Vorige week schreef ik al dat mijn werkrolstoel de komende tijd thuis staat, zolang ik ook nog steeds vanuit huis werk en lesgeef. Ook weer een mooie kans om een wat praktischer tasje te gaan maken, zodat ik straks goed voorbereid ben als ik weer in een lokaal les mag geven!
Eisen aan mijn werkrolstoelzakje
Als docent ga ik regelmatig van lokaal naar docentenkamer en terug, of weer naar mijn examenkantoortje, of naar het kopieerapparaat. Dan wil ik graag wat spullen mee kunnen nemen en tegelijkertijd mijn handen vrijhouden.
Ik had al eerder een zakje aan mijn workhopper gehangen, maar die bleek achteraf toch niet zo heel praktisch. Het was ook gewoon één grote zak, waar ik alles in deed: boeken, gekopieerde papieren, pennen, bordstiften, telefoons. En als ik dan even snel een pen of telefoon nodig had, moest ik naar de bodem van de zak graaien om het te pakken te krijgen. Soms ging dat niet snel genoeg om op tijd mijn telefoon op te nemen.
Dus bij dat nieuwe, praktische rolstoelzakje had ik de volgende eisen:
- genoeg ruimte voor boeken en papieren
- opening die vanzelf open blijft staan, zodat ik er makkelijk wat in en uit kan halen
- pennen en stiften binnen handbereik
- telefoons binnen handbereik
Deze eisen maken het rolstoelzakje overigens erg diefstalvriendelijk, dus geen aanrader om er gevuld en wel mee naar buiten te gaan.
Zo in elkaar gezet!
Met wat restjes stof en een kartonnen ovaal (die ik bij een cadeaupakketje kreeg) ging ik aan de slag. Ik heb daarbij niet met een meetlint opgemeten wat ik nodig had, maar gewoon met het blote oog gekeken wat nodig was.
Verder laat ik in dit filmpje zien hoe ik ‘m in elkaar heb gezet. Later heb ik toch nog een drukknoopje eraan toegevoegd, zodat de zak niet de hele tijd open hoeft te staan als deze niet in gebruik is.
De karabijnhaken met klittenbandbevestiging had ik niet in het filmpje genoemd, zie ik nu. Deze zijn sowieso ideaal om te hebben bij je rolstoel, om tasjes of sleutels aan te hangen. Ik heb er op mijn werkrolstoel zelfs vier. Twee aan de rugleuning en twee naast mijn benen.
Nog makkelijker:
Ben je nu niet zo handig met een naaimachine, dan kan het ook veel sneller als je al een zak of linnen tas hebt. Het enige wat je dan hoeft te doen, is een paar gordijnringen in de stof te bevestigen, zoals aan het einde van het filmpje te zien is.
Zelf had ik ook nog een oude spijkerbroek van mijn kinderen gebruikt om een tasje van te maken. De broekspijpen dichtgenaaid en afgeknipt en het metalen frame van het Ikea Skadis opbergzakje erin bevestigd met band en drukknopen, dat is het. Hieronder zie je dat spijkerbroektasje als je even naar de tweede foto schuift. Het handige aan zo’n spijkerbroek is dat er al zakken in zitten voor de kleinere spullen die je mee wil nemen.
Dit bericht bekijken op Instagram
De linkjes naar de karabijnhaken zijn affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de link klikken en daar wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.
Retrojurkjes heb ik al vaker gemaakt en meestal blijf ik daarbij een beetje in de jaren vijftig hangen. Maar voor deze keer maakte ik eens een uitstapje naar de jaren zeventig. En wel een schortjurk. Er zit geen rits in, maar je knoopt ‘m vast. En dat laatste leek me wel wat, aangezien ik niet zo’n fan ben van ritsen inzetten.
