijf, ik kan veel beter binnen mijn grenzen functioneren hier.
Dat alles (en wellicht ook het wegvallen van alle stress van de verbouwing) zorgt ervoor dat ik echt een uur langer slaap. Ik ga gewoon dezelfde tijd naar en uit bed, maar ik lig stukken minder wakker. En dat is zo fijn!
Helemaal geluiddicht is het ook niet hoor. Om acht uur ’s ochtends hoor ik de bovenburen de trap afstommelen om naar school en werk te gaan. Allemaal tegelijk, dus lekker efficiënt. En acht uur is toch de tijd dat ik meestal opsta, dus mocht ik dan nog niet wakker zijn, werkt het gestommel meteen als wekker voor me.
Het is zo fijn om hier thuis te zijn!
Ik vermaak me prima in en om het huis, kan echt genieten van onze nieuwe stek. En soms is dat ook gewoon wat ik een poosje doe: de kamers of tuin bewonderen en bedenken wat ik er nog meer mee wil. Behalve het washok dan, dat is wel saai en krap en weinig inspirerend.
En het zal vast wel een keer gaan wennen of dat ik me ga vervelen. Maar voor iemand die geregeld niet de deur uit kan, is het heerlijk om thuis te zitten in een huis waar ik van kan genieten.
Wil je meer weten over ons huis of de verbouwing? Laat het weten in de reacties, dat geeft mij weer de motivatie om er een stukje over te schrijven.
Fijn, om weer eens een blog van je te lezen. Super, dat het nieuwe huis je zoveel beter bevalt dat het oude!
Ik ben zeker benieuwd naar je nieuwe huis en hoe de verbouwing ging. Mede omdat we zelf in een lange verbouwing zitten, die zeker nog een paar jaar duurt.
Oef, nog een paar jaar?! Sterkte daarmee!
Hier is het meeste door een aannemer gedaan, anders was het ook een meerjarenplan geworden. Maar ik zal er zeker nog een keer wat meer over schrijven!