Bij de aankondiging van het programma had ik al mijn twijfels: zo’n minister van gehandicaptenzaken, is dat nou wel zo’n goed idee? Mijn conclusie toen was eigenlijk dat het niet realistisch was, niet wenselijk en eigenlijk alleen maar als entertainment in de vorm van een tv-programma.
In de tussentijd is er een selectie geweest van kandidaten, tot er zes over waren om mee te doen in het programma. Niet alle zes hebben zelf een beperking, wat ik wel opvallend vond. Want als je vindt dat er wat mag veranderen aan de beeldvorming over mensen met een beperking, waarom zou je dan voor iemand kiezen die zelf geen beperking heeft? Niet dat die mensen geen goed werk doen, maar dit programma was juist om te laten zien dat mensen mèt een beperking net zo goed meetellen. Stel je voor dat dan toch iemand zònder beperking die verkiezing zou winnen… dan snij je jezelf toch wel een beetje in de vingers.
Af en toe kwamen er stellingen voorbij op social media en we werden alvast ‘lekker gemaakt’ met filmpjes van BN’ers die zogenaamd gehandicapt zijn in een handicap challenge…
Nee, echt heel enthousiast werd ik er niet van. Maar ik wilde het toch een kans geven. Want op zich had ik wel wat onderwerpen voorbij zien komen, waarvan ik dacht: ja, daar mag best wat meer aandacht voor komen!
Handicap als entertainment
En afgelopen maandag was het programma dan op tv te zien.
De openingsact waarbij een duo met een hoepel en krukken allerlei acrobatische stunts uithaalden, vond ik wel leuk om te zien. En uiteraard ook de dansact met een rolstoeldanser en een danser zonder beperking, heel tof.
Niks ten nadele van de kandidaten, ik vond dat ze allemaal wel een goed aandachtspunt hadden aangestipt. Over werk, onderwijs, inclusieve speeltuinen, het VN-verdrag… Maar dat was het dan ook. Het werd aangestipt, niet uitgediept. Verder was het vooral een show ter vermaak en vond ik niet echt dat dit de beeldvorming rondom mensen met een beperking ten goede kwam.
Sinds wanneer is ‘lief’ een eigenschap die je graag bij een minister ziet? Of waarom zou je een kandidaat een held noemen? En met het roepen dat iedereen wel een beperking heeft, wordt eigenlijk alleen maar gebagatelliseerd wat het leven met een beperking echt inhoudt. En dan de roast waarin allerlei beperkingen achter elkaar afgebrand werden, die vond ik eerder pijnlijk dan grappig.
Nee, naar mijn idee werd met dit programma de plank compleet mis geslagen.
What’s next?
De kersverse ‘minister’ van gehandicaptenzaken mag nu bij de KRO-NCRV aan de slag. Nu is deze man (Rick Brink) niet onbekend met politiek, hij is zelf raadslid in Hardenberg. Dus ik verwacht wel dat hij met zijn ervaring en missie nu wat nieuwe ingangen erbij heeft gekregen om daarmee aan de slag te gaan.
Maar heel eerlijk verwacht ik niet dat er veel gaat veranderen. Ik zat ook te bedenken wie er ook alweer de laatste Mis(s)verkiezing gewonnen had en wat diegene nu doet… Weet jij het nog?
Hoe er dan wel wat kan veranderen aan de beeldvorming over mensen met een beperking, met name op tv, daar heeft Marc de Hond een goed stuk over geschreven. Daar ga ik verder niet teveel over zeggen, dat moet je gewoon echt even zelf lezen en het bijbehorende filmpje even bekijken. Klik dus even >hier< door voor dat artikel.
Ik ben het er zó mee eens dat mensen met een beperking meer #gewoonoptv te zien zouden moeten zijn. Acteurs in een serie of film, kandidaten in een spelshow of gasten in een talkshow, maar niet een show alleen rondom die beperkingen. En zelf wil ik best met Misiconi ook #gewoonoptv! 😉
En de politiek mag zich natuurlijk nog steeds bezighouden met het verbeteren van de toegankelijkheid, een goed zorgstelsel en een inclusieve samenleving. Liefst met behulp van ervaringsdeskundigen: Niets over ons, zonder ons.
Heb jij de verkiezing van de Minister van Gehandicaptenzaken gezien? Wat vond jij ervan?
Als er nou toch eens gepraat werd over wat er allemaal bij komt kijken zonder al die overactieve positiviteit over van alles,laat de werkelijkheid eens zien,v.b.de ellende met de SVB of Cak,hoe mensen in de thuiszorg soms behandeld worden,de lange wachttijden overal en de aanvragen die zo verdomd lang duren,het papierenwerk wat maar blijft komen,sociale wijkteams die mensen hebben lopen die er totaal niks van snappen hoe ze iets moeten aanvragen,de privacy die er niet meer is ,daar bedoel ik dus mee dat sociale wijkteams onder elkaar zomaar over clienten praten wat eigenlijk officieel niet mag,mensen die worden geindiceerd door wijkverpleegkundigen die denken de macht te hebben en zomaar alles kunnen beslissen ,v.b. een persoon dement verklaren terwijl deze persoon dat helemaal niet is,van de zotte dit allemaal,er is zoveel wat mensen niet weten ,zorgkantoren die mensen overhoren om vragen te beantwoorden over het wel of niet toekennen van een PGB terwijl iedereen recht heeft op een PGB ,zelf mensen die in de schuldsanering zitten kunnen d.m.v.een bewindvoerder gewoon een PGB krijgen maar de zorg verzekeraars en zorgkantoren maken daar misbruik van,ik kan zo nog wel doorgaan ,dit is wat de mensen niet weten maar het gebeurt wel degelijk in Nederland!!Even voor de duidelijkheid ,dit is niet uit mijn duim gezogen dit zijn allemaal werkelijk gebeurde gebeurtenissen die in mijn omgeving gebeuren ,ik ben zelf zeer gehandicapt en heb met veel diciplines te maken,ik vecht me letterlijk door alles heen om te krijgen waar ik recht op heb,het wordt tijd dat de politiek eens luisterd naar de mensen die het werkelijk allemaal meemaken wat er gebeurt hier in Nederland,je moet echt zo goed geinformeerd zijn met alles om je recht te halen. vergeef me voor eventueel geschreven fouten in de taal.
Inderdaad niet over ons praten maar met ons praten. Niet alleen praten maar ook actie ondernemen.
Ik heb het niet gezien, maar er wel veel over voorbij zien komen. Als ik je stuk zo lees, denk ik dat ik het maar beter kan overslaan. Ik kan me voorstellen dat het veel irritatie en ergernis oplevert.
In alle opzichten helemaal met je eens! Ik ben hier echt niet ‘vrolijk’ van geworden…..
Nee niet gezien ik had helaas dat gevoel ook. Jaren geleden zag ik een vrouw in een kinderprogramma op de BBC ze presenteerde het en ze miste een deel van haar arm. Softenon vertelde mijn vader me (ik was misschien 17 ofzo) . Wat me zo opviel was dat het normaal was dat zij een kinderprogramma deed. Ik heb dat op de Nederlandse tv nooit zo gezien en dat is zonde.
Klopt, dat is ook waar Marc de Hond naar verwijst in zijn filmpje. Mag hier in Nederland ook best wat gewoner worden!
Ik heb er destijds een artikel over geschreven toen het net was aangekondigd en ik werd er ook niet echt blij van: het riekt inderdaad te veel naar entertainment en dan verliest het voor mij al alle geloofwaardigheid. Als het nou een echt ministerie was geweest, had ik het top gevonden – maar aan de andere kant houdt dat ”ons” juist heel erg in hokjes terwijl eigenlijk alle ministers zich ermee bezig zouden moeten houden. Ik volg een beetje half wat de gekozen minister doet en ik vind het op zich wel mooi dat-ie ook echt met politici gaat praten enzovoorts, maar er zijn betere manieren.
Qua persoon en waar hij voor staat, heb ik ook echt niks aan te merken op Rick Brink. Maar het had inderdaad wel in een ander vat gegoten kunnen worden.
Ik vond het entertainment-gehalte van het programma veel te hoog. De dames die het presenteerden deden wat mij betreft te hard hun best; te vaak woordspelingen maken bijvoorbeeld. De bijdrage van stand-up comedian Martijn Koning was echt een completer misser in mijn ogen. Duidelijk een verkeerde keuze voor dit programma. Jammer dat ze niet iemand hadden uitgenodigd die wel het positieve benadrukt, was op deze avond veel meer op z’n plaats geweest.
Ik ben helemaal vóór zelfspot, maar dit kon niet vind ik. De sfeer in de zaal werd er volgens mij eerder ongemakkelijker van, niet luchtiger. Past wel bij de sfeer die ik tijdens het hele programma een beetje voelde; ongemakkelijk, gespannen, iets teveel woordspelingen achter elkaar. Lucille en Anita deden wat mij betreft te hard hun best om deze doelgroep normaal te laten lijken. Daardoor werd het juist ongemakkelijk.
Ik volg Rick Brink niet zo, maar ik zag hem een tijdje terug in Eén Vandaag in een item. Ben blij te horen dat hij zich breder inzet dan alleen het speerpunt waar hij in de uitzending van de ‘verkiezing’ over sprak.
Nu ik ‘verkiezing’ zo weer typ moet ik er weer aan denken; hoe nep het allemaal aanvoelde voor me tijdens het kijken en vooraf in andere programma’s. Door de aanhalingstekens,en ook het logo. Daar is iets bijzonders mee, althans dat vind ik. Heb je het gezien? Door het logo maakt ’t allemaal nog nepper….
Jammer dat voor deze manier is gekozen om ’t onder de aandacht te brengen. Had een serieus Ministerie opgericht, denk ik dan. Met een écht nieuw logo bijvoorbeeld.