Hoofdstuk 9: Leven met pijn, een nieuw verhaal – De roos, vijf hoofdstukken later

Opnieuw keek ik naar de roos en hoe ik ervoor sta op verschillende gebieden. Dit keer geen smarties, maar iets anders wat binnen handbereik lag: haken en ogen, als dat niet symbolisch is…

Werk en opleiding

Wat betreft werk en opleiding sta ik ongeveer op dezelfde plek, alhoewel ik het nu toch wat anders zie dan de vorige keer. Ik zie dat ik gegroeid ben in mijn functie als docent en als collega. Ook al werk ik maar drie dagen, ik denk toch dat ik gemist zal worden als ik er niet zou zijn en dat is een andere visie dan ik eerder had.

Ook in mijn studie voel ik me zekerder dan voorheen, ik heb er vertrouwen in dat ik het dit schooljaar goed af ga ronden. Aan de andere kant komt de sluiting van onze locatie steeds dichterbij en is mijn onderwijsleider vervangen door iemand die mij (nog) niet kent. Ik maak me meer zorgen om de toekomst: worden mijn kwaliteiten wel gezien en wordt er straks wel rekening gehouden met mijn beperkingen?

Vrije tijd

Mijn vrije tijd wordt de laatste tijd nogal opgeslokt door mijn studie, vandaar dat ik hier nu wat verder van het hart van de roos vandaan sta. Komt wel weer goed over een half jaartje!

Gezondheid en groei

Gezondheid en groei staat ietsje dichter bij het hart dan de vorige keer. Ik probeer er alles uit te halen wat eruit te halen valt en denk dat ik hier nu wel een goede methode voor heb gevonden. Als basis blijf ik letten op afwisseling van inspanning en ontspanning, blijf ik trainen, enzovoort. Daarnaast wil ik gewoon niet het gevoel hebben dat ik niet alles geprobeerd heb, dus wil ik sommige dingen gewoon een kans geven en daar een poosje op focussen.

Die chiropractor heb ik geprobeerd, dat was niks. Nu heb ik pas geleden de tip gekregen om naar een handcentrum te gaan, nadat ik mijn vinger uit de kom had getrokken. Hier ben ik nu mee bezig, ik ga drie maanden fysio- en misschien ergotherapie volgen, vooral gericht op mijn polsen. Ik heb er wel vertrouwen in dat ik hier iets van opsteek wat ik later ook weer toe kan passen, ik zie ook dat ze hier echt gespecialiseerd zijn en beter weten hoe ze met mijn polsklachten om moeten gaan dan mijn voorgaande fysiotherapeuten. En wie weet, misschien komt er over een tijdje weer iets anders op mijn pad wat ik wil proberen.

Relaties

Wat mijn relaties betreft ben ik erg tevreden. Ik heb gewoon een hele fijne familie- en vriendenkring en vind ook steeds meer mijn draai in ons gezin. Mijn man en ik zijn nog steeds geen praters, maar we doen ons best. Het hoeft ook niet altijd perfect te zijn en daar vrede mee hebben is al heel wat voor mij.

Met de doelen en acties die ik naar aanleiding van de roos heb opgesteld, vind ik ook wel dat ik aardig op weg ben. De belangrijkste verandering voor mij is dat ik me ietsje minder schuldig voel en daardoor ook beter mijn grenzen aan durf te geven.

Wil je al mijn gemaakte huiswerk bij het boek ‘Leven met pijn’ eens doorspitten? Alle hoofdstukken zijn >hier< verzameld.