Vroeger, toen ik zo oud was als jij…

Mijn oudste dochter is net twee weken geleden veertien jaar geworden. Veertien. Als ik terugdenk aan het jaar dat ik veertien was, dan houd ik mijn hart vast voor wat ons nog te wachten staat. Maar aan de andere kant heeft het voor mij voor een omschakeling gezorgd en uiteindelijk ben ik toch wel aardig terecht gekomen.
Toch leuk om dan weer even terug te blikken.

Tips voor een beter leerklimaat in het mbo

Het boek ‘Beter leerklimaat in het mbo’ vond ik in januari in mijn postvakje, als cadeautje van de directie. Hier maak je mij altijd blij mee: boeken over onderwijs.
Er worden 40 tips gegeven om het gedrag van studenten te verbeteren. Ik licht er een paar toe die voor mij goed werken en welke ik nog wat meer kan inzetten.

6 low budget ideeën voor kinderfeestjes

We hebben er inmiddels al flink wat gehad met die twee meiden van ons: kinderfeestjes. En soms pakten we flink uit, maar kinderfeestjes met wat minder budget kunnen minstens zo leuk zijn. Hier zes voorbeelden die bij ons een groot succes waren.

Betutteling of beleefdheid?

Vorige week las ik een artikel over Pieter, die niet op hulp zit te wachten, maar dit vaak wel opgedrongen krijgt, omdat hij een rolstoel gebruikt. Het artikel werd veel gedeeld door rolstoelgebruikers in mijn social medianetwerk.
En wat vind ik daar nu eigenlijk van? Wat is het verschil tussen beleefdheid en betutteling als het gaat om hulp aanbieden?

21e eeuwse vaardigheden voor chronisch zieken deel 1

In het onderwijs wordt er regelmatig aandacht besteed aan 21e eeuwse vaardigheden. Het idee erachter is dat we in de moderne tijd waarin we leven, andere vaardigheden nodig hebben dan voorheen aangeleerd werden. Sommige beroepen waar studenten nu voor opgeleid worden, zullen er op een gegeven moment niet meer zijn.
Maar los van school en werk, denk ik dat het juist ook goed is voor chronisch zieken om zich bewust te zijn van deze 21e eeuwse vaardigheden. En ze wellicht ook verder te ontwikkelen.

10x waar ik trots op ben

Trots zijn, dat mag best wat vaker. En ik mag mezelf gelukkig prijzen met alles waar ik trots op kan zijn. Trots op mijn ouders, mijn broers, zussen en vriendinnen, op wat ze bereikt hebben, hoe ze in het leven staan. Maar om het toch nog iets dichter bij mezelf te houden, beschrijf ik hier de 10 dingen waar ik mezelf een schouderklopje voor kan geven.

Ongepast gedrag: maar hoe wil je het dan wèl?

Als er iets anders is aan je dan heb je er vast weleens mee te maken gehad: starende blikken, geroddel achter je rug om of ongepaste vragen. Of je nu dik of dun bent, in een rolstoel zit of juist een onzichtbare ziekte hebt, het valt mensen op en ze vinden er iets van. En vervolgens vinden de mensen die het slachtoffer zijn van dat gestaar, gevraag en geroddel daar ook weer wat van. Maar door er alleen maar wat van te vinden en zeggen hoe het niet moet, kom je nog niet tot meer begrip.

Gezelschapsspelletjes vanuit je luie stoel

Over het algemeen kunnen mijn meiden (9 en 13 jaar) zich prima zelf vermaken. Maar het is wel zo gezellig om af en toe samen een spel te doen. Maar er zijn dagen dat zelfs gezelschapsspelletjes aan tafel te vermoeiend voor me zijn. Zeker na een werkdag ben ik allang blij dat ik het red […]

Loedermoeder: wil je echt zo genoemd worden?

Loedermoeder is een soort geuzennaam geworden om tegengas te geven aan alle perfecte plaatjes die moeders via sociale media en blogs delen. En ik heb ook niks tegen dat tegengas geven, maar heb wel het idee dat het inmiddels het tegenovergestelde doet. Want wat is er mis met moeders gewoon in hun waarde laten, met of zonder hun perfecte plaatjes? We zijn allemaal moeders, houden allemaal van onze kinderen en hebben het beste met ze voor.