misiconistoryteller amsterdamNet als wel meer vrouwen doe ik graag mijn best om goed voor de dag te komen, zowel qua uiterlijk als fitheid. EDS maakt dat iets lastiger, maar door alles op mijn eigen tempo en niveau te doen, hoop ik overbelasting te voorkomen en mijn spieren sterk te houden.
Dat goed voor de dag komen is soms een uitdaging, doordat ik steeds vaker mijn rolstoel gebruik en mijn kledingkast daar nog niet op is ingesteld. Reden genoeg om regelmatig achter de naaimachine te kruipen!

DIY: Retro schortjurk met geruite blouse en diadeem

schortjurk retro blouse diadeemRetrojurkjes heb ik al vaker gemaakt en meestal blijf ik daarbij een beetje in de jaren vijftig hangen. Maar voor deze keer maakte ik eens een uitstapje naar de jaren zeventig. En wel een schortjurk. Er zit geen rits in, maar je knoopt ‘m vast. En dat laatste leek me wel wat, aangezien ik niet zo’n fan ben van ritsen inzetten.

Helaas moet ik hierbij wel mijn man wat teleurstellen: het is geen jurk waarmee ik ineens vaker in de keuken te vinden ben. Het is een nepschort, geen echte.

Schortjurk: patroon & aanpassingen

Een paar jaar geleden heb ik een abonnement op Knipmode als kerstpakket uitgekozen. En die tijdschriften liggen dan maanden of jaren in de kast, voordat ik eens bedenk wat ik ermee kan. Na die stapels door te bladeren, kwam ik dit patroon voor een schortjurk tegen in het blad van maart 2016. Deze is overigens ook los te koop op de website van Knipmode. Waarschijnlijk is dat een stuk makkelijker met het overtrekken van de patroondelen, dan heb je tenminste niet alle patronen van een heel tijdschrift kriskras op een werkblad staan.

Ik heb alleen restjes stof gebruikt voor deze jurk, vandaar dat ik hier en daar wat moest aanpassen. Zoals het voorpand, dat bestaat bij mij maar uit één deel in plaats van twee.

Daarnaast heb ik grote knopen gebruikt in plaats van de schouderbanden te knopen, dat vond ik toch wat meer passen in het retrothema. De knopen had ik nog in een potje liggen, welke van mijn moeder en/of oma vandaan kwamen.

En de zakken heb ik geborduurd met de borduurmachine. De patronen van het uiltje en de draaischijf komen bij Urban Threads vandaan. Deze heb ik uiteraard op de zakken geborduurd voordat ik ze op de jurk naaide. Net als de randjes in geruite stof.

Blouse: patroon & aanpassingen

Ook dit patroon vond ik in de stapel tijdschriften, deze komt uit de Knipmode van april 2016. Ik heb nog even zitten zoeken, maar ik geloof niet dat deze los te koop is in de webshop van Knipmode. Ik heb ‘m in ieder geval niet kunnen vinden.

Al bij het overtrekken liep ik tegen obstakels aan bij dit patroon. En dan vooral obstakels in de vorm van veel teveel lijntjes bij elkaar op het patroonblad. De plooien liepen daar zo door elkaar, dat het me niet lukte om de juiste maat over te trekken. Ik heb ze dan maar even gelaten voor wat het was. Onder een schortjurk zie je toch niet dat er geen plooien in zitten.

In plaats van gewone knoopjes heb ik drukknoopjes gebruikt, gewoon omdat dat een stuk makkelijker en sneller is.

Matchende diadeem, zo gemaakt!

Ooit heb ik in zo’n goedkoop winkeltje een paar diademen gekocht, met de bedoeling deze zelf te versieren. Deze is daar nog van overgebleven en zoals je op de foto’s ziet, was het vrij eenvoudig deze om te toveren tot een matchende diadeem.

  1. Met krijt heb ik de omtrek van de diadeem overgetrokken op de geruite stof.
  2. Vervolgens heb ik met de lockmachine de randen afgewerkt, daarbij ongeveer de helft van de breedte van de diadeem als toeslag meegenomen.
  3. De stof vastgespeld, zodat deze strak om de diadeem zit.
  4. Met de hand vastgenaaid. Dit had ook met lijm gekund, maar op deze manier kan ik het er weer makkelijk afhalen als ik weer eens wat anders wil.

schortjurk retro blouse diadeem rolstoelmode

Toch wat minpuntjes…

Het is best een leuk setje geworden zo. Zeker als je de hele dag keurig rechtop staat of heel stil zit. Maar als je net als ik continu van houding verandert als je op de bank zit of ligt, dan moet je dus wel even opletten hoe de jurk erbij hangt als je opstaat. De achterkant verschuift dan en gaat al snel open staan. Geen probleem als je alleen thuis bent, maar ik droeg de schortjurk dus op de verjaardag van mijn dochter. Dus ik moest elke keer bij het opstaan van de bank er even op letten dat mijn achterste nog genoeg bedekt was.

Zolang ik in mijn rolstoel zit, is dat trouwens niet zo’n probleem. Maar heel erg flatterend is het jurkje niet als je zit.

Ik heb trouwens ook ontdekt dat ik geen fan ben van blouses onder een jurk. De blouse kruipt omhoog en zit dan niet lekker meer.

En het model van de blouse vond ik er op papier leuker uitzien dan hoe het geworden is. Misschien had ik toch net een maatje groter moeten nemen, maar bij de schouders zit hij wat vreemd. Door de naad die bovenop de schouder zit, lijkt het net of ik heel puntige schouders heb. De strik bij de kraag is wat stug, een soepelere stof had waarschijnlijk beter uitgepakt.

De schortjurk zal ik nog wel vaker gaan dragen, maar dan met een strak shirt wat ik zo in mijn legging kan proppen, dat die er met geen mogelijkheid meer uit glipt. Geen koude stukjes rug voor mij!

Crea-Cross 2019

Deze week ben ik co-host voor de Crea-Cross 2019, die door Ilse van Kreanimo bedacht is. Elke week is er een ander thema en een andere co-host die zijn of haar creatie in dat thema laat zien. Het thema voor deze week had je vast al geraden: Retro!

Heb jij nu ook iets in dit thema gecreëerd? Laat dan een linkje achter!
Inlinkz Link Party

Wat vind jij van deze outfit? Voor herhaling vatbaar of toch maar liever terug naar de fifties?

/13 Reacties/door

Terug van weggeweest: mijn favoriete korsetpatroon

Dore korset onderborst rolstoelmode

Het is alweer een eeuwigheid geleden dat ik een korset voor mezelf maakte. Dus het werd wel weer eens tijd. Ik heb weleens zelf een patroon gemaakt, of iets uit een boek op mijn maten nagemaakt. Maar het mooiste resultaat kreeg ik toch met een goed (gekocht) patroon. Dat patroon heb ik weer uit de kast getrokken.

Dore Corset van Laughing Moon Mercantile

In 2011 maakte ik dit korset voor het eerst. Via een internetforum over het maken van historische kleding kwam ik aan de tip om het patroon van Laughing Moon te gebruiken. En met succes, het korset sloot mooi aan, zonder het patroon te hoeven aanpassen. Het meeste werk bij een korset is overigens niet het naaien zelf. Het knippen en afwerken van de baleinen, het plaatsen van de busk en de nestels vragen wel wat handigheid en kracht.

Dat er bij deze eerste poging hier en daar een rimpeltje in de stof zat, vond ik niet zo erg. In eerste instantie had ik ‘m vooral gemaakt om onder een Victoriaans kostuum te dragen. En omdat het me toch niet zo stoorde, droeg ik het korset uiteindelijk ook als bovenkleding tijdens een bezoekje aan Castlefest met mijn dochter.

Dore Corset als onderborstkorset

Dit was de laatste keer dat ik een korset maakte, in 2013. Om mijn borsten iets minder ingesnoerd te hebben, bedacht ik dat ik het patroon wel kon ombouwen tot een onderborstkorset. En dat pakte heel goed uit. Het ruggedeelte had ik wel hoog gelaten, om daar toch wat steun te geven en te voorkomen dat al mijn rugvet uit dat korset geperst wordt.

Dit korset zit echt heerlijk. Knelt niet af en geeft genoeg steun in de rug. Ook onder een jurk geeft hij net een beetje meer een getailleerde vorm. Wat je zeker in een rolstoel zo nu en dan wel kunt gebruiken.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Klaar voor Emporium Vernesque! #emporiumvernesque #emporiumvernesque2013 #corset #sewing #handmade #steampunk #steampunkfashion

Een bericht gedeeld door Jacqueline (@jacqueline_salamistinkt) op

dore korset onderborst

Dore als onderborstkorset, deel 2

Al die jaren lagen er gewoon korsetmaterialen op me te wachten tot ik er eindelijk weer eens wat mee ging doen. Ik hoefde alleen wat baleinkapjes en band te kopen en kon ermee aan de slag.

Busks had ik alleen voor overborstkorsetten liggen, dus besloot ik een korset met rits te maken, zonder busk dus. Qua stofkeuze week ik ook af van de gebruikelijke stevige stof, ik koos voor een meshstof met een beetje rek erin. Deze had ik gekocht om sportbh’s van te maken en leek me hier ook wel geschikt voor.

En hij zit net zo comfortabel als zijn voorganger, alleen had hij wel een tikkeltje strakker gemogen. Als ik nog wat meer afval, zal ik ‘m zeker in moeten nemen, want strakker dan dit krijg ik de veter niet. Aan de andere kant zit het korset al wat strakker als ik zit. En aangezien ik dat meer doe dan staan, is het een prima korset voor mij.

Draag jij weleens korsetten? En zo ja, draag je ze meer voor de sier of om echt je houding of figuur te corrigeren?

/4 Reacties/door

Fitbit: wat werkt wel of niet bij mij?

fitbit alta hr

Mijn Fitbit heb ik nu al bijna twee jaar en heb ‘m dag en nacht om. Er zijn een aantal functies die ik heel veel gebruik en een aantal waar ik niet zoveel mee kan.

Slaap bijhouden

Het is niet zo dat ik elke ochtend even check hoe ik die nacht geslapen heb. Maar zo nu en dan kijk ik hoe ik ervoor sta en probeer ik te verklaren waarom ik wel of niet goed heb geslapen die nacht.

Voor mij werkt het in ieder geval zo dat ik me er niet druk om hoef te maken dat ik weer een nacht slecht geslapen heb. Mijn Fitbit houdt het wel bij, ik hoef me er niet op te focussen. En als ik dan na een tijdje kijk hoe de rest van mijn nachten eruit zien, dan valt het gemiddeld genomen wel mee. Dat geeft ook weer rust.

Lees ook: Slapen met Fitbit: ruim een maand later.

Wekker

‘s Nachts heb ik (zoals de meeste mensen) geen lenzen in of bril op. En ik zie echt geen steek zonder. Mijn man heeft een wekker met rode lichtgevende cijfers, maar het kost me teveel moeite om dat te kunnen lezen. Dan moet ik de wekker pakken en zo’n 20 centimeter voor mijn neus houden voor ik kan zien hoe laat het is. Ook gaat mijn man eerder uit bed en zijn wekker is te eenvoudig om twee verschillende alarmen in te stellen.

Ik heb ooit een pratende wekker gehad. Dan gaf ik er een mep op en met een schelle stem (en de ‘R’ als ‘N’ uitgesproken) werd dan de tijd gezegd. Werkte prima, maar niet handig als je het bed met iemand deelt.

Nu slaap ik dus gewoon met mijn Fitbit om. Als ik ‘s nachts wil weten hoe laat het is, tik ik er even op, dan licht het beeldscherm op. Dat doet hij trouwens ook als ik teveel met mijn armen zwaai, maar ik geloof niet dat mijn man daar iets van merkt. En ik kan via de app zoveel alarmen instellen als ik wil. Als het alarm afgaat, gaat de Fitbit trillen. Reageer je daar niet op, dan gaat hij over tot snooze en begint hij negen minuten later weer te trillen. Door erop te tikken, zet je het alarm weer uit.

Hartslag bijhouden

Ik ben echt geen expert als het gaat om het interpreteren van je hartslag. Maar er zijn zo wel wat dingen die mij zijn opgevallen en waar ik wel wat verandering in zou willen. Bijvoorbeeld dat zowel bij het werken als sporten mijn hartslag ongeveer even hoog is. Ik zou graag willen dat mijn hartslag tijdens het werken wat lager is en bij het sporten juist wat hoger.

Nu ben ik al eens op zoek geweest naar oefeningen waar mijn hart sneller van gaat kloppen. En op zich blijft mijn hartslag ook al wat lager als ik op mijn werk van mijn rolstoel gebruik maak. Maar het verschil mag van mij nog wel wat groter. Wellicht voelt het werken dan wat relaxter en een workout meer echt als een workout.

Lees ook: Wat mijn Fitbit zegt over mijn hartslag

Gewicht bijhouden

Ach ja, ik moet het ergens bijhouden. Voordeel vind ik dat je hierbij kan kiezen of je het grafiekje van een maand, drie maanden, een jaar of alles kunt zien. Verder is het een vrij beperkte app wat dit betreft. Je kunt nog wel het vetpercentage toevoegen, maar andere metingen niet. Dat had van mij wel iets uitgebreider gemogen.

Hier doe ik niks mee!

  • Calorieën bijhouden: Heb ik ooit wel gedaan door een andere app eraan te koppelen (die wel Nederlandstalig is). Maar inmiddels weet ik wel hoe ik mijn maaltijden moet vormgeven om aan het juiste aantal calorieën te komen. Het schiet alleen niet op.
  • Water drinken: Ik geloof het wel. Op mijn werk heb ik een thermosbeker van een halve liter die ik twee keer vul met thee op een ochtend. En thuis kies ik voor het grootste glas wat ik regelmatig vul met water.
  • Cyclus bijhouden: Welke cyclus? Geen last van met mijn Mirena, dus hoef ik ook niks bij te houden.
  • Uitdagingen/gids/vrienden: Tja, de uitdagingen en workouts zijn toch meer ingesteld op mensen zonder beperkingen, dus hier kan ik niet zoveel mee. Wat betreft het toevoegen van vrienden zie ik de meerwaarde ook niet zo. Daar heb ik mijn social media al voor.

Nog wat handige dingetjes waar ik nog niet over uit ben of ik het wil gebruiken…

Toen ik mijn Fitbit aan mijn nieuwe telefoon koppelde, kreeg ik meteen een melding dat ik mijn Fitbit ook kan gebruiken om mijn scherm te ontgrendelen met Smartlock. Ik hoef dan geen code of vingerafdruk te gebruiken om het scherm van mijn telefoon te ontgrendelen.

Voor zover ik het gezien heb, werkt dat alleen als de Fitbit in de buurt is en met Bluetooth verbonden. Op zich zet ik Bluetooth alleen aan als ik het nodig heb, dus het is ook niet zo dat Jan en alleman mijn telefoon kan ontgrendelen als ik met mijn Fitbit in de buurt ben. Ik denk dat het handig kan zijn als je met iets bezig bent en niet steeds met een code of vingerafdruk je scherm wil ontgrendelen. Maar verder… ach, een beetje overbodige luxe.

Nu heb ik een gewone Fitbit Alta HR, geen smartwatch, maar een uitgebreide activity tracker. Met de smartwatches van Fitbit kun je tegenwoordig ook contactloos betalen. Ergens lijkt me dat ook wel handig, zeker omdat al die pinautomaten vaak vast en te hoog staan om vanuit mijn rolstoel goed bij te kunnen. Maar ik heb nog wel mijn twijfels over de veiligheid daarvan. Er wordt wel gezegd dat er om een pincode gevraagd wordt op je smartwatch, zodra de hartslag onderbroken wordt. Maar of het eenvoudig te skimmen is, geen idee.

Heb jij ook een Fitbit of soortgelijke activitytracker? Wat is volgens jou een onmisbare functie hiervan?

/0 Reacties/door
, ,

Getest: O4 Workhopper rolstoel

O4 workhopper rolstoel getest

Voor op mijn werk ben ik al een tijdje op zoek naar de ideale oplossing als het gaat om zitten en verplaatsen. De trippelrolstoel was het niet helemaal, ongeacht merk of ondergrond. Het blijft gewoon een te zware en te grote stoel om mee te trippelen en/of rollen. Even dacht ik dat ik me er maar bij neer moest leggen dat ik gewoon maar twee stoelen zou moeten aanvragen. Een trippelstoel waar ik echt goed in ondersteund word en een rolstoel die daarnaast op mijn werk kan blijven staan om me tussen de lokalen en kantoren te kunnen verplaatsen.

Maar ondertussen had ik ook nog steeds een oogje op de rolstoelen van O4. En na een bezoekje aan de showroom in Varsseveld mocht ik de Workhopper van O4 uitproberen op mijn werk.

Dit maakt de O4 Workhopper anders dan andere rolstoelen

De zitting en rugleuning zijn gemakkelijk anders in te stellen, zodat je je zithouding kan variëren. Voor mij in mijn werk betekent dit:

  • Net iets hoger zitten om iets uit de kast te pakken of om op het kopieerapparaat te kijken.
  • Bij overleggen, gesprekken of in de pauze de rugleuning iets naar achter zetten, zodat ik meer ontspannen kan zitten.
  • Door de voetplaat opzij te klappen, kan ik trippelen als ik mijn handen vol heb.
  • Achter mijn bureau kan ik variëren in zithouding door de rugleuning zo in te stellen als ik op dat moment prettig vind. Ik zit niet de hele werkdag in dezelfde houding.
  • De rugleuning loopt tot mijn schouderbladen en is daarmee hoger dan die van mijn andere rolstoelen. dat geeft net wat meer steun bij het lange zitten.
  • Vergeleken met de trippelrolstoelen is de O4 Workhopper veel lichter en minder breed. Vergeleken met een gewone rolstoel wel iets zwaarder, maar dat verschil merk ik niet met rollen.
  • Hij heeft een vast zitkussen wat echt heerlijk zit.

Wat mis ik nog aan de O4 Workhopper?

De rolstoel die ik nu geleend heb, is natuurlijk niet helemaal aan mijn behoeften aangepast. Zo vind ik ‘m eigenlijk net iets te hoog voor het trippelen. Ik kan daardoor niet zo goed met mijn voeten afzetten. En ik mis de wig in de zitting heel erg. De zitting van deze rolstoel kan vooral naar voren kantelen, maar dus niet naar achteren.

Ik zou ook wat meer ingeklemd willen zitten, dus wat hogere spatborden. En of de rugleuning mij wel voldoende steun geeft, ben ik nog niet over uit. Misschien dat ik dat minder nodig heb als de spatborden hoger zijn. Maar op dit moment heb ik nog steeds een pijnlijke onderrug als ik een ochtend gewerkt heb. Op zich heb ik dat met andere (rol-)stoelen ook wel, dus of het helemaal op te lossen is, weet ik niet.

Verder kan er wèl een hoop aangepast worden, zoals de zithoogte, wig, spatborden. En dan zou het alles bij elkaar een veel betere rolstoel zijn dan mijn huidige. Zonde eigenlijk om ‘m dan alleen op mijn werk te hebben staan!

Een laatste dingetje is wel dat ik tijdens het rollen niets kan meenemen. Op mijn schoot glijdt het eraf, tussen mijn knieën past niet zoveel en de rugleuning leent zich er niet voor om elke tas hieraan te hangen. Maar hier had ik zelf al snel een oplossing voor gevonden.

O4 workhopper rolstoel met zakje

DIY rolstoelzakje met behulp van Ikea

Toevallig was ik pas met man en kinderen in de Ikea en ging ik bij de opbergspullen eens op zoek naar iets wat dienst kon doen om mapjes en papierwerk in mee te nemen met mijn rolstoel. De schoenendozen daar leken me wel wat, maar deze waren helaas te smal om A4 in op te bergen. Bij het ophangbord Skadis en bijbehorende accessoires kwam ik een zakje tegen met een metalen rand. Dat leek me ook wel wat.

Eenmaal thuis ben ik in mijn kastjes gaan neuzen hoe ik het zakje aan mijn rolstoel kon hangen. En omdat mijn laatje met siernieten, drukknopen en nestelringen wel eens mag slinken qua voorraad, ben ik daarmee in de weer gegaan. Dus een keer zonder naaimachine!

Nu moet ik helaas straks weer de geleende O4 Workhopper inleveren, maar dat zakje kan ik ook makkelijk aan mijn eigen rolstoel hangen. Maar natuurlijk hoop ik dat ik over een tijdje een eigen Workhopper heb om ‘m aan te hangen.

Dit is geen gesponsord artikel, ook jij kunt een O4 rolstoel een week lang uitproberen! Niet alleen op je werk, maar ook thuis.

/2 Reacties/door

Simpel & snel telefoonhoesje met de borduurmachine

telefoonhoesje DIY borduurmachine

Hèhè, eindelijk heb ik dan een nieuwe telefoon gekocht. Die oude Samsung S5 was echt dringend aan vervanging toe. Alleen als ik dan eenmaal zoiets in mijn hoofd heb, ben ik wat impulsief met bestellen. En gierig. Want die telefoon was snel gekocht en in huis, maar de telefoonhoesjes die ik vanuit China liet overkomen, zijn nog onderweg.

Dus dan maar even een snelle en simpele noodoplossing. Want ik ben echt een klungel en gooi mijn telefoon altijd los in mijn tas. Dan wil ik niet dat hij beschadigt door alle andere rommel die in mijn tas zit.

Ik maakte een telefoonhoesje met de borduurmachine. Waarschijnlijk is het nog sneller als je het gewoon met de naaimachine (of zelfs met de hand) doet. Maar ik vond het wel leuk om uit te vogelen hoe ik dit zelf in-the-hoop kon maken.

Zo gemaakt (met borduurmachine)!

DIY telefoonhoesje borduurmachine

  1. Om zelf borduurpatronen te maken, heb ik speciale software (PE-design). Hiermee maakte ik een rechthoek, net iets groter dan mijn telefoon, een hartje voor de sier en twee keer de letter ‘O’.
  2. Ik knipte twee stukje vilt uit, iets groter dan de rechthoek. Op het ene stuk vilt (de achterkant) borduurde ik de rechthoek, het hartje en de O’s. Op het andere stuk (de voorkant) alleen de rechthoek en de O’s.
  3. Als extra vakje aan de voorkant knipte ik een stukje blauwe vilt, iets groter dan een pasje/visitekaartje. Dit speldde ik op het stuk vilt wat de voorkant zou worden.
  4. Op een nieuw stuk steunstof in het borduurraam markeerde ik de hoeken van de rechthoek. Daarna speldde ik de voor- en achterkant erop, dus met de steunstof ertussenin en met de verkeerde kant van de stof naar binnen. En de hoeken precies op de gemarkeerde punten.
  5. Vervolgens heb ik alleen de rechthoek van het borduurpatroon gebruikt en daarbij de bovenkant open gelaten.
  6. Met een kartelschaar heb ik de randjes afgeknipt. De gatentang gebruikte ik om gaatjes in de O’s te maken.

Het resultaat is op de foto’s bovenaan dit artikel te zien. Het koordje gaat door de gaatjes heen en vormt twee grote lussen. De lussen kunnen buitenom, maar ook binnen langs gaan. Ik heb ze het liefst in het hoesje onder de telefoon langs, dan kun je je telefoon er gemakkelijk uit krijgen door aan de lusjes te trekken.

Net zo makkelijk zonder borduurmachine

Hier hoef je echt geen borduurmachine voor aan te schaffen. Het is net zo makkelijk met een naaimachine of met de hand te maken.

Hierbij heb je dan nog steeds twee lapjes vilt nodig die iets groter dan je telefoon zijn. En een extra lapje als je er een vakje op wil maken.

Wil je één van de lapjes versieren met eigen borduursels, dan kun je dat het beste doen voor je alles aan elkaar naait. Voor de gaatjes zou je eerst de gaatjes erin kunnen maken (kan ook met een perferator als je geen gatentang hebt). Dan dit met de hand afwerken. Of als je echt dik, stevig vilt hebt, hoeft dat misschien niet eens.

Met de drie lapjes op elkaar naai je de zijkanten en onderkant dicht. Met de hand zou je dit met een festonsteek kunnen doen. Ik ben echt niet goed in het met de hand naaien, maar op Youtube en Google is daar vast meer over te vinden.

Ik weet zeker dat er nog veel mooiere telefoonhoesjes te maken zijn met dit als uitgangspunt! Zou jij je eraan wagen? Of wacht je dan toch liever op die hoesjes uit China. 😉

/0 Reacties/door

Dansers met beperkingen: hoezo inspirerend?

misiconistoryteller amsterdam inclusiedans

Bij het zoveelste ‘inspirerende’ dansfilmpje dat ik via social media voorbij zag komen, raakte ik meer geïrriteerd dan geïnspireerd. Of nou ja, misschien wel geïnspireerd om dit stukje tekst te schrijven.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind heel veel dansfilmpjes ook echt inspirerend en soms ook ontroerend. Maar het wordt zoveel geroepen en ondertussen denk ik: Hoezo inspirerend? Hoezo ontroerend? Wat ga je doen dan, nu je dit filmpje hebt gezien? Het delen met de rest van je vriendenkring? En dan?

En het klinkt nu wel een beetje als verwijt, dat bedoel ik niet helemaal zo. Maar als die filmpjes zoveel gedeeld worden, waarom merk ik er verder dan zo ontzettend weinig van dat mensen hierdoor geïnspireerd raken?

‘Zo knap!’

‘Zo, heb je die danser met het syndroom van Down gezien die meedeed aan een talentenshow? Echt zo knap!’

‘En dat filmpje met die rolstoeldanser, die was echt geweldig!’

Ja, natuurlijk heb ik die gezien. Ik probeer toch wel zoveel mogelijk van de grotere inclusieve dansgezelschappen te volgen, dus de meeste filmpjes heb ik al voorbij zien komen voordat het duizenden keren gedeeld is. (Maar je mag me gerust blijven taggen hoor, want ik kijk er graag naar!)

En ja, natuurlijk zijn die dansers geweldig. Ze dansen bij een professioneel dansgezelschap, dan mag je wel iets meer in je mars hebben dan alleen de vogeltjesdans. In de Verenigde Staten en Groot Brittannië is inclusiedans een stuk groter dan hier in Nederland en is er dus ook een groter budget om die dansers nog professioneler te maken. Dat levert wat op: geweldige dansers met dito filmpjes.

Hoezo inspirerend?

Voor mij als danser (met rolstoel) zijn die filmpjes heus ook wel inspirerend. Ik kijk graag naar de techniek of uitstraling van dansers en bedenk dan wat hier voor mij binnen mijn mogelijkheden ligt. Daarnaast vind ik het mooi om te zien dat mensen met een beperking meedoen aan programma’s waar dat niet zo gebruikelijk is. Als dat maar vaak genoeg gebeurt, wordt het misschien wèl gebruikelijk en dat is waar volgens mij inclusie om draait. Dat het niet uitmaakt wie je bent of wat je mankeert, maar dat je net zo goed als ieder ander iets bij te dragen hebt. En dat je net zo goed iets moois kunt laten zien op een podium, op tv, of waar dan ook.

Maar even als oprechte vraag naar al die mensen die ook zeggen dit inspirerend te vinden: wat doe je vervolgens met die inspiratie? Gaat dat verder dan alleen het filmpje delen?

Als we met z’n allen het allemaal zo mooi en prachtig en bijzonder vinden, waarom komt inclusiedans hier in Nederland dan niet van de grond? Waar blijven al die fondsen die dit willen stimuleren? Waar blijven de dansers? Waar blijven de evenementen die de dansers willen programmeren? De uitverkochte theaters bij voorstellingen?

Dat mag van mij allemaal echt wel veel meer.

Wil je echt meer inspiratie? Hier kun je dat vinden!

Op 2 februari 2019 is er bij Misiconi Dance Company weer een workshop van Laisvie waar iedereen welkom is, met of zonder beperkingen. Zeker komen als je eens wilt proeven van inclusiedans en Rotterdam voor jou goed te doen is qua reisafstand!

Je kunt ook contact opnemen met Misiconi als je een keer een proefles wilt volgen, er zijn lessen op dinsdagavond en zaterdag. Op donderdag en vrijdag worden dansers binnen het gezelschap opgeleid tot professionele dansers. Hier zijn regelmatig audities voor en ook voor stagiaires van dansopleidingen is hier ruimte.

En Misiconi Dance Company heeft dus ook verschillende producties welke bij evenementen ingezet kunnen worden.

Op Facebook is er de groep DanceAble, waarin van alles gedeeld wordt met betrekking tot inclusiedans. Bijvoorbeeld al die toffe filmpjes, maar ook de DanceAble masterclasses en lessen die regelmatig in Den Haag gegeven worden. Daar zou ik ook graag eens heen willen, maar het valt helaas altijd op dezelfde tijd als mijn dansles bij Misiconi.

Er zullen vast op nog meer plaatsen in Nederland lessen inclusiedans aangeboden worden. Zoals in Spijkenisse bijvoorbeeld.

Inspireer mij!

Hé, je hoeft echt niet zo nodig een beperking te hebben om anderen te kunnen inspireren! Alhoewel het wel zo prettig is als er daarbij ruimte is voor mensen met een beperking (vooral voor mij natuurlijk 😉 ).

Zo heb ik voor de kerstvakantie een les mee mogen dansen in de streetdanceles van mijn dochter, samen met ouders van haar groepsgenootjes. Echt heel leuk dat dat georganiseerd werd! Eigenlijk dansen mijn dochter en ik nooit samen, terwijl we allebei gek op dansen zijn. Dus op dat gebied heel inspirerend om zo als moeder en dochter bezig te kunnen zijn. En niemand die er gek van opkeek dat ik daar met mijn rolstoel de danszaal in kwam.

Dat ik van fusion buikdans houd, is vast al eens opgevallen. Ook daar heb ik al eens een workshop en privélessen gevolgd met rolstoel. Ik vind de stijl gewoon erg boeiend en mooi om te zien. En de sfeer onder buikdanseressen maakt dat ik me daar altijd thuis en welkom voel.

Nog een stijl die me steeds meer aantrekt, is urban. Afgelopen vrijdag ben ik met mijn dochter naar Behind the imasq van Xclusiv Company geweest en dat was echt heel tof. Jason en Ingeborg hebben mij ook gecoacht vorig jaar en er is voor mij op dit gebied nog zoveel te ontdekken.

Dus als je denkt dat ik ergens een proefles of workshop mee kan doen, met mijn dansrolstoel, dan hoor ik dat graag natuurlijk. Altijd leuk om wat nieuws te leren.

Ook heel tof hè, deze filmpjes. Mogen best gedeeld worden hoor! 😉

/2 Reacties/door

Genaaid in 2018

Oh jongens… Waar is het toch misgegaan? Ik had zulke mooie plannen gemaakt op naaigebied voor dit jaar. Maar daar is echt he-le-maal niks van terecht gekomen. Niet dat ik mijn naaimachine verwaarloosd heb. Ik was alleen niet zo doelgericht bezig…

Totaal mislukte naaiplannen

Dit waren ze, alle plannen waar ik niet aan toegekomen ben:

  1. De doos met UFO’s (UnFinished Objects) leegmaken: weggooien of afmaken
  2. Elke maand iets met de borduurmachine borduren
  3. Een opbergtas voor mijn Freewheel maken
  4. Een korset maken

Het waren ook echt niet onhaalbare doelen, ik had het makkelijk allemaal af kunnen vinken. Als ik er maar een beetje meer op gefocust was. En dat was ik dus niet. Ik heb van alles gemaakt, maar niets van dit lijstje.

Misschien had ik het wat meer in het zicht moeten hangen, zodat ik er wat vaker aan zou denken. Want als ik het nu terugzie, denk ik: o ja, dat is ook leuk om te maken! Waarom ik er niet aan begonnen ben, geen idee.

Het jaar van de PDF-patronen

Dit jaar heb ik de PDF-patronen herontdekt. Het begon met de Anna Dress, deze maakte ik in het knalrood en met een klaprozenprint. Daarna ging ik voor de Kielo Wrap Dress, wat toch wel mijn favoriet is geworden. Deze maakte ik in korte en lange versie zonder mouwen en in korte en lange versie met mouwen. Later naaide ik toch nog een paar mouwen aan één van de mouwloze jurkjes. Eigenlijk heb ik maar één jurkje gemaakt met een ‘gewoon’ patroon uit een tijdschrift, een zwart-witte met korte mouw.

Het was trouwens ook een ritsloos jaar als ik het zo bekijk. Alle jurkjes die ik genaaid heb, waren van rekbare stof en hadden geen rits nodig. Daar hou ik van.

anna dress klaproos by hand london    annadress

kielo wrap dress   kielo wrap dress lange mouw

   jurkje zwartwit

Toen ik eenmaal het gemak inzag van die PDF-patronen, ben ik op zoek gegaan naar meer. Want hier zijn er ook een hoop gratis van te vinden, zoals naaipatronen voor ondergoed. Hier maakte ik onder andere een paar sportbh’s mee.

sportbh   sportbh mesh

Stylen van mijn rolstoel

Mijn rolstoel is nogal eens van uiterlijk gewisseld in 2018. Het begon met een kersenprint op tafelzeil waar ik de zijschotten mee bekleedde en een tasje van maakte. Later ging ik voor een grijze look met praktische ritsvakjes in de rugleuning en een mooi borduursel. En met Castlefest heb ik zelfs een zonnescherm op mijn rolstoel gemaakt.

Na wat uitprobeersels heb ik een patroon getekend om zelf rolstoelhandschoenen te maken. Zo kan ik die mooi laten matchen met de rest van mijn rolstoel.

rolstoel kersenprint   rugleuning rolstoel geborduurd

Kostuum castlefest rolstoel   

Danskostuums

Voor het dansen met mijn rolstoel draag ik het liefst gewoon een leuk jurkje. Een shirtje kruipt maar omhoog en mijn rug of buik houd ik liever bedekt.

De drie jurkjes hieronder hebben qua model alle drie dezelfde bovenkant. De eerste jurk is eigenlijk hetzelfde patroon als de zwart-witte jurk met korte mouw hierboven. Alleen had ik daar dus de mouwen van afgeknipt, omdat het die dag erg warm was. En dat model beviel me zo goed, dat ik naar wat verder mee ging experimenteren. De tweede jurk heeft een halve cirkelrok, meer had ik niet van deze doorzichtige zwart met witte stippenstof. Voor de jurk die ik tijdens het Shimmy Shake Talent Carnival droeg, zorgde ik wel voor genoeg stof, deze heeft dus een hele cirkelrok.

buikdansen met rolstoel    facings eds fotoshoot

Naaiplannen voor 2019…?

Tja, ik heb dit jaar wel laten zien dat ik niet altijd zo doelgericht bezig ben. Heeft het dan nog wel zin om naaiplannen voor 2019 op te stellen?

Aan de ene kant vind ik het wel leuk om vooruit te denken en die doelen te bereiken. Aan de andere kant ben ik vaak wat impulsief als het om naaien gaat. Ik krijg dan ineens een idee in mijn hoofd wat ik uit wil voeren. Of ik kom op de markt een stofje tegen waar ik meteen al een beeld bij heb wat ik ervan kan maken. Al had ik dat niet eens nodig.

En voor het komende jaar? Hmmm, misschien ga ik toch eens wat met die naaiplannen van 2018 doen. Ze waren zo goed bedacht, haha! En wie weet wat er verder nog op mijn pad komt. Misschien een feestelijke jurk voor mijn 40e verjaardag. Of misschien ga ik wat restjes stof wegwerken door er ondergoed van te naaien.

Heb jij nog ideeën wat ik in 2019 zou kunnen naaien? Misschien iets totaal anders dan wat ik normaal maak, iets simpels of juist een groot project?

/2 Reacties/door

De knop om met sportvasten

sportvasten supplementen

Misschien was het je al opgevallen toen ik met Sinterklaas schreef over het moeten missen van al dat snoepgoed. De knop ging om en wel door te gaan sportvasten. Ik zou het even drastisch aanpakken om vanaf dat moment echt weer wat aan dat afvallen te doen.  En hoe en wat precies, dat ga je hier in dit artikel lezen.

Sportvasten, wat houdt het eigenlijk in?

Sportvasten is een methode om de switch te kunnen maken van suiker- naar vetverbranding. De combinatie van sporten, sapvasten en voedingssupplementen zorgt er niet alleen voor dat je afvalt, maar je ook fitter voelt.

Het is niet zomaar even een crashdieet waarna je weer kunt gaan bunkeren. Binnen een periode van tien dagen bouw je je voeding af, ga je sapvasten en weer opbouwen. Hierbij sport je elke dag twintig a dertig minuten. Dan is er een natraject, om je lijf in die vetverbranding te behouden.

Dit alles onder begeleiding van een coach. Die doet bij de intake allerlei metingen, stelt een protocol voor je op en heeft tijdens en na het sportvasten contact met je. Voor mij hadden ze een coach geregeld die ervaring heeft met mensen met een beperking/EDS, Jurgen Roordink.

Er is een website waarop je kunt inloggen met een persoonlijke code om je voortgang vast te leggen en nog meer informatie en recepten te vinden.

Via Fittergy krijg je een doos met alle supplementen, strips om je urine te testen, een kaart om je resultaten bij te houden en een folder met uitleg.

Best pittig, dat sapvasten!

Ik begon op 3 december met het programma en de eerste dag dat ik alleen maar sapjes dronk was, jawel: 5 december. Terwijl thuis iedereen aan de chocoladeletters en pepernoten zat, dronk ik braaf mijn sapje.

Maar ik moet zeggen dat ik niet zozeer last had van een hongergevoel, vast door alle voedingssupplementen die ik erbij kreeg. Dat ik toch enorm veel zin had in chocola, een stuk vlees of zelfs de spinaziestamppot die mijn man klaar had gemaakt, zat vooral tussen mijn oren. En daaraan niet toegeven, maakte het vooral pittig. Want zou het echt zo erg zijn als ik maar één pepernootje of één klein stukje chocola zou nemen…?

Het is echt even omschakelen om als ontbijt, lunch en avondeten aan een glaasje sap te zitten in plaats van te moeten kauwen.

Maar de afbouw- en opbouwdagen vond ik prima te doen qua hoeveelheden eten. En ik heb daarmee weer wat andere maaltijden ontdekt die wel goed vullen, maar een stuk beter voor de lijn zijn.

sportvasten maaltijden

Zoveel sporten, zou je dat nou wel doen met je EDS?

In eerste instantie dacht ik dat ik het wel zou redden om elke dag te fietsen. Gewoon relaxt op de fiets naar mijn werk en op de terugweg een tandje harder en stukje om. Alleen kwam ik maar niet in de hartslagzone die mijn coach voor me berekend had (125 – 145) en het was baggerweer. Dus ik probeerde wat anders met behulp van tips van andere rolstoelgebruikers. Ik ging op zoek naar filmpjes van workouts met rolstoel of op een matje en deed deze mee. Maar ook daar bleef mijn hartslag vaak hangen rond 110.

Hierbij heb ik wel steeds mijn grenzen in de gaten gehouden. Het was natuurlijk niet de bedoeling om mijn gewrichten te overbelasten om maar aan het programma te voldoen.

Toen mijn coach halverwege weer wat metingen deed, bleek dat ik ondanks die wat lagere hartslag toch de switch had gemaakt. Ik had zelfs een hele hoge ketonenspiegel. Waarschijnlijk ligt mijn hartslag gewoon wat lager doordat ik zoveel zit en lig op een dag. Ergens wel geruststellend dat ik dus niet belachelijk intensief hoef te sporten voor er wat verandert in mijn lijf.

Sportvasten een aanrader voor EDS’ers?

Er zijn natuurlijk wel een paar dingen die je lijf aan moet kunnen om te kunnen sportvasten. Zoals die tien dagen twintig a dertig minuten sporten. Dat hoeft dus niet heel intensief te zijn, maar je hartslag moet er wel van omhoog gaan.

De omschakeling naar een totaal ander eetpatroon heeft ook wel effect op je maag en darmen. Nu heb ik zelf geen maagklachten en zijn mijn darmklachten vrij mild te noemen. Normaal gebruik ik één zakje Macrogol per dag om de stoelgang op gang te houden en afhankelijk van wat ik gegeten heb, kan ik die weleens weglaten. De afbouwdagen en vastendagen heb ik zonder gedaan, maar bij het opbouwen heb ik toch ook weer die zakjes erbij genomen.

Ik heb er geen buikpijn van gekregen, maar zou het EDS’ers met serieuzere problemen op dat gebied aanraden om het eerst met een arts of specialist te overleggen. Mijn blaas was overigens erg blij met al het drinken, die is nog nooit zo goed doorgespoeld geweest.

Wat ik zeker vast wil blijven houden:

  • Broodloze alternatieven voor ontbijt en lunch
  • Aardappelen, pasta en rijst vaker weglaten
  • Pistachenootjes als snack
  • Meerdere keren per week sporten

Wat ik absoluut niet zal missen na dit sportvasten avontuur:

  • Boeren laten alsof je net een broodje haring op hebt
  • Niet met de rest van het gezin mee kunnen eten
  • Echt elke dag moeten sporten en daar je doucheritueel op af moeten stemmen
  • Het aardbeienpoedertje wat je drie keer op een dag opgelost in water moet opdrinken
  • Zomaar ineens ongesteld worden
  • De lucht die af en toe uit mijn mond/oksels kwam

*Tromgeroffel* En dan nu het resultaat!

Van 3 tot en met 12 december heb ik het sportvasten gevolgd. Of eigenlijk tot en met 14 december, want ik heb opbouwdag drie wat langer aangehouden. In die twaalf dagen ben ik 3,3 kilo afgevallen en 4 centimeter op mijn buik kwijtgeraakt. Mijn vetpercentage is van 34,7 naar 31,5 procent gegaan.

Geen spectaculair resultaat, maar dat had ik ook niet verwacht. Dat ik minder verbrand doordat ik veel in mijn rolstoel zit, had ik al eerder ontdekt.

Tijdens het laatste gesprek met mijn coach heb ik ook wat tips gehad om dit vast te houden (‘keep the switch’) en voor gezonde, vooral koolhydraatarme recepten. Dus ik blijf voorlopig nog wel op deze voet doorgaan. Wie weet wat er over een paar maanden af is!

Dit artikel is tot stand gekomen door middel van een samenwerking. De producten en begeleiding heb ik hiervoor gratis gekregen, deze zijn hetzelfde als via Fittergy aangeboden worden.

Wil je ook gaan starten met sportvasten? Er is nu een een buddyactie waarbij je als je je samen aanmeldt, 15% korting krijgt èn een gratis Greens mini reinigingskuur.

Daarnaast kun je in de Fittergyshop 10% korting krijgen als je de volgende code gebruikt: salami10

Beide acties lopen tot eind januari 2019.

/0 Reacties/door

Een workout zonder van je luie reet op te hoeven staan

De afgelopen weken was het niet altijd even lekker fietsweer. En ik wilde toch wat aan die conditie van mij doen, gewoon die hartslag wat omhoog krijgen tijdens het trainen. Dus met wat tips ben ik YouTube af gaan struinen. Want staand op mijn benen houd ik het maar heel kort vol, dus ik kon wel wat inspiratie gebruiken om dit aan te passen. 

‘Wheelchair workouts’… mijn hart gaat er niet echt sneller van kloppen

Er is best veel te vinden op YouTube, maar dat maakt de zoektocht niet meteen gemakkelijker. Veel ervan is voor mij misschien toch wat te beperkt voor mij. Veel van die ‘wheelchair workouts’ zijn vooral gericht op de armen en het bovenlichaam (logisch natuurlijk). Met alleen dat krijg ik mijn hartslag niet echt omhoog. Je ziet het bijvoorbeeld ook in het filmpje hieronder. Hartstikke leuk allemaal, maar in de rolstoel doe je echt een stuk minder.

Dit filmpje valt wèl goed bij mij in de smaak

Kim Non Stop heeft een serie filmpjes gemaakt voor mensen met ‘limited mobility’. Hierbij doet ze de oefeningen wel zittend, maar maakt ook gebruik van haar benen. Dit past beter bij wat ik met mijn lijf kan en het is best een leuk mens om naar te kijken en te luisteren, dat helpt ook altijd wel.

Ik heb een paar filmpjes uitgeprobeerd en uiteindelijk een aantal bewegingen eruit gepikt die goed bij mij werken. Vooral bij deze met het boksen met blikjes krijg ik mijn hartslag goed omhoog. Ik gebruik dan overigens gewoon van die kleine gewichtjes, die houden wat makkelijker vast.

Een beetje van mezelf en een beetje van YouTube

Wat ik eigenlijk vooral van het bekijken (en uitproberen) van die filmpjes heb opgestoken, is dat gekke bewegingen nog het beste werken. Dus nu plak ik die vooral veel achter elkaar. Het meeste doe ik gewoon zittend op een matje of bankje. In mijn dansrolstoel heb ik niet zoveel bewegingsruimte voor mijn benen en mijn gewone rolstoel heeft geen antikiepwiel, dus meestal gebruik ik die niet bij een workout.

Een paar van die gekke bewegingen die bij mij goed werken:

  • Liggend hardlopen: ik lig dan op mijn rug en beweeg mijn armen alsof ik aan het hardlopen ben en mijn knieën trek ik om en om op. En dan zo snel mogelijk.
  • Op z’n kop fietsen: in de kaarsstand en dan dus fietsen. En daarbij afwisselen met kleine snelle rondjes fietsen of juist hele grote langzame.
  • Headbangen: op je knieën zitten, handen van hoog naar laag-voor en je hoofd en bovenlijf gaan mee. 

En verder doe ik nog wat buikspieroefeningen, zoals de Russian twist. En wat stretches tussendoor als ik het echt even niet meer volhoud. Vooral liggend mijn bekken optillen, want van al die liggende oefeningen worden al mijn triggerpoints in dat gebied getriggerd.

Wat doe jij om fit te blijven? Heb jij een favoriete workout?

/0 Reacties/door

(On)Opvallende jurkjes die je niet moet onderschatten

Mannen… Af en toe… Ze snappen ook niks van jurkjes. Of in ieder geval, die vent van mij dan. Als het aan hem lag, zouden er een hoop jurkjes uit mijn kast verdwijnen om plaats te maken voor alleen maar strakke jurkjes met een diep decolleté. Maar dat gaat natuurlijk niet gebeuren. Want elk jurkje in mijn kast is waardevol, hoe onopvallend ook.

‘Had die jurk nog geen mouwen dan?’

Maandagochtend irriteerde ik me wat aan mijn vestje dat steeds van mijn schouder afzakte. Met dat jurkje met korte mouwen eronder, was dat toch een beetje fris. Het zou toch veel handiger zijn als dat jurkje gewoon mouwen had, dan hoeft er ook geen vest bij.

Dus na mijn werk ben ik nog even achter de naaimachine gedoken en even later had ik een ‘nieuw’ jurkje. Mijn kinderen waren zwaar onder de indruk, zagen zelfs dat ik de stof van de achterkant van de jurk in de manchetten terug had laten komen. Maar toen mijn man thuiskwam, was zijn reactie: ‘Had die jurk nog geen mouwen dan?’ Hij had dus geen idee meer hoe de jurk eruitzag voor ik ‘m onder handen nam.

Kan jij de jurk wel nog voor je halen? Het was de eerste Kielo Wrap Dress die ik maakte, zonder mouwen dus. Maar toen al vond ik de armsgaten al wat groot en om die reden droeg ik ‘m steeds met een vestje erover. En zo met mouwen is hij eigenlijk perfect. Veel te leuk om te verstoppen onder een vestje.

Een jurk waar hij me zeker in ziet staan!

Deze jurk komt voor de vaste lezers ook niet als verrassing. Pas geleden had ik namelijk al een selectie gemaakt van jurken die ik graag in de decembermaand zou willen dragen. Of er nu een feestdag is of niet. En ik koos voor de zwarte Ava Hourglass Pencill Dress.

Dit is een jurk van het huismerk van Topvintage, Vintage Diva. En wauw, wat een prachtige jurk is dat! Hij werd bezorgd in een sjieke zwarte doos, voelde me meteen al een diva. En de jurk zelf is echt van een mooie, stevige kwaliteit stretchstof, die sluit heerlijk om je lijf aan. Er zit een met stof beklede riem bij. Maar aan de jurk zitten geen lusjes, dus je kunt ‘m ook prima zonder riem dragen.

Ik kocht ‘m een beetje aan de ruime kant, maat XXL. Juist omdat het een strakke jurk is en ik vooral veel zit. Zittend zit alles toch al snel nog wat strakker. 

Toen ik deze jurk aan mijn man liet zien, was hij wel wat meer onder de indruk. ‘Je jurk laat je stralen, dat maakt het een mooie jurk.’

Ja, soms is het toch wel een schatje. 😉

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de link in de kopjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.
/11 Reacties/door