Tja, wat doe je dan zoal als je hele dagen thuiszit. Niet bijzonder veel, kan ik je vertellen. En om niet alleen maar stil te zitten en tv te kijken, ging ik op zoek naar iets wat ik af en toe kon doen om bezig te blijven. Ja, ik kan natuurlijk nog meer jurken naaien, maar ik zocht eigenlijk iets om in de woonkamer te doen, het liefst nog op de bank.
Haken had ik al eens geprobeerd, maar dat was geen succes. Maar ik kwam in de winkel mooie klossen macramétouw tegen en dat leek me wel wat om uit te proberen.
Macramé: hoe ging dat ook alweer?
Lang geleden op de basisschool hadden we nog een ouderwetse handvaardigheid-juf waar we onder andere leerden hoe je macramé kon knopen. Daarna heb ik er vast weleens wat armbandjes van gemaakt, maar meer ook niet. Via Pinterest kwam ik mooie macraméwandkleden tegen. En zo ontzettend veel, dat je bijna gaat denken dat het weer hip is.
Nadat ik een beetje een idee had wat ik wilde maken, ben ik wat filmpjes gaan bekijken. De basis (weitasknoop, of in het Engels de square knot) kende ik nog wel en daarmee kom je al heel ver. Maar ik heb er toch nog één knoopje bij geleerd, de cordonknoop (double half hitch).
Net iets anders dan alleen macramé, is macra-weave. Hierbij wordt het knopen gecombineerd met weven, vooral met verschillende soorten wol of touw. Ook leuk om er zo nog meer verschillende texturen in te verwerken.
Aan de slag met mijn eerste grote macraméwandkleed
Van de voorbeelden die ik gezien had, leek het me wel wat om iets met golvende lijnen te maken. Niet te strak of rechttoe, rechtaan, want dan zouden foutjes ook eerder opvallen. Nu kan ik gewoon zeggen dat het zo hoort en dat het precies zo gelukt is als ik voor ogen had.
Ik heb geen patroon gebruikt, maar gewoon wat aangeklooid. Wel eerst even gegoogeld hoeveel ik ongeveer nodig zou hebben. Dat rondde ik af naar beneden, omdat ik ook wel stukken zonder knopen erin wilde laten. Maar uiteindelijk had ik dus nog veel te veel touw. Waarschijnlijk had ik het met 72 stukken touw van 5,5 meter ook gered. Nu had ik bij de eerste rij knopen door dat ik veel teveel op de stok had gezet. Die liggen nu dus klaar voor een volgend project. En een deel van wat ik onderaan afgeknipt heb, heb ik gebruikt voor de losse franjes/kwastjes.
Zoals je hieronder op de foto’s ook ziet, had ik de stok eerst met klemmen opgehangen waar ik ‘m ook uiteindelijk wilde hebben: voor de rommelige planken onder de tv. Veel kon ik dus zittend vanuit mijn rolstoel doen, maar ik heb ook weleens met de stok en touwtjes op de bank gezeten. En voor het onderste stuk op een kussen op de grond. Steeds een paar knopen zetten en dan mijn armen weer even laten rusten.
De ‘blaadjes’ aan de rechterkant heb ik eraan toegevoegd, omdat die kant niet zo mooi recht werd als de linkerkant. En misschien ga ik er nog wel wat meer doorheen weven, als ik een keer mooie wol tegenkom. Maar voor nu ben ik best tevreden met het resultaat.
Best oké voor macramé
Het verbaasde me eigenlijk wel dat het me zo gemakkelijk afging en met best een aardig resultaat. En wat me misschien nog wel meer verbaasde, is hoe anderen erop reageren. Ik dacht dat het een vreselijk oubollig iets was, dat macrameeën. Maar zelfs hier in huis vinden ze het leuk. Het is me alleen verboden om ooit nog iets in hardhout te schroeven, want dat kan ik dus echt niet, haha!
Een gunstig bijeffect was dat ik het er best warm van kreeg, ook al deed ik het niet eens lang achter elkaar en met veel pauzes. En het is fijn om zo je hoofd even leeg te maken, alleen bezig zijn met knopen.
Dus nu maar bedenken wat ik met de rest van het touw ga doen. Wel een stuk kleiner, want zoveel heb ik ook weer niet over. Tips zijn welkom natuurlijk! En ik ben ook benieuwd wat jullie van mijn eerste macraméwandkleed vinden. Kan macramé wel weer, of is het nog steeds vreselijk ouderwets?
Ook een goed idee macramé. Je kan ook veel voorbeelden vinden wat je met paracord kan maken. Is ook leuk want heel veel mooie kleurtjes te koop.
O ja, daar kan ik ook eens naar kijken, goeie tip!
Ik vind het geweldig! Ik speel al langere tijd om een soort vliegengordijn voor onze terrasdeur te maken. En dan de bovenkant met een lollig macraméwerkje. Ik heb van paracord al wel verschillende halsbanden voor mijn poedel geknutseld. Maar omdat je dat op zo’n onhandige knoopplank moet maken, valt me dat soms best zwaar. Als ik rechtop kon zitten en er dus mee aan tafel kon zitten, was er vermoedelijk niks aan de hand, maar dat is dus juist wat me niet lukt. Ik moet altijd vrij snel weer in ligstand.
https://www.instagram.com/p/BnGThrVBOR5/
Dat ziet er ook mooi uit, met dat paracord! En een vliegengordijn, ook een leuk idee. Kan me wel voorstellen dat het best zwaar is. Ik moest hierbij ook om de paar knopen mijn armen even laten rusten en legde het steeds na een poosje weer opzij. Best lastig om dan iets te vinden om bezig te zijn, wat je lijf dan ook nog goed kan hebben.