Ja, is dat even een rare titel: doelen en desillusies als download, wat moet je daar nou mee?
Ik dacht een leuk dingetje te hebben, iets voor de lezers van mijn blog om te downloaden. Maar met alleen een download kan ik toch geen heel blog vullen? Dus zocht ik wat inspiratie bij de 30 Day Blog Challenge van Hare Maristeit en kwam op dag 17 uit.
Blogpraat: doelen en desillusies
Ooit begon ik dit blog om mijn eigen acceptatieproces van me af te schrijven, hoe ik omga met mijn chronische aandoening EDS. Als het al een doel had, was het in de eerste plaats op mezelf gericht, om meer inzicht te krijgen in mijn proces en dit bij te kunnen sturen. In de tweede plaats om mijn bevindingen te delen met familie, vrienden en lotgenoten, maar heel erg mijn best deed ik niet wat betreft het delen van mijn blog.
In april van dit jaar bedacht ik dat dat bloggen nog leuker wordt als ik het wat gestructureerder aanpak, er meer instop, zodat er ook meer mensen zijn die er wat uit kunnen halen. Ik wilde niet alleen de vervelende kant laten zien van mijn leven met een chronische aandoening, maar juist ook hoe ik het voor mezelf leuker en gemakkelijker maak. Niet alleen gericht op lotgenoten, maar juist ook een bredere doelgroep aanspreken, om zo tussendoor meer bekendheid te geven aan EDS.
Bloggen is niet alleen maar leuk van je af schrijven, maar toch best een vak apart. Ik wil me daarin ook verder ontwikkelen. De technische kant snappen, maar me ook verbeteren in het schrijven van interessante blogs.
En dat gaat de goede kant op. Ik leer steeds meer over het bloggen en ik zie aan de reacties dat het anderen ook interesseert wat ik schrijf.
Maar dan de desillusie. Op zich hoef ik geen duizenden volgers te hebben, maar toch blijf ik naar die cijfertjes turen op Google Analytics. In mei heb ik een maand lang gastbloggers aan het woord gelaten tijdens de EDS Awareness maand. En vergeleken met de andere maanden, kom ik maar niet boven het aantal bezoeken of bezoekers uit van die maand. Als ik kijk naar de meest gelezen berichten, staan er zes artikelen die te maken hebben met die gastblogs in de top tien.
Conclusie: mijn eigen lezers lezen liever iets van een ander dan van mij. Of niet…?
Gratis download: alle EDS gastblogs in één bundel
En zo komen we weer bij die gratis download. Want als je het wil, dan kan je het krijgen ook. Allemaal verhalen, NIET door mij geschreven (of stiekem toch wel een klein beetje), als een mooie verzameling om eens door te lezen als je niet online bent. Of om uit te printen.
Hier kon ik mooi mijn technische skills mee uitbreiden (zie je die downloadknop?!) en hopelijk spreekt het de niet-blogs-lezende-lezers aan om op deze manier eens in de verhalen te duiken. Want eerlijk is eerlijk, het is ècht een mooie verzameling verhalen. Achttien verhalen van mensen met dezelfde aandoening, het Ehlers Danlossyndroom, allemaal uniek, maar met een rode draad erdoorheen geweven.
Ik zou zeggen: klik op die knop! Veel makkelijker dan in het menu ‘Gastblog‘ aan te klikken en ze één voor één langs te gaan. Maar als er nou een verhaal bij zit wat je erg aanspreekt, nodig ik je van harte uit om hier online een reactie bij dat blog te plaatsen. Ook prettig voor de schrijvers om die waardering te krijgen.
Natuurlijk hoor ik graag van je van je hiervan vind!
Vaker doen, blogs verzamelen in een bundel en als download plaatsen? En zo ja, welke onderwerpen dan?
Of misschien nog een tip om meer boeiende blogs te schrijven?
Je doet het hartstikke goed! Vind je blogs leuk om te lezen. Wat je je wel moet realiseren is dat je geen commerciële blogs schrijft, heerlijk! Schrijft iemand bijvoorbeeld over een kledingmerk, dan is de kans aanwezig dat dat merk die blog deelt op social media. Gevolg: nieuwe aanwas. Jouw gastblogmaand was wat dat betreft iets soortgelijks. Ik ga ervan uit dat veel van jouw gastbloggers hun blog hebben gedeeld op bijv hun (privé) social media. Dat levert enorm veel nieuwe lezers op. Een maand lang. Ik kan me voorstellen dat het je met een gewone maand niet gaat lukken om te overtreffen. Dat ligt dus niet aan je schrijfkwaliteiten. Tot zover mijn bemoeienis. 😉
Fijn om jouw bemoeienis te lezen! En je hebt ook wel gelijk, de gastbloggers hebben die maand ook veel gedeeld.
Je bent wie je bent en je moet doen wat je hart je ingeeft ,doe het gewoon!!
Ik vindt het altijd wel leuk om verhalen van anderen te lezen ,soms kun je er wat mee soms niet en andere keren heeft het weer een doel,maar het is vooral interessant voor mij om verhalen te lezen van het werkelijke leven ,de nare dingen de realiteit ook de leuke dingen ook de realiteit.En schroom vooral niet om te vertellen hoe je je voelt ,dat moet kunnen met deze aandoening maar ook met andere aandoeningen en als mensen dat vervelend vinden ,dan zouden ze het ook niet kunnen lezen en mensen in hun waarde laten.Iedereen beleeft het op zijn eigen manier.