Gezelschapsspelletjes vanuit je luie stoel

Over het algemeen kunnen mijn meiden (9 en 13 jaar) zich prima zelf vermaken. Maar het is wel zo gezellig om af en toe samen een spel te doen. Maar er zijn dagen dat zelfs gezelschapsspelletjes aan tafel te vermoeiend voor me zijn. Zeker na een werkdag ben ik allang blij dat ik het red om tijdens het avondeten tot en met het toetje aan tafel te kunnen blijven zitten.

Er zijn weleens momenten geweest dat ik het gevoel had aan de zijlijn te staan: mijn gezin ging vrolijk verder terwijl ik languit op de bank lag.
Maar ook al lig ik languit op de bank, dan nog kan ik meedoen met mijn gezin. En vandaag besloot ik die meiden vanachter hun beeldscherm weg te trekken en een stapel spelletjes te testen: welke zijn geschikt om languit op de bank (of vanuit je luie stoel) te kunnen spelen?

Mijn oudste dochter heeft een selectie gemaakt van spelletjes welke we uitgeprobeerd hebben, dit was ons oordeel:

Wie is het?

Met een hoekbank is het even puzzelen wie waar gaat zitten/liggen, zodat je niet op elkaars bord kan kijken. Maar het bord kan makkelijk op je schoot blijven staan en op het ene kaartje na, zijn er geen losse onderdelen die makkelijk van het bord af vallen.

Galgje

Er zullen vast handigere versies zijn dan die wij hebben, is er ook niet een reiseditie van of zoiets? Met al die losse lettertjes in een grote doos verdwijnen er al snel een paar tussen de kussens van de bank. Waarschijnlijk is ouderwets met pen en papier galgje spelen een stuk praktischer. Dat ik het woord ‘aquarel’ niet kon raden voordat mijn poppetje aan de galg hing, heeft er natuurlijk niks mee te maken dat ik niet zo enthousiast ben over dit spel.

Boggle

Een compact spel werkt altijd goed als je geen tafel in de buurt hebt. Ook zonder stabiele ondergrond blijven de dobbelstenen op hun plek in het bakje. Ik heb alleen weer verloren, al was het maar met één punt verschil.

Rozenkoning

Dit is misschien niet zo’n bekend spel, maar hier in huis favoriet. Het is een bordspel waarbij je een zo groot mogelijk gebied moet veroveren met steentjes van jouw kleur en met behulp van kaartjes die de richting en het aantal passen aangeven. Alleen is het dus een groot bordspel, waardoor er op de bank niet veel plek meer is om de steentjes en kaartjes kwijt te kunnen. En met een stuiterende negenjarige in de buurt, loop je wel het risico dat het bord met steentjes en al van de bank af stuitert. Maar met een iets minder stuiterende dertienjarige is het wel te doen. En ik won, dus het is een leuk spel.

Sketch!

Ik weet eigenlijk niet wat het verschil tussen Sketch! en Pictionary is, volgens mij de kinderen ook niet en we zijn allemaal te lui om de gebruiksaanwijzing goed te lezen, dus doen we maar wat. Maar het gaat prima op de bank: de kaartjes kunnen in de doos blijven liggen en de bordjes om op te tekenen kun je makkelijk in je hand of op schoot houden.

Uno

Eigenlijk zijn kaartspellen altijd goed. Je hebt er niet veel ruimte voor nodig om het te spelen, of op te bergen. Op vakantie gaat dit spel (en andere kaartspellen) ook altijd mee. Met kaarten hoef ik niks op schoot te houden en kan ik, als ik wil, plat blijven liggen.

Conclusie

Hoe compacter het spel, hoe beter. Uno kwam als beste uit de bus, maar Boggle en Sketch! waren ook goed te doen. En de grote bordspellen bewaren we dan wel voor de dagen dat ik langer aan de eettafel kan zitten.

Zijn je kids jonger en nog niet toe aan dit soort spellen? Mammatien heeft vijf super simpele speeltips op een rijtje gezet waarbij je als moeder met beperking nog steeds die nodige aandacht kan geven.