Stichting SUE’s Warriors
Kelly Sue heeft met haar Warriors een stel prachtige mensen met een fysieke beperking om zich heen verzameld. Met deze Warriors wil ze samenwerkingen aangaan met designers en modeketens om een meer divers beeld te krijgen in de mode en media. Dit om uiteindelijk een positievere beeldvorming te krijgen over mensen met een beperking en een inclusieve samenleving te promoten.
Hartstikke tof dat zij zich hier voor inzetten! Gisteravond was de lancering van de stichting SUE’s Warriors en ik mocht erbij zijn.
Wie waren er nog meer?
Ik was hiervoor uitgenodigd door één van de Warriors: Christel. Zij heeft (onder andere) EDS en heeft al eens een gastblog hier geschreven. Toen deed ze mee aan de Mis(s)verkiezing en inmiddels is ze niet alleen één van SUE’s Warriors, maar ook het gezicht van de NSGK in hun campagne.
Christel had ik behalve via Facebook en via mail niet eerder ‘in het echt’ gezien, dus het was leuk om haar hier te ontmoeten.
Behalve Christel heb ik met een paar andere bezoekers gepraat en één van de andere Warriors, Sharon. Haar naam had ik al eens voorbij zien komen, omdat zij ontzettend goed kan rolstoeldansen en dit nu met Alex doet, bij wie ik dan weer een poos geleden bij de open dag ben geweest. Eigenlijk is het zo maar een klein wereldje.
Ik begreep dat er ook mensen vanuit de mode of winkelketens uitgenodigd waren, maar die heb ik verder niet gesproken. Maar ben wel benieuwd hoe zij het dan hebben ervaren en of zij SUE’s Warriors willen gaan inzetten.
Joop Oonk van Misiconi was er ook, stiekem een beetje via mij uitgenodigd. En ik hoop dat onze rode loper foto goed gelukt is!
En er scheen iemand geweest te zijn van Holland’s Next Top Model, maar ik heb echt geen idee wie dat was…
De locatie: Hal 25 in Alkmaar
Het was een flink stukje rijden voor mij naar Alkmaar. En met al die hagelbuien niet altijd een pretje. Maar gelukkig was er tegenover Hal 25 een grote parkeerplaats en was het net even droog toen ik aankwam.
Er was een dresscode (winter warrior glam) en het programma op de uitnodiging zag er indrukwekkend uit. Dat schept meteen verwachtingen voor de locatie. Maar eenmaal binnen zag het er heel anders uit dan ik verwacht had.
Het is één grote hal met aan de ene zijkant een bar en de andere kant een keuken. Her en der stonden houten kratten die als statafels dienst deden. En er was een hoek met oude banken om relaxt te kunnen zitten.
Achterin was een kraampje met merchandise en op de muur hingen mooie foto’s van de Warriors. En er was nog een hoekje met werk (foto’s) van één van de Warriors wat geveild werd.
Maar het is dus vooral een loods. Die niet overal even warm is, hier en daar lekt en toiletten heeft die een stuk minder sjiek zijn dan de jurk die ik aanhad. Het deed me ook een beetje denken aan Watdajel qua sfeer.
Er was overigens wel aan gedacht aan een Dixie voor mensen met rolstoel, maar deze stond in zo’n donker hoekje, dat ik dan liever mijn rolstoel in de hal achterliet om naar een ander toilet te gaan.
Het programma
Bij binnenkomst werd je meteen door iemand met microfoon en camera bevraagd. En een stukje verder op de rode loper werden er foto’s gemaakt. Heel leuk gedaan zo, voelde me echt een beetje belangrijk ineens, haha!
Hapjes en drankjes werden goed verzorgd. Vooral de gluhwein en bitterballen vielen goed in de smaak!
De openingsact met SUE’s Warriors en een paar dansers was kort maar krachtig. Naar mijn zin iets te kort, ik had nog veeeeeeeel meer willen zien van SUE’s Warriors. Er werd ook een stukje verteld over SUE’s Warriors en de samenwerking met Artiitude.
Daarna was er een behoorlijk lang stuk ‘open programma’ waarbij je de tentoongestelde foto’s, kleding en sieraden kon bekijken. Het zal vast ook bedoeld zijn geweest om wat te netwerken, maar daar ben ik niet zo goed in. Als het aan mij ligt, had hier wel iets meer structuur of opvulling gegeven kunnen worden. Bijvoorbeeld door iets van een speeddate met een bepaald onderwerp ofzo. Of misschien was het de bedoeling dat er gedanst werd? Er was wel een dj die het helemaal niet slecht deed, maar gedanst werd er niet.
Aan het eind was er nog een veiling en kwamen er een paar van SUE’s Warriors aan het woord om wat meer over zichzelf te vertellen. Vooral dat kennismaken had van mij veel meer aan het begin gemogen. Misschien was ik dan wel eerder op iemand afgestapt om mee te kletsen.
Eigenlijk was dit niet echt het eind van de avond, het ging nog even door zonder mij. Misschien dat er wel gedanst werd nadat ik naar huis ging. Maar ik had nog een lange terugweg te gaan, door de hagelbuien, dus ik vond het wel mooi geweest.
Al met al vond ik het ontzettend leuk om meegemaakt te hebben. Ik denk zeker dat SUE’s Warriors de mode- en beautywereld wat extra kleur kunnen geven, dus ik hoop nog veel meer van ze te zien in de toekomst!
