Berichten

Aftellen naar de zomervakantie

pijn si bekkeninstabiliteitDe afgelopen weken lijken voorbij te vliegen, mijn agenda staat vol met afspraken en dingen die ik moet doen en er lijkt maar geen einde aan te komen. Zo’n beetje net als de was. Is eindelijk de bodem van de wasmand in zicht, komen er weer twee dametjes langs met een berg vuile was…

Maar met het afstrepen van taken en omslaan van de bladzijdes van mijn agenda, komt de zomervakantie ook steeds dichterbij!

Aftellen naar… de diplomering

Op mijn werk is het ontzettend druk. Behalve dat ik als examenleider ervoor moet zorgen dat alle examens en examendossiers in orde zijn, ben ik ook studieloopbaanbegeleider van een klas die gaat diplomeren. Dat loopt niet altijd even soepel. Aanstaande maandag heb ik de laatste les met ze en nog niet alle examenopdrachten zijn uitgevoerd en ingeleverd.

Maar wat zijn ze gegroeid in dat laatste jaar en wat ben ik trots op ze! Ongeveer de helft heeft zich al ingeschreven voor een vervolgopleiding en sommigen hebben al een baan bij de organisatie waar ze stage liepen.

Door alle drukte op mijn werk, maak ik soms wel wat langere dagen dan goed voor me is. Wat zal er een last van me afvallen als de diplomering achter de rug is en ik straks op mijn laatste werkdag de deur achte me dichttrek en een opgeruimd examenhok achterlaat.

Aftellen naar… een ifuse?

Inmiddels ben ik gisteren weer naar mijn revalidatiearts geweest. En alhoewel ik vorige keer schreef over mijn twijfels over die ifuse-operatie en meer naar ‘niet doen’ neigde, neig ik nu meer naar de andere kant.

Het klinkt allemaal zo logisch: als dat SI-gewricht vast zit, is een groot deel van mijn pijnproblemen opgelost. En ik heb er vertrouwen in dat mijn revalidatiearts mij goed begeleid om te zien of een ifuse in mijn geval een goed idee is.

Allereerst ben ik begonnen met het dragen van een bekkenband, om te zien wat het doet als mijn bekken van buitenaf meer stabiliteit krijgt. Voor die stabiliteit werkt het wel. Aan het eind van een lange werkdag heb ik minder pijn en ben ik minder moe dan zonder bekkenband. Maar daarnaast heb ik meer last van mijn blaas als die band erop drukt.

Gisteren heb ik injecties met lidocaïne en corticosteroïden in mijn SI-gewricht gehad. Nu is het afwachten wat dat gaat doen. Door mijn EDS en het feit dat ik al ruim tien jaar daar pijn heb, duurt het langer voor het effect te merken is. Het prikken zelf was behoorlijk pijnlijk, maar ik had het erger verwacht en het was wel te doen. Later werd het pijnlijker en voelde elk hobbeltje in de weg alsof die spuiten er weer ingezet werden.

Ik hoop dus dat de komende week de pijn minder word. Mijn SI wordt er niet stabieler van, maar het zou de irritatie wel weg moeten halen. Zo zou ik kunnen merken hoe het is met minder pijn in dat gebied en of ik dan een operatie ervoor over zou hebben om dat effect blijvend te ervaren.

Aftellen naar… nieuwe orthopedische schoenen

Gisteren was ik niet alleen voor die spuiten naar de andere kant van het land afgereisd. Ik had ook een afspraak met de orthopedisch schoenmaker. Hij had inmiddels de passchoenen af en nu zijn de laatste puntjes bekeken en besproken, zodat de echte schoenen gemaakt kunnen worden.

Met de vakantieperiode die eraan komt, zou het wel kunnen dat ze pas na de zomer klaar zijn. Ik hoop natuurlijk eerder, want ik ben erg nieuwsgierig naar wat hij ervan gaat maken. Ik mocht zelf een voorbeeld meenemen en de kleur en leersoort kiezen. In mijn hoofd worden het prachtige laarsjes. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik maar vrij weinig echt mooie orthopedische schoenen gezien heb.

Aftellen naar… een lege bankrekening

We hadden best een lekker bedrag op de spaarrekening, maar besloten dat het tijd werd voor een nieuwe, grotere auto. Eentje waar mijn rolstoel in kan, zonder dat ik ‘m uit elkaar hoef te halen. En we zijn geslaagd, hebben sinds deze week een mooie, grote bak onder onze kont! En de spaarrekening staat weer op nul…

De eerste rekeningen van mijn revalidatiearts zijn binnen en gisteren hoorde ik dat mijn zorgverzekering moeilijk doet. Vooraf had ik gebeld en werd mij verteld dat ik wel een deel vergoed kreeg, maar niet alles, omdat deze arts niet aangesloten is bij een revalidatiecentrum of ziekenhuis. Alleen was dat telefonisch gemeld aan mij en heb ik het niet zwart op wit gekregen. En nu hoorde ik via mijn revalidatiearts dat ze helemaal niet willen betalen. Ik moet het nog goed uitzoeken en voordat ik de afwijzing zwart op wit heb, ga ik nog niet bij de pakken neer zitten. Maar die rekeningen zijn geen kattenpis en daar gaat dus weer een groot deel van de reserves.

Nu ben ik vast één van de weinige chronisch zieken die op dit moment nog niet door het eigen risico van de zorgverzekering is. Maar met die schoenen die eraan komen, is dat zo gebeurd. Aangezien er ook nog een eigen bijdrage bovenop komt, loop ik straks met schoenen van dik driehonderd euro. Het is te hopen dat ze het geld waard zijn!

Aftellen naar… de zomervakantie

Je kan je voorstellen dat ik hier ontzettend aan toe ben. Even bijtanken na die superdrukke weken op mijn werk. Even de stress loslaten van alles rondom de examinering en diplomering. En niet te vergeten rondom het gedoe met mijn zorgverzekering. Ik hoop dat dat voor de zomervakantie geregeld is.

Even niks moeten, zes weken lang: heerlijk! We hebben nog niks geboekt, geen idee of we dat nog gaan doen. Maar je snapt dat het na die leeggelopen bankrekening een beetje low budget wordt.

En jij, waar tel jij naar af? Heb jij ook zo’n behoefte aan zomervakantie?

/6 Reacties/door

Oranje boven! Of eigenlijk gewoon onder mijn kont…

vicair academy active rolstoelkussen

Vicair had een actie waarbij ze oranje rolstoelkussenhoezen gratis weggaven en ik was één van de gelukkigen die zo snel was om er één te bemachtigen. En alsof het al niet leuk genoeg is om gratis en voor niets zo’n hoes te krijgen, maak je ook nog kans op een bon van 250 euro. Op deze pagina zijn dus alle foto’s verzameld waarop gestemd kan worden. En om op mijn foto te stemmen (wat ik natuurlijk erg op prijs stel), kun je hieronder op de foto klikken:

Rolstoelkussen of houten plank?

Wie niet zoveel met rolstoelen te maken heeft, is misschien niet op de hoogte van wat er allemaal is in rolstoelland. En als je een rolstoel bij een thuiszorgwinkel leent voor een kortere tijd, mag je al blij zijn als er iets van een schuimrubber kussen bij zit.

Maar ik kan je vertellen dat je tere billetjes daar anders over gaan denken als je hele dagen in zo’n ding moet zitten. Nu kan ik gelukkig nog wat afwisselen, maar het komt steeds vaker voor dat ik langere periodes achter elkaar gebruik maak van mijn rolstoel. Na een uurtje of twee zitten voel ik het verschil niet meer tussen mijn rolstoelkussen en een houten plank.

En dan heb ik al een redelijk goed kussen wat ergonomisch gevormd is, maar het is nog steeds vrij hard.

Vicair Active rolstoelkussen

Vicair heeft verschillende soorten rolstoelkussens, maar kenmerkend is dat de meesten gevuld zijn met kleine piramides met lucht. En die piramides zijn weer verspreid zijn over verschillende compartimenten. Deze kun je naar behoefte verdelen, om tot het gewenste zitgemak te komen.

Via de probeerservice van Vicair heb ik de afgelopen weken de Vicair Active geleend. Dit kussen is een combinatie van met lucht gevulde compartimenten en wat steviger schuimrubber aan de voorkant. Op die manier heb je wel het zachte gedeelte waar je zitbotjes op rusten, maar ook de stevigheid om gemakkelijk transfers te maken.

Na wat heen en weer mailen heb ik gebeld en is mij dit kussen aangeraden. Vooral dus omdat ik last heb van lang zitten, maar tegelijkertijd ook regelmatig op wil kunnen staan vanuit mijn rolstoel. En ik heb gekozen voor het kussen van 6 centimeter hoog, omdat ik al vrij hoog zit in mijn rolstoel en anders nog lastiger onder een tafel kan schuiven.

Mijn ervaringen met Vicair Active

Doordat dit kussen uit twee delen bestaat, loopt er een naad over het midden. En ik voel me wel een beetje de prinses op de erwt om dit te zeggen, maar die naad voelde ik dus zitten. Met een beetje schuiven en doen, lukt het wel die naad naar het zachte gedeelte van het kussen te krijgen. Maar aangezien ik niet stil zit, schuift die naad weer terug.

Los van die verschuivende naad, zit het kussen prima. Prima, maar niet zo ontzettend geweldig dat ik ‘m wil inruilen voor mijn huidige kussen. En daar had ik ergens toch wel op gehoopt. Dat ik beter zou kunnen zitten met dit kussen. Zeker als je voor de grap eens kijkt wat zo’n kussen wel niet kost, dan zou je toch denken dat je achterste zich in de zevende hemel moet wanen.

Maar ik merk niet echt verschil qua zitten met mijn huidige kussen. Het achterste gedeelte is wel zachter, maar ik heb niet het idee dat dat mijn pijn wegneemt.

Op zich ben ik wel blij dat ik het heb kunnen uitproberen. Nu kan ik dit wegstrepen en op zoek gaan naar wat dan wèl voor verbetering zorgt. Waarschijnlijk zal dat dan eerder aan de rolstoel zelf liggen. Bijvoorbeeld doordat ik niet zo strak ingeklemd zit als bij mijn dansrolstoel. Of misschien ligt het aan de rugleuning en kan daar nog wat aan verbeterd worden.

Voor het schrijven van dit artikel heb ik het Vicair Active rolstoelkussen drie weken uit mogen proberen. En dat kan iedereen dus doen via de probeerservice!

/0 Reacties/door
,

DIY Rolstoeldrager voor op de scooter

rolstoeldrager rolstoel scooterIk ontdekte van de week via een herinnering van Facebook dat ik ‘m al 5 jaar heb, die scooter. En ik gebruik ‘m ook nog steeds zeker een paar keer per week. Voor de stukken die te ver zijn om te fietsen, pak ik liever de scooter dan de auto. In de stad is dat net zo snel als de auto, ik hoef niet te betalen voor het parkeren en ik heb altijd een plekje voor de deur.

DIY rolstoeldrager

Eerder liet ik al zien hoe ik mijn gewone rolstoel op mijn scooter meeneem. Maar mijn dansrolstoel ziet er van onder net iets anders uit, dus daar moest ik even over puzzelen hoe ik dat kon aanpakken.

Aan de camberbar van mijn dansrolstoel zit namelijk een blok waar het anti-kiepwiel in geschoven kan worden. Door dat blok kan ik de rolstoel niet zomaar achterop mijn scooter zetten. Maar in één van mijn slapeloze nachten kwam ik op het idee om iets op het bagagerek te zetten, zodat het blok hoger komt.

Handig met zo’n klussende man: ik vond bijna alle benodigdheden in de berging. Zoals de twee blokken hout die ik als verhoger wilde gebruiken. Of nee, ik lieg, het waren zes blokjes. De eerste twee waren toch te laag, de volgende twee versplinterden teveel, maar met de laatste twee was ik tevreden.
rolstoeldragerAan de onderkant van de blokken heb ik stukjes weg geveild of geraspt, precies op de plek waar het bagagerek zit. En aan de bovenkant een geul gemaakt waar de camberbar in valt. En ja, dat ging een beetje mis, vandaar dat je op de bovenste foto twee geulen in het blok ziet.

Om mijn mooie rolstoel nog een beetje extra te beschermen, heb ik een stukje van mijn oude yogamat opgeofferd. En tot slot heb ik de blokken met een stuk klittenband vastgemaakt.

Om de stang te beschermen die tussen het zadel en het bagagerek geklemd zit, heb ik weer een stuk buisisolatie gebruikt. Maar dit keer niet met tafelzeil eromheen, maar een stuk fietsband. Dat leek me een stuk steviger en beter beschermen.

Scooter + rolstoeldrager + rolstoel in actie

Ik kan me voorstellen dat het op de foto’s weinig tot de verbeelding spreekt, vandaar dat ik er weer even een filmpje van heb gemaakt:

 Gat in de markt?

Tja, ik vond mijn idee best briljant zo midden in de nacht. En dat het dan ook nog eens echt werkt, is natuurlijk helemaal super.

Waren er nou maar meer scooterrijdende rolstoelgebruikers, dan had ik er patent op kunnen aanvragen en rijk mee kunnen worden. Want wist je dat er bedrijven zijn die 700 euro vragen voor een rolstoeldrager voor op de scooter? Weliswaar is die dan van metaal en een stuk degelijker. Maar dit heeft mij nu niks gekost en ik denk dat het makkelijk te maken is voor andere rolstoelen en/of scooters.

Maar helaas, hier zit geen hond op te wachten. Of als jij toevallig wel hierop hebt zitten wachten: maak het gerust na. Ik heb er dus echt geen patent op aangevraagd. 😉 Als je heel handig bent en dit een stuk beter kan maken dan ik, waardeer ik het natuurlijk enorm als ik als bedankje een verbeterde versie krijg, haha!

Als laatste nog wel een opmerking: Mijn dansrolstoel heb ik zelf aangeschaft en daar mag ik mee doen en laten wat ik wil. Maar voor mijn gewone rolstoel die ik via de WMO heb gekregen, heb ik wel eerst toestemming gevraagd of ik mijn (of eigenlijk dus hun) rolstoel zo mag vervoeren. En dat mocht!

Maar niet elke rolstoel of scooter is hetzelfde. Dus als jij hiermee wil experimenteren en je hebt een rolstoel in bruikleen: vraag het even na of het kan en mag.

/5 Reacties/door

Zo camoufleer je die foeilelijke bekkenband!

erasmusband bekkenbandNa ruim tien jaar bekkeninstabiliteit had ik bij mijn revalidatiearts te horen gekregen dat mijn spieren nooit helemaal mijn zwakke bekken op kunnen vangen. Ik kreeg dus een bekkenband voorgeschreven. En deze week kwam die bekkenband binnen, het is een Erasmusband waar de rek uit is gehaald door een extra stukje band op de elastische stukken.

Maar tjongejonge zeg, ik wist dat je dat ding strak moest aantrekken om genoeg steun te krijgen, maar dat ziet er dus echt niet uit! Ik lijk wel een rollade! Dus aan de slag: camoufleren dat ding.

Nieuw jurkje om de bekkenband te verstoppen

Uiteraard grijp ik elk excuus aan om een nieuw jurkje te kunnen kopen. Want met het juiste model en van de juiste stof, hoef je nog steeds niets van die rollade te kunnen zien.

Deze jurk heb ik uit de uitverkoop van H&M. Online kon ik ‘m niet meer vinden, maar qua model en stof komt het overeen met dit bloemenjurkje.

Van boven wel strak, want ik hoef nu ook weer niet met een jutezak over straat. En van onderen wijd, om de bekkenband te verstoppen. De stof is vrij stug en blijft dus vanzelf een beetje wijduit staan.

HM jurkje camoufleren bekkenband

Elastische brede riem over de bekkenband

Ik had al een eeuwigheid een enorm breed stuk elastiek liggen. Eigenlijk om zelf iets van een riem van te maken, als alternatief voor een bekkenband. Maar ik had het al die tijd uitgesteld en nu had ik toch vakantie, dus maar aan de slag gegaan ermee.

Het elastiek kwam ik in een fourniturenkraampje op de markt tegen. Als ik het goed onthouden heb, wordt het korsetelastiek genoemd. Later heb ik nog breed klittenband en elastisch biaisband gekocht.

elastische riem

Het klittenband heb ik twee rijen breed aan de uiteinden van het elastiek genaaid om als sluiting dienst te doen. Om ‘m iets beter te laten aansluiten, heb ik een paar coupenaadjes voor en achter aan de bovenkant gemaakt. De hoeken zijn rond geknipt en de randen afgewerkt met het elastische biaisband. En omdat ik te lui was om van garen te wisselen, heb ik de stiksels een beetje verstopt met wat kant.

brede elastische riemDe paspop heeft niet zoveel vet op de heupen als ik, dus het geeft niet een heel realistisch beeld. Maar dit is dus de riem.

Met deze riem wordt mijn rollade iets meer in bedwang gehouden en heb ik iets meer keuze in wat ik aantrek. Ik zou de bekkenband nog steeds niet onder een strakke jurk van dunne stof dragen, maar bij een jurk als deze kan het prima.

Zie jij de verschillen tussen geen bekkenband, alleen de bekkenband en de bekkenband met riem eroverheen?

bekkenband camoufleren

Op dit moment ben ik nog aan het opbouwen en kan ik nog niet zeggen of de bekkenband echt verbetering geeft. Maar ik kan er in ieder geval wel mee over straat.

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/8 Reacties/door

Review: Crumpler cameratas

crumpler camarabag cameratas jackpack 5500Mijn dertiende maand gebruik ik vaak om mezelf een beetje te verwennen. Zo heb ik ‘m al eens besteed aan een borduurmachine en aan een lockmachine, dit keer koos ik voor een nieuwe camera met toebehoren. En alhoewel ik de camera nog wat meer eigen moet maken voor ik daar wat over kan melden, kan ik wèl alvast vertellen hoe enthousiast ik ben over mijn nieuwe cameratas!

Crumpler

Allereerst is Crumpler gewoon een geweldig merk met geweldige service. Ik had ooit een schoudertas die ik jaren gebruikte naar mijn werk. Echt lief was ik niet voor die tas, ik propte mijn lunch en drinken er zo in, dat de rits nog maar net dichtging. En dat dus elke dag, zo’n tien jaar lang… tot de rits kapot ging. Toen ik ermee naar de winkel ging, in de hoop dat de rits nog gemaakt kon worden, kreeg ik te horen dat ik een nieuwe tas van dezelfde waarde mocht uitzoeken! Eenmaal in die winkel, wilde ik meer, dus ik legde er wat geld bij en kocht een laptoptas.

Weer wat jaren later wilde ik die laptoptas aan mijn rolstoel kunnen bevestigen en vroeg ik Crumpler of ik de gespen los kon kopen. Nee hoor, ik kreeg ze gewoon gratis toegestuurd vanuit Duitsland!

Je snapt waarom ik fan ben van Crumpler. En naast die geweldige service, maken ze dus geweldige tassen: goede kwaliteit, mooi en heel veel vakjes (daar hou ik van).

Jackpack 5500

Ik weet niet of dit model al een ouder model is of niet, waarschijnlijk wel. Want op de website van Crumpler zelf kon ik ‘m niet vinden en bij Kamera Express kon ik ‘m met flink wat korting krijgen (van €89 voor €59). Ik vind het in ieder geval een mooi model, juist ook omdat het er niet zo heel erg uitziet als een cameratas.

De afmeting van de tas is 32 x 20 x 12,5 centimeter en ik heb ‘m in de kleur petrol/groen, hij is er ook in grijs/oranje.

Aan de buitenkant zit een vakje met een flap met klittenband, met nog wat kleinere vakjes erin. Dit is vooral geschikt voor platte voorwerpen.

Aan de binnenkant zitten twee kleinere vakjes die met een rits afgesloten worden. Daarnaast is er één groot vak wat je met zachte tussenschotten met klittenband in kan delen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen verstand heb wat voor soort camera’s erin passen. Maar ik heb een systeemcamera met alleen een pancakelens en dan blijft er nog meer dan genoeg ruimte over voor extra lenzen. Aangezien ik die (nog) niet heb, gebruik ik ‘m gewoon voor mijn eigen zooi, zoals een portemonnee en telefoon. Hoef ik daar geen apart tasje voor mee te nemen.

Er zit een verstelbare schouderband aan met een zacht schouderstuk. Daarnaast zit er nog iets bij wat een ‘2 sided third leg stabilizer’ genoemd wordt, maar waar ik het nut niet zo van inzie. Het is dus een extra bandje met wat lussen welke je links of rechts aan de tas en schouderband kan vastmaken. Misschien als de tas echt goed gevuld is met zware cameraspullen, dat het dan wel nuttig is.

crumpler cameratas jackpack 5500Draaggemak

Dat ik nogal kieskeurig ben als het om kleding of tassen gaat, is vast al duidelijk geworden op dit blog. Een tas moet voor mij niet alleen praktisch zijn om lopend mee overweg te kunnen, maar ook zittend in een rolstoel. En deze cameratas van Crumpler komt goed door de test. Mij lukte het om de tas op de volgende manieren te dragen:

  • Schuin op de rug: vooral lopend prettig om zo te dragen.
  • Als schoudertas: kan zowel lopend als in de rolstoel en de tas kan gemakkelijk naar de buik of naar de rug geschoven worden.
  • Als heuptas: door de schouderband wat in te korten, blijft ie uitstekend hangen op je heupen. Nadeel is alleen dat er niemand meer naast me wil lopen. Maar in de rolstoel is dit een prettige manier van dragen, omdat je geen last hebt van een afzakkende schouderband, je alles binnen handbereik hebt en de tas niet zomaar van je schoot gegraaid kan worden.
  • Aan de rugleuning van de rolstoel: met de schouderband dubbel om de handvatten geslagen en de twee extra gespen (die weer mooi passen op de twee gespen die ik voor mijn laptoptas heb gekregen en die standaard op mijn rolstoel zitten) zit de tas stevig vast.
  • Aan de zitting van de rolstoel: met de schouderband om het zitkussen heen, hangt de tas dan net achter je benen. Mooi uit het zicht en toch dichtbij genoeg om ‘m makkelijk te kunnen pakken. Ik heb alleen nog niet kunnen testen of het voor langere duur lekker zit op die schouderband. Maar misschien past het ook onder het kussen langs als je de schouderband meer inkort.

Afhankelijk van waar ik ben en hoe lang ik met de tas moet lopen, kan ik dan afwisselen. Op de rug of rugleuning zou ik bijvoorbeeld niet zo snel doen in een druk winkelgebied of bij het reizen met het openbaar vervoer. Maar als ik met mijn gezin het bos in ben en er is verder geen hond te bekennen, dan kan het prima.
crumpler cameratas jackpack 5500 rolstoel rolstoeltas

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliate links. Daar merk jij verder niks van, maar mocht je op de linkjes klikken en in die webshop wat kopen, dan help je mij aan een paar centen.

/2 Reacties/door

Hotpack: zo maak je ‘m zelf

Iets wat prettig kan werken bij pijnlijke spieren of gewrichten, is een hotpack. Ik voelde me ooit flink genaaid toen ik bij de chiropractor voor 10 euro een zakje rijst meekreeg om de pijn te verzachten. Dat naaien had ik zelf ook wel kunnen doen.

Maar eigenlijk had ik het niet eerder gedaan, tot nu toe. En als ik dan toch bezig ben, dan maar meteen een hotpack helemaal naar mijn wens. En meteen wat fotootjes van het proces maken, zodat ik het hier met jullie kan delen!

hotpack meten knippen Meten & knippen

Omdat ik een hotpack vooral veel voor mijn onderrug en heupen gebruik, maar die krengen nooit op de juiste plek blijven liggen als je rechtop zit, besloot ik er een ‘riem’ van te maken.

Voor de lengte van de riem heb ik de stofbreedte aangehouden (150 centimeter, op de foto is de stof dubbelgevouwen), zodat je aan allebei de kanten een stuk overhoudt om een knoop in te leggen. Voor de breedte leek me 15 centimeter wel voldoende.

De uiteinden die in elkaar geknoopt moeten worden, heb ik in een punt laten lopen.

Dit dan twee keer uit de stof naar keuze geknipt, zodat je twee lange stroken hebt. Wat betreft de stofkeuze heb ik eerlijk gezegd geen idee welke stoffen wel of niet te gebruiken zijn in de magnetron. Maar ik denk dat je met een katoenen stof wel goed zit.

hotpack naaienNaaien

Allereerst heb ik de buitenkant rondom dicht genaaid, op een gaatje in het midden na. Via dit gaatje kan de strook binnenstebuiten gekeerd worden.

Op 30 centimeter vanaf de beide zijkanten heb ik haaks op de strook gestikt. Het middelste gedeelte wordt dan het gedeelte waar de vulling in komt. Van mij hoeft dat niet helemaal rondom te lopen, maar als je hierbij ook je buik graag warm houdt, kun je iets minder vanaf de zijkanten aanhouden.

hotpack vullingDe vulling

Je kan verschillende soorten vulling kiezen. Rijst is een veelgebruikte, maar ook boekweit of rogge. Ik ben in de molenwinkel rond gaan neuzen en besloot voor rogge te gaan, dit kostte €1,25 voor een kilo.

Ik had ergens gezien dat je een paar druppels essentiële olie kan toevoegen voor een lekkere geur. Thuis hadden we nog lavendelolie, die vind ik wel lekker, dus die ging erbij. Een beetje husselen en dan via het gat vullen.

hotpack afwerkenDichtnaaien

Bij de opening de stof netjes naar binnen vouwen, vastspelden en dichtnaaien. Voor de stevigheid heb ik meteen alles rondom nog een keer gestikt.

Nu zit de vulling in één groot vak, wat gaat verschuiven naar één kant als je ‘m scheef houdt. Om het wat meer verdeeld te houden, heb ik vakjes genaaid. Eerst de vulling in tweeën verdelen en in het midden naaien. Dan bij de twee helften hetzelfde herhalen, of nog vaker, als je smalle vakjes wilt.

Dit kreeg ik niet fatsoenlijk op de foto, maar in dit filmpje is het wel duidelijk te zien:

hotpack riemEn gebruiken maar!

Even een minuutje in de magnetron, omknopen en genieten maar.

Ik kan het me bij dit weer nauwelijks voorstellen, maar als je ‘m liever als coldpack gebruikt, kun je ‘m in een plastic zak een tijdje in de vriezer laten liggen.

hotpack diy

/5 Reacties/door

Rolstoeltas

rolstoeltasSinds ik mijn rolstoel heb is de zoektocht naar een fijne rolstoeltas begonnen. Ik had nog een luiertas liggen en die heb ik al die tijd bij gebrek aan beter gebruikt. Op zich kan een luiertas prima dienst doen als rolstoeltas: er zitten lussen aan die je aan het frame of de duwsteunen kunt vastmaken. Alleen zitten mijn duwsteunen vrij laag bevestigd en hangt de tas daardoor onpraktisch laag. Een gewone rugzak kan ook goed, alleen zit je dan tegen de hengsels aan en bij mijn rugzak zijn die best dik.

Mijn wensen voor een rolstoeltas

Als ik dan geen goede tas in de winkels kan vinden en er zelf één moet maken, dan meteen maar één die aan al mijn wensen voldoet.

  • Een groot graaivak. Als ik iets gekocht heb, wil ik het er snel in kunnen stoppen. En er moet veel in kunnen.
  • Een open vakje aan de voorkant waar je makkelijk bij kunt en bijvoorbeeld flyers of een programma van een festival in kunt stoppen.
  • Een klein verborgen vakje voor telefoon of portemonnee.
  • Hij moet niet te laag hangen en dicht tegen de rugleuning aan, zodat hij niet gaat schommelen.
  • Hij moet makkelijk eraf te halen zijn, maar ook weer niet te makkelijk.

Pinterest is een fijn hulpmiddel om ideeën te verzamelen, ik heb hier ook een bord aangemaakt met rolstoeltassen (of tassen die ervoor door kunnen gaan). En met al die wensen en ideeën ben ik aan de slag gegaan.

Het naaien van de rolstoeltas

Ik moet heel eerlijk toegeven dat tassen maken niet mijn specialiteit is. Dat is ook de reden dat ik het zo lang heb uitgesteld, het is gewoon een lastig klusje. Je hebt met meer en dikkere lagen te maken dan bij een jurkje naaien en het valt snel op als iets niet zo netjes gaat.  Dus mocht er iemand zijn die er wèl in gespecialiseerd is en mijn ideeën wil overnemen en er iets moois van kan maken, dan ben ik de eerste die zo’n tas komt bestellen!

Na het opmeten van mijn rolstoel had ik bedacht dat ik een vierkante tas wilde van 36 bij 36 cm. Ik heb toen eerst de voor- en achterkant geknipt van de gestreepte stof en de voering, daarna opgemeten hoeveel ik voor de zijkanten rondom nodig zou hebben en dit ook geknipt.

machinebordurenOp de voorkant wilde ik een vakje, dus weer een stuk van 36 bij 36 geknipt en hier wat op geborduurd. Het geborduurde stuk heb ik dubbel gevouwen en onder en aan de zijkanten vastgestikt. De bovenkant zit vast met één magnetisch drukknoopje.

klikgespenAan de achterkant wilde ik een vakje met rits. Dit heb ik heel eenvoudig gedaan door de rits in de stof te zetten en er nog een rood-zwart gestreepte stof achter te zetten. De tas komt ook aan de achterkant vast te zitten, hier heb ik twee strookjes klittenband voor gebruikt en twee klikgespen.

rolstoel klikgespenDe ene helft van de klikgespen komt met een bandje aan het frame van mijn rolstoel te hangen. Ook als ik de tas niet gebruik, blijven deze hangen.

rolstoeltas4Hier hangt alleen de achterkant van de tas aan de klittenbandjes en de gespen vast. Ik had van tevoren opgemeten waar ze moesten komen en bij deze check was ik tevreden.

bevestiging rolstoeltasHier is te zien waar de klittenbandjes aan de rolstoel vast zitten. Deze zitten gewoon vast aan het klittenband van de rolstoelbekleding en zorgen ervoor dat de tas rechtop blijft hangen.

rolstoeltas6De bovenkant met rits en de zij- en onderkanten heb ik als één lange strook gemaakt. Voordat ik van die strook een cirkel maakte, heb ik de strook vastgespeld aan de voorkant om te kijken of het paste. Daarna de drie onderdelen aan elkaar gespeld en vastgenaaid. Ja, dat zou vast beter werken als je de voering en buitenkant los van elkaar naait, maar ik was lui.

rolstoeltasrolstoeltas8En zo is ie af! Als basis is het een prima tas en ik vind het leuk dat ie er lekker opvallend uitziet.

rolstoeltas schoudertasNa een paar daagjes weg heb ik er nog een toevoeging aan gedaan: aan de achterkant zitten twee lussen waar een schouderband doorheen kan. De schouderband had ik al, maar zonder de lussen kiept ie steeds om, omdat de klikgespen zo laag zitten. Zo kan ik de tas makkelijk meenemen als ik mijn rolstoel ergens achterlaat.

Natuurlijk kan een vrouw nooit genoeg tassen hebben, dus als jij nog tips hebt voor praktische (rolstoel-)tassen, laat ze hier achter!

 

/11 Reacties/door

Supportbeurs 2016

Op 26 mei ben ik naar de Supportbeurs geweest, waar ik van tevoren al een boodschappenlijstje voor had gemaakt om daar gericht naar te kijken.

Tarta rugsysteemAls eerst ben ik het Tarta rugsysteem gaan bekijken en proberen. Op mijn huidige rolstoel zit een standaard rugleuning met spanbanden, maar ik merk dat dit toch niet genoeg ondersteuning geeft aan mijn rug als ik langere tijd in mijn rolstoel zit. Dat Tarta systeem bestaat uit losse onderdelen die helemaal aangepast kunnen worden aan je rug, zodat je precies daar steun krijgt waar je het nodig hebt.
Over mijn jasbeschermers ben ik al een lange tijd niet tevreden. Ook deze geven niet de steun die ik nodig heb. Bij de aanvraag van mijn rolstoel zou er juist rekening mee gehouden worden dat die jasbeschermers ook de functie hebben om mijn heupen op hun plek te houden, maar bij navragen bij verschillende stands werd me duidelijk dat er toen toch voor de goedkoopste oplossing is gekozen, terwijl er ook jasbeschermers zijn van carbon, wat een stuk steviger is.
Zeker iets om te onthouden, maar ik weet nog niet wanneer ik de stap zal zetten om via de WMO om meer ondersteuning in mijn rolstoel te vragen. Ik ben er wel van overtuigd dat ik met een betere ondersteuning van heupen en rug ook langer zonder pijn in mijn rolstoel kan zitten, maar aan de andere kant voel ik me als parttime rolstoelgebruiker nog niet gehandicapt genoeg.

dansrolstoel TNSWaar ik trouwens wel nu serieus aan denk om aan te vragen, is een dansrolstoel. Ik was eerst wat sceptisch en heb zo bij een stuk of vier stands gevraagd wat dan de meerwaarde was van een dansrolstoel ten opzichte van het dansen in mijn gewone rolstoel. Dat drie van die vier niet eens een dansrolstoel meegenomen hadden, hielp niet echt mee. Maar bij de laatste (TNS) werd ik enthousiast te woord gestaan door een dame in Halloweenkostuum, die zelf dansinstructrice is en haar eigen dansrolstoel aan mij liet zien. Die is toch wel zoveel wendbaarder en compacter dan een gewone rolstoel, ik zie er echt wel de voordelen van om hiermee te kunnen dansen.

De aanpassingen voor in huis en op het werk waar ik op zoek naar was, heb ik niet echt kunnen vinden. Ik heb een trippelstoel gezien waar ik jaloers op ben, veel mooier bekleed en een veel fijnere rugleuning dan die ik nu heb. Had ik die maar ontdekt toen ik er bij mijn onderwijsleider om één vroeg. Nu heb ik er één met dezelfde functies (onder andere elektrisch omhoog en omlaag), maar toch een stukje minder comfort.
En ik heb eens gekeken wat de prijs van een lift voor in huis is, zodat we vast kunnen sparen. Bij de ene leverancier hoorde ik een bedrag van 14.000 euro en bij de andere 17.000 euro. Dat is dan geen traplift, maar een halfopen lift waar je met rolstoel en al in kunt. Best een hoop geld en ik weet dat je zoiets ook wel via de WMO kan aanvragen, maar als het om mijn huis gaat, ben ik nogal kieskeurig en wil ik zelf een vinger in de pap hebben. Daarnaast is het nu nog niet nodig, dus we hebben nog even. Die ene trap in huis gaat best aardig, zolang ik ‘m niet zes keer op een dag hoef te nemen.
Maar gewoon de eenvoudige huis-, tuin- en keukenhulpmiddelen heb ik niet kunnen ontdekken helaas.
Ook de accessoires voor rolstoel en/of fiets heb ik gemist. Bij de stand van ‘t Mannetje ontdekte ik dat er inmiddels een nieuwe Hase Lepus is, die toch wel zo afwijkt van diegene die ik heb, dat een nieuwe tas voor achterop niet eens zou passen. Verder ben ik één rolstoeltasje tegengekomen, wel een praktische, maar niet helemaal wat bij mij past. Dus ik zal toch een keer zelf achter de naaimachine moeten kruipen als ik het echt naar mijn zin wil hebben.

Wat me trouwens wel opviel, was dat er meer kleding te zien was dan op de vorige Supportbeurs, aangepast voor rolstoelgebruikers. Iets te basic of tuttig naar mijn zin, maar toch goed dat het er is, dat ontwerpers erover nadenken wat handig of nodig is qua kleding wanneer je in een rolstoel zit.

De stand van de VED heb ik een paar keer bezocht, om met lotgenoten bij te kletsen. En natuurlijk heb je het dan ook over het aanvragen van hulpmiddelen via de WMO, hoe dat verschilt per gemeente en soms zo zijn doel voorbij schiet. Hulpmiddelen die in de ene gemeente afgewezen worden en in de andere gemeente dan weer wel toegewezen worden, maatwerkvoorzieningen waarvan de maten niet kloppen, of de hoge eigen bijdrages die mensen weerhouden om überhaupt een hulpmiddel aan te vragen… En ondertussen houden gemeentes geld over in hun WMO-potje.

 

Dit waren mijn bevindingen, maar er was natuurlijk nog veel meer te zien. Ben jij ook naar de Supportbeurs geweest? Zo ja, wat vond jij ervan?

/2 Reacties/door

Boodschappenlijstje Supportbeurs

rolstoelVan 25 tot en met 28 mei is de Supportbeurs in de Jaarbeurs Utrecht, een beurs voor mensen met een een fysieke beperking of mensen die hier met hun werk mee te maken hebben. Hulpmiddelen bekijken en uitproberen bij leveranciers, themacafés en modeshows, er is van alles te doen. Het duurt nog wel een maandje, maar ik kijk er nu al naar uit. Ik ben er twee keer eerder geweest en heb er toen ook veel van opgestoken.
Voor deze keer heb ik ook weer een aantal dingen waar ik nieuwsgierig naar ben:

Dansrolstoel of danswiel: Nu ik steeds vaker met rolstoel dans, merk ik dat mijn rolstoel toch iets tekort komt. Ik heb er wel eens van gehoord dat er een danswiel achter de rolstoel gemonteerd kan worden, maar ben het tot nu toe nog niet tegengekomen. En wat zijn de mogelijkheden van een dansrolstoel, is het een meerwaarde om zo’n rolstoel aan te vragen, naast de rolstoel die ik al heb?

Rugleuning en jasbeschermers voor mijn huidige rolstoel: De rugleuning ondersteunt me eigenlijk niet zo goed bij lange dagen in de rolstoel en ik wil eens gaan kijken en uitproberen wat er nog meer is. Wat betreft de jasbeschermers: mijn jas komt eronderdoor en ze houden me niet zo goed klem als ik gehoopt had. Ik ben benieuwd of Küschall ook nog andere jasbeschermers heeft.

Aanpassingen voor op het werk: Ik heb nog steeds niet DE oplossing om mijn werkdag beter vol te houden. Met de rolstoel heb ik mijn handen niet vrij en kom ik niet bij het bord. Ik heb wel een trippelstoel die elektrisch omhoog en omlaag kan, maar als ik die gebruik, moet ik toch nog vaak opstaan. En voor het werken achter een laptop moet er vast ook nog wel meer zijn, ik heb nu zo vaak ruzie met die muis.

Aanpassingen in huis: Nu misschien nog een ver van mijn bed show, maar de beurs is er maar één keer per twee jaar en je kan maar vast op de hoogte zijn. En dan weet ik ook alvast waar ik voor kan sparen, want ook al kun je ook wel via de WMO het één en ander krijgen, daar zit toch weer een eigen bijdrage aan en ik heb gewoon graag de keuze. Een traplift vind ik bijvoorbeeld drie keer niks, dan heb ik liever een lift waar je ook met rolstoel in kan. En volgend jaar willen we de badkamer gaan verbouwen, die mag dan ook meteen wel zo praktisch en toegankelijk mogelijk, dus ook daarover wil ik graag ideeën opdoen.

Rolstoeltas: Zolang als dat ik mijn rolstoel heb, hangt er al een luiertas achter mijn rolstoel. Op zich een prima ding, mijn meiden zijn al jaren uit de luiers en hij ziet er nog steeds prima uit. Maar het mag van mij nog wel iets mooier en praktischer.

Fietsaccessoires: Ik heb al gezien dat ‘t Mannetje ook weer aanwezig zal zijn. Hier komt mijn driewielligfiets vandaan en ik wil wel eens zien wat er allemaal verkrijgbaar is om mijn fietsritjes nog comfortabeler te maken. En ik heb nog wat praktische vragen over het onderhoud en dergelijke.

Verder ben ik erg benieuwd naar wat voor handigheidjes er nog meer zijn waar ik iets aan zou kunnen hebben. Ik denk dat ik me met dit alles wel een dag zoet kan houden daar op de beurs.

Ga jij ook naar de Supportbeurs? En/of heb jij nu al tips voor mij welke stands ik echt moet bezoeken tijdens de Supportbeurs? Ik hoor het graag!

/8 Reacties/door
,

Rijen, rijen, rijen met m’n wagentje

Vorig jaar toen ik de lentekriebels had en met mijn scooter èn rolstoel op pad wilde, had ik uitgevogeld hoe ik ‘m op het bagagerek kon vastmaken. En sindsdien maak ik dus geregeld een tochtje met mijn scooter en rolstoel. Ik kom overal tot de deur, geen parkeerkosten en het vastzetten gaat ook best snel:

Maar van de week ontdekte ik dat het frame toch nog niet goed genoeg beschermd was, de bouten van de scooter kwamen door de buisisolatie heen!

Gelukkig heb ik een handige man die altijd wel een pvc-buis ergens heeft en nu zit deze er dus als extra bescherming omheen.

Om het gewoon maar geprobeerd te hebben, wilde ik eens kijken of de rolstoel achterop de fiets kan. Ja hoor, ook dat kan! Hij staat dan gewoon met de banden op de bagagedrager en met een stuk klitteband zitten de rugleuningen aan elkaar vast. Ik heb er nog niet zo mee gereden, omdat ik meestal gewoon fiets om het fietsen en niet ergens heen ga waar ik mijn rolstoel nodig heb. Maar mocht het een keer nodig zijn, dan zou ik nog wel een fietsspin gebruiken om ‘m extra vast te zetten.

 

De meest logische manier om je rolstoel mee te nemen, is natuurlijk in de auto: We hebben maar een kleine auto, de rolstoel past wel in de kofferbak, maar dan moet de rugleuning ingeklapt zijn en de wielen eraf. Maar dat gaat ook prima, ook op vakantie. Dan nemen we gewoon de dakkoffer mee, zodat er wat extra ruimte is om alle zooi van vier personen mee te nemen.

/4 Reacties/door