Structureren als tweede natuur

Hoe divers het ook lijkt wat ik in mijn loopbaan al gedaan heb en wat ik aan hobby’s heb, er loopt toch een rode draad door alles heen. Want al ben ik soms wat impulsief in mijn gedrag of beslissingen, ik vind het ook fijn om van alles te structureren.

Op elkaars lip wordt alles uitvergroot

De tijd en het verschil tussen de dagen lijkt wat te vervagen nu we al zo’n poos thuis zitten. Hoe lang is het al: drie, vier weken? En terwijl de dagen steeds meer op elkaar gaan lijken, vallen andere dingen juist steeds meer op hier binnen ons gezin. Al die tijd op elkaars lip wordt alles uitvergroot. Grotere verschillen, maar gelukkig ook grotere overeenkomsten.

Het was goedbedoeld hoor!

Mag je alles zeggen tegen of over een rolstoelgebruiker, zolang je het maar goed bedoelt? Tja, ik weet het niet hoor. Wat mij betreft laat je je goede bedoelingen pas echt zien als je bereid bent je eigen zienswijze opzij te zetten en je ècht in te leven in een ander.

Salima’s Christmas Carol

Het was bijna kerstvakantie en net als alle andere docenten was Salima aan het aftellen. Gezellig was het niet. Of eigenlijk was het vooral Salima die niet zo gezellig was. Ze had wel wat van Scrooge weg, zoals ze daar mopperend in haar koude kantoortje zat.

Wat als vrienden (chronisch) ziek worden?

In films wordt het vaak nogal dramatisch weergegeven: als je ziek wordt, vallen je vrienden weg. En het klopt ook wel dat er veel verandert in een vriendschap op het moment dat de één met chronisch ziek zijn of beperkingen te maken krijgt. Maar met een beetje rekening houden met de ander, kom je al een heel eind!

Enorme blunders (waar ik me niet voor schaam)

De afgelopen weken/maanden is er hier en daar weleens een leerkracht in het nieuws geweest die wellicht niet zo gehandeld heeft als zou moeten. Leerkrachten zijn ook maar mensen! Als ik voor elke fout zo in de media afgestraft zou worden, zou ik allang niet meer in het onderwijs werken. Toch schaam ik me er niet voor, ik ben niet perfect, maar wel een prima docent.

Als alles kut is, is dit dè beste manier om te schelden

Soms, heel soms heb ik gewoon niets zinnigs om bij te dragen. Dan ben ik gewoon zo pissig of teleurgesteld of verdrietig, dat ik alleen maar wil schelden. Ik doe best mijn best om me hierbij in te houden, dus des te serieuzer mag je me nemen als ik me wel aan het schelden en tieren ben. #doeslief? Nee zeg, nu even niet!

Sneeuwtrappelen: heerlijk toch?!

De social media waren in shock: een kinderdagverblijf in Amsterdam liet peuters met blote benen en voeten door de sneeuw lopen, sneeuwtrappelen. Of je voor je eigen kind wel of niet kiest om hieraan mee te doen, laat ik helemaal aan de ouders zelf over. Maar om een kinderdagverblijf wat hier overduidelijk goed over na heeft gedacht zo af te branden… Dan wil ik het als pedagoog toch wel even voor ze opnemen.

Tradities veranderen nu eenmaal

Waar is toch die goede oude tijd gebleven? Die tijd dat het enige recht van de vrouw echt nog alleen het aanrecht was. Dat een man niet met een man mocht trouwen. Dat pieten gewoon zwart waren. Dat ongewenste intimiteiten gewoon verzwegen werden en er niet zo’n #metoo heisa van gemaakt werd.

Mis je het ook niet? Die goede oude tijd? Nee, natuurlijk niet. Tijden veranderen. Culturen en tradities veranderen. En dat is maar goed ook.