10x waar ik trots op ben

Geïnspireerd door Karen van Dejlig en indirect dus ook door Geertje van Lifesabout werd ik overgehaald om op een rijtje te zetten waar ik trots op ben.

Maar nou reageerde ik een tikkeltje arrogant bij Karen dat ik er best wel een heel blog over zou kunnen vullen en dat zij maar bescheiden is door eerst mensen uit haar omgeving te benoemen waar ze trots op is. En potverdorie, nu ik er echt voor ga zitten, bedenk ik dat ik veel meer trots ben op mijn familie en vrienden dan op mezelf.

Trots op mijn ouders, van wie ik zoveel geleerd heb (en die overigens nog steeds een geweldig huis te koop hebben staan). En op mijn broers, zussen en vriendinnen, op wat ze bereikt hebben, hoe ze in het leven staan.

Maar om het toch nog iets dichter bij mezelf te houden, zijn dit de 10 dingen waar ik mezelf een schouderklopje voor kan geven:

1. Ons gezin

Dat wat wij – mijn man en twee dochters – hier voor elkaar hebben, hebben we samen voor elkaar gekregen. Kinderen groeien niet vanzelf op tot geweldige mensen en een huwelijk is niet automatisch ‘ze leefden nog lang en gelukkig’. Dat vraagt om inzet, samenwerken en aanpassingsvermogen. En nu is het echt niet zo dat ik als pedagoog in huis altijd bepaal hoe dingen gebeuren. Juist het los durven laten en ruimte geven aan anderen (ook al weet ik het soms beter) zorgt voor groei in ons gezin.

2. Master Leren en Innoveren

Het is maar een papiertje, maar het staat voor zoveel. Die pittige opleiding heb ik toch maar even naast werk en gezin gedaan. En het heeft me de motivatie gegeven om te blijven leren, nieuwsgierig te blijven naar wat er nog meer mogelijk is in het onderwijs.

Het is overigens niet het eerste papiertje wat ik naast mijn werk behaald heb. Al toen ik in de gehandicaptenzorg werkte, begon ik aan de Pabo in de avonduren. Toen ik overstapte naar Pedagogiek, was ik net zwanger van mijn oudste dochter. Het laatste jaar gaf ik mijn baan op om als leraar in opleiding te kunnen werken, zodat ik meteen mijn lesbevoegdheid kon halen. Dat was dus een jaar lang een half salaris met een kind in de luiers.

Best pittig, maar het is me toch allemaal gelukt!

3. Dansen

Ik heb mezelf nooit een getalenteerd danser gevonden, maar geniet er wel heel erg van. En om dan op te mogen treden met geweldige dansers en applaus te mogen ontvangen, ja, dat maakt mij wel heel trots.

Afgelopen zomer ben ik een crowdfundingactie begonnen om zelf een dansrolstoel aan te kunnen schaffen. Dat vond ik best spannend om te doen: hadden anderen er wel geld voor over om mij die dansrolstoel te gunnen? Zien ze mijn wervingsacties niet als bedelen? Maar uiteindelijk was er zelfs meer geld gedoneerd dan ik als doel had. Dus al die twijfels waren niet nodig geweest.

4. Sociaal netwerk

Iets waar ik erg dankbaar voor ben en mijn best voor doe om vast te houden: ik heb een uitgebreid sociaal netwerk. Familie, vrienden, collega’s, oud-studiegenootjes, lotgenoten, mensen die ik ken van festivals of uitgaan, van het dansen of van de sportschool. De contacten zijn heus niet allemaal even intensief en diepgaand, maar ik kan altijd wel bij iemand aankloppen als dat nodig is. En andersom ook uiteraard.

5. Openheid

Mijn fysieke beperkingen zijn niet iets om me voor te schamen. Niet dat ik er altijd maar mee te koop loop (ok, op mijn blog misschien net iets meer, maar dat is echt maar een klein stukje van mijn echte leven), maar ik ben altijd wel bereid om vragen te beantwoorden. En dat ik daarmee ook nog eens in krant, magazine of boek kom, is natuurlijk ook wel iets om trots op te zijn.

6. Werk

Ik ben niet alleen trots op het feit dat ik nog werk, ondanks dat het fysiek niet altijd zo jofel gaat, maar ook op het werk dat ik neerzet. Ik ben niet zomaar een middelmatige docent, ik ben gewoon een goede docent. Flexibel inzetbaar, duidelijk naar studenten en collega’s, ik heb veel vakinhoudelijke kennis, kan dat op verschillende manieren overbrengen en als ik zeg dat ik iets doe, kun je er ook op vertrouwen dat ik het zal doen.

 7. Mooie jurkjes naaien

Ja, ook dat kan ik. Ik vind het een uitdaging om een mooi stofje te vinden en daar een prachtige jurk van te maken. Elke jurk heeft zo iets unieks en past helemaal bij mij.

Ik heb er nooit een studie of cursus in gedaan. Het meeste heb ik geleerd door het vooral veel te proberen en heel veel fouten te maken. Youtube met z’n enorme hoeveelheid aan tutorials moet ik wel nog wat credits geven.

8. Gezond en sportief bezig zijn

Van nature ben ik een levensgenieter en ik geniet dan vooral van lekker eten en drinken. Maar omdat het goed voor me is, let ik meer op mijn eetgewoontes en probeer ik zoveel mogelijk te bewegen. Dat resulteert in wat kilootjes eraf en flink wat actieve uurtjes in de week. En daar ben ik trots op. Want het is echt niet zo dat ik het altijd leuk vind om naar de sportschool te gaan, of een stuk fruit te nemen in plaats van een reep chocola. Maar juist dat ik het toch doe, ondanks dat er leukere en lekkerdere dingen zijn, maakt mij trots.

9. Grenzen aangeven

Nee, hier heb ik echt nog geen master in behaald, ik vind het aangeven van mijn grenzen nog steeds moeilijk. Vooral om ‘nee’ te moeten zeggen tegen leuke dingen. Maar omdat het nou eenmaal wèl goed is voor mijn lijf om zo nu en dan voor mezelf te kiezen, doe ik hier erg mijn best voor. En dat gaat me steeds beter af, dus daar ben ik ook trots op.

10. Doorzettingsvermogen

Ik denk dat dit is wat er voor heeft gezorgd om al het andere te kunnen bereiken. Zonder doorzettingsvermogen was ik echt niet zover gekomen. Dan was ik na één mislukt jurkje gestopt met naaien. Had ik er nooit aan gedacht om in een rolstoel te dansen of om aan een opleiding te beginnen naast mijn werk.

Niets is me zomaar aan komen waaien, maar je ziet wat je kan bereiken met een beetje doorzetten! En ik hoop zo dat mijn kinderen dit ook zullen oppikken. Niet alleen maar voor de makkelijke weg gaan, maar juist de uitdagingen opzoeken om er het beste van te maken.

En jij, waar ben jij trots op?