Begin september had ik het al een beetje aangekondigd: ik ging een flink stuk buiten mijn comfortzone (poseren is zooooo niet mijn ding!) en maakte een afspraak voor een fotoshoot bij Darkashter. Via wat gemeenschappelijke Facebookvrienden zag ik dat Lilith Vanderstorme een Kickstarter-project was begonnen voor haar gloednieuwe studio. Haar stijl sprak me sowieso wel aan, ik hou wel van een beetje fantasy en steampunk. En ik had nog wat vakantiegeld over, dus waarom niet?
Waarom een fotoshoot?
Die vraag kreeg ik een paar keer en tja, echt een aanleiding had ik niet zo. Het was meer een beetje impulsief, het leek me wel leuk om een keer gedaan te hebben.
Maar als ik erover nadenk, waren er onbewust toch wel meer redenen om een fotoshoot te doen. Want ik wist al heel snel dat ik mèt rolstoel op de foto wilde. Daar heb ik er gewoon niet zoveel van en hij hoort er nu toch wel echt bij.
Misschien herkennen de mensen die weleens naar festivals gaan het wel: dat je achteraf de vele foto’s doorscrollt om te zien of jij er ook op staat. Zeker als je een beetje je best hebt gedaan op je outfit, is het leuk om te zien dat anderen dat ook is opgevallen. Maar ik weet niet wat het is, maar sinds ik die rolstoel erbij heb, kan ik mezelf bijna nergens terugvinden tussen die foto’s. Zelfs niet bij de fotografen die vooraf netjes hebben gevraagd of ze mij mochten fotograferen.
Je gaat dan bijna twijfelen aan jezelf. Doe ik het zo slecht op foto’s? Zie ik er te triest uit in mijn rolstoel om tussen de andere festivalfoto’s te mogen? Dat valt toch wel mee?
Maar goed, mijn punt is eigenlijk dat ik er best mag zijn, ook met rolstoel. Ja, mijn lijf is best stom dat het niet doet wat ik wil. En mijn ogen staan altijd op standje moe. En ik had graag wat slanker willen zijn. Het is wat het is en eigenlijk ben ik er gewoon best tevreden mee.
Mijn outfit, zelfgemaakt uiteraard
De afspraak was sneller gemaakt dan dat ik een idee had wat ik aan wilde trekken. Steampunk vind ik wel leuk, maar ik wilde toch iets meer een post-apocalyptische sfeer, maar dan wel een light-versie. Ook letterlijk, gewoon lekker licht qua kleur.
Dus ik ging wat googlen, maakte wat moodboards en kwam toch steeds weer op iets met een sjaal of col uit. Uiteindelijk maakte ik een jurkje (met het patroon van de sweatjurk die ik eerder maakte, maar dan zonder mouwen) en een losse col. De stof had ik nog liggen van een jurkje wat ik eerder maakte voor een dansoptreden, alleen had ik ‘m nu niet gevoerd.
Voor de fotoshoot had ik van alles meegenomen, ook qua sieraden. Die heb ik vooral nog overgehouden van tribal fusion buikdans en ik vind het wel leuk dat je de tribal er toch ook weer een beetje in terugziet. Wat ik op mijn hoofd heb, is eigenlijk om op de heupen te dragen. Lilith kwam ermee om het op mijn hoofd te dragen en ik vind het er wel tof uitzien. Voor de make-up gaan trouwens ook alle credits naar Lilith toe.
En dan nu eindelijk: de foto’s!
Ik hou mijn mond verder wel. Kijk maar gewoon eens naar die geweldige foto’s. Ben er echt superblij mee.
En wat vind jij van de foto’s? Welke is jouw favoriet?
De eerste foto. Hier heb jij een sterke uitstraling op. Op de tweede foto kijk je een beetje zielig.
Mooie foto’s.Allemaal. En als je niets weet voor mijn verjaardag…..Ik heb van die leuke fotoranden in het nieuwe huis.
Haha, ik zal het onthouden!
Prachtige fotoshoot. Het ziet er bijna onwerkelijk uit, net een schilderij. Mooi gedaan. En inderdaad een goede uitstraling.