Weet je nog dat ik het over een self-care challenge had en een aantal afspraken had staan om mezelf eens wat extra aandacht te geven? Eén van die dingen was een privéles fusion buikdans, mèt rolstoel. Afgelopen week was het dan zover en heb ik een uurtje gedanst bij Maya Acid Bellydance (check ook zeker die link even als je geen idee hebt wat er anders is aan fusion buikdans vergeleken met oriëntaals).
Heimwee naar fusion buikdans
Toen ik bedacht had dat ik wel een artikel wilde wijden aan die ene buikdansles, wilde ik ook eens terugkijken naar het buikdansen. Want ook al voelt het nog steeds als thuiskomen als ik kom kijken bij een hafla of show, buikdansen doe ik zelf al een poosje niet meer.
De laatste keer dat ik meedeed met een optreden, was geloof ik in 2015. Qua lessen kwam ik op het laatst al niet meer elke week en had ik de keuze gemaakt om naar de beginnersgroep te gaan. Daar was de les iets korter en het tempo iets lager en ik hoopte dat ik het dansen op mijn benen zo wat langer vol zou kunnen blijven houden.
Maar begin 2017 heb ik de knoop doorgehakt en stopte ik met de fusion buikdanslessen. Zo lang op mijn benen moeten staan, ging gewoon niet meer zo lekker. Nu inmiddels dus alweer tien maanden geleden.
Het blijft wel een dubbel gevoel als ik naar oude filmpjes kijk, zoals het filmpje hieronder. Of bij optredens van mijn oude groep of andere buikdansers. Het blijft toch kriebelen om ook dat podium op te gaan en samen te dansen. En al voelt inclusiedans bij Misiconi echt niet als tweede keus, fusion buikdans is gewoon heel anders en brengt een andere sfeer met zich mee. En die mis ik wel.
Fusion buikdansles mèt rolstoel
Vooraf had ik Renate (Maya Acid) een mailtje gestuurd wat ik graag zou willen oefenen en uitproberen. Hoe vertaal je de heupbewegingen naar de rolstoel? En hoe verplaats je je in de ruimte? Als ik op Youtube filmpjes opzoek van buikdansen in een rolstoel, blijft het vaak bij stilzittend dansen. Kan ook leuk zijn, maar dan kun je net zo goed op een gewone stoel zitten.
Het was even uitproberen wat wel of niet werkte. Cirkels en achtjes rollend door de zaal, met armen erbij of het twisten van het bovenlijf. En daarnaast het onthouden van wat eerst komt en wat daarna. Het was ontzettend leuk en inspirerend om zo te puzzelen.
In het korte filmpje hieronder heb ik een paar stukjes van de les geknipt en geplakt. Je ziet me denken, het ziet er ook makkelijker uit dan het is hoor! Bij het laatste stukje waar ik aan het draaien ben, spot ik elke keer na een rondje een kwart rondje verder. En spotten is al lastiger op wielen dan wanneer je stappen kunt zetten bij het draaien. Vandaar die smile dat het me uiteindelijk lukte.
Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad, weer nieuwe dingen geleerd en inspiratie opgedaan. Mocht ik ooit weer heimwee hebben of behoefte aan inspiratie, kom ik zeker weer terug.
Ook enthousiast over of nieuwsgierig naar fusion buikdans?
Zondag 29 oktober is er om 14.00 en 15.00 uur een pop-up spectacle bij het WTC in Rotterdam.
En in het weekend van 11 en 12 november is het Shimmy Shake Festival in Rotterdam!