Maandag 13 augustus
3.00 uur: Heupen doen pijn als ik op m’n zij lig, knieën doen pijn als ik op m’n rug lig. Hoe laat is het? Ik moet niet vergeten om dit morgen op te schrijven. Dit slaat nergens op. Als ik het niet had hoeven opschrijven, was ik vast alweer in slaap gevallen.
5.15 uur: Weer hetzelfde liedje, alleen doen nu behalve mijn knieën en heupen ook mijn enkels en polsen pijn. Wat ik daarover denk? Weet ik veel, ik wil gewoon slapen.
7.00 uur: Wekker gaat, pijn in knieën en polsen wordt erger zodra ik uit bed stap. Dat wordt straks geen kaas op brood, boterham dubbel vouwen in plaats van snijden. Niet op de fiets m’n dochter naar zwemles brengen.
8.00 uur: Pijnlijke spier bij knie gemasseerd: man, wat doet dat pijn zeg! Ik had beter eerst kunnen douchen, ook al ga ik vanochtend ook nog fitnessen en dan weer douchen.
9.00 uur: Krijg last van mijn onderrug van de bank bij zwemles. Maar om nu een rondje te gaan lopen, zie ik ook niet zitten. Knieën doen meer pijn dan rug.
11.00 uur: Ik ga gewoon mijn gebruikelijke schema af in de sportschool, ook al doet het pijn.
14.00 uur: Weer die klotetrap op… en af… en op… en af…
17.00 uur: Toch weer iets te enthousiast geweest met de kinderkamers opruimen. Ben kapot.
Dinsdag 14 augustus
3.00 uur: Weer dezelfde tijd als gisternacht dat ik wakker word van de pijn.
5.30 uur: En weer…
7.15 uur: Valt mee. Bij het uit bed gaan vooral last van mijn knieën, maar verder niets.
9.00 uur: Laat ik vandaag eens gewoon met degelijke schoenen gaan lopen, eens zien of dat een verbetering is voor mijn knieën.
10.00 uur: Vandaag een rustig dagje ervan maken, de komende dagen worden al druk genoeg.
15.00 uur: Ik weet ook niet wat ik liever heb: schoenen die doordreunen in m’n knieën, of schoenen waarbij ik het gevoel heb dat ze alle kanten op zwabberen.
19.00 uur: Benen over elkaar, benen niet over elkaar, voeten onder de stoel, benen languit… ik kan gewoon niet lekker zitten hier op het terras.
Woensdag 15 augustus
Pff, wat ben ik hier slecht in zeg. Vandaag heb ik het al niet eens meer bijgehouden, terwijl ik het eigenlijk wel de drie dagen vol wilde houden. ’s Ochtends begin ik er wel goed mee, maar in de loop van de dag ben ik toch met zoveel andere dingen bezig, dat ik er niet zo stil bij sta. Niet dat ik dan geen pijn heb, die is er gewoon de hele dag door. Maar ik denk er niet over na, pas als het heel vervelend wordt. En dan bedenk ik vooral wat ik anders kan doen, om minder last te hebben van de pijn. Kan nou niet echt zeggen dat dit vervelende of intense gedachten zijn.
Wil je al mijn gemaakte huiswerk bij het boek ‘Leven met pijn’ eens doorspitten? Alle hoofdstukken zijn >hier< verzameld.
