Berichten

DIY opbergvakje voor de rolstoel

opbergvakje rolstoel DIY

Weet je nog, vorig jaar juni, dat ik zo zat te mopperen op mijn spatborden op mijn rolstoel? Nu zat er eindelijk schot in de zaak. Letterlijk, ik heb namelijk een paar op maat gemaakte schotjes gehad. Ik had uitgelegd dat ik in mijn dansrolstoel veel fijner zit dan in mijn gewone stoel. Dus heeft de wmo-adviseur besloten dat ik net zulke hoge schotjes zou krijgen. En inmiddels heb ik die zijschotjes dus op mijn rolstoel.

Ondertussen heb ik ook vakantie, dus tijd over. En op de momenten dat ik dan wakker lig, schieten er weleens wat ideetjes door mijn hoofd. Onder andere deze dus: het maken van een opbergvakje voor mijn rolstoel. Dus ik ging aan het uitproberen. Kon ik meteen wat van mijn voorraad stof wegwerken, wat ook één van mijn naaiplannen was voor dit jaar.

Benodigdheden voor een opbergvakje voor de rolstoel

Allereerst kan dit vakje alleen gemaakt worden als je uitneembare zijschotten hebt, zoals ik die heb. En dus niet met spatborden die over je band heen zitten. Deze zijschotten gebruik je meteen ook om het patroon op de stof over te trekken.

Verder heb je nodig:

  • Rekbare stof: Ik heb een restje gebruikt, maar ik denk dat je aan een halve meter genoeg hebt. Stretchjeans heeft toch niet zoveel stretch als ik had gehoopt, tricot zou misschien beter werken.
  • Twee ritsen: Ook hier heb ik gebruikt wat ik nog had liggen. Mooier zou zijn om de ritsen in dezelfde kleur als de stof te gebruiken. Ritsen van twintig centimeter zijn prima qua maat.

En zo zit het opbergvakje in elkaar

opbergvakje rolstoel DIY tutorial

  1. Stof knippen: Ik heb drie keer het zijschot overgetrokken op dubbelgevouwen stof en ongeveer anderhalve centimeter daaromheen uitgeknipt. Zo krijg je dus zes delen, waarvan de helft gespiegeld is. Op twee van die zes delen heb ik een gat gemaakt, iets kleiner dan de grootte van het bevestigingsmateriaal.
  2. Ritsen inzetten: In twee (gespiegelde) delen heb ik een rits geplaatst, zoveel mogelijk bovenin. Hierbij wel rekening houdend met de naadtoeslag.
  3. Gat afwerken: Het gat in de twee andere gespiegelde delen heb ik afgewerkt door de hoeken iets in te knippen en de randen twee keer om te vouwen en vast te naaien. Dat werd toch niet zo stevig naar mijn zin, dus heb ik er nog een stukje opgezet.
  4. Delen aan elkaar naaien: Het deel met het gat en het deel met de rits heb ik met de goede kanten op elkaar gelegd, het laatste deel achter het deel met de rits (maakt niet zoveel uit welke kant boven, dat zie je toch niet). Nadat ik het had vastgespeld, heb ik het helemaal rondom aan elkaar genaaid en de ronde hoeken wat ingeknipt tot het stiksel.
  5. Buitenkant hoes om zijschot
  6. Binnenkant hoes om zijschot: Eenmaal aan elkaar genaaid, kon ik de twee hoezen binnenstebuiten keren en om de zijschotten trekken. Vanaf de brede achterkant naar de smalle voorkant. Dit ging toch iets lastiger dan ik had verwacht, omdat er niet zo heel veel stretch in de stof zat. Maar eenmaal eromheen, blijft het goed op z’n plek zitten
  7. Zijschotten terugplaatsen: Met de delen met rits aan de binnenkant en het bevestigingsmateriaal aan de buitenkant, heb ik de zijschotten teruggeplaatst op de rolstoel.

Tips voor een volgende keer

Zoals ik al zei, was deze stof niet heel erg geschikt en is tricot gemakkelijker over de zijschotten te trekken. Aan de andere kant zou de hoes ook van tafelzeil gemaakt kunnen worden. Of alleen het deel aan de buitenkant van de rolstoel, zodat je vuil makkelijk eraf kunt vegen. Dan zou er wel een rits nodig zijn in de naad aan de achterkant.

Het gat om het bevestigingsmateriaal hoeft misschien niet per se, maar op deze manier komt de stof niet te dicht tegen het wiel en wordt dus minder snel vies.

Het opbergvak zou ook aan de buitenkant kunnen, dan kan er iets meer in dan alleen maar platte dingen. Dan is het wel nodig om een extra naad toe te voegen, zodat het opbergvak niet zo diep is dat het tegen het wiel aan komt.

Ik merk nu al dat ik de rits gemakkelijk open kan laten staan. Als ik in de rolstoel zit, zit het toch klem en valt het er niet uit. Je zou dus ook alleen een open vakje kunnen maken. of kleinere vakjes toevoegen, bijvoorbeeld voor je OV-chipkaart.

En tot slot bedacht ik dat het misschien wel leuk is om iets te borduren op het buitenste deel van de hoes. Maar dat denk ik van wel meer dingen en soms sla ik daar een beetje in door.

Wat vind jij van dit opbergvakje? Nog tips voor verbetering?

/1 Reactie/door

Roze wasbeertjesjurk uit de sale bij Movimento

wasbeertjesjurk vanity project movimentoEén van mijn favoriete winkels in Rotterdam is toch wel Movimento. Ik heb er jarenlang om de hoek gewerkt en wipte dan regelmatig even binnen in mijn pauze of na werktijd. En nog steeds als ik er in de buurt ben, moet ik even kijken wat ze hebben hangen.

Het liefst zou ik dan de halve winkel leeg kopen, maar om mijn portemonnee te sparen, geef ik mezelf een maximum aan wat ik wil besteden. En nu is het sale, dus lukte het me prima om daaronder te blijven.

Roze wasbeertjesjurk van Vanity Project/ Victory Parade

De keer ervoor dat ik bij Movimento was, was ik al verliefd op deze jurk. Superleuke print met prachtige kleuren en een heerlijk luchtige katoenen stof. Alleen de prijs lag toen aardig wat boven het maximum wat ik uit wilde geven: 129 euro.

Maar nu was hij dus afgeprijsd. En nog een keer afgeprijsd. En mocht ik ‘m meenemen voor maar 39 euro!

Ik weet niet wat het is met die retro-merken, die wisselen wel vaker van naam, geloof ik. Bij mij staat in het label Vanity Project. Als ik daarnaar op internet zoek, kom ik bij Victory Parade uit. De roze wasbeertjes kom ik niet tegen, maar ik vond hetzelfde model wel met roze flamingo’s bij Topvintage. En nog wat andere printjes ook.

Het model valt wat klein bij de boezem, maar door de drukke print valt het niet zo op dat de naad iets te hoog zit (toch?). Ik heb een maat 18 gekocht. Die zit wel net iets te wijd in de taille en bij de schouders. Maar voor in de zomer hoeft het voor mij niet altijd zo nauw aansluitend te zijn.

Mooi met of zonder rolstoel?

rolstoelmode wasbeertjesjurkDe jurk heeft een riem in de taille, wat ik sowieso een pluspunt vind. Zowel met mijn figuur als de combinatie met rolstoel. Ik schreef er al eerder over, zo’n riem zorgt ervoor dat er nog iets van je figuur overblijft als je zit.

De halslijn heeft zowel voor als achter een diepe V. Lekker luchtig met warm weer, maar wel net iets teveel decolleté voor op mijn werk. Met een topje eronder kan het prima.

De lengte is vrij lang, ruim over de knie. Als je zit, komt de jurk dan tot halverwege je schenen. Nu vind ik dat wel prima, maar mocht ik me er wel aan gaan storen, dan kan ik ‘m altijd nog inkorten.

Qua wijdte valt het me reuze mee. Er zitten wat plooien in de taille, maar niet zoveel dat je met een enorme berg stof op schoot zit. En tot nu toe heb ik het nog niet gehad dat het rokgedeelte tussen mijn wielen is gekomen.

Al met al zijn er wel wat puntjes waardoor ik ‘m zeker niet voor 129 euro had meegenomen, maar het blijft gewoon een toffe jurk en ik ben er erg blij mee.

Niet heel erg rolstoeltoegankelijk, wel erg vriendelijk!

Ik moet het er toch even bij vertellen, aangezien die rolstoel toch ook onderdeel van dit artikel is. Het zou vervelend zijn als ik je hier enthousiast maak en je daar in de winkel letterlijk tegen een drempel aan loopt/rolt.

De entree heeft een schuine plaat om de drempel op te komen en als de deur openstaat, kom je gemakkelijk binnen. De deur zelf is vrij zwaar om open te maken als je ook nog die drempel op moet rollen. Meestal zien ze je snel genoeg bij de deur en wordt de deur opengedaan.

Het grootste gedeelte van de winkel kom je goed overal bij, alleen het gedeelte waar de pashokjes zijn, ligt zo’n stuk hoger, dat je daar niet met je rolstoel kunt komen.

Nu kan ik nog best korte stukken lopen, dus ik laat mijn rolstoel in de winkel staan om naar het pashokje te gaan. In de pashokjes is overigens ook een bankje om op te zitten.

De laatste keer dat ik er was, heb ik zelfs heel asociaal mijn scooter met rolstoel achterop pal voor de etalage gezet. Vonden ze helemaal niet erg trouwens. Dat maakte wel dat ik wat sneller een keuze moest maken, want ook al is de winkel niet zo groot, zo lang kan ik er ook weer niet rondstruinen.

Maar het personeel is erg vriendelijk en behulpzaam, willen ook gerust mee helpen zoeken en kledingstukken aangeven.

Dit artikel is geen samenwerking, ik heb net zoveel korting gekregen als wat jij zou krijgen bij Movimento. 🙂

Het linkje naar Topvintage is wel een affiliate link. Dat wil zeggen dat als je daarop klikt en besluit iets te kopen in die webshop, ik daar een klein percentage van krijg. Zonder dat het jou iets extra kost uiteraard!

/3 Reacties/door

Oranje boven! Of eigenlijk gewoon onder mijn kont…

vicair academy active rolstoelkussen

Vicair had een actie waarbij ze oranje rolstoelkussenhoezen gratis weggaven en ik was één van de gelukkigen die zo snel was om er één te bemachtigen. En alsof het al niet leuk genoeg is om gratis en voor niets zo’n hoes te krijgen, maak je ook nog kans op een bon van 250 euro. Op deze pagina zijn dus alle foto’s verzameld waarop gestemd kan worden. En om op mijn foto te stemmen (wat ik natuurlijk erg op prijs stel), kun je hieronder op de foto klikken:

Rolstoelkussen of houten plank?

Wie niet zoveel met rolstoelen te maken heeft, is misschien niet op de hoogte van wat er allemaal is in rolstoelland. En als je een rolstoel bij een thuiszorgwinkel leent voor een kortere tijd, mag je al blij zijn als er iets van een schuimrubber kussen bij zit.

Maar ik kan je vertellen dat je tere billetjes daar anders over gaan denken als je hele dagen in zo’n ding moet zitten. Nu kan ik gelukkig nog wat afwisselen, maar het komt steeds vaker voor dat ik langere periodes achter elkaar gebruik maak van mijn rolstoel. Na een uurtje of twee zitten voel ik het verschil niet meer tussen mijn rolstoelkussen en een houten plank.

En dan heb ik al een redelijk goed kussen wat ergonomisch gevormd is, maar het is nog steeds vrij hard.

Vicair Active rolstoelkussen

Vicair heeft verschillende soorten rolstoelkussens, maar kenmerkend is dat de meesten gevuld zijn met kleine piramides met lucht. En die piramides zijn weer verspreid zijn over verschillende compartimenten. Deze kun je naar behoefte verdelen, om tot het gewenste zitgemak te komen.

Via de probeerservice van Vicair heb ik de afgelopen weken de Vicair Active geleend. Dit kussen is een combinatie van met lucht gevulde compartimenten en wat steviger schuimrubber aan de voorkant. Op die manier heb je wel het zachte gedeelte waar je zitbotjes op rusten, maar ook de stevigheid om gemakkelijk transfers te maken.

Na wat heen en weer mailen heb ik gebeld en is mij dit kussen aangeraden. Vooral dus omdat ik last heb van lang zitten, maar tegelijkertijd ook regelmatig op wil kunnen staan vanuit mijn rolstoel. En ik heb gekozen voor het kussen van 6 centimeter hoog, omdat ik al vrij hoog zit in mijn rolstoel en anders nog lastiger onder een tafel kan schuiven.

Mijn ervaringen met Vicair Active

Doordat dit kussen uit twee delen bestaat, loopt er een naad over het midden. En ik voel me wel een beetje de prinses op de erwt om dit te zeggen, maar die naad voelde ik dus zitten. Met een beetje schuiven en doen, lukt het wel die naad naar het zachte gedeelte van het kussen te krijgen. Maar aangezien ik niet stil zit, schuift die naad weer terug.

Los van die verschuivende naad, zit het kussen prima. Prima, maar niet zo ontzettend geweldig dat ik ‘m wil inruilen voor mijn huidige kussen. En daar had ik ergens toch wel op gehoopt. Dat ik beter zou kunnen zitten met dit kussen. Zeker als je voor de grap eens kijkt wat zo’n kussen wel niet kost, dan zou je toch denken dat je achterste zich in de zevende hemel moet wanen.

Maar ik merk niet echt verschil qua zitten met mijn huidige kussen. Het achterste gedeelte is wel zachter, maar ik heb niet het idee dat dat mijn pijn wegneemt.

Op zich ben ik wel blij dat ik het heb kunnen uitproberen. Nu kan ik dit wegstrepen en op zoek gaan naar wat dan wèl voor verbetering zorgt. Waarschijnlijk zal dat dan eerder aan de rolstoel zelf liggen. Bijvoorbeeld doordat ik niet zo strak ingeklemd zit als bij mijn dansrolstoel. Of misschien ligt het aan de rugleuning en kan daar nog wat aan verbeterd worden.

Voor het schrijven van dit artikel heb ik het Vicair Active rolstoelkussen drie weken uit mogen proberen. En dat kan iedereen dus doen via de probeerservice!

/0 Reacties/door
,

DIY Rolstoeldrager voor op de scooter

rolstoeldrager rolstoel scooterIk ontdekte van de week via een herinnering van Facebook dat ik ‘m al 5 jaar heb, die scooter. En ik gebruik ‘m ook nog steeds zeker een paar keer per week. Voor de stukken die te ver zijn om te fietsen, pak ik liever de scooter dan de auto. In de stad is dat net zo snel als de auto, ik hoef niet te betalen voor het parkeren en ik heb altijd een plekje voor de deur.

DIY rolstoeldrager

Eerder liet ik al zien hoe ik mijn gewone rolstoel op mijn scooter meeneem. Maar mijn dansrolstoel ziet er van onder net iets anders uit, dus daar moest ik even over puzzelen hoe ik dat kon aanpakken.

Aan de camberbar van mijn dansrolstoel zit namelijk een blok waar het anti-kiepwiel in geschoven kan worden. Door dat blok kan ik de rolstoel niet zomaar achterop mijn scooter zetten. Maar in één van mijn slapeloze nachten kwam ik op het idee om iets op het bagagerek te zetten, zodat het blok hoger komt.

Handig met zo’n klussende man: ik vond bijna alle benodigdheden in de berging. Zoals de twee blokken hout die ik als verhoger wilde gebruiken. Of nee, ik lieg, het waren zes blokjes. De eerste twee waren toch te laag, de volgende twee versplinterden teveel, maar met de laatste twee was ik tevreden.
rolstoeldragerAan de onderkant van de blokken heb ik stukjes weg geveild of geraspt, precies op de plek waar het bagagerek zit. En aan de bovenkant een geul gemaakt waar de camberbar in valt. En ja, dat ging een beetje mis, vandaar dat je op de bovenste foto twee geulen in het blok ziet.

Om mijn mooie rolstoel nog een beetje extra te beschermen, heb ik een stukje van mijn oude yogamat opgeofferd. En tot slot heb ik de blokken met een stuk klittenband vastgemaakt.

Om de stang te beschermen die tussen het zadel en het bagagerek geklemd zit, heb ik weer een stuk buisisolatie gebruikt. Maar dit keer niet met tafelzeil eromheen, maar een stuk fietsband. Dat leek me een stuk steviger en beter beschermen.

Scooter + rolstoeldrager + rolstoel in actie

Ik kan me voorstellen dat het op de foto’s weinig tot de verbeelding spreekt, vandaar dat ik er weer even een filmpje van heb gemaakt:

 Gat in de markt?

Tja, ik vond mijn idee best briljant zo midden in de nacht. En dat het dan ook nog eens echt werkt, is natuurlijk helemaal super.

Waren er nou maar meer scooterrijdende rolstoelgebruikers, dan had ik er patent op kunnen aanvragen en rijk mee kunnen worden. Want wist je dat er bedrijven zijn die 700 euro vragen voor een rolstoeldrager voor op de scooter? Weliswaar is die dan van metaal en een stuk degelijker. Maar dit heeft mij nu niks gekost en ik denk dat het makkelijk te maken is voor andere rolstoelen en/of scooters.

Maar helaas, hier zit geen hond op te wachten. Of als jij toevallig wel hierop hebt zitten wachten: maak het gerust na. Ik heb er dus echt geen patent op aangevraagd. 😉 Als je heel handig bent en dit een stuk beter kan maken dan ik, waardeer ik het natuurlijk enorm als ik als bedankje een verbeterde versie krijg, haha!

Als laatste nog wel een opmerking: Mijn dansrolstoel heb ik zelf aangeschaft en daar mag ik mee doen en laten wat ik wil. Maar voor mijn gewone rolstoel die ik via de WMO heb gekregen, heb ik wel eerst toestemming gevraagd of ik mijn (of eigenlijk dus hun) rolstoel zo mag vervoeren. En dat mocht!

Maar niet elke rolstoel of scooter is hetzelfde. Dus als jij hiermee wil experimenteren en je hebt een rolstoel in bruikleen: vraag het even na of het kan en mag.

/5 Reacties/door

Mooie initiatieven!

dansrolstoel antikiepwiel

Twitter is bij mij wel een klein beetje het ondergeschoven kindje als het om social media gaat. Zonde, want er zijn zoveel mooie ideeën, websites, artikelen en evenementen te vinden. Maar gelukkig wordt Salami stinkt ook steeds beter gevonden, scheelt mij weer zoeken. Zo kwam ik al scrollend vorige week een paar prachtige initiatieven tegen.

Stock-stoel

Via verschillende media hoor je steeds meer het geluid dat mensen niet blij zijn met de beeldvorming van rolstoelgebruikers die onder andere gevormd wordt door slecht gekozen stockfoto’s. Op nieuwswebsites en blogs wordt veelvuldig gebruik gemaakt van stockfoto’s om een artikel wat meer aan te kleden. Maar je zet ook geen plaatje van een paardenbloem bij een artikel over tulpen, dus waarom dan steeds die vreselijke ziekenhuisrolstoelen als het om mensen met een handicap gaat?

Stock-stoel wil hier verandering in brengen, door een beeldbank te vullen met een breed aanbod stockfoto’s die wèl representatief zijn voor langdurig rolstoelgebruikers. Dat doen ze door modellen en fotografen die zich opgeven aan elkaar te koppelen. Dit is op vrijwillige basis.

Ik vind het echt een geweldig initiatief en heb me zelf ook opgegeven. En na het delen van de link op de Facebookpagina van Salami stinkt, zag ik ook al enthousiaste reacties van andere rolstoelgebruikers. Maar de fotografen (of in ieder geval die hier in de regio zitten) blijven een beetje uit. Snap ik wel, want er wordt wel een bepaalde professionaliteit gevraagd, maar er staat geen vergoeding tegenover. Toch hoop ik dat er ook fotografen zijn die enthousiast worden van dit project en een steentje bij willen dragen.

Dutch Hacking Health

Van 19 tot en met 21 mei gaan er in Groningen, Leiden, Utrecht, Nijmegen en Maastricht teams aan de slag om ideeën uit te werken tot zorgoplossingen.

Op vrijdagavond mag iedereen zijn idee of uitdaging pitchen. Hierna worden er teams gevormd rondom de ideeën met daarin zowel ervaringsdeskundigen als professionals om het verder uit te werken. Op zondag wordt dan alles voor de jury gepresenteerd en kan er een prijs gewonnen worden om het winnende idee verder op te starten.

Om aan het weekend mee te doen kun je je aanmelden via de website van Dutch Hacking Health. Ook kun je hier al een paar pitches zien, maar daar kan nog wel veel meer bij!

Ik werd via Twitter door Hacking Health Groningen benaderd. Nu is dat voor mij iets te ver weg en om er nou een hotel voor te boeken… Maar we hebben toch een manier gevonden hoe ik een bijdrage kan leveren. Meer daarover volgt na het Hacking Health weekend!

Ken jij nog meer fantastische ideeën, initiatieven of evenementen waar ik absoluut eens naar zou moeten kijken? Laat een linkje achter bij de reacties!

/0 Reacties/door

Waarom druk maken om het lopen, als je ook kunt rollen?

lopen wandelstokSteeds vaker word ik ermee geconfronteerd dat het lopen slechter gaat. Nu gebruik ik al een rolstoel voor de langere stukken en langer is in mijn geval langer dan 10 minuten lopen, staan of zitten. En ach, wat maakt het uit dat het slechter gaat, als je toch al die rolstoel gebruikt? Nou, voor mij best veel.

10 minuten, daarmee kan ik…

  • mijn dochter naar school brengen of halen
  • even een snelle boodschap halen bij de supermarkt in de wijk
  • naar de huisarts of fysiotherapeut
  • op plekken komen waar ik met mijn rolstoel niet kan komen, zoals het strand of een kasteel
  • in de pauze even buiten bij mijn collega’s buiten staan
  • van mijn kantoortje naar een lokaal of docentenkamer om even iets te brengen, halen of vragen
  • staand voor het bord theorie uitleggen
  • rondlopen in de klas als de studenten aan het werk zijn
  • naar de bushalte of het treinstation lopen
  • naar een café of restaurant gaan (mits ze fatsoenlijke stoelen hebben)
  • mijn schoonouders bezoeken
  • een niet te rollen stuk lopend overbruggen (dus ook een drempel of trap)
  • vanaf de parkeerplaats naar de plek van bestemming lopen

Het geeft mij een hoop vrijheid om dat korte stuk te kunnen lopen. Die vrijheid wil ik nog niet opgeven.

Rust roest?

Aan de ene kant is het belangrijk voor mijn lijf dat ik op tijd en regelmatig rust neem. Door EDS zijn mijn gewrichten en spieren niet zo geweldig meer en verergeren de pijnklachten en instabiliteit als ik dit ga overbelasten.

Maar aan de andere kant verergeren de pijnklachten en instabiliteit ook als ik teveel rust neem. Als ik bij een dagje uit veel in mijn rolstoel zit, kost het lopen me veel meer moeite dan normaal. En hoe meer ik op de bank lig, hoe lastiger het is om weer op te staan.

En ja, die balans daarin vinden, dat is een uitdaging.

Niet alleen spieren en gewrichten hebben beweging nodig

Het is soms lastig te herkennen welke kwaaltjes door EDS veroorzaakt worden en wat door het minder mobiel zijn op zich. Mijn darmen lopen nu al niet zo goed door, maar door te lopen blijven ze toch meer in beweging. Meer zitten is voor mij dus ook meer buikpijn.

En met mijn blaas net zo goed. Als ik sta of loop, voel ik mijn blaas veel beter aan. Als deze vol is, drukt hij tegen de onderkant aan. Dat voel ik minder als ik zit. Soms heb ik zo lang in mijn rolstoel gezeten, dat ik pas bij het opstaan voel dat mijn blaas op springen staat.

Voor een goede doorbloeding is bewegen ook prettig. Zittend in de rolstoel krijg ik snel koude benen en voeten, omdat deze alleen maar stilzitten.

Ik ervaar het als een stuk lastiger om op een gezond gewicht te komen en blijven nu ik mijn rolstoel steeds vaker nodig heb. Al kost het rollen best wat energie en kracht, je verbrandt er niet zoveel mee als met lopen. Wat ik ooit was afgevallen, kwam er snel weer bij. Het afvallen gaat ontzettend traag.

Hoe hou ik het lopen vast?

Op een loopband loop ik een stuk gemakkelijker dan buiten op straat. Ik hoef niet op te letten op scheve stoeptegels of mensen die in de weg lopen en hoef alleen maar op het lopen te focussen. Mijn streven was altijd 10 a 15 minuten op de loopband te lopen, waarbij ik stevig doorstap met 5,3 km per uur. Mijn fysiotherapeut heeft me erop gewezen om ‘los’ te lopen, dus niet de steun vast te houden. Op die manier beweegt mijn bovenlijf op een natuurlijke manier mee en hou ik mezelf in balans. Zodra ik merk dat ik mank ga lopen van de pijn, stop ik, want door dat mank lopen ga ik nog meer gewrichten overbelasten. De laatste maanden red ik de 10 minuten niet meer, maar kom ik maar tot 6 a 8 minuten.

Ik maak me er dus wel druk om, dat lopen. Het is iets wat ik nog niet wil opgeven, ook al doe ik het niet bijzonder veel meer. Echt helemaal afhankelijk zijn van mijn rolstoel is iets wat me best beangstigt. Want lopen is zoveel meer dan alleen maar je ene voet voor de andere zetten.

Over een week of twee heb ik een afspraak bij een revalidatiearts die veel ervaring heeft met EDS. Hopelijk kan hij me nog iets adviseren wat ik nog niet geprobeerd heb. Zo vraag ik me bijvoorbeeld ook af of orthopedische schoenen een meerwaarde voor mij zouden zijn. En ik verwacht dat hij me hierin beter kan adviseren dan de prutsers waar ik eerder mee te maken heb gehad.

Heb jij nog ideeën hoe ik het lopen vast kan blijven houden? Of hoe ik zo min mogelijk last heb van de ‘bijwerkingen’ van het vele zitten?

/9 Reacties/door

8 mooie must-haves om met of zonder rolstoel te dragen

Het viel me bij de laatste Supportbeurs op dat er steeds meer aandacht is voor kleding voor rolstoelgebruikers. En dat is mooi. Want het is ook een wereld van verschil, iets kan je mooi staan, maar staat totaal niet als je zit. Zodra je gaat zitten, verandert dat mooie zandloperfiguur in een appel.

Nu hang ik er een beetje tussenin. Ik maak niet fulltime gebruik van mijn rolstoel, maar wel vaak genoeg om mijn kleding erop af te stemmen. Daarnaast probeer ik regelmatig korte stukken te blijven lopen, dus de ‘we-laten-de-achterkant-maar-weg-want-die-zie-je-toch-niet’-kleren zijn dan geen optie. En om het nog een klein beetje lastiger te maken, maak ik ook nog eens gebruik van een driewielligfiets om me te verplaatsen.

En alhoewel ik soms heus wel eens in een bui ben dat ik een outfit aantrek waar ik niet mee op de fiets zou durven stappen, wil ik het liefst genoeg keuze in mijn kast hebben om alle kanten mee op te kunnen. Om me nou elke keer om te kleden als ik iets anders wil gaan doen, daar ga ik niet aan beginnen.

Langzaam maar zeker vult die kledingkast zich steeds meer met mooie, maar vooral ook praktische kleding. Dit zijn mijn 8 must-haves waarmee ik zowel met als zonder rolstoel goed voor de dag kan komen:

1. Prints!

Vooral favoriet vanwege de camouflerende werking. Of het nou voor de vetrolletjes is, de zweetplekken onder de oksels of omdat ik weer eens gemorst heb met eten of drinken… het valt allemaal een stuk minder op als je een jurk of shirt met een print draagt.

Tip: Rita Flowers Dress

2. A-lijn jurkjes

De A-lijn camoufleert buik of brede heupen, zorgt voor genoeg bewegingsruimte en voorkomt inkijk wanneer je zit. Het liefst draag ik ze van tricot. Tricot is een erg comfortabele stof, zowel om in te zitten, te bewegen of in te liggen.

Tip: Pammy A-Line Dress

3. Zeemeerminjurk of –rok.

Deze zit strak tot de knieën en daaronder loopt hij wijd uit, een klein stukje of tot de enkels. Ik vind dit gewoon een supermooi en vrouwelijk model en ook nog eens heel erg praktisch in een rolstoel. Doordat hij vanaf de knie wijder uitloopt, heb je geen inkijk. En zolang hij niet tè wijd is aan de onderkant, gaat het ook prima samen met de wielen.

Tip: Josephine Fishtail Dress

tailleriem bolero prints4. Korte vestjes of bolero’s.

Deze zorgen ervoor dat ik mijn favoriete jurkjes het hele jaar door kan dragen, ook de zomerjurkjes. Ze houden me warm, zonder dat de onderkant tussen mijn wielen terechtkomt. Bolero’s zonder sluiting aan de voorkant kunnen soms de neiging hebben om tijdens het rollen van je schouders te zakken, dat is wel iets om bij de aankoop op te letten.

Tip: Marilyn Bolero

5. Tailleriem

Elastisch of van leer, breed of smal, maakt allemaal niet uit, wat jij zelf prettig vindt. Maar het zorgt ervoor dat je toch weer even die zandloper herkent, in plaats van dat appelfiguur. Een riem laag op de heupen vind ik zelf niet prettig als ik zit. Die schuift dan weer naar boven, of mijn buik puilt erbovenuit.

Tip: Velvet Rose Red stretch tailleriem

6. Heel erg rekbare skinnyjeans

Ik ben meer een jurkentype, maar soms is een spijkerbroek gewoon praktischer. Maar een gewone spijkerbroek vind ik niet fijn om in te zitten, die stugge stof en die knoop die dan zo in je buik duwt… Gelukkig is er genoeg keuze in rekbare skinnyjeans tegenwoordig. En heel eerlijk: ik koop ze een maatje te groot, zodat ze net iets comfortabeler zitten.

Tip: Rebel Kate High Waist Denim pants

7. Wijde, dunne/doorschijnende truitjes

Door het rollen wordt mijn bovenlijf snel warm en strakke truitjes met zweetplekken vind ik daarbij niet zo charmant. Ik heb een paar truitjes voor wanneer ik geen jurkjes met vestjes draag. Ze zijn niet heel erg ‘baggy’, maar wel lekker los en luchtig. Bij de doorschijnende truitjes draag ik er een hemdje onder. Zo laat je nog wel wat van je figuur zien, maar niet teveel.

Tip: Luck Has It Wrap Top

8. Degelijke leggings met hoge taille

En met degelijk bedoel ik dan vooral dat prints leggingze niet doorschijnen, ook (of vooral) niet bij je dijen. Dan maakt het namelijk niet uit hoe kort de jurk is die je erboven draagt en stap ik er met een gerust hart mee op mijn fiets. De hoge taille vind ik zelf erg fijn, want als je veel
zit en net als ik een buikje hebt, dan voorkomt die hoge taille dat je buik in vetrollen verdeeld wordt door het elastiek.

Dit lijstje is natuurlijk behoorlijk beïnvloed door mijn smaak en dagelijkse bezigheden. Ik kan me voorstellen dat een ander een heel andere vulling in de kledingkast heeft. En heel veel dingen heb ik zelf nog niet eens ontdekt. Wat zijn volgens jou echte must-haves?

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

 

/6 Reacties/door

Afhankelijk van een stel prutsers

Ik waarschuw maar vast: dit is een mopperblog. Iets wat ik niet te vaak wil doen, want je schiet er toch niks mee op. Maar voor nu heb ik even zin om te mopperen.

Wat een stelletje prutsers kom je soms tegen en wat is het toch irritant als je van die mensen afhankelijk bent om de juiste hulpmiddelen te krijgen.

Rolstoelprutsers

Ergens in juni had ik via de WMO een aanvraag gedaan om mijn rolstoel aan te passen. Tenminste, zo staat dat op papier dan. Echt een grote aanpassing was het niet, ik wilde alleen andere spatborden.

Al bij de aanvraag van mijn rolstoel had ik aangegeven dat mijn heupen/bekken goed strak in de rolstoel moeten zitten, om voldoende stabiliteit te kunnen geven. De spatborden die ik kreeg, kwamen daarvoor wel hoog genoeg, maar het materiaal was niet heel erg stevig.

Op de Supportbeurs ontdekte ik dat er ook gewoon spatborden van carbon zijn, die niet zoveel meebuigen als de kunststof spatborden die ik had. Na een telefonisch gesprek met mijn WMO-consulent (die overigens geen prutser is) werd de aanvraag in augustus toegezegd en zou Medipoint contact met me opnemen.

Na een poosje braaf wachten ben ik in oktober toch maar gaan bellen. Daarnaast was mijn rechterrem kapot gegaan, dus nu had ik er wel iets meer haast bij dat er wat aan mijn rolstoel gedaan zou worden. Dezelfde week stond er iemand voor de deur. Met een verkeerde rem en spatborden van het juiste materiaal, maar erg laag.

Op deze foto zie je links de oude spatborden, die hoog genoeg komen. Rechts moet je heel goed kijken, dan zie je net een heel klein randje boven mijn wiel uit komen. Dat zijn de nieuwe spatborden, wel van carbon, maar dus zo laag, dat ze nog niet voldoende steun geven.

prutsers spatborden rolstoel

Orthopedisch instrumentprutsers

Ik had een driedubbele afspraak gepland staan voor controle van mijn steunzolen en nachtbraces. Naar de steunzolen werd weinig gekeken, daar was ook niks mis mee. Tenminste, nadat ik voor een nieuw paar al eerder terug was gekomen, omdat ze het kuipje in de steunzool vergeten waren.

Mijn dossier werd erbij gepakt en er werd me gevraagd of de nachtbraces hielpen bij mijn verkorte achillespees… Ik heb dus helemaal geen problemen met mijn achillespees. Begon er zelf even aan te twijfelen, omdat het toch echt in mijn dossier stond, maar na een check bij mijn fysio wist ik het zeker: het staat gewoon verkeerd in mijn dossier.

Maar goed, verder met de andere vragen die ik had. Ik vroeg me vooral af of er niet nog iets zou kunnen zijn om het lopen voor mij wat aangenamer te maken. Het lopen gaat nog steeds achteruit, ik heb sneller pijn en ben sneller moe. De eerste opmerking die ik kreeg, was dat ik dan met schoenen zonder hak moest gaan lopen, het liefst bergschoenen. Nu snap ik wel dat dat hele goede schoenen kunnen zijn voor veel mensen, maar ik heb altijd het advies van revalidatieartsen en fysiotherapeuten gehad om op schoenen met een kleine hak te lopen. Op die manier worden mijn spieren meer geactiveerd en sta ik in een betere houding.

Maar daar had de orthopedisch instrument-/schoenmaker nog niet eerder van gehoord. Een andere optie na de bergschoenen waren de orthopedische schoenen. Alleen is er ook dan geen garantie dat ik er beter mee zou kunnen lopen.

Al met al duurde de afspraak een uur en is mij alleen maar duidelijk geworden dat ze geen idee hebben wat ze met mij en mijn klachten aanmoeten.

Kan het niet anders?

Waarom moet het nou zo lang duren voordat er iets via de WMO geregeld is? En waarom wordt er tussen WMO en Medipoint blijkbaar zo slecht gecommuniceerd, dat ze met de verkeerde oplossingen aan komen? Ik krijg soms echt het idee dat ze maar wat doen. Soms zou ik het liever gewoon zelf maar op willen lossen. Maar dat mag dan weer niet, want de rolstoel is in bruikleen en daar mag je niet zelf aan sleutelen.

En wat betreft de orthopedisch instrument-/schoenmaker: ik kom daar niet meer terug. Ik heb er totaal geen vertrouwen in dat ze mijn dossier goed bijhouden of snappen waar bij mij het probleem ligt.

Gelukkig zijn er meer waar ik terecht kan voor orthopedische hulpmiddelen en waar mijn revalidatiearts ook mee samenwerkt. Dus ik verwacht niet dat dat problemen oplevert. Maar kan die WMO ook niet anders georganiseerd worden? Het zou toch veel sneller en beter gaan als ik zelf rechtstreeks bij de leverancier aanpassingen aan mijn rolstoel kan laten doen. Ik snap wel dat ze er eerst toestemming voor moeten geven, maar al die stappen ertussen zorgen alleen maar voor meer ruis.

Kom jij ook weleens van die prutsers tegen? Heb jij nog tips hoe je dit soort prutsoplossingen zoveel mogelijk kan voorkomen?

/8 Reacties/door

Wie heeft de hipste wielen?

Als er iets is wat mijn leven een stuk leuker en makkelijker maakt, dan zijn het wel wielen. En net als een mooi stel benen wat best geshowd mag worden, wil ik vandaag mijn wielen eens in de spotlight zetten. Yep, rollen is het nieuwe lopen. Lopen is zóóóó 2015.

chopper cruiser driewielligfiets opoefietsDriewielligfiets

Als wij met ons gezin op de fiets eropuit gaan, val ik niet eens op met mijn driewielligfiets. Mijn oudste dochter rijdt op haar zelf uitgekozen opoefiets, mijn jongste rijdt op mijn oude cruiser en mijn man op zijn custommade chopper, die echt van een kaal frame helemaal opgebouwd is. Helaas zijn de winkels waar de cruiser en chopper vandaan komen er niet meer. Maar als je een beetje rondkijkt, zijn er nog steeds winkels die deze fietsen samenstellen of losse onderdelen verkopen.

Mijn driewielligfiets is een Hase Lepus Comfort en komt bij ‘t Mannetje vandaan. Eigenlijk is het amper nog een ligfiets te noemen, want ik zit vrij rechtop. Maar het is dus een ontzettend relaxte fiets om mee te fietsen: mijn bekken wordt goed ondersteund, het onderstuur is niet te zwaar voor mijn polsen en ik kan niet omvallen.

Regelmatig krijg ik complimentjes over de fiets, ik geloof niet dat mensen dan altijd doorhebben dat ik deze fiets niet alleen voor het mooie heb, maar ook omdat ik op een andere fiets niet zou kunnen fietsen.

Misiconi inclusiedans dansrolstoelDansrolstoel

Nog zo’n stel wielen waar ik erg blij van wordt: mijn dansrolstoel! Deze is superlicht, helemaal op maat gemaakt en ontzettend wendbaar. Het mat-witte frame heb ik zelf uitgekozen. Wel bewust een neutrale kleur, omdat dit goed te combineren is met welk kostuum dan ook. Maar mintgroen had me ook wel leuk geleken.

Pas geleden heb ik bij een avondje uit nog een poging gedaan om te dansen met mijn gewone rolstoel. Maar man, wat ging dat zwaar ineens! Zo lang heb ik de dansrolstoel nog niet, maar aan die wendbaarheid ben je dus blijkbaar snel gewend.

Freewheel rolstoelFreewheel

Toen ik mijn dansrolstoel kocht, heb ik mezelf meteen een Freewheel cadeau gedaan. Een Freewheel is een los wiel wat je aan de voetplaat van je rolstoel vast kan maken, zodat je obstakels makkelijker kan nemen. Het deed me een beetje denken aan een kinderwagen met drie wielen, die vond ik ook altijd veel fijner om te duwen dan een buggy met kleine voorwieltjes.

Ik gebruik ‘m overigens niet in combinatie met mijn dansrolstoel. Daar had ik wel een beetje op gehoopt, om zo ook buiten de dansstudio te kunnen rollen. Want van de dansrolstoel zijn de voorwieltjes nog kleiner. Maar hij is afgesteld op mijn gewone rolstoel, daar gebruik ik ‘m meer op. En met de dansrolstoel zou ik waarschijnlijk sneller achterover kiepen, omdat het anti-kiepwieltje achter eraf zou moeten.

Op mijn Instagram staat een kort filmpje van mijn rolstoel met Freewheel in actie. Het is even wennen dat je door de stand van het wiel ook nog iets omhoog en omlaag gaat met je stoel. Zeker in de bochten lijkt dat soms vanzelf te gaan. Maar het rijdt een stuk lichter en ik hoef niet zoveel wheelies te maken om een drempeltje te nemen.

Burgertrutjes Blog Challenge

Dit artikel is onderdeel van de Burgertrutjes Blog Challenge, waarbij de opdracht was een artikel te schrijven over dè trend van 2016. Niet dat het nu een trend moet worden dat iedereen nu maar een aangepaste fiets of rolstoel gaat aanschaffen. Maar als het lopen toch niet meer goed gaat, kun je beter maar iets vinden om op je eigen manier mobiel en in beweging te blijven. Er zijn nog zoveel andere mogelijkheden, dat het niet meer van deze tijd is om alleen maar te moeten accepteren dat iets niet meer gaat.

Nu lukt al dat rollen bij mij nog best aardig zonder elektrische ondersteuning, maar mèt ondersteuning kun je dus ook nog flink wat kanten op. Heycrip laat diverse foto’s en filmpjes zien met hulpmiddelen of aanpassingen die hij uitprobeert. Sommige dingen kan ik alleen maar van dromen, want wat kost het allemaal een hoop geld. Maar de meest noodzakelijke hulpmiddelen zijn wel via WMO te verkrijgen. Zo heb ik mijn fiets en gewone rolstoel ook gekregen. De dansrolstoel heb ik deels via crowdfunding en deels zelf betaald. Freewheel is ook van mijn spaarcentjes betaald.

En nu ik het over crowdfunding heb… ik denk dat dat ook steeds meer de trend gaat worden. WMO vergoedt niet zo snel meer en als je iets toegewezen krijgt, is het de meest passende en goedkoopste oplossing. En dat is niet altijd precies wat je wil (of soms zelfs nodig hebt).

Wat heb jij aan hippe wielen in huis? Of met welke wielen zou jij graag willen rondrollen?

/5 Reacties/door

Week van de toegankelijkheid – Aan tafel!

aan tafel

In de Week van de Toegankelijkheid staat van 3 tot en met 8 oktober de toegankelijkheid in horeca centraal. Die toegankelijkheid  voor gehandicapten is dit jaar al een paar keer in het nieuws geweest: in januari werd een wetsvoorstel door de Tweede Kamer aangenomen, in april ging de Eerste Kamer ook akkoord, in juni lag het in New York en in juli ging het verdrag in. En hoewel het verdrag al is ingegaan, gaat de verplichting pas in op 1 januari 2017.

Maar wat hebben ze nu eigenlijk afgesproken? In de uitvoering van het verdrag staat onder andere beschreven:

Het wetsvoorstel ziet niet op het treffen van algemene voorzieningen, maar betreft uitsluitend de verplichting tot het treffen van doeltreffende aanpassingen in een concreet geval. Voorts is de verplichting afhankelijk van de specifieke situatie en bestaat deze niet als het een onevenredige belasting vormt. De wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte wordt gewijzigd in die zin dat die wet wordt uitgebreid met het terrein goederen en diensten.

Kort gezegd: iedereen die iets te verkopen heeft, moet ervoor zorgen dat ze ook toegankelijk zijn. Als het nodig is en niet teveel moeite is. Of zoiets.

Toegankelijk maken? Hoe dan?

Ik geef het ze te doen hoor, die horeca-ondernemers die nu hun best moeten gaan doen om hun zaak toegankelijk te maken. Want dat is nogal een dilemma: in hoeverre ben je bereid in te leveren op je sfeer en knusheid, om maar toegankelijker te worden? Is dat toegankelijke toilet de opoffering van een paar tafels waard?

Op de website van Week van de Toegankelijkheid is een handleiding te downloaden waarin wordt uitgelegd hoe je horeca toegankelijker kan maken. Wat ik een goed punt vind hieruit, is dat ze de gastvrijheid benoemen. Een vriendelijke ober kan een hoop goedmaken. Als ik me welkom voel, ook al is het niet zo handig dat ik aan kom zetten met een rolstoel, voelt een restaurant voor mij meteen een stuk toegankelijker.

Bij wie van de vier ga ik het liefst aan tafel?

Ik ga graag uit eten/drinken met mijn gezin of vriendinnen en ik heb het geluk dat ik zelf ook nog het één en ander kan aanpassen. Deze vier voorbeelden zijn een gemiddelde van wat ik zoal tegenkom:

Vreetschuur A

Deze vreetschuur is vrij nieuw gebouwd en voldoet bouwkundig gezien keurig aan de eisen. Een mooi invalidentoilet, geen drempels, ruime deuropeningen. En bij binnenkomst wordt er even nagevraagd welke tafel het handigst zou zijn voor ons: het wordt een tafel vlakbij het buffet. Want ja, het is een all you can eat lopend buffet restaurant.

En daar komt het eerste probleem al: met een bord op schoot tussen hongerige mensen rollen. Tweede probleem: drinken mag je ook zelf pakken, dat doet mijn tafelgenoot dus voor me. Maar het vervelendste vond ik toch wel dat je in de loop zit van het type mens dat op die vreetschuren afkomt: alles draait om zoveel mogelijk eten in die twee uur waar je voor betaald hebt. Even opletten waar je loopt of überhaupt ‘sorry’ zeggen als je met je lompe lijf tegen mijn rolstoel loopt, is dan teveel moeite…

Sjiek restaurant B

Het restaurant bevindt zich in een historisch pand waarbij je alleen via een trap naar binnen kunt komen. Van tevoren heb ik op de website foto’s bekeken en gezien dat ik er met mijn rolstoel echt niet binnenkom. Maar de metro stopt vlakbij en de stoelen zien er comfortabel genoeg uit om een avond op door te brengen.

Bij onze tafel aangekomen wordt zowel mijn jas als wandelstok aangenomen en bij vertrek uiteraard weer gebracht. Het restaurant is ruim opgezet, ik kan me er makkelijk bewegen zonder me tussen stoelen en tafels te hoeven wurmen.

Café C

Bij het wijntjes drinken met vriendinnen bij café C heb ik van tevoren het weer eens goed bekeken. Het zou nog tot diep in de nacht warm blijven, de stoelen op het terras zijn waardeloos om op te zitten, dus heb ik mijn rolstoel als stoel.

Het terras is druk en rommelig, ik kan er met geen mogelijkheid met mijn rolstoel doorheen om naar binnen te gaan. Voor het halen van de wijntjes geef ik af en toe een vriendin mijn portemonnee mee, maar die wijntjes eruit plassen moet ik toch echt zelf doen. Dus dit keer ben ik degene die met haar lompe lijf tegen stoelen loopt. Ik zeg overigens wel ‘sorry’.

Foodtruck D

De foodtruck staat daar ontzettend hip te zijn op een gezellig festival. Voordat je er iets kan kopen, moet je eerst in de rij voor munten en daarna weer in de rij om wat te kopen. Met al die rijen heb ik zeker weten mijn rolstoel nodig, alleen is een festivalterrein daar niet echt op ingesteld. Er liggen onmogelijke drempels over kabels heen, verder is er gras met rondslingerende mensen.

Zelf wat eten bestellen gaat niet. Ja, ik kan roepen wat ik wil, maar ik kan negen van de tien keer niet vanuit mijn rolstoel de muntjes aangeven of het eten aanpakken. En al zou ik het kunnen aanpakken: eten uit een foodtruck ligt meestal niet op een fatsoenlijk bord wat je op schoot kan zetten. Nou ga ik meestal niet in mijn uppie naar zo’n festival, dus ik heb altijd wel iemand bij me om me te helpen, maar onhandig is het wel.

 

Weet je, eigenlijk kan ik niet zo goed een keuze maken waar ik het liefst aan tafel ga. Ook al hebben ze allemaal wel hun verbeterpuntjes in toegankelijkheid, het houdt me niet tegen om erheen te gaan. Het is niet zozeer het gebouw, maar het zijn juist de mensen die het voor mij toegankelijk maken. Mensen die voor gezelligheid zorgen, mee willen denken en rekening houden met anderen. Niet alleen het personeel of de mensen met wie ik op stap ben, maar ook de andere klanten. Dat maakt voor mij de vreetschuur nog het minst populair, maar ik heb nog lang niet alle vreetschuren gehad.

Tips voor toegankelijke horeca in de regio Rotterdam zijn van harte welkom! Waar eet/drink jij graag?

/5 Reacties/door