Gastblog Bianca

BiancaOké, een blog, een verhaaltje (nou ja verhaaltje…). Een dag uit het leven van een kneus. ‘Kneus?’ zullen velen mensen denken. Ja, zo voel ik mij af en toe zeker.
Doordeweekse dag, 7 uur gaat de wekker, want de kids moeten de deur uit naar school. Je wil toch ondanks dat ze 13 en 16 zijn eruit om ze in ieder geval uit te zwaaien. Oké, eerst één been uit bed, kreun, steun en hoppetee eruit. Bril op, want ja die ogen en EDS tja… Douchen, aankleden en jawel, weer gelukt. De meeste mensen met EDS herkennen dit vast want jawel, ben alweer bekaf. Blijven lachen Bianc! En dat is wat ik honderden keer per dag roep tegen mezelf.
Wat gaan we vandaag eens aan het huishouden doen? Want even je hele huis doorwerken met EDS, een nekhernia en een dystrofie voet gaat helaas niet meer. Manlief doet wat hij kan, maar werkt ook hele dagen dus zit er niks anders op. Stofzuigen en dweilen dan maar. Pak de stofzuiger en jawel, auw auw. Mmmm, even rust momentje dan maar en probeer het straks dan maar. Zo gaat het eigenlijk elke dag, de hele dag. Maar ik vertik het om deze rotziekte mijn humeur elke dag te laten bepalen. Ik raap mezelf 50 keer per dag bijeen om elke dag toch een lichtpuntje te blijven zien. Ik geniet van alle kleine dingen nu, waar ik vroeger wel eens te snel voorbij aan schoot. Dus dat is dan wel iets positiefs.
Balen? Ja heel regelmatig, omdat m’n hoofd sneller gaat dan dat m’n lijf wil.
Weet je wat! Het zonnetje schijnt, ik ga even lekker buiten zitten en droom over een tijd dat ik nog wel boven op een bar kon dansen en 50 uur per week kon werken. Dromen met een glimlach wetende dat er morgen weer een dag is, gelukkig!!

Gelukkig een nieuwe dag ja! Want het zien opgroeien van je kinderen is voor mij het mooiste wat er is. Een dochter die bijna eindexamen doet, een zoon die zo goed gaat van havo naar atheneum wipt. O, wat is dat een lichtpunt! Vrolijke snoeten met een fijne vriendengroep om hun heen. Niet alleen zij hebben een fijne vriendengroep, maar ook mijn man en ik zijn blij met de Vrienden( ja met hoofdletter want dat verdienen ze) om ons heen. Als je gezond bent en altijd voor iedereen klaar staat heb je vrienden te over, maar als je ziek bent verdwijnen er ook steeds meer. Hele vage kennissen noemen we die maar. Het selecte malle gezelschap wat we hebben overgehouden koester ik dan ook. De vriendinnen die bellen om te vragen of je nog boodschapje nodig hebt, af en toe de stofzuiger pakken en noem maar op. Maar vooral die je behandelen als volwaardig mens. Ja van dat selecte groepje hou ik zielsveel. Gezegend is het goede woord dat ben ik. Ik heb nog zoveel om dankbaar voor te zijn gelukkig.
Nu me weer mentaal voorbereiden op nieuwe aanpassingen aan mijn silversplints en een niet zo fijne epidurale injectie in m’n nek. Maar kleine geluksmomenten helpen mij de dag door. Een fantastische kerel die al 23 jaar naast mij staat in meer slechte dagen dan goede, maar die volgens eigen zeggen nog steeds veel van mij houdt! Twee fantastische gezonde kids die de wereld zijn voor mij! Ja genoeg om morgen als een kreunende kneus m’n bed weer uit te kruipen! Zelfs met al m’n gebreken een meestal gelukkig mens.

Nieuwsgierig geworden naar meer na het lezen van het blog van Bianca Weisenborn-Geisterfer?
Deze maand zullen meerdere gastbloggers haar voorbeeld volgen, hou dus de pagina ‘Gastblogs’ in de gaten!
En heb je ook al de winactie van deze maand ontdekt? Meedoen kan tot en met 31 mei 2016.

8 Comments

  • Ik probeerde een originele reactie te verzinnen, mislukt. Toch wil ik graag opmerken dat ik met plezier je gastblog heb gelezen. Je doorzettings en relativeringsvermogen vind ik benijdenswaardig.

  • Knuffel voor een geweldig lief mens want dat neemt niemand je af Bianca niemand ook geen Ziekte …. respect hoe je iedere dag de dag weer doorkomt….. Dikke kus en knuffel en you go girl ….

  • Ben trots op je hoe hoe je er mee omgaat en je bent een ongeloofelijke doorzetter .
    Repect heb ik voor je ??

  • Ik ken nog iemand met deze ziekte. Het is vreselijk. Ik vind het zo knap dat je ondanks alles toch lichtpuntjes blijft zien en door blijft knokken. Respect!
    Heel veel sterkte ?

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.