Winterjurkjes: zelf gekocht en zelfgemaakt

Laat de kou maar komen hoor, ik ben erop voorbereid. En wel met twee heerlijk warme winterjurkjes!

Groene vestjurk

Een groene jurk stond al een poosje op mijn verlanglijstje. Waarom weet ik eigenlijk niet, ik had er gewoon nog geen. En toen ik bij mijn favoriete winkel in Rotterdam aan het rondneuzen was om wat tijd op te vullen, kwam ik deze jurk van Tante Betsy tegen. Het is eigenlijk een enorm vest, lekker warm en praktisch. En alhoewel mijn dochters heel even kritisch waren of het er niet té praktisch uit zou zien, waren ze er snel van overtuigd toen ik ‘m aantrok: hij staat ook nog gewoon superleuk!

Mijn spontane shopmomentje was een week voor ik met Misiconi zou optreden. Het leek me dan ook een ideale jurk om voor en na een optreden even over mijn kostuum aan te trekken. Om me warm te houden en daarnaast niet teveel van het kostuum weg te geven. Door de lange rits hoef je ‘m dus niet over je hoofd aan- of uit te trekken. Geen risico op uitgeveegde make-up dus.

Behalve dat kan ik de jurk ook heel goed naar mijn werk aan. Ik heb niet zoveel jurken met zakken, maar merk nu pas hoe ontzettend handig die zakken zijn. Mijn kantoor ligt vol met examenstukken, dus voor elk toiletbezoekje of kopieerklusje doe ik de deur op slot. En dan is het handig om die sleutels ergens te kunnen laten.

En dan zijn er ook nog eens tal van mogelijkheden om ‘m te dragen. Ik draag ‘m dus het liefst als jurk, gewoon boven een legging en met de rits een stukje open van boven. Maar de rits kan ook helemaal dicht, zodat je een kol hebt. Of juist helemaal open over een ander jurkje heen. Of van onderaf een stuk open geritst. Alhoewel ik ‘m niet snel open geritst zou dragen als ik mijn rolstoel gebruik, dan komt het tegen de banden aan.

Retrojurk met mouwen

Iets wat op een heel ander verlanglijstje stond: mouwen naaien. Ik heb echt al tig jurkjes genaaid, maar meestal ontwijk ik de mouwen. Vaak omdat mijn maten iets afwijken van de standaard en ik te lui ben om het aan te passen. Vergeleken met mijn heupen en boezem nemen mijn schouders niet zoveel ruimte in. En waar je bij de taille gemakkelijk een stukje in kan nemen, vind ik dat met schouders nog wel een gepuzzel.

Maar ik heb niet zo lang geleden ontdekt dat raglanmouwen wèl makkelijk aan te passen zijn. Alleen had ik toen een jurkje met cartoonprint gemaakt met korte mouwen en nu wilde ik lange mouwen. Ik heb dus van een patroon van een blouse de mouwen overgenomen. En van weer een ander patroon het stuk voor de onderarm.

Wat zou het toch makkelijk zijn als ik gewoon zelf patronen kon tekenen… Maar zo met het combineren van patronen wordt het ook wel wat.

De stof heb ik trouwens ook weer tijdens een spontaan shopmomentje gekocht. Ik had (uiteraard) niks nodig, maar ging toch even neuzen op een stoffenmarkt. Gewoon omdat ie in de buurt was.

En bij deze jurk waren mijn dochters niet zo overtuigd van de mouwen. Ach, jammer dan. Ik vind ze wel tof.