Terugblik schooljaar 2015 – 2016

laptop agenda to doIn de 15 jaar dat ik in het onderwijs werk met pijnklachten door EDS, had ik me nog niet eerder hoeven ziekmelden vanwege de pijn. Tot dit schooljaar dus. Een nieuwe ervaring, waar ik vooral van geleerd heb wat ik beter wel en niet kan doen. Dat het vooral gaat om het aangeven van grenzen en het vinden van een balans om overbelasting te voorkomen, is geen verrassing. Maar met de piekbelasting die zo gewoon lijkt te zijn in het onderwijs, is het wel een flinke uitdaging.

Piekbelasting

In het mbo werk je niet met een standaard werkweek, we hebben een normjaartaak met een bepaald aantal uren die opgevuld worden met lessen, individuele gesprekken, stagebezoeken, nakijken van examens, teamtaken, scholing, enzovoort. Daardoor kan het zo zijn dat je de ene periode weinig bent ingeroosterd en de volgende weer wat meer. Of je kunt het 8 van de 10 weken in een periode rustig aan doen en die laatste twee weken is er ineens enorm veel nakijkwerk. Het hoort er een beetje bij, die piekbelasting.

Alleen dit schooljaar begon het meteen met zo’n enorme piek, dat ik me vlak voor de herfstvakantie al moest ziekmelden, omdat mijn lijf overbelast was. En dat terwijl ik juist vooraf met een ergotherapeut naar mijn werk en werkplek had gekeken wat er nog anders kon en er zelfs een trippelstoel voor me aangeschaft was.

Ziekmelden

Maar dat ziekmelden stelde achteraf gezien niet zoveel voor. Alhoewel de bedrijfsarts me liever voor 50% ziek wilde melden, koos ik zelf voor 25%. Maar nadat er 25% van mijn lessen en taken afgehaald was, lukte het me nog niet om drie dagen van 6 in plaats van 8 uur te maken. Toen we goed naar mijn uren keken, bleek dat ik er gewoon teveel had (dus niet zo gek dat mijn lijf overbelast was). Met dat kwart eraf, kwam ik pas aan mijn gewone aanstelling, dus er moest nog een kwart af. Voordat ik echt die dagen van 6 uur maakte, waren er weer wat weken voorbij.

Uiteindelijk heeft het wel wat geholpen. Na een half jaar met korte dagen, leek mijn lijf weer wat hersteld. Ik kon thuis weer fatsoenlijk functioneren na een werkdag, dus ik wilde langzaamaan opbouwen naar hele dagen. En dat is ingewikkeld in het onderwijs waar met periodes van 10 weken gewerkt wordt. Langzaamaan werd dus meteen met ingang van de nieuwe periode beter gemeld worden en ik kreeg er nog een leuke taak bij. Lastig om dan nog je grenzen aan te geven, want dan zou die leuke taak er natuurlijk als eerste af gaan.

Alles bij elkaar opgeteld, heb ik 860 uur gemaakt (op papier dan, sommige taken kosten meer tijd dan je ervoor krijgt) in plaats van de 917 die ik zou maken als ik niet ziek zou zijn geweest. Die periode van 25% ziekgemeld zijn, zou neerkomen op 127 uur minder op mijn jaartaak. Maar ik kan ook niet zeggen dat ik nu 70 overuren heb gemaakt, want ik kom niet over mijn jaartaak heen qua uren. Toch? Maar ik voel me wel een beetje genaaid zo…

Wat heb ik opgestoken van dit schooljaar?

Al stelde dat ziekmelden niet zoveel voor, ik heb er wel een hoop van opgestoken. Dus in dat opzicht is het niet voor niks geweest. Soms is het goed om in plaats van steeds maar weer aan te passen en door te gaan, even een pas op de plaats te nemen.

Dit is wat ik ervan opgestoken heb:

  • Van tevoren de uren checken en een goede verdeling maken over het schooljaar, niet pas als ik aan mijn lijf merk dat het niet klopt.
  • Voor een deel ziekmelden heeft niet zoveel zin als je vervolgens toch weer meer taken erbij krijgt. Mocht het ooit weer nodig zijn, dan zou ik me meteen voor 100% ziekmelden.
  • Zelf duidelijk grenzen aangeven, er is niemand anders die het ziet of voor mij doet.
  • Ik heb gemerkt dat het maar een dun lijntje is, wat werken scheidt van overbelasten. Bij de kleinste verandering merk ik het meteen aan mijn lijf. Bijvoorbeeld toen ik voor die nieuwe taak vaker mijn laptop mee moest nemen om op een andere locatie te werken, toen kreeg ik meteen last van mijn nek en schouders.
  • Aan de andere kant is mijn lijf nog steeds in staat om te herstellen door rust te nemen en dat is prettig om te weten.
  • Af en toe werk uit handen geven of laten liggen is oké. Normaal ben ik erg perfectionistisch, maar dit schooljaar heb ik bewust soms dingen laten liggen. Ik geloof niet dat mijn collega’s of studenten er veel last van ondervonden hebben dat ik niet overal aan toe ben gekomen.
  • Lesgeven vanuit een rolstoel werkt niet voor mij. Ik heb het geprobeerd, maar ik mis het overzicht over de klas en het kunnen rondlopen tussen de studenten als ze aan het werk zijn. Mijn rolstoel is ook niet gemaakt om hele dagen in te zitten, wat het vermoeiender en pijnlijker maakt dan het gebruiken van mijn trippelstoel.
  • Ik heb hele fijne collega’s die bereid zijn mij tegemoet te komen, zodat ik minder belastende taken kan doen. Om die nieuwe taak als examenleider te kunnen uitvoeren, ga ik volgend schooljaar minder lesgeven, wat mijn collega’s dan moeten opvangen. Super om te horen dat zij hier dan ook achter staan.

Heb jij je weleens ziek moeten melden vanwege pijnklachten? Hoe kun je dit volgens jou voorkomen?

1 Comment

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.