Misiconi in Spot op Zuid
Misiconi Dance Company heeft al een tijdje een nieuwe studio in Spot op Zuid. Ik was erbij toen deze locatie officieel geopend werd en bij de open deuren dag. Maar er komen nog meer evenementen aan waar iedereen welkom is!
Net als wel meer vrouwen doe ik graag mijn best om goed voor de dag te komen, zowel qua uiterlijk als fitheid. EDS maakt dat iets lastiger, maar door alles op mijn eigen tempo en niveau te doen, hoop ik overbelasting te voorkomen en mijn spieren sterk te houden.
Dat goed voor de dag komen is soms een uitdaging, doordat ik steeds vaker mijn rolstoel gebruik en mijn kledingkast daar nog niet op is ingesteld. Reden genoeg om regelmatig achter de naaimachine te kruipen!
Misiconi Dance Company heeft al een tijdje een nieuwe studio in Spot op Zuid. Ik was erbij toen deze locatie officieel geopend werd en bij de open deuren dag. Maar er komen nog meer evenementen aan waar iedereen welkom is!
Uit het boek Stretch! van Tilly and the Buttons maakte ik twee verschillende versies van hetzelfde patroon (Joni Dress) achter elkaar. Een zwierig jurkje met een twist, in het kort en lang.
Nou, dit is dan mijn eerste jurk van 2020! Niet echt een januari-jurk met die felle kleuren en korte mouwen, maar ik had gewoon alweer zin in de lente met deze groene vogeltjesjurk. En zeg nou zelf: die echte winter gaat toch niet meer komen.
Van al dat jurkjes naaien, houd ik altijd wel wat restjes stof over. Te veel om weg te gooien, maar te weinig om nog een heel kledingstuk van te maken. Maar een onderbroek is er meestal nog wel uit te halen! En met het Scrundlewear 2.0 patroon van Stitch Upon A Time ging ik aan de slag.
De afgelopen weken zag ik weer regelmatig op blogs voorbijkomen dat er wéér gestart werd met afvallen. En voor iedereen die zich daarbij goed voelt: vooral doen! Maar ik ga het niet meer doen en voel me daar juist helemaal prima bij. En nee, dat is niet omdat ik het als één van mijn goede voornemens had staan en het nu na twee weken opgeef. Ook niet omdat ik inmiddels mijn ideale gewicht bereikt heb. Ik ben er gewoon klaar mee.
Terugblikken op wat ik in een jaar bij elkaar genaaid heb, is toch wel favoriet bij mij. Ergens dacht ik dat dit jaar niet zo productief was. Maar als ik alles bij elkaar zie, dan ben ik toch wel trots. Ik ben een paar keer uit mijn comfortzone gestapt, wat niet altijd een succes was. En soms was het gewoon prettig om weer terug te vallen op mijn fijnste patronen.
Voor deze kerst maakte ik een rok en een top. Niet dat we het nu zo uitgebreid vieren, maar je moet toch af en toe een excuus hebben om weer te gaan naaien. En een rok is vrij uniek voor mij, liever draag ik een jurkje. Ja, dat is echt een wereld van verschil!
In november had ik niet één, maar wel twee dansfestivals waar ik zowel als bezoeker als danser van heb kunnen genieten. Begin november het Shimmy Shake Festival (fusion buikdans) en eind november DanceAble 3 (inclusiedans). Twee totaal verschillende festivals, maar met toch ook aardig wat overeenkomsten.
Tijdens ons uitje in Duitsland heb ik heerlijk geshopt. Onder andere bij Blutsgeschwister, een superleuk en kleurrijk merk. Ik had er nog wel veel meer willen kopen, maar hield het bij deze twee rode items.
Contactimprovisatie als dansvorm wordt regelmatig ingezet bij inclusiedans. En dat vind ik jammer, want het is echt absoluut niet mijn ding. Hoe leuk het ook gebracht wordt door de dansdocent, van mij hoeft het niet zo.