Al een aardig poosje slaap ik ‘s nachts niet zo lekker. Niet eens zozeer vanwege de pijn, maar vooral vanwege benauwdheid. Volgens mijn man snurk ik ook steeds meer en dat geloof ik wel, want ik word er zelf soms ook wakker van.
Dus toen ik Mr. Anti Snurk voorbij zag komen, leek dat me wel wat om uit te proberen. Baadt het niet, dan schaadt het niet, dacht ik…
De laatste weken hoorde of las ik meerdere keren dat ‘iedereen wel een beperking heeft’ en daar wil ik toch wel iets over kwijt. Ik snap de goede bedoelingen en de intentie om mensen met of zonder beperking als gelijkwaardig te willen zien. Maar zeggen dat iedereen wel gehandicapt is of een beperking heeft, helpt daar niet aan mee.
In november had ik niet één, maar wel twee dansfestivals waar ik zowel als bezoeker als danser van heb kunnen genieten. Begin november het Shimmy Shake Festival (fusion buikdans) en eind november DanceAble 3 (inclusiedans). Twee totaal verschillende festivals, maar met toch ook aardig wat overeenkomsten.
Fysiek gezien ben ik de laatste tijd aardig in balans. Maar toch mis ik iets… Door steeds maar binnen mijn grenzen te blijven, moet ik ook nee zeggen tegen dingen die ik liever wèl doe. En ondertussen zie ik bij zoveel mensen om me heen wel die passie. Dat wil ik ook!
Tijdens ons uitje in Duitsland heb ik heerlijk geshopt. Onder andere bij Blutsgeschwister, een superleuk en kleurrijk merk. Ik had er nog wel veel meer willen kopen, maar hield het bij deze twee rode items.
In de herfstvakantie gingen we met ons gezin een paar dagen naar München. Hoe dat was met onze tienermeiden en of München een beetje te doen was met rolstoel, lees je hier!
Om een beetje te compenseren met alle pakjes drinken die er hier in huis doorheen gaan, heb ik zelf altijd een thermosbeker of bidon om op mijn werk of tijdens dansles uit te drinken. En zo’n duurzame drinkfles gaat best een flinke poos mee. Maar op een gegeven moment moet deze toch vervangen worden.
Aan het begin van dit schooljaar schreef ik al dat ik er even in moest komen. Weer een nieuw ritme thuis en op mijn werk. En dan ben je ineens weer weken verder en staat de herfstvakantie weer voor de deur. Het voelt weer helemaal als vertrouwd.
Met de woonkamer die steeds meer vorm krijgt, zijn we ook op zoek naar een passende eettafel. En niet alleen passend qua ruimte en smaak, maar ook passend bij toekomstige behoeften. Want als de nieuwe eettafel net zo lang meegaat als de oude, is het handig om rekening te houden met mijn rolstoel die eronder moet passen.
Vanaf 7 tot en met 11 oktober is het de Week van de Toegankelijkheid. En dit jaar staat deze week in het teken van: Doen wat je zelf wilt! Wat voor mensen zonder beperking vaak vanzelfsprekend is – gewoon lekker even een dagje pretpark, een museumbezoek of naar een concert – vraagt van iemand met een beperking wat meer organisatie, energie en soms ook frustratie.
