Alles gaat maar kapot

Sinds in maart de scholen dichtgingen, werd ons huis ineens een stuk intensiever gebruikt. En er zijn altijd wel dingen in huis die op een gegeven moment aan vervanging toe zijn, maar nu leek alles achter elkaar te komen.

Of eigenlijk begon het eind februari al met het kapotgaan van noodzakelijke spullen. En ik hoop eigenlijk wel dat het nu een keer ophoudt, maar dat zal wel wishful thinking zijn…

Scooter naar de sloop

In februari hield mijn scooter ermee op. En het was ook al een ouwetje. Ik had ‘m al tweedehands gekocht en dat was een jaar of negen geleden.

Er kwam geen vervanging voor de scooter, ook omdat het fysiek voor mij gewoon niet meer te doen was. En dat is jammer, maar ook weer niet het einde van de wereld. Er zijn nog genoeg alternatieven.

CV-ketel aan vervanging toe

Half maart was het echt nog niet zo warm als nu, dus eigenlijk konden we ‘m niet missen, die cv-ketel. Maar de cv-ketel zelf dacht daar anders over. Die had er niet zo’n zin meer in om nog harder te werken met driekwart van het gezin zeven dagen in de week thuis.

Alleen wat onderdelen vervangen hadden we al vaker gedaan en dit was dit keer geen optie meer. Er moest gewoon echt een nieuwe ketel komen. Wel hebben we er nu één die zuiniger is, dus ik hoop het aan de energierekening terug te zien.

Radiatoren hebben er ook geen zin meer in

Na het vervangen van de cv-ketel kwam het volgende probleem: de radiatoren boven werden niet meer warm. En nee, het is heeft niet met het ontluchten te maken, dat was goed gebeurd. Het lijkt er meer op dat de cv-ketel het gewoon niet omhoog gepompt krijgt.

De monteur is er een flinke poos mee bezig geweest, maar zonder verbetering. En eigenlijk vonden we dat er wel lang genoeg iemand in ons huis rond had gelopen, dus hebben we het oplossen van dit probleem even opgeschoven naar wanneer de coronacrisis echt het land uit is. Hopelijk is dat dan wel voor de winter.

Storing wasmachine

Onze wasmachine is echt nog niet zo oud, niet eens een jaar geloof ik. Maar ineens gaf hij een storing aan en werd het water niet meer weggepompt. Met lekkage als gevolg, vloer ook meteen verziekt.

Blijkbaar is het gat in de rubberen rand zo groot dat daar kleine kledingstukken in kunnen verdwijnen. Die worden dan alsnog opgevangen door een pluizenfilter, maar dat filter kan dus ook kapot als de pluizen te groot worden. Zo groot als een sok ofzo.

Maar goed, opgelost met een nieuw filter en die schattige lage sokjes gaan voortaan in een sokkennet in de wasmachine.

Accu van de auto leeg

Met al dat thuiszitten werd de auto niet zoveel meer gebruikt. En bij de eerste keer dat ik met een lege accu stond, dacht ik nog wel dat het met een keertje starten met startkabels en daarna wat vaker een ritje maken wel opgelost zou zijn. Maar nee, hoe vaak ik ook even een ritje maakte, de accu leek steeds sneller leeg te gaan.

Uiteindelijk hebben we de accu maar laten vervangen. Er was ook iets mis mee (heb niet meer onthouden wat), dus dit was de enige oplossing.

Vaatwasser kapot

Ja, die draaide natuurlijk ook overuren met al die meiden in huis die de hele dag door aan het bakken en eten zijn. Deze vaatwasser hadden we nieuw gekocht toen we in dit huis kwamen wonen, zeventien jaar geleden. Dus eigenlijk is hij al best lang meegegaan.

Inmiddels alweer vervangen gelukkig, want dat met de hand afwassen is maar niks.

Half weggerotte close-in boiler

Je raadt het al: na al dat met de hand afwassen was de close-in boiler het volgende wat kapot ging. En aangezien dit het enige was wat we in de keuken hebben gehouden toen we hier kwamen wonen, is dat ook best een prestatie. Dat ding zal minstens twintig jaar oud zijn geweest.

Maar toen het water niet meer warm werd en we ‘m van dichtbij bekeken, zagen we pas hoe verrot hij was. Verpulverd plastic en weggeroeste stukken… het zag er ook niet zo veilig meer uit.

Plus nog wat kleine tegenslagen

Dit was nog niet alles wat tegenzat de afgelopen maanden.

• Op de bovenverdieping lieten we twee kozijnen vervangen, omdat hier het hout rot was. Meteen maar kunststof kozijnen genomen, want deze kozijnen zitten toch niet in het zicht. Toen het werk gedaan was, liet één van de kozijnknullen de spuitbus purschuim van de trap vallen. En we hebben een open trap, dus echt alles zat onder, inclusief mijn rolstoel. Voor mijn rolstoel maakte ik nieuwe hoezen en verder is het meeste wel schoongemaakt, maar af en toe kom ik nog vlekken tegen.
• Het elastiek in mijn opvouwbare wandelstok was versleten. Gelukkig was dit geen populaire dikte elastiek voor mondkapjes, dus was het nog in de winkel te krijgen.
• Ik verloor mijn Fitbit. En omdat ik die ook als wekker gebruik, moest ik snel met een alternatief komen. Dus meteen maar een smartwatch gekocht die ik met mijn smartdrive kan gebruiken.
• De kozijnen in de hal en woonkamer staan ook op de lijst om vervangen te worden, maar omdat ik de gordijnen miste, had ik die vast nieuw gekocht. En kun je je nog herinneren dat het zo hard regende pas geleden? Ja, dat kwam dus door de kieren van het kozijn heen op het nieuwe plisségordijn. En nu zitten er vochtplekken in.

Zoveel pech achter elkaar is echt even balen. Maar gelukkig ging ons werk (en dus ook ons salaris) gewoon door zoals altijd. Dat is niet bij iedereen het geval, dus maak ik hierbij nog een keer gebruik van de gelegenheid om de crowdfundingactie van Misiconi onder de aandacht te brengen. Zij hebben meer dan genoeg pech gehad met alles wat niet door kon gaan vanwege corona en hebben echt even een financieel steuntje in de rug nodig. >Klik hier voor< meer informatie en/of om te doneren!