Berichten

Snelle naaiprojectjes: 3x de hoes

Knalrood halfrond kussen, grijze laptopsleeve met I am Groot en een kleine strijkplank met een blauw/wit/zwarte hoes

Twee weken zit ik inmiddels thuis, maar echt heel veel puf om van alles thuis te gaan doen, heb ik nog niet. Alleen maar bankhangen en hier en daar wat aan het huishouden doen, is ook niks aan. Dus ging ik op zoek naar wat kleine naaiprojectjes. Gewoon lekker simpel waar ik niet teveel bij hoef na te denken en waarbij ik amper een half uur achter de naaimachine hoef te zitten.

Eigenlijk heel toevallig kwam ik in de loop van deze weken op drie hoezen uit. En het leuke van hoezen is dat je met weinig inspanning iets totaal anders krijgt.

1. Knalrode corduroy kussenhoes

Op onze vorige bank hadden we een paar knalrode kussens. Inmiddels zijn we voor een ander kleurtje gegaan, maar de kussenhoezen had ik nog bewaard. Drie knalrode corduroy kussenhoezen van vijftig bij vijftig centimeter, van Ikea. Nu was ik in onze muziekkamer in wording bezig geweest en het leek me wel wat om de kussenhoezen daar te gebruiken op de stoelen. Alleen hebben twee van de stoelen daar halfronde kussens en geen vierkante.

Dus ik legde het kussen op de hoes, trok de ronde kant over en knipte dit van de kussenhoes af. De rits heb ik weer hergebruikt door ‘m in die ronde kant van de hoes te zetten, dus dit koste me helemaal niks.

Het is niet echt een perfecte hoes, de puntjes aan de voorkant zien er misschien een beetje raar uit. Maar het ziet er in ieder geval stukken beter uit dan toen de vierkante hoes er nog omheen zat en er twee lange flappen tussen de spijlen van de stoel hingen.

De rode kussenhoes in de hangstoel heb ik niet aangepast, alhoewel dat kussen ook wel een beetje rond loopt aan de achterkant. Maar hier blijven er niet van die grote flappen over en ik wilde een klein naaiprojectje. Met die twee kussenhoezen was dat wel genoeg!

2. Laptopsleeve met borduursel

Onze jongste dochter volgde al die tijd de online lessen op haar mini Ipad en haar danslessen op mijn laptop, dus werd het wel een keer tijd voor een eigen laptop. Toen de laptop bezorgd werd, bedacht ik me ineens dat ik nog een borduurpatroon had wat zij erg leuk vond èn ook nog wat restjes stevig vilt had.

Het borduurpatroon is Baby Groot uit de film Guardians of the Galaxy. Ik kocht ‘m op Etsy na een tip op Facebook. En ik vind ‘m ongeveer net zo leuk als mijn dochter, dus misschien moet ik ‘m nog maar eens borduren.

Voor de sleeve zelf heb ik gewoon de laptop twee keer overgetrokken op het stuk vilt wat ik nog had. Met ongeveer twee centimeter naadtoeslag helemaal rondom, zodat ook de dikte van de laptop meegenomen was. Als je hieronder door de Instagramfoto’s scrollt, zie je dat ik eerst één kant geborduurd had en daarna de rits erin gezet heb. En daarna uiteraard de twee kanten op elkaar genaaid. Omdat het vilt is en het dus niet rafelt, heb ik de sleeve verder niet binnenstebuiten gekeerd na het naaien, maar gewoon zo gelaten.

3. Strijkplankhoes met heel veel blauw/zwart/witte kopjes

Deze zag ik ergens op Instagram voorbijkomen en het zag er zo simpel uit, dat ik het meteen ook wilde proberen.

Ik ben niet iemand die veel strijkt, eigenlijk gebruik ik mijn strijkijzer alleen bij het naaien. Een klein strijkplankje (weer van Ikea) voldoet voor mij dus prima en deze hangt dan ook in mijn naaikamertje.

Ook hier was het even overtrekken, knippen en naaien. Rondom de strijkplank heb ik een paar centimeter naadtoeslag meegenomen met het overtrekken en knippen. Daarna biasband rondom gespeld en genaaid, met een kleine opening om een koord erdoorheen te rijgen.

Weer gebruikte ik een restje stof en nog wat biasband en koord wat ik had liggen. Ik hoefde er niet de deur voor uit èn het kostte me niks. De stof was wel een beetje krap aan. Als je goed kijkt, zie je dat de stof er wel een tikkeltje scheef op zit daardoor. Maar ik vond het toch wel een erg leuk printje om in mijn naaikamertje te hebben hangen. Lekker druk, past mooi bij de flipperkast en mijn bureaustoel zo. Die bureaustoel heeft trouwens ook een hoes die ik zelf gemaakt heb. Wel wat langer geleden en niet zo’n simpel klusje als deze strijkplankhoes!

Heb jij nog leuke snelle naaiprojectjes om te doen? Drop gerust een linkje in de reacties, ik ben altijd in voor nieuwe ideeën!

/0 Reacties/door

DIY Vilten opberger

Opberger van lichtgrijs vilt, welke precies tegen het schuine dak past.

Langzaamaan krijgt er weer een kamer een metamorfose. Geen rommelkamer vol speelgoed en gereedschap meer. Of nou ja… het speelgoed is er nog steeds wel, maar zo opgeborgen dat je het niet meer ziet.

Zo zijn hier in de loop der jaren veel knuffels verzameld. Nu hebben de meiden dit pas wel uitgezocht en een deel weggedaan, maar er bleef nog genoeg over waar ze nog geen afstand van wilden doen. Eerst waren die knuffels opgeborgen in een groen-rode schildpadpoef, maar dat werd ook wel een sta-in-de-weg. Dus tijd voor wat nieuws. En wat netters.

Vilten opberger op maat

Door het schuine dak en de schoorsteen zit er bovenop onze kastenwand een raar hoekje. Er past geen doos en losse spullen vangen er alleen maar stof. Een leuke uitdaging om daar een passende opbergoplossing voor te maken!

Ik heb de diepte van de kast tot de schoorsteen opgemeten, de hoogte van het stuk schoorsteen wat boven de kast uitkomt en de breedte van de schoorsteen.

Mijn man kwam nog even checken of ik het wel goed zou doen: ‘Heb je de stelling van Pythagoras gebruikt om de lengte langs het dak te meten?’ Ja hoor, daar heb ik inderdaad de stelling van Pythagoras voor gebruikt.

Vervolgens heb ik alle vlakken uitgetekend, zodat ik wist wat ik in welke maat uit moest knippen. In het filmpje hieronder is dit ook terug te zien. Ik noem daarbij dat ik geen naadtoeslag heb meegerekend. Daar bedoel ik mee dat ik precies de opgemeten maten heb uitgeknipt, niks extra’s. Omdat ik de naden zichtbaar naar buiten wilde houden, vult het zo ook het stuk tussen kast en dak op.

DIY… zo dus!

Nog meer opbergers!

Ja en nu is de ruimte naast het rare hoekje maar leeg zo… En ik heb nog aardig wat vilt over, ook nog in een andere kleur. Dus wie weet komen er nog wat rechthoekige of vierkante vilten opbergers bij om dat gat weer te vullen!

En behalve grote opbergers bovenop de kast, zou ik natuurlijk ook wat kleinere kunnen maken voor in de kast. Daar kwam ik al wat verschillende patronen voor tegen. Bij de meeste patronen wordt ook uitgelegd hoe je de mandjes met voering en eventueel versteviging maakt, maar met dik vilt kan ik dan makkelijk overslaan.

  • Mandje met ringen en lint. Er wordt hier niet echt een patroon gegeven, maar met het voorbeeld is het eenvoudig na te maken in welke maat je maar wil. Het mandje wordt dan in elkaar gevouwen en met ringetjes in de punten en een lintje hierdoorheen wordt het bij elkaar gehouden. Ziet er meteen hartstikke schattig uit.
  • Mandje van twee stukken stof. Hier wordt met duidelijke afbeeldingen beschreven hoe je de stof moet knippen, vouwen en naaien. Met dit patroon krijg je een mandje met een naad midden op twee vlakken en de hoeken zelf zijn iets ronder.
  • Mandje met naden op de hoeken. Zo had ik ze zelf ook kunnen bedenken. Gewoon een eenvoudig mandje uit één stuk stof waarbij je de zijkanten omhoog vouwt en in de hoeken vastnaait. Op dezelfde manier zou je er ook deksels voor kunnen maken.
  • Mandje van vier ‘bloemblaadjes’. Dit mandje ziet er wat ronder uit, doordat de patroondelen op bloemblaadjes lijken. Het patroon is in twee maten te downloaden.
  • Ronde mand met handvatten. Het patroon bestaat uit een cirkel voor de onderkant en een groot rechthoekig deel voor rondom. Dit is gratis te downloaden, maar ook zonder patroon goed na te maken als de lengte van het rechthoekige stuk maar zo groot is als de omtrek van de cirkel. En dan met wat ringetjes en een stuk touw kun je er handvatten aan maken. Het lijkt ook wel op het rolstoelzakje wat ik eerder maakte, maar dan veel groter.
  • Etui voor schetsboek en tekengerei. Op zich heb ik dit niet eens zo zeer nodig, maar ik vond het een leuk en eenvoudig idee om als cadeau voor iemand te maken. Het voorbeeld is gemaakt in felle kleuren en wasco krijtjes, maar je kunt hier natuurlijk prima een meer volwassen versie van maken. En misschien ook nog het vilt eerst borduren.

Heb jij nog leuke ideeën om te verwerken in vilten opbergers?

/2 Reacties/door

Evolutie van de polsbrace

Polsbrace polsspalk

Mijn eerste polsbrace kreeg ik bijna twintig jaar geleden. Ik werkte toen nog in de gehandicaptenzorg en het duwen van rolstoelen ging niet zo geweldig meer. Sindsdien heb ik verschillende polsbraces gehad, steeds meer afgestemd op wat mijn pols nodig heeft.

Polsbandage met plastic of stalen smalle baleinen

polsbrace polsbandage

Die eerste polsbrace was meer een bandage, er zat een flink stuk aan wat ik om mijn pols moest binden. Wel zaten er een paar baleinen in. Die kon je zelf verwisselen, ik had een setje stalen en plastic baleinen. Het was een vreselijk onhandig ding. Lastig om om te doen met zo’n lange flap. En het klittenband werkte al snel niet meer, waardoor ik er zelf nog een stuk omheen moest doen.

Ik kreeg ‘m van mijn fysiotherapeut in bruikleen, maar heb ‘m helemaal opgebruikt.

Sportpolsbrace

Toen mijn oudste dochter geboren werd, ontdekte ik weer hoe zwak mijn polsen waren. Het tillen van de maxicosi, duwen van de kinderwagen, al die handelingen die je moet doen bij het wassen, aankleden of verschonen…

Ik ging op zoek naar een brace die mijn pols wat op z’n plek zou houden, maar daarnaast me niet al teveel zou beperken in mijn bewegingen. Dit keer zonder fysio, daar had ik allemaal geen tijd voor.

Van deze brace heb ik geen foto meer, ik heb ‘m inmiddels doorgeschoven naar een vriendin die ‘m goed kon gebruiken. Maar hij is volgens mij gewoon bij de drogist of apotheek te koop, of bij Bol:

Stoffen polsbrace

stoffen polsbrace zwart

De sportbrace gaf natuurlijk veel te weinig steun. En toen kind nummer twee erbij kwam, ging behalve de linkerpols ook de rechterpols voor problemen zorgen. Èn een kinderwagen duwen èn een kind aan de hand meenemen, dat is vragen om problemen natuurlijk…

Mijn huisarts schreef deze stoffen polsbraces voor. Ze waren stukken makkelijker om te doen dan de eerste brace die ik had en gaven veel meer steun doordat er een metalen plaat in geschoven was. Die werd dan naar de vorm van mijn hand gebogen, zodat het niet op de verkeerde plekken druk gaf.

Toen ik ze op een gegeven moment in combinatie met mijn rolstoel ging dragen, kreeg ik er een stukje antislip op. En niet voor niks, want dat stukje is inmiddels flink versleten.

Polsspalk door de ergotherapeut gemaakt

tijdelijke polsbrace

Later had ik wel de tijd en zag ik de noodzaak om die polsen van mij eens wat beter aan te pakken. Ik ging naar een hand- en polscentrum waar er een plan opgesteld werd om mijn polsen weer wat sterker te krijgen. Heel veel nuttige oefeningen en tips gekregen van de fysiotherapeut en er werd ter plekke door de ergotherapeut een polsspalk gemaakt.

Dat ziet er erg interessant uit: het materiaal wordt in een bak warm water verwarmd, waardoor het naar je hand gevormd kan worden. Een paar klittenbandjes erop en zo is binnen een paar minuten de spalk klaar. Nu is dit wel een tijdelijke spalk en het materiaal breekt gemakkelijk. Maar je hebt zo wel snel door of dit de soort spalk is die je nodig hebt.

Eerst moest ik deze zowel overdag als ‘s nachts dragen. Alleen met autorijden en op de scooter niet. Later hoefde dat alleen nog maar ‘s nachts. Door alle oefeningen ben ik mijn polsen veel bewuster gaan gebruiken en weet ik met welke spieren ik die gammele polsen kan opvangen.

Op maat gemaakte kunststof polsspalk voor de nacht

maatwerk polsbrace polsspalk

Toen bleek dat de tijdelijke spalk z’n werk goed deed, maar ik wel iets voor de langere termijn nodig had, heeft mijn revalidatiearts er één voorgeschreven. Deze werd op maat gemaakt door een orthopedisch instrumentmaker. Hiervoor werd eerst mijn hand, pols en arm in gegipst, waarmee ze een mal konden maken.

Deze spalk van stevig kunststof heb ik bijna vijf jaar (‘s nachts) gedragen. Wel met een sok eronder/erover, omdat plastic of klittenband op je huid nou eenmaal niet zo fijn aanvoelt. Alhoewel die sok niet voorkwam dat ik toch weleens wakker werd met blauwe plekken op de rand van de spalk.

Leren polsbrace

leren polsbrace polsspalk

En dan sinds deze week heb ik weer een nieuwe brace, eentje van leer. Hiervoor hoefde ik niet in het gips, maar werd er een 3D-scan gemaakt van mijn hand/arm. Ook weer door een orthopedisch instrumentmaker, voorgeschreven door mijn revalidatiearts.

Sinds ik de Smartdrive heb, merk ik dat mijn polsen toch weer snel overbelast raken als ik mijn rolstoel gebruik. De stoffen polsbraces zijn hierbij niet stevig genoeg om mijn pols op z’n plek te houden als ik continu moet bijsturen door te remmen, bijvoorbeeld op een scheve stoep. Vandaar dat ik ze van leer kreeg en daarbij ook nog een extra vlakje tegen het slijten.

Je zal me nog steeds niet vaak met deze brace zien. Wel als ik wat langere stukken moet rollen en mijn Smartdrive gebruik. Maar het blijft het prettigst om mijn handen gewoon vrij te kunnen bewegen. Daarbij moet ik er dan wel op letten dat ik geen gekke bewegingen maak, ergens aan blijf hangen of zware dingen optil. Maar op zich red ik het meestal ook wel zonder brace.

3D geprinte polsbrace met duim

3d geprinte polsbrace polsspalk

‘s Nachts merkte ik dat mijn duim pijn ging doen. Of dit dan kwam door overbelasting overdag (weer die Smartdrive), of een verkeerde houding tijdens het slapen, dat weet ik niet. Maar een nachtpolsbrace met een duimstuk eraan zou mijn duim in ieder geval weer wat rust geven en in de goede houding houden.

Met de 3D-scan die al gemaakt was, werd er een polsbrace precies op maat gemaakt. En van daaruit werd er een polsbrace met een 3D-printer perfect op maat gemaakt. Of bijna perfect dan. Het duimgedeelte was iets te smal van binnen, maar dat kon ter plekke verholpen worden.

Ik vind het bijzonder om te zien hoe de technologie op deze manier ingezet kan worden om mijn pols op z’n plek te houden. Precies daar waar ik wat meer steun nodig heb, is het materiaal wat dikker gemaakt.

DIY polsbrace-sokken

Om me ‘s nachts niet open te halen aan het klittenband of de randjes van de polsbrace, draag ik ze altijd met sokken. Deze zijn heel simpel zelf te maken van kniekousen of een (kinder-)maillot. Natuurlijk ook handig om overdag over je brace te dragen, zo kun je het zelfs laten matchen met je outfit.

Waarom geen silversplints?

Vaak zijn mensen met EDS te herkennen aan hun silversplints. Dit zijn spalken voor vingers, handen of ellebogen om overstrekken te voorkomen, gemaakt van zilver. Ze zien er daarnaast prachtig uit en geven nog genoeg ruimte voor beweging om iets van spierkracht te behouden.

En daar kom ik meteen op het punt waarom het voor mijn polsen niet zou werken: silversplints geven mijn polsen teveel ruimte. Ik heb het geprobeerd toen ik voorlichters met een stand zag staan bij de EDS patiëntendag, maar het doet gewoon niks voor mij. Daarnaast is zilver te kwetsbaar om juist alleen voor het rolstoelrijden (met Smartdrive) te gebruiken. En ik was al tevreden over mijn kunststof spalken, dus ik zag ook geen reden om voor silversplints te gaan.

Neemt niet weg dat een silversplint voor heel veel mensen met EDS wèl een goed alternatief voor een polsbrace is. Zeker wanneer iemand allergisch is voor het materiaal van een gewone brace, of werk doet waarbij een broeierige brace niet zo hygiënisch is.

Je ziet het: er is tegenwoordig echt veel mogelijk als het gaat om polsbraces!

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de link klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/0 Reacties/door